سهام و اوراق قرضه

انواع اوراق بهادار

اوراق بهادار یک ابزار مالی قابل تعویض است که دارای نوعی ارزش پولی است. این نشان دهنده مالکیت در یک شرکت دولتی معامله شده (از طریق سهام)، یک رابطه مستشاری با یک سازمان دولتی یا یک شرکت (که دارای مالکیت اوراق قرضه این شرکت است) یا حقوق مالکیت به عنوان یک گزینه می باشد.

اوراق بهادار را می توان به طور گسترده ای به دو سهام و اوراق قرضه نوع متمایز تقسیم کرد: سهام و بدهی.

امنیت سهام، منافع مالکیت سهامداران را در یک شرکت نشان می دهد که در قالب سهام خریداری شده، شامل سهام مشترک ترجیح داده شده، صورت می گیرد. صاحبان سهام اوراق بهادار معمولا به پرداخت های منظم (هرچند سهام اوراق بهادار اغلب پرداخت سود سهام می باشد) سهام خود عادت کرده اند، اما زمانی که آنها سهام خود را بفروشند قادر به دریافت سود سرمایه زمانی بهادار (با فرض اینکه آنها در سهام ارزش افزایش یافته، به طور طبیعی) نمی باشند.

اوراق بهادار صاحب حق را به دارنده حق کنترل شرکت از طریق حق رای می دهد.

اشخاص دارای اوراق بهادار و یا سهام یک شرکت صاحب حق هستند و از طریق رای دادن در رابطه با امور حق کنترل شرکت را دارند. در مورد ورشکستگی، آنها تنها در سود باقی مانده مشارکت می کنند البته پس از اینکه تمام تعهدات به طلبکاران پرداخت شد.

اوراق قرضه نشان دهنده پولی که قرض گرفته شده و باید بازپرداخت شود ، با شرایطی که تصریح می کند به اندازه وام، نرخ بهره و سررسید و یا تاریخ تمدید را تعیین می کند.

اوراق بهادار بدهی که شامل اوراق قرضه دولتی و شرکتی، گواهی سپرده (CD) و اوراق بهادار تأمین شده (مانند CDOs و CMOs)، به طور کلی صاحبان آنها را به پرداخت منظم و بازپرداخت اصل (بدون توجه به عملکرد صادر شده) همراه با سایر حقوق قراردادی تعیین شده موظف می کند (که شامل حق رای نمی شود). آنها معمولا برای مدت مشخصی صادر می شوند که در پایان می توانند توسط صادر کننده بازخرید شوند. اوراق بهادار بدهی می تواند امن (با حمایت وثیقه) یا غیرقانونی باشد و اگر غیرقانونی باشد، ممکن است در صورت ورشکستگی، بدهی های غیرقانونی و غیرقابل قبول، قراردادی باشد.

اوراق بهادار ترکیبی: ترکیبی از برخی ویژگی های هر دو بدهی و اوراق بهادار سهام است. نمونه هایی از اوراق بهادار ترکیبی عبارتند از: اوراق بهادار سهام (گزینه های صادر شده توسط شرکت که به سهامداران حق خرید سهام در یک زمان مشخص و با قیمت خاص را می دهد)، اوراق قرضه تبدیل (اوراق قرضه که می تواند به سهام مشترک در شرکت صدور و تبدیل شود) و سهام ترجیحی (سهام شرکت هایی که پرداخت سود، سود سهام و یا سایر بازده های سرمایه می تواند اولویت بندی شده نسبت به سهامداران دیگر) باشد.

اگرچه سهام از لحاظ تکنیکی دارای ارجحیت امنیت سهام است، اما اغلب به عنوان یک بدهی محسوب می شود؛ زیر «مانند یک اوراق بهادار رفتار می کند»: این نرخ سود سهام ثابت را پیشنهاد می کند و یک ابزار محبوب برای سرمایه گذاران با درآمد است. (این اصل امنیت ثابت است.)

