تامین نقدینگی چیست؟

یونی سواپ چیست؟

اولین مورد استفاده برای امور مالی غیرمتمرکز ، که به عنوان DeFi نیز شناخته می شود ، همانطور که امروزه معمولاً قابل درک است ،حتی قبل از اینکه اصطلاح خود آن را ایجاد کرده و در کل فضای رمزنگاری گسترش یابد ، ظهور کرد.

از آن زمان ، صرافی غیرمتمرکز در زمینه های متنوعی مانند کوین های با ثبات ، استقراض و وام ، پس انداز جایگزین و سهام ، به نام چند مورد ،پیشرفت کرده است. اما صرافی رمزنگاری ها به صورت آزاد و غیرمتمرکز اهمیت و جذابیت خود را از دست نداد. این درایور اصلی DeFi شد ، با Uniswap که در حال حاضر بر چشم انداز DEX تسلط دارد. در این مقاله ، ما بیان می کنیم Uniswap چیست و نحوه کار آن را بررسی خواهیم کرد.

Uniswap چیست؟

Uniswap خود را به عنوان “زیرساخت مالی شفاف و مقاوم در برابر Ethereum” توصیف می کند که “هر کسی را قادر می سازد بازارهای جدیدی ایجاد کند، نقدینگی و برنامه های مالی به وجود آورد که قبلاً وجود نداشته اند.

آنها دارایی های مبتنی بر بلاکچین هستند که می توانند در یک بلاکچین خاص صادر و منتقل شوند و از آنجا که توکن ها می توانند دارای ارزش نیز باشند ، می توان بومی آنها را بصورت زنجیره ای در برابر یکدیگر معامله کرد.

در اکوسیستم Ethereum می تواند چند توکن باشد و بسیاری از توکن ها از استاندارد ERC20 پیروی می کنند.

بنابراین ، Uniswap یک صرافی غیرمتمرکز است که بر روی بلاک چین Ethereum ساخته شده است و امکان مبادله توکن ERC-20 و تبدیل Ethereum به ERC-20 و بالعکس را فراهم می کند.

درک استخرهای نقدینگی از Uniswap

مورد بعدی برای درک عملکردهای داخلی Uniswap ، منابع نقدینگی آن است. نقدینگی که به عنوان در دسترس بودن دارایی در بازار تعریف میشود ، برای هرگونه صرافی ، غیر متمرکز یا غیر آن ، کار صحیح است. بدون نقدینگی کافی ، راهی برای کشف قیمت یک دارایی وجود ندارد ، و ممکن است توکن های تجاری غیرممکن باشد. به طور خلاصه ، ایجاد صرافی کافی نخواهد بود زیرا شما همچنین نیاز به ایجاد بازار برای آن و تأمین نقدینگی آن دارید.

در حقیقت ، Uniswap کاربران را قادر می سازد تا با ایجاد یک قرارداد Exchange که دارای نقدینگی ETH و توکن است ، صرافی اختصاصی برای هر توکن ERC20 را آغاز کنند. هر کسی می تواند در ازای دریافت سهم متناسب از هزینه های معاملاتی جمع شده در مبادله توکن ، به این مجموعه نقدینگی اضافه کند.

اما چگونه نقدینگی به قرارداد Exchange در Uniswap اضافه می شود؟ درک پاسخ آن کلیدی در درک کل مفهوم جمع شدن نقدینگی و ایجاد مبادله برای توکن است. افزودن نقدینگی به مجموعه به معنای ارسال به آدرس قرارداد token’s Exchange معادل ارز ETH و ERC20 است که با نرخارز در زمان واریز تعیین می شود.

از نظر فنی ، شما حتی نیازی به وارد کردن دقیق مقدار توکن ندارید زیرا به طور خودکار براساس مقدار ETH مورد نظر برای جمع آوری و نرخ ارز آن توکن محاسبه می شود. اگر شما اولین تأمین کننده نقدینگی باشید که به یک استخر پیوستید ، نرخ اولیه ارز را با واریز آنچه که ارزش واقعی توکن را در ETH می دانید تعیین می کنید ، اگرچه این خطر را دارد که معامله گران آربیتراژ از هرگونه اختلاف قیمت استفاده کنند.

با وجود استخرهای نقدینگی ، نیازی به نگه داشتن دفترچه سفارش نیست زیرا در صرافی های متمرکز مانند Bitfinex و Binance یا در مراکز غیرمتمرکز مانند IDEX و EtherDelta انجام می شود. از آنجا که قراردادهای Uniswap Exchange ذخایر نقدینگی را در توکن های ETH و ERC20 نگهداری می کنند ، بدون توجه به اینکه توکن می فروشید یا می خرید ، معاملات فوراً می توانند در برابر این ذخایر انجام شوند ، قیمت ها به طور خودکار با توجه به موجودی استخر تنظیم می شوند.

به این ترتیب ، استخرهای نقدینگی به Uniswap امکان می دهد سازوكار سازنده خودكار بازار را ارائه دهد كه قیمت را بر اساس تعادل ذخایر استخر پیدا كند ، همانطور كه ​​با مقدار توكن های ETH و ERC20 موجود برای یك صرافی خاص تامین نقدینگی چیست؟ نشان داده می شود.

Uniswap در 2 نوامبر 2018 راه اندازی شد ، نسخه دوم آن در 18 مه 2020 به طور مستقیم پخش شد و به هر کسی اجازه می دهد تا یک توکن ERC20 ایجاد کند ، توکن های ERC20 را به روشی غیر قابل اعتماد مبادله کند و برای بدست آوردن هزینه مبادله ، به یک منبع نقدینگی توکن اضافه کند . این مدل تجاری به ظاهر ساده اخیراً به Uniswap اجازه داده بود تا سهم خود را در بازار تا حدود 40٪ گسترش دهد.

