مقاله کنفرانس
شناسایی رابطه تنوع پرتفوی وامهای اعطایی با سودآوری در سیستم بانکی مطالعه موردی: شهرستان کرمان
چکیده:
هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه تنوع پرتفوی وامهای اعطایی با سودآوری در سیستم بانکی است. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی است . در این پژوهش برای جمعآوری دادهها و اطلاعات از روش کتابخانهای استفادهشده است. مبانی نظری پژوهش از کتابها و مجلات تخصصی فارسی و لاتین و دادههای مورد نیاز از طریق مراجعه به آمار وارقام بانکها در بازهی زمانی مشخص استفادهشده است. همچنین در پژوهش حاضر برای پردازش اطلاعات و دادهها ازنرمافزار اقتصادسنجیeviews بهکاررفته است. در این تحقیق برای رسیدن به هدف 2 فرضیه تدوین شده است. جامعه آماری در این تحقیق شامل 4 بانک از بانکهای دولتی شهر کرمان مورد بررسی قرار گرفتند که در دوره زمانی 1385 تا 1393 میباشد. ازآنجاکه نتایج تحلیلها نشان میدهد که تمامی موارد مورد بررسی برای اعطای وام ازجمله مشارکت مدنی، فروش اقساطی، قرضالحسنه، مضاربه، جعاله، سلف، اجاره به شرط تملیک با سودآوری رابطه داشتند یعنی تکتک موارد با سودآوری رابطه داشتند درنتیجه تمامی آنها نیز با سودآوری رابطه دارند و درنتیجه دو فرضیه مورد تایید قرار میگیرد. تنوعگرایی و یا عدم تنوعگرایی در تسهیلات با سودآوری در سیستم بانکی رابطه دارد.
شناسایی رابطه تنوع پرتفوی وامهای اعطایی با سودآوری در سیستم تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ بانکی مطالعه موردی: شهرستان کرمان 3/21/2017 12:00:00 AM
صندوق های املاک و مستغلات چیست و چه مزیتی دارند؟
اولین صندوق سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات به منظور تنوع بخشی به پرتفوی سرمایه‌گذاری فعالان بازار سرمایه و افزایش سهم مسکن در پرتفوی راه‌اندازی شد.
به گزارش بیداربورس به نقل از سنا معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس با بیان اینکه در راستای تنوع بخشی به ابزارهای بازار سرمایه تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ و در حمایت از سرمایه‌گذاری غیرمستقیم مجوز موافقت اصولی اولین صندوق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات صادر شد گفت: هدف از راه اندازی این صندوق، تنوع بخشی به پرتفوی سرمایه‌گذاری فعالان بازار سرمایه و افزایش سهم مسکن در پرتفوی آنان است.
علیرضا ناصرپور افزود: مجوز پذیره‌نویسی اولین صندوق سهامی اهرمی نیز در آذر ماه صادر شد. همچنین پذیره‌نویسی اولین صندوق در صندوق که در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری خواهد کرد در دی ماه سال جاری انجام شد.
به گفته معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس؛ در ۴ ماه گذشته نیز مجوز فعالیت ۲۲ صندوق سرمایه‌گذاری و مجوز تاسیس ۱۱ صندوق سرمایه‌گذاری در انواع مختلف صادر شد و با درخواست موافقت اصولی ۱۷ صندوق جدید هم موافقت شده است. از بین این صندوق‌ها بیش از ۳۰ صندوق از نوع سهامی، مختلط و یا بازارگردانی هستند.
وی عنوان کرد: سازمان بورس هیچ گونه محدودیتی در اعطای مجوز به نهادهای مالی ندارد و تمامی درخواست‌ها به سرعت مورد بررسی قرار میگیرد.
*مزیت صندوق‌های املاک و مستغلات
سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات بازدهی خوبی در شرایط تورمی برای سهامدارن دارد و در عین حال با ریسک کمی همراه است.
بنابر این گزارش؛ در این نوع از سرمایه‌گذاری نیاز به وجود سرمایه کلان است که این موضوع موجب میشود تعدادی از سرمایه‌گذاران از آن دور بمانند. بنابراین، هدف صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات حفظ ارزش پول متناسب با میزان رشد نرخ مسکن برای سرمایه‌گذاران است.