روسیه بازهم دارایی‌های خود از اوراق قرضه آمریکا را کاهش داد

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از راشاتودی، به گفته وزارت خزانه داری آمریکا، بانک مرکزی روسیه به خلاص شدن از اوراق قرضه خزانه داری آمریکا ادامه داد و سهم خود را از سرمایه گذاری در بدهی‌های آمریکا در ماه نوامبر به میزان 1.3 میلیارد دلار کاهش داد و به 2.4 میلیارد دلار رساند.

آمارها نشان می دهد که در پایان ماه نوامبر، اوراق قرضه بلندمدت دولتی روسیه در مجموع به 101 میلیون دلار در مقابل 554 میلیون دلار در ماه قبل از آن رسید.

بر اساس این گزارش، سرمایه گذاری در اوراق کوتاه مدت خزانه داری نیز از 3.166 میلیارد دلار به 2.308 میلیارد دلار کاهش یافت.

روسیه در گذشته یکی از دارندگان اصلی اوراق خزانه آمریکا بود. در سال 2013، سرمایه گذاری روسیه در اوراق قرضه دولتی ایالات متحده بیش از 150 میلیارد دلار بود.

با این حال، بانک مرکزی روسیه از ماه می 2017 به طور پیوسته این سرمایه گذاری را در راستای سیاست دلارزدایی مورد حمایت دولت و در پاسخ به تحریم های اعمال شده توسط کاخ سفید کاهش داده است.

در آوریل 2018، سرمایه گذاری روسیه در خزانه داری ایالات متحده تقریباً به نصف کاهش یافت و از 96.1 میلیارد دلار به 48.7 میلیارد دلار کاهش یافت.

این بانک همچنین به تنوع بخشیدن به ذخایر ملی روسیه و افزایش خرید شمش به میزان بی سابقه در سال های اخیر روی آورد و عنوان یکی از خریداران عمده طلا در جهان را کسب کرد.

داده ها نشان می دهد که ژاپن همچنان بزرگترین دارنده اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده برای سی امین ماه متوالی است و سرمایه گذاری های خود را با افزایش 20.2 میلیارد دلاری در نوامبر به 1.34 تریلیون دلار افزایش داده است.

چین با افزایش سهم خود به 1.08 تریلیون دلار، دومین دارنده بدهی دولتی ایالات متحده است.

بریتانیا با 621.6 میلیارد دلار سومین دارنده بزرگ اوراق قرضه دولت آمریکاست.

اوراق بهادار

تعریف اوراق بهادار چیست؟

اوراق بهادار نوعی ابزار مالی است که یا موقعیت مالکیت فرد را در شرکت هایی که به‌صورت عمومی در بورس معامله می‌شوند (سهام)، نشان می‌دهد، یا نشان‌دهنده نوعی رابطه طلب کاری از یک نهاد دولتی یا شرکت است (اوراق مشارکت) یا نماینده حقوق مالکیتی است که به‌صورت اختیار خرید یا فروش نمایش داده می‌شود. درواقع اوراق بـهادار از هر نوع (سهام، اوراق قرضه و مشارکت یا اختیار معامله) که باشد، نوعی ارزش مالی را به نمایش می‌گذارد. شرکت یا نهادی که اوراق بهادار صادر می‌کند به‌عنوان صادرکننده (توزیع‌کننده) شناخته می‌شود.

توضیحات مدیر مالی در مورد اوراق بهادار

اوراق بـهادار معمولاً به دو قسمت بدهی و حقوق صاحبان سهام تقسیم می‌شوند. اوراق بدهی پولی را که وام گرفته شده نشان می‌دهد و باید طبق قوانینی که میزان پول وام گرفته شده، نرخ سود و تاریخ سررسید را معین می‌کند، بازپرداخت شود. اوراق بدهی شامل اوراق مشارکت (قرضه) دولتی و شرکتی، گواهی سپرده (CDs)، سهام ممتاز و اوراق بهادار وثیقه می‌شود.

اوراق بهادار مربوط به حقوق صاحبان سهام سود مالکیت در اختیار سهام داران شرکت سهامی را نشان می‌دهد. برخلاف دارندگان اوراق بدهی که عموماً فقط سود و ارزش اسمی دریافت می‌کنند، دارندگان سهام قادر هستند تا از سود سهام خود منفعت کسب کنند.