بازار مبادلات غیر حضوری با پروتکل های رقابتی مانند Uniswap به سرعت در حال تکامل است. FLETA تشخیص می دهد که قرار گرفتن در فهرست Uniswap برای اعضای جامعه بین المللی فرصتی عالی برای مبادله آسان FLETA خواهد بود.

نقدینگی چیست؟ نقدینگی چطور تورم ایجاد می کند؟

نقدینگی کلمه‌ای است که ما همیشه آن را در اخبار می‌شنویم و در مباحث اقتصادی زیاد مطرح می‌شود. زیرا بر تولید و تورم یک کشور اثر می‌گذارد و در صورت عدم توجه می‌تواند مشکلات اقتصادی زیادی ایجاد کند.

ما در این مطلب قصد داریم درباره رابطه نقدینگی و تورم و مدیریت آن اطلاعاتی را با شما به اشتراک بگذاریم. در ادامه همراه وبلاگ فانوس باشید.

نقدینگی چیست؟

به زبان ساده، نقدینگی به دارایی‌های نقدی شما اشاره دارد. اسکناسی که هر روز برای خرید مایحتاج جابه‌جا می‌کنید، نقدترین و در دسترس‌ترین دارایی شما است. هر چه قدر بتوانید سریع‌تر دارایی خود را بدون تغییر در ارزش آن به پول نقد تبدیل کنید، یعنی نقدینگی آن بالا است. مثلا شما می‌توانید پول‌های واریز شده در حساب سپرده خود را به راحتی به اسکناس تبدیل و خرج کنید. اما سریعا نمی‌توانید آپارتمان خود را به پول نقد تبدیل کنید.

زیرا یافتن خریدار برای آپارتمان خود زمان می‌برد. در صورت عجله کردن شما نمی‌توانید آن را به قیمتی که می‌خواهید، بفروشید. بنابراین نقدینگی حساب سپرده بیشتر از املاک است. به طور کلی در علم اقتصاد به جمع پول و شبه پول، نقدینگی گفته می‌شود. اما شاید این سوال برای شما پیش بیاید که پول و شبه آن چیست؟ در ادامه آنها را به طور مجزا توضیح می‌دهیم.

پول چیست؟

پول شامل اسکناس، سکه‌ها و سپرده‌های دیداری می‌شود که در دست افراد است. در واقع همان وجه و سایر دارایی‌هایی است که به راحتی می‌توان آنها را نقد کرد. مواردی که برای پرداخت استفاده می‌کنید نیز بخشی از پول به حساب می‌آیند، مانند چک و کارت‌های اعتباری. در یک تعریف گسترده‌تر، پول می‌تواند شامل چک‌های مسافرتی و حساب‌های پس‌انداز نیز باشد.

شبه پول چیست؟

شبه پول شامل سپرده‌های غیر دیداری می‌شود. به طور کلی شبه پول به دارایی‌هایی اطلاق می‌شود که نمی‌توان از آنها به عنوان وسیله مبادله مستقیم استفاده کرد، اما می‌تواند به وجه نقد یا سپرده بانکی چکی تبدیل شود. حساب‌های پس‌انداز و بلندمدت نیز طبق تعریف در نظر گرفته می‌شوند و آنها را می‌توان در زیر مجموعه دسته پول یا شبه پول طبقه‌بندی کرد. البته باز هم بر اساس تحلیل فردی، هر فرد می‌تواند تعریف متفاوتی از پول و شبه پول داشته باشد.

کارکرد نقدینگی چیست؟

نقدینگی نقطه مقابل مقدار معینی از کالاها و خدمات است و نقدینگی باید جریان کالاها و خدمات، از جمله گردش مالی افراد جامعه را جبران کند. بنابراین قیمت تمام شده کالا به میزان نقدینگی و سرعت گردش آن بستگی دارد. رشد بی‌رویه این فاکتور منجر به افزایش شدید تقاضا برای کالاها و خدمات شده و محدودیت عرضه کالا و خدمات در کوتاه مدت باعث تورم در اقتصاد می‌شود. کنترل نقدینگی هدف نهایی کشورها برای دستیابی به اهداف کلان اقتصادی از جمله افزایش بهره‌وری، کنترل تورم، ایجاد تعادل در پرداخت‌های خارجی و ایجاد اشتغال است.

در واقع کنترل این فاکتور وسیله‌ای برای رسیدن به هدف نهایی اقتصاد یک کشور است. برای این منظور سطح آن به گونه‌ای محاسبه می‌شود که با افزایش سطح تولید داخلی در سطح ظرفیت تولید، از تورم جلوگیری شود. مقامات از سیاست پولی برای کنترل رشد نقدینگی استفاده می‌کنند. افزایش آن شامل پول‌هایی می‌شود که خارج از نظام ارزی و مالی هستند و به جای تولید برای خرید و فروش کالا استفاده می‌شوند.

چرا افزایش نقدینگی باعث تورم می شود؟

از آنجایی که مقدار کالاها و خدمات در جامعه محدود است، مقدار نقدینگی باید جهت برابری کالاها و خدمات کافی باشد. با افزایش آن، کالاها و خدمات در جامعه کاهش می‌یابد و قیمت‌ها افزایش می‌یابد، در نتیجه تورم ایجاد می‌شود. کنترل این مورد مهمترین خواسته کشورهاست و سیاست‌های مختلفی را برای آن تدوین می‌کنند. به عنوان مثال، افزایش فناوری و تولید داخلی که با انباشت کالای کافی از تورم جلوگیری می‌کند، سطح نقدینگی و بهره‌وری جامعه را افزایش می‌دهد و می‌تواند تا حد زیادی تورم را در اقتصاد کنترل کند.

