تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها

توکن به چه معناست؟ 12

تفاوت کوین (coin) با توکن (token) چیست؟

در این مطلب قرار است به موضوعی بپردازیم، که احتمالا افرادی را که تازه با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا شده‌اند، کمی گیج ‌کند. این موضوع تفاوت کوین و توکن است. گاهی‌اوقات افراد از اصطلاح «کوین» (Coin) برای اشاره به آنچه دیگران «توکن» (Token) می‌نامند و از اصطلاح توکن، برای اشاره به چیزی که دیگران آن را کوین می‌دانند، استفاده می‌کنند. برخی نیز برای همه دارایی‌های دیجیتالی از هر دو نام استفاده می‌کنند.

اما تفاوت‌های زیادی بین کوین‌‌ها و توکن‌ها وجود دارد، بنابراین اینکه بدانیم آن‌ها واقعاً چه هستند، بسیار مهم است. در پایان این مطلب، شما می‌توانید تشخیص دهید، که یک دارایی دیجیتالی یک کوین است و یا یک توکن.

در ابتدا بررسی می‌کنیم که، چرا در مورد این دو اصطلاح سردرگمی وجود دارد، سپس مهم‌ترین ویژگی‌های‌شان را شرح می‌دهیم. در پایان مشهورترین توکن‌ها و کوین‌ها را معرفی می‌کنیم و با نحوه استفاده از آن‌ها آشنا می‌شویم. با دیدکس همراه باشید.

کوین چیست؟

کوین، یک دارایی دیجیتالی است، که بلاک چین مخصوص خودش را دارد و بومی (Native) زنجیره خودش است. مانند «لایت کوین» (Litecoin) و «اتر» (Ether).

برای اینکه این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم، به عبارت‌های زیر توجه کنید:

• «بیت کوین» (Bitcoin) در بلاک چین بیت کوین اجرا می‌شود و کار می‌کند.
• «اتر» در بلاک چین «اتریوم» (Ethereum)، اجرا می‌شود و کار می‌کند.
• «نئو» (NEO)، در بلاک‌چین «نئو» اجرا می‌شود و کار می‌کند.

معاملات کوین‌های دیجیتال را می‌توان از یک شخص به شخص دیگر انجام داد. از لحاظ فیزیکی، هیچ سکه‌ای هنگام ارسال و دریافت کوین، جابه‌جا نمی‌شود. کوین‌ها، به عنوان داده، در پایگاه داده بسیار بزرگی به نام «بلاک چین» (Blockchain) وجود دارند. این پایگاه داده یا همان بلاک چین، کلیه معاملات را ردیابی می‌کند و توسط کامپیوترهای سراسر جهان بررسی و تأیید می‌شود.

اگر قبلاً با فناوری بلاک چین آشنا نیستید، قبل از خواندن این مقاله، راهنمای «همه چیز درباره بلاک چین» را بخوانید. پیش‌نیاز درک تفاوت کوین و توکن، درک فناوری بلاک چین است.

کوین‌ها چگونه استفاده می‌شوند؟

کوین‌های‌دیجیتال معمولا به همان روشی که «سکه» در زندگی واقعی استفاده می‌شود – به عنوان پول، مورد استفاده قرار می‌گیرند. کوین‌ها، مانند پول‌های سنتی، 3 کارکرد اصلی دارند:

• سنجش ارزش
• ذخیره ارزش
• واسطه مبادلات

به عنوان مثال، بیت کوین را در نظر بگیرید؛

• از بیت کوین، تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها می‌توان برای پرداخت کالاها و خدمات در سراسر اینترنت و همچنین در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی استفاده کرد.
• می‌توانید آن را برای مدت زمان طولانی ذخیره کنید و بعداً آن را با چیزی با ارزش برابر عوض کنید.
• هر چیزی که می‌خرید، می‌توانید قیمت آن‌ را به بیت کوین نیز حساب کنید.

با این حال، برخی از کوین‌های دیجیتال مانند اتر، نئو و «دش» (DASH)، ویژگی‌های مفیدی فراتر از یک پول دارند، که در زیر برخی از آن‌ها را می‌بینید:

• اتر، برای تأمین معاملات در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. می‌توان روی اتریوم توکن ایجاد کرد، اما همچنان برای ارسال آن توکن‌ها به اتر نیاز است. همچنین، در بلاک‌چین اتریوم، برای پرداخت پاداش ماینرها، به آن‌ها اتر پرداخته می‌شود.
• نئو، به منظور کسب سود، در کیف پول، «استیک» (Stack) می‌شود. این سود سهام تحت عنوان «گس» (GAS) شناخته می‌شود. توکن‌ها را می‌توان روی نئو ساخت (درست مثل آنچه که در اتریوم انجام می‌شود). هنگام ارسال توکن در شبکه نئو، باید گس را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید (مشابه شبکه اتر که در شبکه اتریوم پرداخت می‌شود).
• دش، به کاربران خود اجازه شرکت در تصمیمات مهم شبکه را می‌دهد. کاربران برای این کار باید، مقادیر مشخصی از دش را در شبکه نگه دارند. به عنوان مثال، در مورد پیشنهاداتی که برای به روز رسانی‌های شبکه ارائه می‌شود، کسانی که به اندازه کافی دش دارند، می‌توانند برای تصمیم‌گیری در مورد بروز رسانی رأی دهند. این حق رأی دادن به دارندگان دش این امکان را می‌دهد تا در مورد چگونگی پیشرفت پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

نکته: سود سهام رمزنگاری (Crypto dividends)، کوین‌ یا توکنی است که به دلیل «نگه داشتن» (holding) یک دارایی خاص اعطا می‌شود. یک مثال خوب، گس در نئو است که در بالا در مورد آن صحبت کردیم. این مبلغ پاداش کاربرانی است که، سکه‌ها (Coin) را در کیف پول می‌گذارند و برای امنیت شبکه آن‌ها را استیک می‌کنند. بابت این کار به دارنده با نرخ تعیین شده، مقداری گس پرداخت می‌شود. این پاداش فقط در بلاک چین هایی وجود دارد که از الگوریتم اجماع «اثبات سهام» (Proof of Stack) استفاده می‌کنند.