معادل‌ انگلیسی اوراق بهـادار عبارت است از:

Security

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سوالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.

تامین مالی با اوراق قرضه یا مضاربه؟

یافته‌ها حاکی از آنست که در یکصد سال اخیر، تمامی بحران‌های مالی جهانی ریشه در استقراض (تامین مالی از طریق وام و یا اوراق قرضه) بیش از اندازه دارد تا حدی که قدرتمندترین دولت‌ها را به زانو در آورده است. با وجود همه آفات مالی و اجتماعی سیستم استقراض، وابستگی و اعتیاد دولت‌ها به آن خصوصا در شرایط کسری بودجه از طریق تسهیل مقداری پولی امری آشکار و تمام‌نشدنی می‌باشد .

قبلا در مقاله‌ای تحت عنوان " ولع اهرم مالی: استقبال چشمگیر جهانی از اوراق قرضه و وام در مقابل سهام " به دلایل تقاضا و عرضه وام و قرض پرداخته شد. به طور خلاصه عدم رقیق‌شدگی مالکیت، پشتیبانی نظام مالیاتی، افزایش نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، کاهش تعارض منافع و هزینه نمایندگی، به عنوان چهار دلیل عمده تقاضا برای وام و قرض و از طرف دیگر، تعیین نرخ سود قطعی و تعهد قرض‌گیرنده برای پرداخت اصل و سود و عدم مشارکت وام‌دهنده در ریسک کار و کسب، دلایل عمده عرضه وام و قرض شمرده شدند .

امروزه ناکارایی و مخرب بودن نظام قرض و بهره برای همه اقتصادهای دنیا امری ثابت شده می‌باشد. آنچه نظام مالی جهانی به آن نیاز دارد، یک سیستم مالی بدون اهرم است که ثبات و رشد پایدار اقتصادی را به همراه آورد. برای طراحی و پیاده‌سازی نظام مالی که بتواند سدی را در مقابل سیکل شوم قرض و اهرم مالی، بی‌ثباتی، سفته‌بازی، خلق بحران، چپاول مالی توسط بنگاه‌های مالیِ Too big to fail قرار دهد، باید خارج از چارچوب و سیطره نظام مالی جهانی (out of the box) فکر و برنامه‌ریزی کرد. در پاسخ به این نیاز، عقود مبتنی بر تقسیم ریسک می‌تواند راهکار مناسبی باشند که در نظام مالی اسلامی به مضاربه و مشارکت معروف می‌باشند .

در قرن 14 میلادی، تامین مالی تجارت دریایی دولت شهرهای ایتالیا با خاورمیانه و آسیا توسط ابزار "وام‌های دریایی" و کامِندا (commenda) صورت می‌پذیرفت. تاریخ‌دان‌ها با ردیابی ریشه این واژه، آنرا در "مضاربه" که توسط مسلمانان بکار برده می‌شد، پیدا کردند. آنها همچنین اهمیت این نوع قراردادها (مضاربه و مشارکت) را علاوه بر رشد و توسعه صنعت تجارت دریایی، در پیشرفت اقتصادی- سیاسی دولت شهرهای اروپایی ثبت کرده‌اند .

ناگفته نماند طراحی و پیاده‌سازی ابزارهای مبتنی بر تقسیم ریسک زمانی موثر واقع می‌گردد که کل سیستم از تشویق و ترغیب تامین مالی بدهی محور (که در بالا به عوامل عرضه و تقاضای آن اشاره شد) به سوی تشویق و ترغیب تامین مالی مبتنی بر ابزارهای تقسیم ریسک متحول گردد که قدم اول آن باید توسط نهادهای ناظر و انتظامی بازار برداشته شود که خود نیازمند بحثی مجزا می‌باشد. در این نوشته کوتاه به جهت شباهت مضاربه و قرض در اینکه ناشر سرمایه‌ای از خود درگیر کار نمی‌کند، تنها به بررسی و مقایسه اوراق مضاربه و بدهی می‌پردازیم تا مشخص گردد کدام ابزار سهام و اوراق قرضه برای ناشران مقرون به صرفه‌تر است .