این موضوع را می‌توان توسط نظریه مقدار پول نشان داد. فرمول آن به صورت زیر است:

MV=PY

M : حجم نقدینگی

V : سرعت گردش پول

P : سطح قیمت‌ها

Y : سطح تولید در اقتصاد

در ارتباط با موارد فوق، فرض بر این است که تولید بر اساس رشد بهره‌وری در یک سال مالی به نسبت معینی افزایش می‌یابد. اما اگر نقدینگی بیش از رشد بهره‌وری باشد، برای دستیابی به تساوی در معادله فوق، باید این نابرابری برطرف شود.

اگر رشد قیمت و رشد نقدینگی کمتر از رشد محصول باشد، تقاضا به دلیل کمبود منابع مالی لازم کاهش می‌یابد. در نتیجه، برای جلوگیری از کمبود عرضه، باید سطح قیمت‌ها را کاهش داد تا برابری حفظ شود. در شرایطی که پول در اقتصاد در حال افزایش است، مشخص است که می‌توان بدون ایجاد تورم مقدار تولید را افزایش داد. حجم پول در گردش را نقدینگی می‌گویند. پولِ در گردش از دو جز پایه پولی و ضریب فزاینده پولی تشکیل شده است.

پایه پول، مجموع اسکناس و مسکوک در گردش و سپرده‌های بانکی نزد بانک مرکزی است. اما این عامل به تنهایی تعیین‌کننده حجم پول در گردش نیست و ضریب فزاینده پولی ناشی از تعاملات اقتصادی مردم و فعالیت‌های بانک تجاری به عنوان فاکتور مهم نقدینگی به حساب می‌آید. بنابراین، اگر بانک مرکزی دارای نرخ ذخیره قانونی ( r ) باشد، مقدار پول در گردش برابر با نسبت مبنای پولی ( D ) به نرخ ذخیره است. به عبارت دیگر، حجم پول در گردش با ( D/r ) برابر است.

واضح است که هر چه نرخ ذخیره قانونی بانک‌ها در بانک مرکزی بیشتر باشد، ظرفیت پولی بانک‌ها و حجم کل نقدینگی بیشتر به سمت پایه مالی متمایل می‌شود. عوامل موثر بر نقدینگی 5 رکن دارند که عبارتند از: بانک مرکزی، سیستم بانکی، مردم، دولت و بخش خارجی. همچنین حجم نقدینگی در اقتصاد باید با تولید کالا و خدمات متناسب باشد. وگرنه بدون شک منجر به رکود تولید و ایجاد تورم خواهد شد.

مدیریت نقدینگی چیست؟

مدیریت نقدینگی بزرگترین چالش پیش روی نظام بانکی است. زیرا بیشتر منابع بانک‌ها از طریق سپرده‌های کوتاه مدت تامین می‌شوند. علاوه بر این، تسهیلات قرض‌الحسنه بانکی برای سرمایه‌گذاری‌هایی صرف می‌شوند که درجه نقدشوندگی کمی دارند. وظیفه اصلی بانک ایجاد تعادل بین تعهد مالی کوتاه مدت و سرمایه‌گذاری بلند مدت است. با کمبود نقدینگی، بانک نمی‌تواند به تعهدات خود عمل کند و خطر ورشکستگی به وجود می‌آید. حفظ حجم بالای نقدینگی نوع خاصی از تخصیص ناکارآمد منابع است که نرخ سوددهی بانک به سپرده‌های مردم پایین را می‌آورد و در نتیجه منجر به زیان می‌شود.

مدیریت این مورد توانایی بانک برای ایفای تعهدات مالی خود در طول زمان است و در سطح‌های مختلفی انجام می‌شود.

1. نوع اول آن به صورت روزانه انجام می‌شود و نقدینگی مورد نیاز در چند روز آینده مدام برآورد می‌شود.
2. در دومی که مبتنی بر مدیریت جریان نقدی است، نقدینگی مورد نیاز را برای یک دوره طولانی شش ماهه تا دو ساله برآورد می‌کند.
3. نوع سوم به تجزیه و تحلیل نقدینگی مورد نیاز بانک در شرایط بحرانی اشاره می‌کند.

نتیجه‌گیری

رابطه نقدینگی و تورم از جمله مسائلی است که اقتصاددانان همواره به آن توجه داشته‌اند. بنابراین برای جلوگیری از افزایش آن باید نقدینگی بانک‌ها و میزان تولید بررسی شوند و دولت باید بر چاپ پول و ایجاد اعتبار بانکی کنترل داشته باشد. در این صورت در بلند مدت می‌توان از افزایش نقدینگی جلوگیری کرد، تورم را کاهش داد و به اقتصاد سالم دست پیدا کرد.

اگر هنوز اپلیکیشن خودتان را آپدیت نکرده اید از دو لینک زیر نسخه های جدید را از گوگل پلی و بازار دریافت کنید😊

تامین کننده نقدینگی

اولین مبحثی که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت این مفهوم است که تامین کننده نقدینگی در فارکس چیست؟ LP مخفف کلمه Liquidity provider است ومفهوم تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) عموما مترادف است با بازارساز یا market maker و کاری که انجام می دهند تسهیل انجام معاملات در فارکس و سایر بازارهای مالی با ارائه دادن مجموعه ای از تسهیلاتی که متعلق به آنهاست و باعث سهولت در ارائه امر معامله گری برای خریداران و فروشندگان می گردد.

ما وقتی می توانیم بگوییم دارایی هایی مثل اوراق بهادار قابلیت نقدشوندگی دارند که به راحتی تبدیل به پول نقد شوند. اگر اکثر معامله گران بخواهند وقتی اخبار موجود بد است بفروشند یا وقتی که شرایط خوب است بخرند مهیا کردن این شرایط را LP انجام می دهد . گاها تامین نقدینگی چیست؟ ارزش یک کالای معاملاتی با نوسانات شدید روبرو می شود زیرا قیمت فروش و خرید به سرعت بالا و یا پایین می رود.