این گزارش می افزاید؛ صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، ابزار مالی تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ است که مالک، اداره یا تامین‌کننده املاک درآمدزا است. صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات که بر اساس صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک طراحی شده‌اند، سرمایه سرمایه‌گذاران متعددی را جمعآوری می‌کنند. این امر به سرمایه‌گذاران خرد امکان میدهد از سرمایه‌گذاری در املاک سود ببرند، بدون آنکه مجبور باشند ملک را خریداری، مدیریت یا تامین مالی کنند.
این صندوق از نوع با سرمایه‌گذاری محدود بوده و صدور یا ابطال واحدها مطابق با نظر مدیر صندوق و طی شرایط خاص که در امیدنامه و اساسنامه صندوق ذکر میشود، امکان‌پذیر است.
واحدهای تجاری یا سرمایه‌گذاری این صندوق، سبدهایی با دارایی مبتنی بر املاک و مستغلات را خریداری، ایجاد و اداره می‌کنند. بیشتر پرتفوی صندوق املاک و مستغلات متمرکز بر سرمایه‌گذاری در دارایی‌های غیرمنقول است.
سودی که از نتیجه این نوع سرمایه‌گذاری به دست می‌آید، بین سهامداران صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات توزیع و تقسیم میشود. بنابراین نوع سرمایه گذاری در این صندوق‌ها از نوع غیرمستقیم بوده و با ریسک بسیار اندکی مواجه است.
با استفاده از صندوق املاک و مستغلات می‌توان سرمایه افراد را جمع آوری کرده و به عنوان ابزاری برای پوشش ریسک افزایش قیمت مسکن از آن بهره برد. همچنین می‌توان با کمک صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات از سرمایه‌گذاری در این حوزه کسب درآمد غیر مستقیم داشت.
فعالیت اصلی صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، خرید و فروش املاک و مستغلات است. این صندوق‌ها با خرید املاک و اجاره آنها و تقسیم عواید ناشی از اجاره به دارندگان واحد به کسب سود در بازار ملک می پردازند.
این صندوق ها مجموعه‌ای از دارایی‌ها که شامل زمین، فروشگاه، برج و موارد بسیار دیگری از این دست می‌شوند را مدیریت می‌کنند.
شرکت‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات، سود به دست آمده را بین سرمایه‌گذاران تقسیم می‌کنند. دوره‌های تقسیم سود می‌تواند ماهانه، فصلی یا به صورت سالانه درنظر گرفته شود.
بر اساس مقررات، حداقل ۹۰ درصد از درآمدهای دریافتی حاصل از اجاره دارایی‌های غیرمنقول و نیز سود دریافتی ناشی از سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار تحت تملک صندوق پس از کسر هزینه‌های صندوق بین سرمایه‌گذاران تقسیم میشود.
مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، شامل مزایای مالیاتی، نقد شوندگی، تنوع سرمایه‌گذاری و مدیریت حرفه ای است.
یادآور می شود؛ صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات به سه دسته سهامی، رهنی و ترکیبی طبقه بندی می‌شوند.
ریسک خاص (specific risk)
برای یک سرمایه گذار، ریسک خاص، خطری است که فقط شامل یک شرکت، صنعت یا بخش خاص می شود. ریسک خاص، برعکس ریسک کلی بازار یا ریسک سیستماتیکاست. ریسک خاص تحت عنوان ریسک غیر سیستماتیک یا ریسک با قالبیت تنوع بخشی نیز شناخته می شود.
ریسک خاص چیست؟
برای یک سرمایه گذار، ریسک خاص (specific risk)، خطری است که فقط شامل یک شرکت، صنعت یا بخش خاص می شود. ریسک خاص (specific risk)، برعکس ریسک کلی بازار یا ریسک سیستماتیک (systematic) است. ریسک خاص تحت عنوان ریسک غیر سیستماتیک (unsystematic) یا ریسک با قالبیت تنوع بخشی نیز شناخته می شود.
درک ریسک خاص
سرمایه گذاران هنگام بررسی خرید، نگهداری یا فروش سهام یا هر دارایی دیگری، ریسک های احتمالی را در نظر می گیرند. به این معنی که چه چیزی می تواند باعث شکست سرمایه گذاری شود؟
نکات مهم
- ریسک سیستمیک (تقریبا) بر همه ی شرکت ها و صنعت تأثیر می گذارد.