مضاربه یک ابزار دوگانه و هایبرید است که هم خاصیت بدهی و هم سهام را در خود دارد. نکته مهم اینست که با این عقد هم ریسک تقسیم می‌گردد و از طرف دیگر اهرم منتج از قرض در آن وجود ندارد. نکته دیگر اینکه بحث سبک سنگین کردن و معاوضه (trade-off) قرض- سهام (debt-equity) در اوراق مضاربه منتفی می‌باشد. به جهت نا‌آشنایی سیاستگزاران تامین مالی دولتی کشورهای اسلامی با فواید این اوراق است که آنها تنها با تقلید از مدل بازارهای پیشرفته مالی بر روی تامین مالی از طریق اهرم و استقراض به عنوان تنها گزینه تمرکز می‌کنند .

در مضاربه، سرمایه‌گذار (رب المال) پس از بررسی های فنی و سوابق عامل یا ناشر (due diligence) سرمایه را با تعیین سهم سود توزیعی و البته با توافق ناشر، در اختیار وی قرار می‌‌دهد. به عنوان مثال، اگر برروی 30-70 (profit sharing ratio or PRS) توافق کنند، 30% سود بدست آمده برای سرمایه‌گذار و 70% برای ناشر می‌باشد. ناشر، اگر سودی بدست نیاورد، هیچ سودی را توزیع نمی‌کند و این همان خاصیت سهام است .

جایگزینی تامین مالی از طریق اوراق مضاربه به جای اوراق قرضه دارای مزیت‌هایی‌ست که به اختصار به آنها اشاره می‌گردد :

۱- اهرم مالی همراه با تعهد پرداخت سود قطعی و ثابت در کار نمی‌باشد .

۲- در نتیجه، ریسک کار و کسب به جهت پایین‌تر بودن بدهی در ساختار سرمایه، کاهش می‌یابد .

۳- به جهت توافق اولیه روی PRS ، بدون رقیق‌شدگی مالکیت، مالکان درآمد کسب می‌کنند چرا که تنها سود بدست آمده از پروژه تامین مالی شده توسط اوراق مضاربه توزیع می شود و ارتباطی با سایر پروژه ها و دارایی های ناشر ندارد. این در حالیست که در تامین مالی از طریق سهام، سهام داران ادعای مالکیت نسبت به سود کلی و کلیت دارایی های ناشر را دارند .

۴- ادعای سرمایه‌گذاران در باقی‌مانده سرمایه بوده (مانند سهام) نه از پیش تعیین‌شده (مانند اوراق قرضه) و نیز دارای زمان مشخص می‌باشد (مانند اوراق قرضه) نه دائمی (مانند سهام).

ویژگی‌های برشمرده در بالا، شرایطی را برای سهامداران (در دارایی‌های ناشر) بوجود می‌آورد که بدون به خطر افتادن مالکیت آنها، آن هم با نسبتی بالا [1] (در اینجا 70%) به تقسیم سود با سرمایه گذاران در اوراق مضاربه می پردازند. مسلما اوراق مضاربه می‌تواند برای ناشران به مراتب جذاب‌تر از اوراق قرضه باشد .

در موارد فوق به ویژگی‌هایی که اوراق مضاربه را در نظر ناشران مطلوبتر می‌کند اشاره گردید. اما در نظر سرمایه‌گذاران این اوراق همچنان می‌تواند جذاب باشد چرا که آنها می‌توانند در صورت حصول سود بالاتر از انتظار توسط ناشر، به سود بالاتر دست یابند. همه این موارد روی خوش سکه را نشان می‌دهد. اما روی دیگر سکه بحث میزان سود و اصل سرمایه است که طبق عقد مضاربه ناشر ضامن آنها نیست و این خود برای سرمایه‌گذاران یک چالش جدی محسوب می‌شود. در پاسخ به این مسئله می‌توان به استفاده ازابزارها و اهرم‌های متعدد اشاره کرد. امروزه با پیشرفت فن‌آوری اطلاعات و با بکارگیری سیستم‌های دقیق گزارش‌دهی مالی و نیز نظارت (سهام و اوراق قرضه نه دخالت) بر حسن انجام کار توسط نهادهای تخصصی بی‌طرف و همچنین استفاده از اهرم دولت برای مجازات متخلفان و سایر تدابیر احتیاطی می‌توان تا حد زیادی از خطر تلف مال و یا تقلب در گزارش‌دهی مالی کاست. در عین حال در صورت حصول سود مازاد (بر میزان انتظار سرمایه‌گذاران)، به نسبت 30-70 میان سرمایه‌گذاران و ناشر توزیع گشته و در صورت کمتر بودن سود (نسبت به سود انتظاری)، همچنان به نسبت 30-70 میان آنها تقسیم می‌گردد چرا که ضمانتی نسبت به میزان معین سود وجود ندارد .