که در این صورت تکمیل پروسه یک معامله دشوار خواهد بود. از این رو تبدیل به نقد شدن آیتم معاملاتی متوقف و یا با تفاوت قیمت بالایی انجام خواهد شد. لذا تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) یا LP باید همیشه آمادگی خرید و فروش تعدادی سهم در بازار را داشته باشد .

وظیفه تامین کننده نقدینگی چیست؟

با توجه به وسعت بازار فارکس و همینطور دنیای معامله گری، وجود یک بازار نقد به عنوان مهمترین فاکتور جهت ایجاد زمینه برای معاملات پر سود به حساب می آید. وجود نقدشوندگی در بازار مالی روند انجام معاملات را تسهیل می بخشد و باعث ایجاد فضای رقابتی در قیمتها می شود و همینطور ایجاد معاملات کارآمد را در پی خواهد داشت. خوب ببینیم که وظیفه تامین کننده نقدینگی در فارکس چیست؟ گفتیم که LP به مفهوم بازار ساز است، اما در واقع دامنه وسیعی از مشارکت کنندگان اعم از بانکهای مرکزی، موسسات و نهادهای تجاری و حتی اشخاصی که دارای سرمایه های کلان می باشند را شامل می شود. در حقیقت درصد بالایی از نقد شوندگی حاصل حضور تعداد زیادی از موسسات و نهادها، افراد و حتی دولتها در این بازار جهانی است.

آيا یک بروکر میتواند چند تامین کننده داشته باشد؟

در پاسخ به این سوال که آيا یک بروکر میتواند چند تامین کننده داشته باشد؟ باید گفت بله یک بروکر میتواند از چندین تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) استفاده کند.

به دلیل آنکه بازار فارکس یک بازار غیر متمرکز است، لذا هر بروکر نیز می تواند تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) متفاوتی داشته باشد. معامله گران معمولا نمی توانند به LP های تراز اول متصل شوند و این کار توسط بروکر انجام می شود. همینجا پیشنهاد میشود که چنانچه علاقمند به فعالیت در بازار فارکس هستید اولین گام انتخاب بروکر مناسب می باشد.

LP ها میزان نقدینگی بازار را افزایش می دهند و این نقدینگی بالاتر برای همه مناسب و مطلوب است چرا که باعث کاهش اسپرد و همینطور کاهش در هزینه معاملات می شود.

آنها این اطمینان را میدهند که نقدینگی کافی در بازار وجود دارد، به این مفهوم که حجم معاملات به اندازه کافی جهت انجام معاملات یکپارچه وجود دارد. بدون وجود سازندگان بازار، نقدینگی کمی در بازار وجود خواهد داشت.

چرا یک بروکر باید تامین کننده نقدینگی داشته باشد؟

بیشترین میزان نقدینگی بازارهای مالی دنیا به وسیله بانک های بزرگ سرمایه گذاری تامین می شود که غالبا از آنها به عنوان تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) درجه اول یاد می شود .

بروکرهای فارکس به جهت دریافت فید قیمت خرید و فروش از سیستم خود به LP ها متصل هستند. لذا وجود LP برای بروکر ها بسیار لازم است، همچنین بروکرها به حفظ عملکرد بازار کمک می کنند و به عنوان یکی از عناصر بازار وجودشان برای حیات بازار لازم است. به این مفهوم که اگر می خواهید کالای معاملاتی خود را به فروش رسانید آنها برای خریدن آن هستند و اگر هم می خواهید کالا یا آیتمی را بخرید، آنها آنجا هستند تا آن را به شما بفروشند.

قیمت هایی که آنها مشخص میکنند میزان عرضه و تقاضای بازار را نشان می دهد.

در مواردی سازنده بازار یک بروکر نیز میتواند می باشد. اما سرمایه گذاران باید بدانند که بین کارگزار و تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) تفاوت وجود دارد.

معامله گران باید با انتخاب بروکر مناسب و همراه در امر معامله گری با خیال آسوده به کار معامله گری بپردازند.

تامین کننده ها چه کسانی هستند؟

به سبب وجود تامین کننده (Liquidity provider)، بازار به گونه ای حرکت می کند که نمی توانید درک کنید.

پيش از اينترنت، يافتن آنها سخت بود، آنها در پشت صحنه در برخی از بزرگترین نهادهای مالی کشور فعالیت دارند. آنها در واقع چه می کنند؟

تامین کننده ها عموما بانک های بزرگ و همچنین نهادهای مالی هستند. در بازار بزرگ معاملات فارکس میتوان از بزرگترین LP های دنیا بانک دویچه بانک، سوئیس بانک، IG و FCA نام برد که به عنوان یک بانک یا سازمان تامین کننده نقدینگی پیشرو در زمینه خرده فروشی و سرمایه گذاری نیز به حساب می آید.

شرکتهای بزرگی از جمله کارگزاریها و همچنین شرکتهای سرمایه گذاری و بورس آنها را جهت ادامه حرکت بازارها استخدام می نمایند. آنها می توانند به صورت مستقل نیز کار کنند.

یک تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) با گذاشتن اوردرهای بزرگ، حجم را در بازار بالا می برد. و هرچه که میزان حجم بازار بیشتر باشد قطعا نقدینگی بالا می رود و این به نفع معامله گران خواهد بود.

آیا یک بروکر میتواند باعث ضرر به تامین کننده خود(LP) شود؟

بازیگران متفاوتی در صحنه بازار فارکس حضور دارند. از جمله خریداران، فروشندگان،بروکرها و LP ها . بروکرها به تسهیل فروش بین دو طرف کمک می کنند و پل ارتباطی بین تریدرها و LP ها هستند.