نمونه‌هایی از کوین‌ها

امروزه تمام دارایی‌های دیجیتالی بزرگ از نظر «سرمایه بازار» (Market Cap)، کوین، شناخته می‌شوند. با این حال، همه سکه‌ها مارکت کپ بزرگی در بازار ندارند. وب‌سایت «کوین مارکت» (Coinmarketcap) بیش از 900 نمونه تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها مختلف از کوین‌ها را ذکر کرده است.

همچنین باید بدانید که هر کوین، توسط یک نام سه یا چهار حرفی نشان داده می‌شود که نام اختصاری آن است. مانند BTC برای بیت کوین.

توکن چیست؟

به توکن‌ها اغلب سکه‌های دیجیتالی گفته می‌شود. اما، این نام‌گذاری صحیح نیست. بین توکن و سکه دیجیتالی یک تفاوت فاحش وجود دارد!

توکن‌ها در بلاک چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول‌ترین پلتفرم بلاک چین برای پلتفرم‌ توکن، بلاک چین اتریوم است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.

NEO از توکن‌هایی که به‌عنوان توکن‌های NEP-5 معروف هستند، استفاده می‌کند.

هرکسی می تواند توکن دلخواه خود را در یکی از این پلتفرم‌ها ایجاد کند.

توکن‌ها چگونه ایجاد می شوند؟

در حقیقت، برای تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها ایجاد توکن، توانایی فنی کمی لازم است. اما به افراد تازه‌وارد توصیه نمی‌شود. ایجاد توکن برای افرادی که تجربه برنامه‌نویسی دارند، کار سختی نیست. هرچند که به یک توسعه‌دهنده نیاز است که برخی از سکه‌های بومی را برای بلاک چینی که توکن در آن ایجاد شده است، صرف کند.

به عنوان مثال‌، اگر توکن در اتریوم در حال ایجاد است، سازنده باید مقداری اتر خرج کند تا استخراج‌کنندگان شبکه بتوانند تراکنش (ایجاد) توکن را تأیید کنند.

لازم به یادآوری است که کارمزدها برای همه معاملات توکن در یک بلاک چین باید پرداخت شوند، نه فقط ایجاد توکن. بنابراین، هر اپلیکیشنی که روی بلاک چین اتریوم ساخته می‌شود، باید از سکه‌های اتر برای انتقال توکن‌ها از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین اپلیکیشن و کاربر استفاده کند.

هدف توکن‌ها

بیشتر توکن‌ها برای استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) به وجود آمده‌اند. وقتی توسعه‌دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، سپس تصمیم می‌گیرند که چه تعداد توکن را می‌خواهند ایجاد کنند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد، ارسال می‌شوند. آن‌ها مقداری ارز رمزنگاری شده بومی به در بلاک چینی که در آن توکن ایجاد کرده‌اند، پرداخت می‌کنند.

پس از ایجاد توکن، از آن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند استفاده می‌شود.

به عنوان مثال، «موزی کوین» (Musicoin)، توکنی است که، به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلتفرم موزی کوین را می‌دهد. این ویژگی می‌تواند تماشای یک ویدئو موسیقی یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی «بایننس» (Binance)، نیز توکن مخصوص خود، به نام، “BNB” را دارد. هنگامی که کاربران با توکن بایننس معاملات خود را انجام می‌دهند، کارمزدهای آن‌ها تا 50 درصد کاهش می‌یابد.

برخی از توکن‌ها با هدف کاملاً متفاوت ایجاد می‌شوند: نشان دادن یک چیز فیزیکی.

فرض کنیم شما می‌خواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی‌توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید، می‌توانید؟ نه نمی‌توانید!

بنابراین، در عوض، می‌توانید از توکن استفاده کنید که نشان دهنده خانه شما باشد.

“WePower (WPR)” مثال خوبی از توکن است که نمایانگر یک چیز فیزیکی است. این توکن، نمایشگر برق است. پروژه “WePower “یک برنامه “dApp” است که، به کاربران امکان خرید و فروش برق در بلاک چین با استفاده از قراردادهای هوشمند را می‌دهد. توکن آن (WPR) مقدار مشخصی از انرژی را نشان می‌دهد.

یک مزیت بزرگ برای ایجاد یک توکن

از آنجا که توسعه دهنده اپلیکیشن غیرمتمرکز و توکن نیازی به ایجاد بلاک چین اختصاصی برای خود ندارد، باعث صرفه‌جویی در وقت و منابع آن‌ها می‌شود. آن‌ها ضمن بهره‌مندی از امنیت بلاک چین بومی، می‌توانند با اپلیکیشن خود از ویژگی‌های ارز رمزنگاری شده بومی آن بلاک چین نیز، استفاده کنند.

صرفه‌جویی در زمان تنها چیزی نیست که به نفع توسعه‌دهندگان است. اگر آن‌ها بلاک چین و سکه خود را به جای اپلیکیشن غیرمتمرکز و توکن ایجاد کنند، برای تأیید معاملات خود نیز باید ماینر پیدا کنند.

برای ایجاد یک بلاک چین قوی که امکان حمله به آن وجود نداشته باشد ، به تعداد بسیار زیادی ماینر نیاز است. این منطقی‌تر است که بسیاری از کامپیوترها روی یک بلاک چین مشترک کار کنند که چندین اپلیکیشن می‌توانند روی آن اجرا شوند. عمل کردن اپلیکیشن‌ها روی بلاک چین های متمرکز و کوچک، پروسه‌ی بسیار طولانی‌تر و گران‌تری دارد.

نگاهی عمیق‌تر به نحوه کارکرد توکن‌ها

توکن‌ها برای تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده‌اند، استفاده می‌شوند. یک مثال خوب “Civic” است. سیویک از توکنی به نام CVC استفاده می‌کند.