جدا از انطباق عقد مضاربه و مشارکت با قوانین اخلاقی و شرعی که برترین مزیت آن بر اوراق قرضه می‌باشد، در اهمیت این پیمان ها همین بس که با بکارگیری آنها به معنای واقعی در دره سیلیکون، کارآفرینان با بدست آوردن سرمایه خطرپذیر توانسته‌اند ایده‌های در سر را تبدیل به واقعیت کرده و با توسعه تکنولوژی رفاه و راحتی را برای بشر به ارمغان آورند. به همین جهت است که در نظر کارآفرینان بزرگ دنیا همچون بیل گیتس وام و بانک ایده مرده‌ای بوده و سهام و سرمایه ریسک‌پذیر نقش حیاتی و اولویت دارند .

[1] به طور کلی برای تشویق عامل به کار و تولید بیشتر، سهم سود او نسبت به سرمایه گذار بالاتر در نظر گرفته می‌شود.

همه چیز درباره اوراق قرضه: انواع، کاربرد‌ها و تفاوت با سهام

اوراق قرضه (obligation) با اوراق مشارکت و برگه سهم فرق دارد. برای این اوراق پرداخت اصل و سود در سررسید تضمین می‌شود، اما دارنده اوراق، هیچ مالکیت و نفعی در کسب و کار ناشر اوراق ندارد. تفاوت و کاربرد‌های اوراق قرضه را بخوانید.

ستاره | سرویس علوم – اوراق قرضه اصطلاحی است که در اخبار و کتاب‌های مالی و حسابداری، زیاد مشاهده کرده اید. اما این اوراق دقیقا چیست و چه کاربردهایی دارد؟ تفاوت آن با برگه سهم چیست و سود و پرداخت آن چگونه است؟ در این مطلب با اوراق قرضه، ویژگی‌ها و انواع آن آشنا خواهید شد.

در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوین ارائه شده در فهرست زیر به موضوع دلخواه خود برسید.

اوراق قرضه چیست؟

اوراق قرضه، یک برگه است مثل برگه سهام. این اوراق هم مثل برگه سهام، یک ناشر (صادر کننده) دارد؛ اما فرق آن با برگه سهم این است که دارنده برگه سهم، مشمول دریافت هیچ سود از قبل پیش بینی شده و توافق شده‌ای نیست بلکه این قیمت و نوسانات سهم در بورس است که ارزش این برگه را تعیین می‌کند. اما در اوراق قرضه، ناشر متعهد می‌شود که مبلغ مشخصی که بهره نام دارد، سالانه در یک بازه زمانی مشخص به دارنده اوراق قرضه که شخص حقیقی (من و شما) یا شخص حقوقی (شرکت‌ها و موسسات) است، پرداخت کند.
مالکیت صاحبان اوراق بهادار اسلامی، (اخزا) تفاوت روشنی از جهت مالکیت با اوراق ربوی دارند که ماهیت آن را قانون بانکداری بدون ربا مشخص می‌کند.
اوراق قرضه را در واقع یکی از ابزار های تامین مالی و جذب نقدینگی می‌دانند که دراز مدت و دارای تعهد است.