LP ها در ایجاد نقدینگی و یا در دسترس بودن کالاهای معاملاتی جهت خرید و فروش در بازار فعالیت می کنند. در واقع وجود آنها باعث می شود که چرخه خرید و فروش در بازار جریان داشته باشد.

اما در خصوص این پرسش که آیا یک بروکر میتواند باعث ضرر به تامین کننده خود(LP) شود؟ یا خیر باید گفت که بروکر نمی تواند باعث ضرر به تامین کننده خود شود چرا که تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) دارای زیرساخت های قوی می باشد و اگر بروکر دچار ضرر و زیان شود این ضرر و زیان خللی در کار تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) ایجاد نمی کند.

سخن پایانی

تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) همانند یک حلقه از زنجیره بازار فارکس است و البته یکی از مهمترین عناصری که در بازار فارکس وجود دارد. همچنین بررسی کردیم که LP ها نهادها و موسسات بزرگی هستند که به بازار جان می بخشند و بروکرها نیز حلقه دیگری از این زنجیره هستند، بروکرها نرخ خرید و فروش کالاهای معاملاتی از جمله طلا، نفت، جفت ارز و…بصورت لحظه ای از LP گرفته و در اختیار مشتریان خود جهت معامله قرار می دهند و این تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) است که قیمتهای اقلام معاملاتی در بازار فارکس را تعیین نمایند.
با تشکر از همراهی شما عزیزان تا انتهای مقاله تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider)، چنانچه پاسخ پرسشهای خود را در این مقاله نیافتید، می توانید از طریق چت آنلاین با مشاوران بروکر نیکس تماس بگیرید. کارشناسان ما در سریعترین زمان ممکن پاسخگویی شما خواهند بود .

تامین نقدینگی چیست؟

مفاهیم اساسی بازارهای مالی، نقدینگی در بازار به چه معناست؟

احتمالاً بارها در خبرها و بحث‌های سیاسی و اقتصادی واژه نقدینگی را شنیده‌اید. نقدینگی یکی از شاخص‌های بازار پول است که نقش بسیار مهمی را در اقتصاد، خصوصا در کوتاه مدت ایفا می‌کند و آشنایی با آن برای گرفتن تصمیمات سرمایه‌گذاری موفق ضروری است. با ما همراه باشید تا با این مفهوم آشنا شویم.

نقدینگی چیست؟

نقدینگی اصطلاحی بسیار مهم است که در اقتصاد با عنوان M2 شناخته می‌شود. اما M2 چیست؟ پیش از این که با M2 یا همان نقدینگی آشنا شویم، باید شما را با اصطلاح حجم پول یا M1 آشنا کنیم. این اصطلاح به مجموع پول نقد که به عنوان وسیله‌ای برای مبادله استفاده می‌شود، گفته می‌شود. درواقع M1، همان مجموع اسکناس و حساب‌های جاری پول است و بخشی از نقدینگی است.

تفاوت نقدینگی (M2) و حجم پول (M1) با «شبه پول» معنا پیدا می‌کند. شبه پول (T)، انواع اوراق صکوک مانند اوراق مشارکت و . ، سپرده‌های بلندمدت، اسناد خزانه یا هرگونه اوراقی که نقد شدن آن به صرف زمان نیازمند است در دسته شبه پول قرار می‌گیرد.از مجموع شبه پول و حجم پول میزان نقدینگی کل اقتصاد محاسبه می‌شود.

نقدینگی چه اثری در اقتصاد و چه ارتباطی با سطح قیمت‌ها دارد؟

بر اساس نظریه اقتصادی کلاسیک، اگر میزان نقدینگی یا عرضه پول در یک اقتصاد دو برابر شود، قیمت‌ها، حقوق و باقی متغیرهای وابسته نیز دو برابر خواهند شد، در نتیجه اتفاق خاصی جز تغییر اسمی متغیرها نمی‌افتد. بگذارید با یک مثال بهتر موضوع را مشخص کنیم: فرض تامین نقدینگی چیست؟ کنید کل پول موجود در اقتصاد، 100 واحد باشد. 2 نفر در این اقتصاد حقوق می‌گیرند و هر کدام از این دو نفر 50 واحد حقوق دارند. 4 نوع کالا، هرکدام به قیمت 25 تومان در این اقتصاد وجود دارد. حال فرض کنید میزان موجودی پول به 200 تومان برسد. هر فرد 100 تومان حقوق گرفته و قیمت هر کالا 50 تومان می‌شود. شاید قیمت اسمی کالاها بالا رفته باشد و حقوق اسمی هر فرد هم دو برابر شده باشد، اما قدرت خرید افراد (حقوق واقعی) و قیمت نسبی هر کالا (قیمت واقعی) ثابت باقی مانده است. در نتیجه بالا بردن میزان نقدینگی تاثیری در وضعیت اقتصاد نداشته است. اما جالب است بدانید، این نظریه تنها در بلند مدت صادق است و در بازه‌های کوتاه – میان مدت، نظریه دیگری مد نظر اقتصاددانان قرار می‌گیرد که به نظریه کینزی شهرت دارد. این نظریه در سال 1931، توسط جان مینارد کینز، اقتصاددان نوبلیست انگلیسی معرفی شد و او طبق نظریه‌اش اظهار داشت که بازارپول، در کوتاه مدت بر روی میزان تولید و در نتیجه شاخص‌های اقتصادی موثر است و می‌توان از آن به عنوان ابزاری برای جلوگیری از رکود استفاده کرد. نظریه کینز به مدل IS_LM معروف است. بر اساس این نظریه، نقدینگی اثر مستقیمی بر سطح تولید و قیمت‌های واقعی در اقتصاد دارد و افزایش نقدینگی در کوتاه مدت با ثبات دیگر عوامل می‌تواند رکود تورمی ایجاد کند. البته این مدل پیچیده‌تر از آن است که بتوان در اینجا به‌طور کامل با آن آشنا شد اما نکته مهم این است که بدانید در کوتاه مدت، نقدینگی نقش مهمی در اقتصاد هر کشور دارد و مهار آن بسیار مهم است.