اپلیکیشن آن‌ها هویت رمزگذاری شده در بلاک چین اتریوم را ردیابی می‌کند. هدف آن ارائه روشی ارزان، مطمئن و کارآمد برای بررسی هویت است. بیایید به نحوه کار آن نگاهی بیندازیم.

اگر به تعطیلات خارجی بروید، باید هویت خود را در بسیاری از مکان های بین راهی تأیید کنید. اولین بار ممکن است برای استفاده از هواپیما باشد. اگر آن شرکت هواپیمایی، شریک “Civic” باشد، آن‌ها یک کد “QR” برای شما ارسال می‌کنند تا در مورد شما (مسافر) اطلاعاتی بگیرند.

با استفاده از برنامه “Civic”، می توانید جزئیات هویتی خود را مستقیماً از دستگاه تلفن همراه خود به شرکت ارسال کنید. اطلاعات در دستگاه ذخیره می‌شوند اما کاملاً رمزگذاری شده هستند. این روش از سرقت اطلاعات جلوگیری می‌کند. اثر انگشت یا اسکن عنبیه چشمتان، اثبات می‌کند که شما مالک داده‌های دریافتی هستید.

سپس می‌توانید از همان دستگاه برای تأیید هویت خود در نقاط مختلف مسیر (تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها فرودگاه، هتل و غیره) استفاده کنید. هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود استفاده می‌کند، می‌تواند داده‌ها را با استفاده از بلاک چین اعتبار سنجی کند. هرچه اپلیکیشن، به دفعات بیشتری مورد استفاده قرار بگیرد، اشخاص ثالث اعتماد بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده در “Civic” خواهند داشت.

همان‌طور‌که مشاهده می‌کنید، توکن سی‌وی‌سی به روشی کار می‌کند که چیزی بیش از یک پول باشد. همچنین، پلتفرم سی‌وی‌سی، بیت کوین، اتریوم یا نئو را برای استفاده از سرویس‌های آن‌ها نمی‌پذیرد. البته هر معامله به مقداری اتر نیز احتیاج دارد؛ زیرا این معاملات در بلاک چین اتریوم ساخته شده و ماینرها باید دستمزد بگیرند.

توکن امنیتی و توکن سهام یا کمکی

در پایان تعریفمان از توکن، بیایید به چند نوع مختلف از توکن‌ها نگاهی بیندازیم. توکن‌ها به‌عنوان توکن امنیتی یا دارایی، توکن پرداختی، توکن سهام و توکن کمکی شناخته می‌شوند.

در فوریه 2018، قانون‌گذاران مالی سوئیس، “FINMA”، دستورالعمل‌هایی را منتشر کرد که مشخص می‌کنند، توکن‌های امنیتی یا دارایی، کمکی یا پرداختی چه هستند. این تعاریف، در بررسی قانونی بودن توکن‌ها، به آن‌ها کمک می‌کرد.

• توکن‌های امنیتی (Security Tokens): بیشتر توکن‌های صادر شده توسط آیکو (ICO)، توکن‌های امنیتی هستند. شخصی که آن‌ها را خریداری می‌کند با انتظار سود پول خود را در آیکو سرمایه‌گذاری می‌کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می‌شود.

• توکن‌های سهام (Equity Tokens): این توکن، نشان‌دهنده سهام یک شرکت یا مقداری سهام از شرکتی که توکن را صادر کرده است. بااین‌حال، تعداد کمی از شرکت‌ها چنین آیکوهایی را امتحان کرده‌اند زیرا راهنمایی‌های نظارتی زیادی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن‌ها وجود ندارد.
• توکن‌های کمکی (Utility Tokens): به توکن‌های کمکی، توکن‌های کاربردی نیز گفته می‌شود. از آن‌ها برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات استفاده می‌شود. این توکن‌ها، نادر هستند؛ زیرا انتظار می‌رود بیشتر توکن‌ها بر اساس عرضه محدودشان ارزش کسب کنند.
• توکن‌هایپرداختی (Payment Tokens): توکن‌های پرداخت هدفی جز پرداخت هزینه کالاها و خدمات ندارند.

خلاصه آنچه در بالا خواندید:

اکنون باید متوجه شده باشید که وقتی کسی «کوین» دیجیتال و «توکن» دیجیتال می‌گوید، منظورش چیست؟ آنقدرها هم گیج‌کننده نبود، نه؟

پس از خواندن مطلب ما، باید تعریف ساده هر دو سکه و توکن را بدانید: سکه‌ها، بومی بلاک چین خودشان‌اند. درحالی‌که، توکن‌ها روی بلاک چین‌ های دیگری مانند اتریوم، نئو یا ویوز ساخته شده‌اند.

همچنین باید متداول‌ترین کاربردها را برای سکه‌ها و توکن‌ها بدانید. سکه‌ها اغلب به‌عنوان پول استفاده می‌شوند. بااین‌حال، برخی از سکه‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند؛ استفاده برای سوخت برنامه‌های کاربردی، استفاده به‌عنوان سهام (Stack) برای تأیید معامله در شبکه یا استفاده برای سوخت‌رسانی معاملات هوشمند و معاملات توکن.

در عین حال، توکن‌ها هدف دیگری دارند. اگر آن‌ها برای استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApp) ایجاد شده باشند، هدف آن‌ها به خود برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، آن‌ها برای ویژگی‌هایی مانند حق رأی دادن استفاده می‌شوند.

در موارد دیگر، آن‌ها برای معاملات در برنامه‌های غیرمتمرکز (مانند سی‌وی‌سی) یا پاداش دادن به کاربر مانند هزینه‌های تخفیف‌دار (مشابه توکن بایننس) استفاده می‌شوند.

برای شما مثال‌های زیادی از هر دو کوین و توکن آوردیم تا به شما کمک کند، درک روشنی از منظور ما از هر اصطلاح را پیدا کنید.

بنابراین، اکنون‌که از تعریف سکه و تعریف توکن مطلع شدید، به رمزنگاری‌های موردعلاقه خود فکر کنید … آیا آن‌ها کوین هستند یا توکن؟ اگر مطمئن نیستید، از ما بپرسید.