- ریسک خاص مختص یک شرکت یا یک صنعت خاص است.
- سرمایه گذار عاقل با تنوع سازی، هر دو را کاهش می دهد.
ریسک های سیستماتیکی وجود دارد که بر کل اقتصاد و بیشتر صنایع و شرکت های موجود در آن تأثیر می گذارد. افزایش شدید قیمت نفت خام قیمت حمل و نقل کالا را افزایش می دهد، درآمد خالص مشتریان را کاهش می دهد و حتی موجب افزایش فشار بر شرکت هایی میشود که برای جبران پول از دست رفته حقوق را افزایش می دهند.
همچنین خطراتی وجود دارد که بیشتر صنایع را تحت تأثیر قرار می دهد، اما به هیچ وجه بر همه صنایع تأثیر نمی گذارد. یک کولاک می‌تواند بسیاری از مشاغل را برای روزها فلج کند، اما سازندگان برف روب و کاپشن‌ها به خوبی کار می‌کنند.
ریسک های خاص مختص یک سهام، بخش یا صنعت است. یک شرکت داروسازی ممکن است داروی جدیدی را که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رد شده باشد یا یک داروی قدیمی را از بازار حذف کند. مطالبه های ناشی از بلایای طبیعی می تواند به نتایج سالانه یک بیمه گر آسیب برساند.
ریسک های خاص شرکت
دو عامل باعث ایجاد ریسک های خاص شرکت می شود:
- ریسک تجاری: مسائل داخلی یا خارجی ممکن است باعث ایجاد ریسک تجاری شود. ریسک تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ داخلی به بازده عملیاتی کسب و کار مربوط می شود. شکست مدیریت در حفاظت از یک محصول جدید دارای حق انحصاری، یک ریسک داخلی است که منجر به از دست دادن مزیت رقابتی می شود. ممنوعیت سازمان غذا و داروی آمریکا، از فروش محصول خاص یک شرکت، نمونه ای از ریسک تجاری خارجی است.
- ریسک مالی: این نوع ریسک به ساختار سرمایه یک شرکت مربوط می شود. یک شرکت برای ادامه رشد و انجام تعهدات مالی خود نیاز به سطح مطلوبی از بدهی و سهام دارد. ساختار سرمایه ضعیف ممکن است منجر به ناسازگاری سود و جریان نقدی شود.
کاهش ریسک خاص از طریق تنوع سازی
سرمایه گذاران می توانند با تنوع سازی پرتفوی خود، ریسک خاص را کاهش دهند. اقتصاددانان مشهور لارنس فیشر (Lawrence Fisher) و جیمز لوری (James H. Lorie) معتقدند که اگر یک سبد دارای حدود تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ 30 اوراق بهادار باشد، ریسک خاص به طور قابل توجهی کاهش می یابد. اوراق بهادار باید در بخش‌های مختلف باشد تا اخبار مربوط به سهام یا صنعت بتواند تنها بر تعداد کمی از دارایی‌های موجود در پرتفوی تأثیر بگذارد.
نکته: ریسک های تجاری می توانند داخلی یا خارجی باشند.
به عنوان مثال، یک پورتفولیو ممکن است دارای سهام مربوط به مراقبت های بهداشتی، مواد اولیه، کالاهای مالی، صنعتی و فناوری باشد.
ترکیبی از طبقات دارایی نامرتبط نیز باید در پرتفوی گنجانده شود تا ریسک خاص را کاهش دهد. این امر به معنای سرمایه گذاری در مجموعه ای از دارایی هایی است که باهم تفاوت دارند. به عنوان مثال، اوراق قرضه با نوسانات سهام، بالا یا پایین نمی روند.
سرمایه گذاران می توانند از صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) برای تنوع بخشیدن به پرتفوی خود استفاده کنند. صندوق های قابل معامله در بورس را می توان برای ردیابی یک شاخص گسترده، مانند شاخص S&P 500، یا برای دنبال کردن صنایع، ارزها یا کلاس های دارایی خاص استفاده کرد. برای مثال، سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری در یک صندوق قابل معامله در بورس که دارای تخصیص متعادلی از طبقات و بخش‌های دارایی است، مانند صندوق تخصیص متوسط هسته مرکزی iShares یا صندوق قابل معامله در بورس ترکیبی درآمد Invesco CEF، ریسک خاص را کاهش دهند.