نقدینگی چگونه مهار می‌شود؟

ابزار اصلی بانک مرکزی اوراق قرضه(صکوک) است که برای سرمایه‌گذاران نیز بسیار قابل توجه بوده و یک فرصت سرمایه‌گذاری به شمار می‌رود. عملیات تعدیل نقدینگی در بازار، عملیات بازار باز نام دارد و شیوه کار آن به این صورت است که در هنگام نیاز به تزریق نقدینگی به بازار، بانک مرکزی و دولت، اوراق قرضه (که یک دارایی غیر نقد است) را به صورت فوری خریداری می‌کنند. این کار باعث تزریق پول نقد به بازار شده و نقدینگی را افزایش می‌دهد. در حالت دیگر این عملیات، دولت و بانک مرکزی با فروش اوراق قرضه، اقدام به کمتر کردن نقدینگی و حجم پول در اقتصاد می‌کنند. همچنین نرخ بهره، نرخ سود وام و مواردی از این قبیل نیز در تعیین نقدینگی بسیار تاثیرگذارند. در مقابل، نرخ بهره بانکی با نقدینگی رابطه عکس دارد. چرا که با بالا رفتن نرخ بهره بانکی (سود سپرده) مردم سعی می‌کنند بیشتر دارایی خود را به شکل حساب‌های سپرده بانکی نگهداری کنند تا پول نقد و این مورد باعث کنترل نقدینگی در جامعه می‌شود.

با صندوق‌های سرمایه‌گذاری لوتوس بیشتر آشنا شوید.

اشتراک با دوستان

نقدینگی چیست؟

نقدینگی اصطلاحی بسیار مهم است که در اقتصاد با عنوان M2 شناخته می‌شود. اما M2 چیست؟ پیش از این که با M2 یا همان نقدینگی آشنا شویم، باید شما را با اصطلاح حجم پول یا M1 آشنا کنیم. این اصطلاح به مجموع پول نقد که به عنوان وسیله‌ای برای مبادله استفاده می‌شود، گفته می‌شود. درواقع M1، همان مجموع اسکناس و حساب‌های جاری پول است و بخشی از نقدینگی است.

تفاوت نقدینگی (M2) و حجم پول (M1) با «شبه پول» معنا پیدا می‌کند. شبه پول (T)، انواع اوراق صکوک مانند اوراق مشارکت و . ، سپرده‌های بلندمدت، اسناد خزانه یا هرگونه اوراقی که نقد شدن آن به صرف زمان نیازمند است در دسته شبه پول قرار می‌گیرد.از مجموع شبه پول و حجم پول میزان نقدینگی کل اقتصاد محاسبه می‌شود.

نقدینگی چه اثری در اقتصاد و چه ارتباطی با سطح قیمت‌ها دارد؟

بر اساس نظریه اقتصادی کلاسیک، اگر میزان نقدینگی یا عرضه پول در یک اقتصاد دو برابر شود، قیمت‌ها، حقوق و باقی متغیرهای وابسته نیز دو برابر خواهند شد، در نتیجه اتفاق خاصی جز تغییر اسمی متغیرها نمی‌افتد. بگذارید با یک مثال بهتر موضوع را مشخص کنیم: فرض کنید کل پول موجود در اقتصاد، 100 واحد باشد. 2 نفر در این اقتصاد حقوق می‌گیرند و هر کدام از این دو نفر 50 واحد حقوق دارند. 4 نوع کالا، هرکدام به قیمت 25 تومان در این اقتصاد وجود دارد. حال فرض کنید میزان موجودی پول به 200 تومان برسد. هر فرد 100 تومان حقوق گرفته و قیمت هر کالا 50 تومان می‌شود. شاید قیمت اسمی کالاها بالا رفته باشد و حقوق اسمی هر فرد هم دو برابر شده باشد، اما قدرت خرید افراد (حقوق واقعی) و قیمت نسبی هر کالا (قیمت واقعی) ثابت باقی مانده است. در نتیجه بالا بردن میزان نقدینگی تاثیری در وضعیت اقتصاد نداشته است. اما جالب است بدانید، این نظریه تنها در بلند مدت صادق است و در بازه‌های کوتاه – میان مدت، نظریه دیگری مد نظر اقتصاددانان قرار می‌گیرد که به نظریه کینزی شهرت دارد. این نظریه در سال 1931، توسط جان مینارد کینز، اقتصاددان نوبلیست انگلیسی معرفی شد و او طبق نظریه‌اش اظهار داشت که بازارپول، در کوتاه مدت بر روی میزان تولید و در نتیجه شاخص‌های اقتصادی موثر است و می‌توان از آن به عنوان ابزاری برای جلوگیری از رکود استفاده کرد. نظریه کینز به مدل IS_LM معروف است. بر اساس این نظریه، نقدینگی اثر مستقیمی بر سطح تولید و قیمت‌های واقعی در اقتصاد دارد و افزایش نقدینگی در کوتاه مدت با ثبات دیگر عوامل می‌تواند رکود تورمی ایجاد کند. البته این مدل پیچیده‌تر از آن است که بتوان در اینجا به‌طور کامل با آن آشنا شد اما نکته مهم این است که بدانید در کوتاه مدت، نقدینگی نقش مهمی در اقتصاد هر کشور دارد و مهار آن بسیار مهم است.

