استراتژی های بدهی جاری

استفاده از اقلام جاری: بدهی های جاری – دارایی های جاری = سرمایه در‌گردش خالص استفاده از اقلام غیر جاری: تغییر در بدهی های بلند مدت + تغییرات در دارایی های بلند مدت – تغییر در حقوق صاحبان سهام = سرمایه در گردش خالص

فایل ورد (word) مبانی نظری و پیشینه تحقیق استراتژی های مدیریت سرمایه در گردش

فایل ورد فایل ورد (word) مبانی نظری و پیشینه تحقیق استراتژی های مدیریت سرمایه در گردش کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي فایل ورد (word) مبانی نظری و پیشینه تحقیق استراتژی های مدیریت سرمایه در گردش،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد (word) مبانی نظری و پیشینه تحقیق استراتژی های مدیریت سرمایه در گردش :

فایل مبانی نظری و پیشینه تحقیق استراتژی های مدیریت سرمایه در گردش
دارای 99 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

2-1 مقدمه
2-2 تعریف و ماهیت سرمایه در گردش
2-3 اهمیت رشد دارایی ها و سرمایه در گردش
2-4 مدیریت سرمایه در گردش
2-5 اهمیت مدیریت سرمایه درگردش
2-6 استراتژی های گوناگون در سیاست ها ی مطلوب
2-7 استراتژی چیست؟
2-7-1 ماهیت و اهداف استراتژی
2-7-2 سلسله مراتب و انواع استراتژی ها
2-7-3 عوامل اساسی در استراتژی مالی
2-8 روند سرمایه در گردش
2-9 تجزیه وتحلیل سرمایه در گردش
2-9-1 مراحل تجزیه و تحلیل سرمایه در گردش
2-9-2 تغییرات سرمایه در گردش
2-9-2-1 تغییرات در ارزش ویژه
2-9-2-2 تغییرات در بدهی بلند مدت
2-9-2-3 تغییرات در دارایی های ثابت
2-10 سیستم جامع مدیریت سرمایه در گردش (نقدینگی)
2-10-1 شرایط درونی
2-10-2 الزامات و شرایط محیطی مدیریت نقدینگی
2-11 عوامل تعیین کننده میزان سرمایه در گردش
2-12 استراتژی های سرمایه در گردش
2-12-1 استراتژی های دارایی جاری
2-12-2 استراتژی های بدهی جاری
2-12-3 استراتژی مطلوب(بهینه)
2-13 تصمیم گیری راجع به نقدینگی در شرایط بازار کامل
2-14 راه حل های شرکت با این شرایط
2-14-1 مدیریت موجودی ها و حساب های دریافتنی
2-14-2 مدیریت بدهی های جاری
2-15 نگرش های مختلف راجع به اندازه گیری نقدینگی
2-16 معیارهای اندازه گیری نقدینگی
2-16-1 معیارهای سنتی نقدینگی
2-16-2 معیارهای نوین نقدینگی
2-17 تجزیه وتحلیل نسبت های سرمایه در گردش
2-17-1 نسبت های نقدینگی و نسبت آنی
2-17-2 نسبت های مالی و استراتژی سرمایه در گردش
2-18 تغییرات قیمت سهام
2-19 اهمیت تغییرات قیمت سهام
2-20 مکاتب قیمت گذاری سهام
2-21 عوامل موثر بر تغییرات قیمت سهام
2-21-1 عوامل کلان
2-21-2 عوامل خرد
2-22 منشا پیدایش، اهداف ارزش افزوده نقدی
2-23 ارزش افزوده نقدی
2-23-1 ارزش افزوده نقدی از دیدگاه حسابداری
2-23-2 ارزش افزوده نقدی از دیدگاه مالی
2-24 چارچوب نظری پژوهش
2-25 پیشینه تحقیق
2-25-1 تحقیقاتی داخلی
2-25-2 تحقیقات خارجی

2-1 مقدمه
مدیریت سرمایه در گردش یکی از فاکتور های اصلی مدیریت مالی در شرکت شناخته می شود. به طور کلی مدیریت سرمایه در گردش مشتمل بر مدیریت انواع دارایی های جاری و منابع تامین کننده مالی کوتاه مدت است و علاوه بر آن، تصمیمات مربوط به تامین مالی بلند مدت، برای پشتیبانی مالی از دارایی های جاری واحد انتفاعی را نیز در بر می گیرد(شباهنگ،1383). محدودیت در منابع مالی بانک ها و سایر موسسات اعتبار دهنده باعث شد شرکتها در سطح وسیعی اقدام به انتشار سهام نمایند، در نتیجه محل جدیدی برای سرمایه گذاری به نام بورس اوراق بهادار تشکیل شد، که یکی از اهداف مهم تشکیل آن، ایجاد سازوکار منظم و شفاف در تقابل عرضه و تقاضا برای تعیین قیمت دارایی های مالی است. میزان نقدینگی سهام یکی از معیار های مهم تصمیم گیری جهت خرید و فروش سهام شرکت ها است و سهام شرکت هایی که به طور روزمره در بورس تهران مورد معامله قرار می گیرد، قابلیت نقدینگی بیشتری نسبت به شرکت هایی که معاملات کمتری روی سهام آنها صورت می گیرد، دارند. لیکن تغییر قیمت نیز مستلزم انجام معامله است(فصلنامه بصیرت، 1389).