به این معنی که اخبار نامطلوبی که بر یک طبقه یا بخش دارایی خاص تأثیر می‌گذارد، تأثیر مهمی بر بازده کلی پرتفوی نخواهد داشت.
ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو
برای یک سرمایه گذار، ریسک خاص، خطری است که فقط شامل یک شرکت، صنعت یا بخش خاص می شود. ریسک خاص، برعکس ریسک کلی بازار یا ریسک سیستماتیک است. ریسک خاص تحت عنوان ریسک غیر سیستماتیک یا ریسک با قالبیت تنوع بخشی نیز شناخته می شود.
مدیریت مسیر رشد از طریق استراتژی تنوع بخشی
انتخاب استراتژی تنوع بخشی و حرکت در مسیر آن همیشه با انبوهی از نظرات موافق و مخالف همراه است. از یک‌سو موافقان استراتژی تنوع‌بخشی آن را با دلایلی از قبیل غلبه بر فشارهای رقابتی در زنجیره ارزش، بهینه‌سازی سبد هلدینگ، متوازن ساختن ریسک یا هزینه مبادله فراوان بازار توجیه‌پذیر می‌دانند و از سوی دیگر، مخالفان این استراتژی به مواردی از قبیل دشواری مدیریت سبدهای متنوع، بازده پایین هلدینگ‌های چندرشته‌ای، شکل‌گیری روابط غیراقتصادی در سبد و هم‌کاهی و نابودی ارزش استناد می‌کنند. اگر در دام نظرات رادیکال دو سر این طیف گرفتار نشویم، به احتمال فراوان می‌توانیم موقعیتی را پیدا کنیم که در آن، بتوان درباره به‌کارگیری استراتژی تنوع بخشی تصمیمی عاقلانه و منطقی اخذ کرد. آنچه که در چنین موقعیتی اهمیت پیدا می‌کند، حد و اندازه و شیوه تنوع‌بخشی است که مطالعات متعددی پیرامون آن به انجام رسیده است، اما الگو یا قاعده فراگیری درباره آن وجود ندارد.
بر حسب منطق اقتصادی، شرکت‌ها و بنگاه‌های تجاری به دنبال رشد کسب‌وکار خود هستند و مسیرهای متنوع و متفاوتی را برای رشد انتخاب می‌کنند. این انتخاب‌ها ممکن است یکی یا چند نمونه از چنین مواردی باشند: افزایش ظرفیت تولید یا خدمت‌رسانی (برای مثال: افزایش ظرفیت تولید از ۲ هزار تن سنگ آهن به ۵ هزار تن)، افزایش تنوع غیرتکنولوژیک تولیدات و خدمات (برای مثال: تنوع در محصول با تولید پیراهن در رنگ‌ها و طرح‌های متفاوت)، افزایش تنوع تکنولوژیک تولیدات و خدمات (برای مثال: تنوع در محصول با تولید نسخه‌هایی با سطوح عملکردی متمایز از یک تلفن همراه)، افزایش تنوع بازار تولیدات و خدمات (برای مثال: تنوع در بازار با اخذ پروژه‌های پیمانکاری و خدمات مهندسی در کشورهای مختلف). با این‌حال، گزینه‌های در دسترس بنگاه‌های تجاری محدود به این چند مورد نیست.