نقدینگی چگونه مهار می‌شود؟

ابزار اصلی بانک مرکزی اوراق قرضه(صکوک) است که برای سرمایه‌گذاران نیز بسیار قابل توجه بوده و یک فرصت سرمایه‌گذاری به شمار می‌رود. عملیات تعدیل نقدینگی در بازار، عملیات بازار باز نام دارد و شیوه کار آن به این صورت است که در هنگام نیاز به تزریق نقدینگی به بازار، بانک مرکزی و دولت، اوراق قرضه (که یک دارایی غیر نقد است) را به صورت فوری خریداری می‌کنند. این کار باعث تزریق پول نقد به بازار شده و نقدینگی را افزایش می‌دهد. در حالت دیگر این عملیات، دولت و بانک مرکزی با فروش اوراق قرضه، اقدام به کمتر کردن نقدینگی و حجم پول در اقتصاد می‌کنند. همچنین نرخ بهره، نرخ سود وام و مواردی از این قبیل نیز در تعیین نقدینگی بسیار تاثیرگذارند. در مقابل، نرخ بهره بانکی با نقدینگی رابطه عکس دارد. چرا که با بالا رفتن نرخ بهره بانکی (سود سپرده) مردم سعی می‌کنند بیشتر دارایی خود را به شکل حساب‌های سپرده بانکی نگهداری کنند تا پول نقد و این مورد باعث کنترل نقدینگی در جامعه می‌شود.

نقدینگی چیست و چگونه افزایش می‌یابد؟

مهر نوشت: حجم نقدینگی در سال گذشته در حالی بدلیل بی‌تدبیری‌ رکورد ۵۰ سال اخیر را شکست که بدلایلی،عامل مهم تشدید تورم و کوچک شدن سفره مردم است و مدیریت آن باید دستور کار مهم دولت سیزدهم باشد.

یکی از مهمترین معیارهای اندازه‌گیری حجم یک اقتصاد برای سیاستگذاری اقتصادی، نقدینگی موجود در کشور است. این مفهوم که به معنای کل حجم اسکناس‌ها و اعتبارات افراد در نزد بانک‌ها می‌باشد، از گذشته تا کنون با رشد نامتعارف خود، شرایط نابسامانی برای راهبری قطار اقتصاد ایران بوجود آورد.

همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، رشد نقدینگی در هر سال، نسبت به سال قبل مشخص شده‌است.

پس از انقلاب جمهوری اسلامی در ایران، نقدینگی در اقتصاد بطور متوسط سالانه حدود ۲۵ درصد افزایش یافته و در سال ۱۳۹۹، رشد نقدینگی سقف تاریخی ۴۰ درصد خود را شکست. براساس آخرین آمارهای منتشرشده، حجم کل نقدینگی کشور در اواخر سال ۹۹ در حدود ۳۵۰۰ همت (هزار میلیارد تومان) برآورد شد که نسبت به دولت‌های قبلی، یک رکورد بی‌سابقه به حساب می‌آید.

در ۸ سال دولت آقای روحانی عدد نقدینگی از ۴۶۰ هزار میلیارد تومان به ۳,۴۲۱ هزار میلیارد تومان در پایان سال ۱۳۹۹ افزایش یافت که بیشترین میزان افزایش نقدینگی در پنجاه سال اخیر یعنی از ۱۳۵۲ تاکنون است که البته در نمودار بالا امار نقدینگی از سال ۱۳۵۸ تاکنون نمایش داده شده است.

نزدیکترین رقیب به این آمار، رشد نقدینگی در زمان دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی بود که حجم آن از ۱.۵ همت به ۱۱.۶ همت در پایان سال ۷۵ رسید.

نقدینگی چیست و چگونه افزایش می‌یابد؟

نقدینگی در یک کشور، غالباً توسط بانک‌ها خلق می‌شود و با نسبتی از پایه پولی انتشار می‌یابد. به عبارتی بانک‌ها در ازای اعطای تسهیلات به مردم یا به شرکت‌ها و نهادها، تعهداتی بوجود می‌آورند که برای تحقق آن، باید پول جدید خلق کنند. پول جدید اما نه به صورت اسکناس بلکه در قالب اعتبارات و تسهیلات مختلف به افراد واگذار می‌شود. و از آنجا که بانک مرکزی، تاکنون نظارت مؤثری بر بانک‌ها نداشته، خلق پول در بانک‌ها رشد شتابانی گرفته است.

علاوه بر این، براساس قانون رسمی کشور، بانک مرکزی یک نهاد مستقل نبوده و زیرنظر دولت فعالیت می‌کند. این مسئله موجب می‌شود تا بانک مرکزی به یک منبع تأمین مالی قدرتمند و امن برای مصارف دولتی تبدیل شود. این اتفاقات سبب شده تا حجم عظیمی از اعتبارات و مسکوکات در اقتصاد، به پروژه‌های غیربهینه تخصیص یابد و یا صرف پرداخت هزینه‌های معوقه دولت شود.

حجم نقدینگی به تنهایی معنای خاصی به همراه نمی‌آورد، مگر آنکه در کنار دیگر شاخص‌های اقتصادی آن را بررسی کنیم. یکی از شاخص‌هایی که ارتباط مستقیم با این متغیر پولی اقتصاد دارد، نرخ تورم است.

به بیان دیگر، برخی اقتصاددانان تورم را یک پدیده پولی به حساب می‌آورند و افزایش آن را مسبب اختلال در سیاست‌های پولی کشور می‌دانند.

به گفته بسیاری از کارشناسان اقتصادی ایران، مهم‌ترین علت ایجاد تورم در چند دهه اخیر، کسری بودجه و افزایش نقدینگی برای جبران‌های جزئی آن است. همچنین افزایش ساختاری و روزافزون هزینه‌های دولت، نه تنها از میزان استقراض دولت از بانک مرکزی کم نکرده، بلکه مقدار آن همچنان در حال افزایش است.