تفاوت های توکن و کوین به زبان ساده

یکی از اصطلاحات رایج در بازار ارزهای دیجیتال، کلمۀ توکن (Token) است. تفاوت توکن و کوین (Coin) یکی از سوالات رایج کاربران در این بازار است. هزاران پروژه بلاکچین و رمزارز بعد از بیت کوین به وجود آمدند که اهمیت این سوال را بیش از پیش نمایش می‌دهند. در این مقاله والکس، به بررسی تفاوت کوین‌ها و توکن‌ها می‌پردازیم.

کوین چیست؟

به هر رمزارزی که یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین گفته می‌شود. مثلا بیت کوین و اتریوم رمزارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاکچین آن هدف خاصی را دنبال می‌کند. برای مثال بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم معتمد را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

توکن چیست؟

توکن، یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قراردارد هوشمند مانند اتریوم است. این پلتفرم‌ها به کاربر اجازه می‌دهد تا از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند. ایجاد توکن‌هایی که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند و مدیریت آن‌ها یکی از استفاده ها از این پلتفرم‌های قرارداد هوشمند است.

برای مثال، رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاکچین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد.

پروژه‌های توکن، بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفته‌اند. این پروژه‌ها علاوه بر مزایای اصلی خود، برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی می‌کنند. برای مثلا برای انتقال تتر بر بستر TRC20 باید کارمزد شبکه را به صورت ترون پرداخت کرد.

مهم‌ترین بلاکچین‌های میزبان توکن‌ها

در حال حاضر بلاکچین اتریوم با پروتکل ERC20 محبوب‌ترین بلاکچین برای میزبانی توکن‌ها است. بسیاری از توکن‌های محبوب مانند تتر ERC20 ، میکر یا EOSبر بستر اتریوم فعالیت می‌کنند.

بعد از اتریوم، بلاکچین‌های ترون (Tron)، کاسموس (Cosmos) و تزوس (Tezos) به ترتیب بلاکچین‌های محبوب برای میزبانی توکن‌ها هستند.

تفاوت بین کیف پول توکن‌ و کوین

یک تفاوت مهم بین توکن و کوین، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود، اما تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند گاهی نیاز به دانش فنی دارد.

توکن‌ها چرا به وجود آمدند؟

همانطور که تا این بخش از مقاله گفتیم، کوین بلاکچین اختصاصی دارد ولی توکن می‌تواند بر بستر یک بلاکچین دیگر ایجاد شود. عملاً ساخت یک توکن دیجیتالی کمتر از یک ساعت زمان لازم دارد و هر کسی که دانش کافی دربارۀ بلاکچین و قراردادهای هوشمند داشته باشد، می‌تواند آن را ایجاد کند.

با این حال، صرفاً ایجاد یک توکن، برای موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال کافی نیست. هر توکنی (مانند کوین‌ها) باید بین کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.

یکی از دلایل ایجاد توکن‌ها هزینۀ طراحی و کدنویسی بلاکچین اختصاصی است که امنیت آن نیز ممکن است کافی نباشد استفاده از یک پروتکل مطمئن به جای طراحی از صفر، دغدغه‌های امنیتی فراوانی را برطرف می‌کند.

بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC20 شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP2 را برای آن نوشت. ترون نیز یک مثال خوب دیگر برای این مورد است.

استفاده از چند بلاکچین نیز برای میزبانی، در بین بعضی توکن‌ها رایج است. استیبل کوین تتر بر بستر بلاکچین اتریوم، ترون و بایننس فعالیت می‌کند و ظرفیت بلاکچین‌های مختلفی را در پروژه خود به کار گرفته است.

کاربرد توکن‌ها و انواع آن

کوین‌ها معمولاً واسطه‌های پرداخت هستند. برای مثال بیت کوین یا اتریوم، معمولاً فقط به عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد، شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها، به خصوص توکن‌های موفق، با یک هدف و کاربرد خلق می‌شوند. برای مثال، توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است، با هدف حفظ ارزش سرمایه فعالان بازار در برابر نوسانات به وجود آمد.

توکن‌هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه دارند. به طور کلی سه نوع توکن در بازار وجود دارند:

1- توکن‌های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاکچین یک بلیط سینما بخرید، در واقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

2- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

3- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

4- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمزارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است که در سال 2020 آغاز به فعالیت کرد.

البته باید به این نکته اشاره کنیم که دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود.

صحبت پایانی

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد:

کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند.

کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.

هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.

کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت می‌شود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.

تفاوت کوین Coin و توکن Token (این دو مفهوم را باهم اشتباه نگیرید)

در دنیای ارزهای رمزنگاری اصطلاحات بسیاری وجود دارد. ممکن است سرمایه گذاران جدید تمایز بین دسته های مختلف را متوجه نشوند. در این مقاله قصد داریم به موضوعی بپردازیم که غالباً افراد در مورد آن اشتباه می کنند و آن فرق بین کوین (Coin) و توکن (Token) است. گاهی اوقات مردم به اشتباه از اصطلاح کوین یا سکه برای آنچه در اصل توکن نامیده می شود و از اصطلاح توکن برای آنچه که کوین نام دارد استفاده می کنند. برخی از افراد هم از هر دو اسم برای تمام دارایی های دیجیتال موجود استفاده می کنند.

با این حال تفاوت های بسیار زیادی بین کوین های (سکه های) رمزنگاری شده و توکن های رمز نگاری شده وجود دارند. بنابراین مهم است که شما هر اصطلاح را در جای درست خود به کار ببرید. ما در ادامه به تفاوت بین توکن و سکه در دنیای رمزارزها می پردازیم همچنین برخی از مهم ترین پروژه ها را در هر دسته بررسی می کنیم و سعی می کنیم شرح دهیم که چگونه برخی از پروژه های رمزنگاری از توکن های دیجیتالی به سکه های دیجیتالی مهاجرت می کنند.