به لحاظ تاریخی، بسیاری از شرکت‌ها و بنگاه‌های تجاری برای رشد به موازات به‌کارگیری استراتژی‌های فوق، توجه خاصی به استراتژی تنوع بخشی داشته‌اند. به طور کلی، تنوع‌بخشی به معنای گسترش دامنه کسب‌وکارها است و در مدیریت استراتژیک شرکت‌های هلدینگ زیرمجموعه مفهوم وسیع‌تری با عنوان استراتژی سبد قرار میگیرد؛ اما این تعریف از تنوع بخشی بسیار کلی است. اگر بخواهیم شیوه‌ها و روش‌های تنوع‌بخشی را از همدیگر تفکیک کنیم، با ترکیب متنوعی از گزینه‌ها از قبیل تنوع عمودی، تنوع افقی، تنوع همگون یا تنوع ناهمگون روبه‌رو می‌شویم. در یک دسته‌بندی ساده می‌توانیم تنوع‌بخشی را در گزینه‌های ذیل قرار دهیم:
تنوع‌بخشی در مسیر زنجیره ارزش
حرکت در مسیر زنجیره ارزش اغلب آسان‌ترین راه برای گام‌نهادن در مسیر استراتژی تنوع‌بخشی و راه‌اندازی هلدینگ است. شرکت‌هایی تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ که چنین مسیری را طی می‌کنند، ممکن است حرکت به سوی حلقه‌های بالادستی (رو به سوی تامین)، یا حلقه‌های پایین‌دستی (رو به سوی مصرف) را دنبال کنند یا اینکه ترکیبی از هر دو رویکرد را در پیش بگیرند. این مسیر در نهایت ممکن است منجر به شکل‌گیری یک شرکت یکپارچه (شرکت‌هایی مانند زیمنس یا مپنا شرکت یکپارچه هستند) شود. این نکته را نباید از یاد برد که هنگامی‌که تنوع‌بخشی در مسیر زنجیره ارزش را در پیش می‌گیریم، نسبت به دانش فنی یا دانش بازار مربوط به زنجیره ارزش بیگانه نیستیم. برای مثال، هنگامی‌که یک تولیدکننده مواد غذایی درصدد احداث مجتمع‌های کشت و صنعت برمی‌آید، به دنبال تاسیس شرکت پخش و حمل مواد غذایی می‌رود یا مشغول راه‌اندازی فروشگاه‌های عرضه مستقیم میشود، تنوع‌بخشی در مسیر زنجیره ارزش خود را در پیش گرفته است.
تنوع‌بخشی همگون
اگرچه تنوع‌بخشی در مسیر زنجیره ارزش اغلب زیرمجموعه‌ای از تنوع‌بخشی همگون به شمار می‌رود، اما تنوع‌بخشی همگون مفهومی فراتر و وسیع‌تر است و زیرمجموعه‌هایی مانند تنوع همگون عمودی یا تنوع همگون افقی را شامل میشود. هنگامی می‌توانیم یک تنوع‌بخشی را همگون بدانیم که مشابهت قابل توجهی میان متغیرهای کلیدی موفقیت کسب‌وکار فعلی با متغیرهای کلیدی موفقیت کسب‌وکار جدید وجود داشته باشد. برای مثال، یک تولیدکننده مواد غذایی که به سراغ صنعت شوینده‌ها می‌رود، استراتژی تنوع‌بخشی همگون را دنبال کرده است، زیرا متغیرهای کلیدی موفقیت در هر دوی این صنایع (برند، تحقیق و توسعه، شبکه پخش) یکسان است. هلدینگ‌هایی که شروع به راه‌اندازی یا خرید تعدادی کسب‌وکار یکسان می‌کنند نیز تنوع‌بخشی به شیوه همگون را با رویکردی افقی در پیش گرفته‌اند. برای مثال، یک هلدینگ فعال در صنعت سیمان ممکن است چهار کارخانه سیمان مختلف با چهار شخصیت حقوقی گوناگون را تحت مالکیت داشته باشد.
تنوع‌بخشی ناهمگون
بسیاری از شرکت‌ها مسیر رشد خود را با استراتژی تنوع‌بخشی ناهمگون طی می‌کنند و قدم درون کسب‌وکارهایی می‌گذارند که با کسب‌وکارهای قبلی آنها هم‌افزایی و اشتراک خاصی ندارند، در زنجیره ارزش کسب‌وکارهای قبلی جایی به خود اختصاص نداده‌اند و مشابهتی به لحاظ متغیرهای کلیدی موفقیت هم با کسب‌وکارهای قبلی ندارند. در پیش گرفتن تنوع ناهمگون ممکن است به صورت غیرمتمرکز و پراکنده صورت پذیرد. در این صورت با هلدینگ‌هایی مواجه می‌شویم که در تعداد محدودی از صنایع نامرتبط حضور دارند. هنگامی‌که شرکت رویکرد نظام‌یافته‌تری داشته باشد و تنوع ناهمگون را در ابعاد گسترده‌تری دنبال کند، با هلدینگ‌های چندرشته‌ای مواجه خواهیم شد که در طیف انبوهی از صنایع نامرتبط به فعالیت مشغول هستند و ارزش بازار بسیار زیادی دارند. شرکت‌هایی مانند جنرال الکتریک که در طیف متنوعی از صنایع نیروگاهی، محصولات الکترونیکی، ماشین‌آلات صنعتی، تجهیزات پزشکی، هوافضا، دیجیتال، انرژی‌های تجدیدپذیر و تامین مالی حضور دارند از جمله شرکت‌های چندرشته‌ای به شمار می‌آیند.