بهمن نقدینگی چگونه مهار می‌شود؟

اما برای حل چالش نقدینگی در اقتصاد کشور چه اقداماتی می‌توان انجام داد؟ می‌توانیم از چند منظر موضوع نقدینگی را بررسی کنیم. رویکردی کنترلی نقدینگی، رویکرد هدایت آن و رویکرد کاهش نقدینگی که در این گزارش به اختصار هر کدام از این رویکردها را مورد بررسی اجمالی قرار خواهیم داد.

اولین رویکرد، نگاه هدایت کننده به نقدینگی کشور است. در این مسیر صرفنظر از افزایش حجم پول و اعتبارات در کشور، تمرکز سیاستگذار بر هدایت مسیر حرکت نقدینگی است.

لازم به توجه است که بدانیم، افزایش نقدینگی رخدادی منفی نیست. تنها زمانی اثرات مخرب از خود برجای می‌گذارد، که پشتوانه افزایش آن، تولید نباشد. یا به عبارت دیگر نقدینگی جدید، صرف سرمایه‌گذاری برای افزایش تولید و فعالیت‌های مولد در اقتصاد نشود. در این حالت اعتبارات و مسکوکات به سمت فعالیت‌های سفته بازانه هدایت خواهند شد و تورم به بار می‌آورند.

یکی از اقدامات مهم در راستای هدایت نقدینگی، سرمایه‌گذاری روی صنایع مختلف تامین نقدینگی چیست؟ سودده و همچنین بهبود زیرساخت برای تولید کالاهای صادراتی می‌باشد.

در حال حاضر کشورهای همسایه ایران که بیش از ده کشور هستند، فرصت بسیار خوبی برای تجارت کالاها و خدمات مختلف به شمار می‌آیند. اکنون سهم صادرات ایران در بازار این کشورها حدود ۲ درصد بوده، در حالی که می‌تواند رقم بیشتری باشد.

رویکرد دوم به مسئله نقدینگی، پیمایش مسیر کنترل نقدینگی است. در این رویکرد، هدف اصلی سیاستگذاری‌ها بر محور کنترل میزان نقدینگی موجود برای حفظ ثبات در سایر متغیرهای اقتصادی است.

مهم‌ترین اقدام در راستای کنترل نقدینگی، جلوگیری از افزایش بی‌رویه اعتباردهی بانک‌ها به نهادها و افراد است. ترازنامه بانکی که در سال‌های اخیر افزایش بی‌رویه داشته‌است، یکی از نتایج افزایش اعتبارات بانکی به دلایل مختلف اعم از جلوگیری از ورشکستگی، بنگاه‌داری شرکت‌های وابسته به بانک، شرکت بانک در فعالیت‌های سفته‌بازانه و… شناخته می‌شود.

اکنون براساس قانون جدیدی که در پاییز سال گذشته ابلاغ شد، یک میزان مشخص برای رشد دارایی‌های بانک‌ها در نظر گرفته شده است که برای بانک‌های تخصصی دولت میزان ۲.۵ درصد در هر ماه و برای سایر بانک‌ها و مؤسسات اعتباری ۲ درصد در هر ماه مجاز اعلام شده است.

کنترل ترازنامه بانکی از وظایف مهم بانک مرکزی در سال‌های آتی است که می‌تواند یکی زمینه کاهش نقدینگی را بوجود آورد و مسیر کاهش تورم و کسری بودجه را هموارتر سازد.

رویکرد سوم از جنس اقدامات برای کاهش نقدینگی در اقتصاد است.

در این میان سیاست‌های انقباضی برای کاهش حجم نقدینگی پررنگ می‌شوند. انتشار اوراق بلندمدت با سررسیدهای طولانی‌تر و همچنین امکان افتتاح سپرده‌های سرمایه‌گذاری برای بانک‌ها (سپرده‌های بیش از یک سال) از جمله سیاست‌های انقباضی به منظور کاهش نقدینگی در کشور به شمار می‌آیند.

مطالبه مهم از نامزدهای انتخابات

البته این اقدامات به تنهایی کارکرد تامین نقدینگی چیست؟ خاصی ندارند و تنها ریسک انفجار نقدینگی در سال‌های آتی را به تعویق می‌اندازند. برای جلوگیری از وقوع این اتفاق باید نقدینگی جمع‌شده را صرف کمک به بهبود پیشران‌های اقتصاد کنیم تا بتوانیم ضررهای بزرگ شدن حجم اسمی اقتصاد را جبران کنیم.

بنابراین، مهمترین مطالبه از نامزدهای ریاست جمهوری در حوزه اقتصاد و به خصوص برای کنترل نقدینگی بویژه با توجه به نقشی که در کاهش تورم می‌تواند داشته باشد، مسئله برنامه‌ریزی برای هزینه‌کردهای منطقی و بهینه، جلوگیری از اعطای بی‌رویه اعتبارات و نظارت مستقیم بر عملکرد بانک‌ها و توجه ویژه به مسئله تولید و بهبود زیرساخت‌های آن برای حرکت قطار اقتصاد و به تبع آن، افزایش اشتغال است.

اگرچه نامزدهای انتخابات بصورت جسته و گریخته در تبلیغات خود بر لزوم کنترل رشد نقدینگی تاکید کرده‌اند اما هیچیک از آنها برنامه خود برای نیل به این هدف را تبیین نکرده‌اند. براین اساس انتظار می‌رود هریک از نامزدها که پیروز انتخابات پیش رو شد، یکی از اقدامات اولویت دار خود را برنامه ریزی برای حل این چالش مهم اقتصادی قرار دهد.