معنی فارسی کوین، سکه و معنی توکن، نشانه می باشد ولی ما به این دلیل که در دنیای رمزارزها اصطلاح انگلیسی آن ها رایج است از همان کلمه کوین و توکن استفاده می کنیم.

در پایان این راهنما، شما می توانید تشخیص دهید که دارایی های دیجیتالیتان توکن است یا کوین. پس بیایید بدون مقدمه چینی بیشتر شروع کنیم.

تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) در چیست؟

یک تفاوت اساسی وجود دارد که باعث دسته بندی کوین ها در مقابل توکن ها می شود.

اصطلاح کوین بطور کلی به هر رمزارزی گفته می شود که دارای بلاک چین مستقل و جداگانه است. در مقابل آن اصطلاح توکن به هر رمزارزی گفته می شود که بر روی یک بلاک چین دیگر ساخته شده باشد و دارای بلاک چین اختصاصی نمی باشد. توکن ها بلاک چین اختصاصی خود را ندارند بلکه به یک بلاک چین دیگر وابسته هستند و بروی آن به وجود می آیند. توکن ها نیز درست مانند سکه ها در بازار قابل معامله هستند.

برای درک بهتر موضوع بیایید به مثالی بپردازیم:

در اصل سکه ها نمایانگر یک شخص است که یک ساختمان برای زندگی کردن در آن می سازد، این شخص سازنده و تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها مالک این ساختمان است.

توکن نیز نمایانگر شخصی است که یک خانه در یک ساختمان برای زندگی کردن در آن اجاره می کند.

معمولاً ساخت یک کوین به مراتب پیچیده تر و زمان بر است.

بعنوان مثال بیت کوین (BTC)، اتر (ETH)، ایاس (EOS)، نئو (NOE) چند نمونه از کوین های بازار رمزارزها هستند که داری بلاک چین اختصاصی می باشند. در مقابل ارز بت (BAT) یک توکن است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده است.

نمونه ای از پروژه های مهم کوین ها و توکن ها

بیت کوین می تواند بهترین مثال برای یک کوین باشد. بیت کوین نه تنها اولین رمزارز در جهان است بلکه اولین بلاک چین جهان هم است. از زمان راه اندازی آن در سال ۲۰۰۹، تعدادی از بلاک چین های جدید پدیدار شدند. از آنجا که کد بیت کوین open source یا منبع باز است. تعدادی از پروژه ها با کپی کردن کد آن و تغییر چند مؤلفه فنی اقدام به راه اندازی بلاک چین های کاملاً جدید کردند. بعنوان مثال چارلی لی با این رویکرد، لایت کوین را ایجاد کرد.

ارز تتر نیز یک مثال از توکن های موفق است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده و هدفش ایجاد یک رمزارز ثابت (Stablecoin) با پشتوانه دلار است. بطور کلی ۹۰ درصد از توکن های بازار بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده اند شما می توانید در سایت etherscan.io لیست توکن های اتریوم را مشاهده کنید.

اما چگونه می شود تشخیص داد که یک رمزارز کوین است یا توکن؟

در نگاه اول به نظر می رسد که نام یک پروژه راهی مؤثر برای تمایز است. بعنوان مثال، در بیت کوین و لایت کوین، کلمه کوین بر روی اسم آن است یا ارز Basic Attention Token) BAT) که کلمه توکن بخشی از اسم آن است. اما این نمی تواند راه درستی باشد بعنوان مثال ارز بایننس کوین (BNB) از کلمه کوین در نام آن استفاده شده است اما در حقیقت یک توکن بلاک چین اتریوم است. یکی از راه های یافتن اینکه یک رمزارز توکن است یا کوین، بررسی وب سایت پروژه است. لازم به ذکر است که گاهی حتی خود تیم های پروژه نیز این اصطلاحات را بطور متقابل استفاده می کنند. بهترین راه برای تشخیص این موضوع مراجعه به سایت coinmarketcap.com است. این یک وبسایت مرجع است که در آن لیست ارزهای معتبر بازار را می توانید مشاهده کنید، بر روی هر ارز که کلیک کنید می توانید جزئیات آن را بررسی کنید.

تفاوت بین توکن اوراق بهادار و توکن کاربردی

SEC (کمسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده) و FINMA (نظارت بر بازارهای مالی سؤییس) توکن ها را به دو دسته گسترده، توکن های اوراق بهادار (Security Tokens) و توکن های کاربردی (Utility تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها Tokens) تقسیم کرده اند.

خرید توکن های اوراق بهادار به عنوان یک سرمایه گذاری تلقی می شود، به بیانی دیگر شخصی که آن ها را خریداری می کند با انتظار سود کردن بر روی آن توکن سرمایه گذاری می کند. بنابراین آن ها مشمول مقررات مربوط به اوراق بهادار فدرال هستند. از طرف دیگر توکن های کاربردی ابزاری برای دسترسی به خدمات یا محصولات یک پروژه هستند.

هارد فورک و تشکیل یک بلاک چین جدید

واقعیت این است که همیشه همه اعضای تیم های یک رمزارز با بلاک چین مستقل در همه موضوعات باهم موافق نیستند. گاهی اوقات این اختلاف نظرها باعث می شود توسعه دهندگان به دو گروه تقسیم شوند و یک گروه برای پیاده سازی اهداف خود یک انشعاب یا فورک در زنجیره اصلی ایجاد کند این به این معنی است که از یک جایی به بعد زنجیره بلاک ها به دو قسمت تقسیم می شود. گروهی در زنجیره قدیمی باقی می مانند و گروهی در زنجیره به وجود آمده حاصل از فورک.

از آنجا به بعد این دو بلاک چین بصورت مجزا از هم به کار خود ادامه می دهند. این فورک یا انشعاب در زنجیره را هارد فورک بحث برانگیز می گویند. برای زنجیره به وجود آمده یک کوین جدید نیز به وجود می آید. به عنوان مثال بیت کوین کش یک فورک به وجود آمده از بلاک چین بیت کوین است که به دلیل اختلاف توسعه دهندگان بر سر سایز بلاک به وجود آمده است. اکنون هر دو بلاک چین بصورت مجزا و با کوین های متفاوت در بازار رمزارزها مشغول به کارند. نماد سکه بیت کوین کش BCH است.