فرق اوراق قرضه با برگه سهم چیست؟

وقتی شما سهمی در بازار بورس خریداری می‌کنید، می‌توانید به کارگزاری بورس مراجعه کرده و برگه سهم خریداری شده را دریافت کنید. روی این برگه، اسم شما، نام سهم و تعداد سهم خریداری شده قید شده است. طبق قانون بورس، شما به اندازه تعداد سهمی که دارید، در شرکت ذینفع هستید. اما هیچ سود از پیش تعیین شده دریافت نخواهید کرد. شما حتی با یک سهم، می‌توانید در مجامع شرکت‌های بورسی حضور یافته و در امور مدیریتی، دخالت کنید.
اما اوراق قرضه، سود از پیش تعیین شده دارد. با این حال دارنده برگه اوراق قرضه، هیچ حقی سهام و اوراق قرضه در شرکت نداشته و مالکیتی بر اموال شرکت صادر کننده ندارد. در واقع دارنده اوراق قرضه، تنها یک وام دهنده به ناشر (صادر کننده اوراق قرضه) است و بس.

اوراق قرضه چگونه تولید می‌شود؟

اوراق قرضه از طریق پذیره نویسی به عموم ارائه می‌شود. یعنی بر خلاف اوراق مشارکت که بانک مرکزی تضمین می‌کند و از طریق شعب بانک‌های عامل در ۳۱ استان کشور عرضه می‌شود، اوراق قرضه با پذیره نویسی حاصل می‌شود. پذیره نویسی، گاهی مذاکره‌ای و گاهی رقابتی است.
اوراقی که در بورس پذیرفته شده است، نسبت کوچکی از کل اوراق قرضه منتشر شده در ایران و جهان است. ثبات قیمتی یا همان ریسک نکول اوراق قرضه به نسبت بازار سرمایه، نوسان کمتری دارد و مطمئن‌تر است. هر چقدر سود شما مطمئن‌تر باشد و ریسک سرمایه گذاری کم باشد، معمولا سودآوری هم پایین خواهد بود.

ویژگی‌های اوراق قرضه

اوراق قرضه ۲ ویژگی مهم دارد. یکی اینکه بازار بسیار بزرگی داشته و دوم اینکه با سرعت زیادی در حال رشد است.

اوراق قرضه عمر محدودی دارد و اعتبار آن‌ها در سر رسید (maturity) به اتمام می‌رسد. البته بازخرید اوراق (callability) هم وجود دارد. یعنی شرکت، پیش از موعد سررسید، اقدام به بازخرید اوراق و امکان فروش (put provision) می‌کند.
گاها می‌توان اوراق قرضه را به سهام یک شرکت تبدیل کرد. اوراق قرضۀ قابل تبدیل (convertible bonds) نرخ بهره پایینی دارد. اگر شما اوراق قرضه‌ای را از یک ناشر بگیرید و ناشر به شما وثیقه هم برای تضمین آن بدهد، به این برگه «اوراق قرضه تضمین شده» (secured bonds) گفته می‌شود. در مقابل «اوراق تضمین نشده » (unsecured bond) هم داریم.
اصل سرمایه، فقط در سر رسید، قابل استرداد است و بهره ها در بازه‌های مشخصی که قبلا توافق شده، از طرف ناشر اوراق قرضه به دارنده اوراق پرداخت می‌شود.
ویژگی‌های کلی اوراق قرضه را می‌توان در موارد زیر دانست:

• دارنده اوراق قرضه، بستکار شرکت یا موسسه ای است که برگه را صادر کرده است.
• دارنده اوراق قرضه حق دریافت اصل مبلغ اسمی و بهره آن را دارد.
• دارنده اوراق قرضه هیچ مسئولیت یا مالکیتی در شرکت یا موسسه سازمان ناشر دهنده برگه ندارد.
• دارنده اوراق قرضه در تاریخ سر رسید، سود دریافت می‌کند و برخی اوراق، به تدریج، سررسید می‌شوند.
• اوراق قرضه ارزش اسمی مشخص دارد.
• اگر ناشر اوراق قرضه به هر دلیلی ورشکسته شود، صاحب اوراق قرضه در دریافت سرمایه به نسبت دیگر افرادی که در شرکت ناشر ذی‌نفع هستند، اولویت دریافت حق و حقوق دارد.
• اوراق قرضه را می‌توان با وثیقه هم خریداری کرد در حالی که چنین چیزی در بازار بورس وجود ندارد.
• اگر اوراق قرضه در قالب عرضه خصوصی به خریدار فروخته شود، فقط ناشر و خریدار طرف‌های قرارداد هستند.
• اگر اوراق قرضه در قالب عمومی به خریدار فروخته شود، غیر از طرف‌های قرارداد شخص دیگری هم به عنوان امین به نمایندگی از دارنده اوراق قرضه، بر اجرای تعهدات ناشر نظارت دارد.