برای درک بهتر این موضوع در فضای کسب‌وکار ایران، گروه صنعتی گلرنگ را در نظر بگیرید: این هلدینگ به واسطه تاسیس و راه‌اندازی شرکت پخش و شبکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای‌اش تنوع‌بخشی در زنجیره ارزش را دنبال کرده است؛ با افزودن کسب‌وکار مواد غذایی به کسب‌وکار شوینده از تنوع‌بخشی همگون استفاده کرده است و با ورود به صنایع و کسب‌وکارهای جدید تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ در حوزه‌هایی مانند ساختمان و دارو، تنوع‌بخشی ناهمگون را در پیش گرفته است.
اما به‌کارگیری هر کدام از این روش‌ها و رویکردها نیازمند پاسخ به مسئله کلیدی حد و اندازه است. یکی از راه‌های دستیابی به پاسخ این مسئله، رجوع به قاعده نسبت طلایی دیلویت است که شاید آن را با عنوان نسبت طلایی ۷۰-۲۰-۱۰ هم بشناسید. نسبت ۷۰-۲۰-۱۰ در حوزه مدیریت سازمانی برای مدیریت زمان، اداره فعالیت‌های نوآورانه و یا حتی مدیریت مسیر رشد شغلی استفاده میشود و می‌توان آن را برای تعیین حد و اندازه به‌کارگیری استراتژی تنوع‌بخشی در پرتفوی کسب‌وکارها نیز مورد استفاده قرار داد. بر حسب قاعده نسبت طلایی دیلویت، ۷۰ درصد از منابع سازمان باید به کسب‌وکار محوری تخصیص داده شوند، ۲۰ درصد از منابع باید به سوی کسب‌وکارهای مرتبط با حوزه کسب‌وکار محوری هدایت شوند و ۱۰ درصد از منابع در حوزه‌های نامرتبط با فعالیت محوری سرمایه‌گذاری شوند. البته نباید از یاد برد که هر نوع تقسیم‌بندی از نسبت سرمایه‌گذاری منابع سازمانی بدون درنظرگرفتن هم‌افزایی میان کسب‌وکارها و تاثیر آن بر عملکرد کل سبد کسب‌وکارها اشتباه است و نابودی ارزش را به همراه دارد. با این حال، این تقسیم‌بندی به هلدینگ‌ها کمک می‌کند تا تمرکز خودشان را حفظ کنند و از این طریق اثربخشی بالاتری داشته باشند. یافته‌های محققان و مشاوران نشان میدهد شرکت‌هایی که سبد متمرکز و همگنی از کسب‌وکارها را اداره می‌کنند، از قدرت تعیین‌کنندگی بیشتری در بازار برخوردارند و این قدرت سبب کسب بازده بالاتری برای سهامداران آنها میشود.
صندوق های املاک و مستغلات چیست و تنوع بخشی پرتفو یعنی چه؟ چه مزیتی دارند؟
اولین صندوق سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات به منظور تنوع بخشی به پرتفوی سرمایه‌گذاری فعالان بازار سرمایه و افزایش سهم مسکن در پرتفوی راه‌اندازی شد.
به گزارش بیداربورس به نقل از سنا معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس با بیان اینکه در راستای تنوع بخشی به ابزارهای بازار سرمایه و در حمایت از سرمایه‌گذاری غیرمستقیم مجوز موافقت اصولی اولین صندوق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات صادر شد گفت: هدف از راه اندازی این صندوق، تنوع بخشی به پرتفوی سرمایه‌گذاری فعالان بازار سرمایه و افزایش سهم مسکن در پرتفوی آنان است.
علیرضا ناصرپور افزود: مجوز پذیره‌نویسی اولین صندوق سهامی اهرمی نیز در آذر ماه صادر شد. همچنین پذیره‌نویسی اولین صندوق در صندوق که در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری خواهد کرد در دی ماه سال جاری انجام شد.