حرکت از توکن به سمت کوین

بسیاری از پروژه های بلاک چین در طول ICO های خود (عرضه اولیه رمزارز) با هدف ایجاد بلاک چین اختصاصی خود در آینده، در ابتدا یک توکن را بر روی یک بلاک چین دیگر صادر می کنند. روند جمع آوری پول از طریق ICO نیازی به یک پروژه که از قبل دارای یک زنجیره مستقل باشد، ندارد. برای تیم پروژه جمع آوری سرمایه با توزیع و فروش توکن ها از طریق یک بلاک چین موجود از قبل، آسان تر است. این مشکلات فنی احتمالی را کاهش می دهد و کل روند توزیع توکن ها یا ICO را ساده تر می کند.

بطور معمول، تیم پروژه قبل از انتشار شبکه بلاک چین اصلی و در دسترس عموم، آزمایشات و تست هایی از بلاک چین های خود را راه اندازی می کنند. هنگامی که یک تیم پروژه آماده راه اندازی شبکه اصلی خود باشد، معمولاً مبادله سکه ای (Coin Swap) را انجام می دهند. این همچنین مبادله توکن (Token Swap) نیز شناخته می شود. در طی این رویداد، کاربران قادرند توکن های دیجیتالی خود را به کوین های دیجیتالی که قابل استفاده در بلاک چین جدید و مستقل هستند، مبادله کنند. در سال ۲۰۱۸ ترون (Tron) و ایاس (EOS) این فرآیند را به اتمام رساندند.

سرمایه گذاران باید به این نکته توجه داشته باشند که مبادله کوین ها بصورت دستی و خودکار انجام می شود. بعنوان مثال، بسیاری از صرافی ها مانند بایننس داری یک ویژگی هستند که بصورت خودکار توکن های دیجیتال به کوین های دیجیتال تبدیل می شود. سرمایه گذارانی که وجوه خود را در کیف پول دیجیتال ذخیره می کنند، ممکن است لازم باشد برای دریافت سکه های جدید چند مرحله را بصورت دستی انجام دهند.

نتیجه گیری

توکن ها و سکه های دیجیتالی هر دو برای بازار ارزهای دیجیتال مهم هستند. در حالی که واقعاً تنها یک تفاوت اصلی بین این دو دسته رمزارز وجود دارد، دانستن تفاوت بین کوین های رمزنگاری در مقابل توکن های رمزنگاری برای درک اهداف تیم های مختلف پروژه مهم است. داشتن این دانش فنی می تواند به نوبه خود به سرمایه گذاران کمک کند تا ارزهای رمزپایه موجود را بهتر ارزیابی کنند.

توکن ارز دیجیتال چیست؟ – تفاوت کوین و توکن به زبان ساده

دنیای ارزهای دیجتال پر از اصطلاحات ریز و درشتیه که آشنایی با اونها برای فعالیت بهتر و موثر‌تر توی این فضا، ضروریه! کوین و توکن، از جمله کلمه‌هایی هستن که ممکنه بارها اسمشون به گوشتون خورد باشه! اما ندونید که دقیقا منظور از کوین یا توکن چیه؟! این دوتا چه تفاوت‌هایی با هم دارن و خرید کدوم سود بیشتری داره؟!

در حقیقت کوین و توکن، دو نوع متفاوت از ارزهای دیجیتال یا همون رمزارزها هستن. قبل از اینکه بخوایم دقیق‌تر درمورد این دوتا اصطلاح صحبت کنیم؛ بهتره اول خیلی خلاصه بگیم که اصلا رمزارز یعنی چی!

رمزارز یه نوع پول دیجیتالیه که هیچ ما به ازای فیزیکی نداره و معاملات اون به صورت سایبری و آنلاین انجام میشه. امنیت این مدل معاملات از طریق فناوری رمزنگاری تامین میشه و اطلاعات و فرآیندهای مربوط به خرید و فروش اونها، توسط تکنولوژی بلاک‌چین و به صورت غیر‌متمرکز مدیریت میشه.

حالا بریم تا با این دو دسته معروف از رمزارزها و انواعشون، بیشتر آشنا بشیم:

کوین (coin) چیست؟

کوین‌ها رمزارزهایی هستن که بر اساس هدف خاصی طراحی شدن! و به صورت تخصصی یک بلاک‌چین مستقل و گسترده برای خودشون دارن. بیشتر اوقات، از کوین‌ها به عنوان یک واسطه و ارز دیجیتال؛ برای خرید و فروش، سرمایه‌گذاری و به طور کلی انجام معاملات دیجیتالی استفاده میشه.

بیت کوین جزو اولین و قدرتمندترین کوین‌هایه که به عنوان یک وسیله حفظ ارزش، محبوبیت زیادی پیدا کرده. از زمان ظهور بیت کوین تا به الان، این کوین شگفت انگیز، همواره پیشگام بازار ارزهای دیجیتاله! البته امروزه میبینیم که بلاک‌چین‌های بزرگ و قدرتمندی طراحی شدن! و کوین مخصوص به خودشون رو منتشر و از اون پشتیبانی میکنن! از جمله اونها میتونیم به اتریوم، لایت‌کوین یا چین‌لینک اشاره کنیم…

رشد این گروه از کوین‌های نو‌ظهور؛ باعث شد تا دسته‌بندی جدیدی توی دنیای ارزهای دیجیتال شکل بگیره و اصطلاحی با عنوان آلت کوین رو به وجود بیاره!

آلت کوین (altcoin) چیست؟

خیلی ساده بخوایم بگیم هر کوینی به غیر از بیت کوین، آلت کوین به حساب میاد.

ملاک این دسته‌بندی بیشتر بر این اساسه که بیت کوین اصلی‌ترین رمزارز بازاره و تغییرات قیمتی اون، تاثیر زیادی روی سایر کوین‌های فعال در بازار میزاره.