مبلغ سود و دوره پرداخت در اوراق قرضه

مبلغ سود و دوره پرداخت بهره در اوراق قرضه، سهام و اوراق قرضه ثابت نیست و بستگی به شرایط و قرارداد ناشر با خریدار دارد. هر چقدر اوراق قرضه بلندمدت‌تر باشد، سود بیشتری نصیب خریدار می‌شود. پرداخت بهره معمولا هر ۳ ماه یا ۶ ماه یک بار صورت می‌گیرد. این همان تفاوت اصلی اوراق قرضه با سهام در بازار سرمایه است. البته اوراق قرضه را می‌توان در بازار سرمایه فروخت و اگر پایین‌تر از نرخ اسمی بفروشد، تنزیل (discount) و اگر بالا‌تر از قیمت اسمی بفروشد، با صرفه (premium) نامیده می‌شود.

انواع اوراق قرضه

اوراق قرضه، به منظور و اهداف مختلفی توسط ناشر، صادر می‌شود. اما از نظر نوع سر رسید، به ۲ دسته عمده تقسیم می‌شود:

• اوراق قرضه با سر رسید مشخص؛ که متداول ترین نوع اوراق قرضه بود و یک تاریخ سر رسید دارد.
• اوراق قرضه سریالی که تاریخ سر رسید متفاوت دارد؛ مثلا ۱۰ ساله یا ۲۰ ساله. در این حالت، در هر یک از سر رسیدها، بخش از کل مبلغ خرید اوراق قرضه، مسترد می‌شود.

اوراق قرضه اشکال دیگری هم دارد:

• اوراق قرضه دولتی که برای جذب نقدینگی جهت انجام پروژه های دولتی و پرداخت بدهی های دولت به بخش خصوصی و نهاد های عمومی صادر می شود. در کشور های under developing (در حال توسعه) ریسک نکول اوراق قرضه بالا است. چون اقتصاد باثبات و شفافی سهام و اوراق قرضه ندارند.
• اوراق قرضه شهرداری توسط شهرداری‌ها صادر می‌شود و برای تامین مالی فعالیت‌هایشان است. وقتی نیاز به جذب نقدینگی، بیش از جمع‌آوری مالیات و حق نوسازی و بازسازی و امثالهم باشد، شهرداری به این سهام و اوراق قرضه روش روی می‌آورد.
• اوراق قرضه شرکتی توسط کسب و کار برای تامین مالی صادر می‌شود. بالاترین ریسک، متعلق به این نوع اوراق قرضه است.

همراه گرامی

در صورتی که دارنده اوراق قرضه باشید؛ شما در واقع با یک سود از پیش تعیین شده، به صادر کننده اوراق قرضه وام داده اید. چنانچه شما هم تجربه و دیدگاهی در زمینه این اوراق دارید با ما و خوانندگان ستاره به اشتراک بگذارید. در صورتی که می‌خواهید در دنیای بورس یک حرفه ای باشید توصیه می‌کنیم اصول و تکنیک های تابلو خوانی سهام در بازار بورس ایران را حتما مطالعه کنید.

براساس تجارب ۳۰ ساله‌ی دکتر کرمانی رژیم گروهی بهترین راه‌حل برای حفظ انگیزه‌ی افراد طی رژیم و رسیدن به وزن دلخواه در زمانی کوتاه هست، بیش از ۹۰ درصد افرادی که با برنافیت زیرنظر دکتر کرمانی رژیم گروهی گرفتن به وزن دلخواهشون رسیدن