به گفته معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس؛ در ۴ ماه گذشته نیز مجوز فعالیت ۲۲ صندوق سرمایه‌گذاری و مجوز تاسیس ۱۱ صندوق سرمایه‌گذاری در انواع مختلف صادر شد و با درخواست موافقت اصولی ۱۷ صندوق جدید هم موافقت شده است. از بین این صندوق‌ها بیش از ۳۰ صندوق از نوع سهامی، مختلط و یا بازارگردانی هستند.
وی عنوان کرد: سازمان بورس هیچ گونه محدودیتی در اعطای مجوز به نهادهای مالی ندارد و تمامی درخواست‌ها به سرعت مورد بررسی قرار میگیرد.
*مزیت صندوق‌های املاک و مستغلات
سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات بازدهی خوبی در شرایط تورمی برای سهامدارن دارد و در عین حال با ریسک کمی همراه است.
بنابر این گزارش؛ در این نوع از سرمایه‌گذاری نیاز به وجود سرمایه کلان است که این موضوع موجب میشود تعدادی از سرمایه‌گذاران از آن دور بمانند. بنابراین، هدف صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات حفظ ارزش پول متناسب با میزان رشد نرخ مسکن برای سرمایه‌گذاران است.
این گزارش می افزاید؛ صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، ابزار مالی است که مالک، اداره یا تامین‌کننده املاک درآمدزا است. صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات که بر اساس صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک طراحی شده‌اند، سرمایه سرمایه‌گذاران متعددی را جمعآوری می‌کنند. این امر به سرمایه‌گذاران خرد امکان میدهد از سرمایه‌گذاری در املاک سود ببرند، بدون آنکه مجبور باشند ملک را خریداری، مدیریت یا تامین مالی کنند.
این صندوق از نوع با سرمایه‌گذاری محدود بوده و صدور یا ابطال واحدها مطابق با نظر مدیر صندوق و طی شرایط خاص که در امیدنامه و اساسنامه صندوق ذکر میشود، امکان‌پذیر است.
واحدهای تجاری یا سرمایه‌گذاری این صندوق، سبدهایی با دارایی مبتنی بر املاک و مستغلات را خریداری، ایجاد و اداره می‌کنند. بیشتر پرتفوی صندوق املاک و مستغلات متمرکز بر سرمایه‌گذاری در دارایی‌های غیرمنقول است.
سودی که از نتیجه این نوع سرمایه‌گذاری به دست می‌آید، بین سهامداران صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات توزیع و تقسیم میشود. بنابراین نوع سرمایه گذاری در این صندوق‌ها از نوع غیرمستقیم بوده و با ریسک بسیار اندکی مواجه است.
با استفاده از صندوق املاک و مستغلات می‌توان سرمایه افراد را جمع آوری کرده و به عنوان ابزاری برای پوشش ریسک افزایش قیمت مسکن از آن بهره برد. همچنین می‌توان با کمک صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات از سرمایه‌گذاری در این حوزه کسب درآمد غیر مستقیم داشت.
فعالیت اصلی صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، خرید و فروش املاک و مستغلات است. این صندوق‌ها با خرید املاک و اجاره آنها و تقسیم عواید ناشی از اجاره به دارندگان واحد به کسب سود در بازار ملک می پردازند.
این صندوق ها مجموعه‌ای از دارایی‌ها که شامل زمین، فروشگاه، برج و موارد بسیار دیگری از این دست می‌شوند را مدیریت می‌کنند.
شرکت‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات، سود به دست آمده را بین سرمایه‌گذاران تقسیم می‌کنند. دوره‌های تقسیم سود می‌تواند ماهانه، فصلی یا به صورت سالانه درنظر گرفته شود.
بر اساس مقررات، حداقل ۹۰ درصد از درآمدهای دریافتی حاصل از اجاره دارایی‌های غیرمنقول و نیز سود دریافتی ناشی از سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار تحت تملک صندوق پس از کسر هزینه‌های صندوق بین سرمایه‌گذاران تقسیم میشود.
مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، شامل مزایای مالیاتی، نقد شوندگی، تنوع سرمایه‌گذاری و مدیریت حرفه ای است.
یادآور می شود؛ صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات به سه دسته سهامی، رهنی و ترکیبی طبقه بندی می‌شوند.
دیدگاه شما