توکن (token) چیست؟

توکن‌ها رمزارزهایی هستن که بلاک‌چین اختصاصی ندارن و به کمک قرارداهای هوشمند میتونن روی بلاک‌چین‌‌های از قبل ساخته شده، طراحی و اجرا بشن. هدف اصلی از طراحی اونها راحت کردن فرآیند عضویت، استفاده از خدمات و همچینین انجام مبادلات، داخل اکوسیستم یک بلاک‌چینه.

البته به مرور زمان و با بیشتر شدن اطلاعات و تجربه‌ها در رابطه با فناوری بلاک‌چین و موارد استفاده از اون، توکن‌ها با کاربردهای متنوعی، در پروژه‌های متفاوتی طراحی میشن و مورد استفاده قرار میگیرن.

با راه‌اندازی پروژه‌های جدید، جنبه‌های ناشناخته‌‍ای از عملکرد توکن‌ها کشف میشه!

در ادامه، انواع مختلف توکن‌های ارز دیجیتال رو با هم بررسی میکنیم.

کوین و توکن هر دو میتونن نوعی واسطه برای پرداخت‌های دیجیتالی و یا وسیله‌ای برای حفظ ارزش باشن!

انواع توکن‌های ارز دیجیتال

توکن‌های نرم افزاری

توکن‌های نرم افزاری طراحی میشن تا با استفاده از زیر ساخت‌های بلاک‌چین، زمینه اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز رو فراهم کنن و ارائه خدمات و مدیریت در پروژه‌های غیرمتمرکز رو راحت‌تر میکنن.

توکن‌های امنیتی

این توکن‌ها در نتیجه نگرانی‌سیستم‌های مالی متمرکز به وجود اومدن و در دنیای فیزیکی، توسط دارایی‌هایی مثل اوراق بهادار پشتیبانی میشن و ارزش اونها با ارزش سرمایه ‌پشتیبانشون برابری میکنه. این مدل توکن‌، نشون‌دهنده مالکیت اشخاصه، که به صورت دیجیتالی ارائه میشه!

توکن‌های معاملاتی

کارکرد اصلی این دسته؛ خرید و فروش کالا و خدمات و راحتی انجام معاملات دیجیتالیه! و میشه گفت که کارکرد مشابهی با بیشتر کوین‌‌های ارز دیجیتال موجود در بازار دارن.

توکن‌های کمکی

گاهی برای مشارکت در پروژه‌های غیرمتمرکز و دسترسی به خدمات یک بلاک‌چین؛ نیاز به خرید یک نوع حق عضویت داریم و این پرداخت باید به وسیله توکن‌های خاص اون شبکه، که به این منظور طراحی شدن، صورت بگیره!

توکن‌های دولتی

از این مدل توکن‌ها برای غیرمتمرکز سازی برخی فعالیت‌های دولتی، مثل سیستم‌های رای‌گیری استفاده میشه.

سرمایه‌گذاری روی توکن ارز دیجیتال – تفاوت کوین و توکن

همونطوری که گفته شد هم توکن‌ها و هم کوین‌ها میتونن به عنوان یک نوع دارایی دیجیتال مورد معامله قرار بگیرن. سوال خیلی از تریدرهای تازه‌وارد اینکه سرمایه‌گذاری روی کدوم یک از این دسته‌ها به صرفه‌تره؟!

به طور کلی میشه گفت که سرمایه‌گذاری روی کوین‌های با سابقه‌ای مثل بیت‌کوین و اتریوم ریسک کمتر و در بلند مدت، سود‌ دهی قابل‌توجهی داره! اما در عین حال نمیشه گفت که توکن‌های متعددی که هر روزه وارد بازار میشن، پتانسیل رشد و سودآوری ندارن! اما برای سرمایه‌گذاری روی اونها باید خیلی دقیق و با حوصله تحقیق کرد و از معتبر بودن پروژه پشتیبان اونها مطمئن شد و بعد اقدام به خرید کرد.

خلاصه که…

تفاوت اصلی بین کوین و توکن در اینکه؛ کوین‌ها، بلاک‌چین مستقل خودشون رو دارن! اما توکن‌ها، روی بلاک‌چین‌های میزبان طراحی و اجرا میشن!

توکن به چه معناست؟

یازده سال پیش یک سیستم پرداخت نظیر به نظیر و یک ارز غیرمتمرکز به‌ نام بیت کوین (BTC) راه‌اندازی شده است که معاملات آنلاین ایمن را امکان‌پذیر می‌کند. از آن زمان، بازار خرید ارز دیجیتال در حالی‌که مفاهیم جدیدی از دارایی‌های دیجیتالی مانند توکن ارزهای رمزپایه را معرفی می‌کند، به سرعت در حال توسعه است. اما معنی توکن چیست؟ چند نوع توکن وجود دارد؟ در این مقاله از تترلند، به این سوالات پاسخ می‌دهیم.

مدت‌ها بعد از معرفی اولین رمزارز دیجیتال در بازار خرید ارز دیجیتال ، جهان وارد دوران ارز دیجیتال شد. امروزه می‌توان هزاران کالا را با استفاده از PayPal یا WebMoney در آمازون و سایر خدمات آنلاین خریداری کرد. با این حال، این‌ها هنوز سیستم‌های پرداخت متمرکز هستند که ممکن است دارای عدم امنیت و شفافیت باشند.

توکن و رمزارزها

توکن به چه معناست؟ 9

در تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها هسته آن، توکن یک رشته رمزگذاری شده شامل اعداد و حروف است. بسته به زمینه، توکن در زمینه ارزهای رمزنگاری شده ممکن است معانی مختلفی داشته باشد. یک توکن یا ممکن است به‌طور کلی ارز رمزنگاری شده را تعریف کند (BTC ، ETH ، EOS و غیره) یا به ارز دیجیتالی اشاره دارد که بر روی یک بلاک چین خاص ساخته شده است (ONT ، تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها USDT ، BAT و غیره).

تعریف توکن به شرح زیر است:

به‌طور کلی، توکن یک ارز دیجیتال است که واحد ارزش خاصی را به همراه دارد.

انواع توکن‌ ها

عرضه اولیه سکه (ICO) در سال 2017، تعاریف جدیدی از رمز ارزها را در بازار خرید ارز دیجیتال ارائه داد. هنگام سرمایه‌گذاری در راه‌اندازی یک رمزارز خاص در بازارخرید ارز دیجیتال، سرمایه‌گذار امیدوار است که ارزش توکن‌ها به‌زودی افزایش یابد و هزینه‌های اولیه را جبران کند. توکن امنیتی، سهم پروژه خریداری شده توسط یک سرمایه‌گذار را نشان می‌دهد. همچنین توجه داشته باشید که توکن‌های امنیتی معمولاً تحت نظارت دقیقی قرار دارند.

رسوایی اخیر پیرامون بلاک چین TON و رمز GRAM آن، نتیجه نظارت دقیق کمیسیون امنیتی صرافی‌ ایالات متحده (SEC) است. این ادعا می‌کند که GRAM یک امنیت است.

از امروز، چندین پروژه وجود دارد که هدف آن‌ها کمک به استارت‌آپ‌های بلاک چین برای صدور توکن‌های امنیتی است. Polymath استاندارد توکن ERC-1400 را که بر اساس ST20 ساخته شده است (استاندارد توکن امنیتی) معرفی کرد. Swarm یک زیرساخت باز برای تامین امنیت دیجیتالی در بازار خرید ارز دیجیتال است که مدیریت کامل مدت زمان یک عرضه Token Security (STO) را ارائه می‌دهد.

توکن‌های کمکی، دسترسی به محصولات و خدمات راه‌اندازی جدید را فعال می‌کنند.

طبق bitcoin wiki، توکن‌های سودمند انواع این توکن‌ها هستند که به صاحب آن‌ها این امکان را می‌دهد تا خدمات و اقلام مختلف خدمات را خریداری کند. از توکن‌های کمکی برای تأمین اعتبار پروژه‌های زیرساخت مشترک استفاده می‌شود که قبلاً نمی‌توانستند چنین بودجه‌ای را دریافت کنند.

بیشتر برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) بر روی بلاک چین Ethereum ساخته شده اند.تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها

در نتیجه، بیشتر توکن‌های کاربردی dApps، توکن‌های مبتنی بر Ethereum هستند که به استاندارد توکن ERC-20 نیز اشاره می‌کنند. توکن‌های DApps باعث می‌شود که یک برنامه به درستی کار کند.

نمونه‌ای از توکن‌های کاربردی:

توکن FTX (FTT) یک توکن سودمند مبادله مشتقات ارز رمزنگاری شده FTX در بازار خرید ارز دیجیتال است. این توکن بر روی شبکه Ethereum در حال اجرا است و دسترسی کاربران را به خدمات اصلی صرافی فروش یا خرید ارز دیجیتال فراهم می‌کند.

توکن‌های امنیتی	توکن‌های کمکی
‌به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفته می‌شود	به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفته نمی‌شود
تحت نظارت معمول هستند	فاقد مقررات و نظارت هستند
فراهم کردن سهم پروژه برای سرمایه‌گذاران	فراهم کردن دسترسی به ویژگی‌ها و خدمات یک پروژه

استانداردهای توکن‌ها

توکن به چه معناست؟ 12

توکن‌ها می‌توانند قابل تعویض و یا غیرقابل تعویض باشند. به‌عنوان مثال، یک اسکناس 1 دلاری یک دارایی قابل تعویض است زیرا می‌توانید آن را با ده سکه مبادله کنید و همچنان همان مقدار ارزش داشته باشید. در حالی‌که توکن‌های غیر قابل تعویض منحصر به فرد و یک نوع هستند.

استاندارد ERC-20 نوعی رمزگذاری قابل تعویض را ارائه می‌دهد که مبتنی بر بلاک چین Ethereum است.

تفاوت توکن با کوین در چیست؟

توکن به چه معناست؟ 13

برخی ممکن است بگویند هیچ تفاوتی بین توکن و کوین وجود ندارد زیرا هر دو دارایی رمزگذاری شده در بازار خرید ارز دیجیتال هستند. این کاملا درست است. با این حال، تفاوتی بین این دو نوع ارزهای رمزپایه وجود دارد.

یک کوین، بلاک چین مخصوص به خود را دارد و هدف آن حفظ یک محیط امن در دفتر توزیع شده و بازار خرید ارز دیجیتال است. و به‌عنوان ابزار پرداخت می‌تواند استفاده شود.

بیت کوین BTC یک کوین مخصوص بلاک چین بیت کوین است، Ether (ETH) یک کوین مخصوص برای بلاکچین Ethereum است و غیره.

توکن معمولاً بر بستر بلاک چین خاصی ساخته می‌شود و برای حفظ اکوسیستم پروژه در نظر گرفته شده است. توکن توسط یک پروژه صادر می‌شود تا در واقع واحدی از ارزش، خدمات دسترسی و غیره باشد.

OmiseGO (OMG) توکن مبتنی بر Ethereum بر یک بستر مالی OmiseGO است. این توکن برای سهولت پرداخت در شبکه OmiseGO طراحی شده است.

توکن به چه معناست؟ 14

موارد استفاده از توکن‌ها

توکن‌‍‌ها به دلایل زیر استفاده می‌شوند:

• دسترسی به خدمات یک پروژه (کیف پول، مبادلات، dApps و غیره)
• ایجاد یک محیط خاص از یک پروژه خاص

• واحد با ارزشی باشند
• روش پرداخت باشند. (DEXs ، dApps و غیره)
• به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری باشند
• پاداش باشند

جمع‌بندی

صنعت ارزهای دیجیتال و بازار خرید ارز دیجیتال، ضمن معرفی فن‌آوری‌ها، راه‌حل‌ها و تعاریف کاملاً جدید، به سرعت در حال توسعه است. توکن‌های بازار ارزهای دیجیتال قسمتی حیاتی و مهم هستند که این صنعت را به جلو سوق می‌دهند.