یک ایده پذیرفته شده این است که استراتژی های بدهی جاری نقش مدیران، حداکثر کردن ثروت سهامداران از طریق تخصیص بهینه منابع است. به منظور عملیاتی کردن این هدف، ثروت سهامداران از گذشته یا از طریق معیارهای استاندارد حسابداری(مثل: سود عملیاتی، سود خالص عملیاتی) مورد ارزیابی قرار گرفت، نسبت های مالی(سود هر سهم، بازده بر دارایی ها، بازده بر سرمایه) نمایانگر عملکرد شرکت بود. اخیرا با ابداع معیاری تحت عنوان ارزش افزوده نقدی(CVA)، سرمایه گذاران و مدیران شرکت ها می توانند عملکرد مدیریت را در قبال ارزشی که برای سهامداران ایجاد شده ارزیابی کنند.

فصل دوم به چارچوب نظری اختصاص دارد. در این فصل ادبیات و سوابق تحقیق به اجمال ذکر می گردند. به طوری که در بخش اول (ادبیات تحقیق)، به بررسی متغیر های مورد مطالعه می پردازیم و در بخش دوم سعی شده است تحقیقاتی که در زمینه مدیریت سرمایه در گردش، تغییرات قیمت سهام و ارزش افزوده نقدی صورت پذیرفته است، به اجمال معرفی گردد.

2-2 تعریف و ماهیت سرمایه در گردش
برابر تعریف دانش حسابداری، معمولا دارایی های جاری، در طول یک سال، به پول نقد تبدیل می شود. مدیریت سرمایه در گردش بیشتر، در گیر سازماندهی دارایی های جاری، مانند وجه نقد، اوراق بهادار قابل فروش، حساب های دریافتنی، موجودی ها و بدهی های جاری است. پول به خودی خود، نقد ترین دارایی هاست، جدا از پول دارایی های دیگر دارای دو بعد می باشد: 1- زمان لازم برای تبدیل آنها به پول نقد 2- درجه اطمینان نسبت به نقد شدن آنها، یا قیمتی که برای تبدیل شدن دارایی به پول نقد، پرداخت شده است. اداره دارایی های ثابت، بیشتر، بخشی از بودجه بندی سرمایه به شمار می آید، حال آنکه برنامه ریزی تامین مالی بلند مدت به چگونگی ساختار سرمایه بستگی دارد.

استراتژی های بدهی جاری

توضیح ارائه صورت های مالی (استاندارد حسابداری شماره 1)
توضیح صورت جریان وجوه نقد (استاندارد حسابداری شماره 2)
توضیح درآمد عملیاتی (استاندارد حسابداری شماره 3)
توضیح گزارش عملکرد مالی (استاندارد حسابداری شماره 6)

توضیح هدفهای صورتهای مالی
توضیح تشخیص صورتهای مالی
توضیح نکات مجموعه صورتهای مالی
توضیح موارد خارج از صورتهای مالی
توضیح ویژگیهای عمومی صورتهای مالی
توضیح اجزای تشکیل دهنده صورتهای مالی

توضیح نکات ارائه منصفانه و رعایت استاندارد
توضیح رویه های حسابداری طبق استاندارد ها
توضیح اجزای ترازنامه یا صورت وضعیت مالی
توضیح قضاوت جهت ارائه جداگانه اقلام دیگر
توضیح اقلام جاری و غیر جاری
توضیح بدهی جاری

توضیح صورت جریان وجوه نقد
توضیح و هدف از نقدینگی
توضیح فعالیتهای عملیاتی
توضیح فعالیتهای سرمایه گذاری
توضیح فعالیتهای تامین مالی
توضیح نقد و معادل های نقد
توضیح جریان نقدی حاصل از فعالیتهای عملیاتی
توضیح جریان نقدی حاصل از فعالیتهای سرمایه گذاری
توضیح جریان نقدی حاصل ازفعالیتهای تامین مالی
توضیح روش گزارشگری جریان نقدی حاصل از فعالیت های عملیاتی
توضیح تقسیم بندی منابع و مصارف جریان نقدینگی
توضیح تسهیلات و سود تقسیمی
توضیح مالیات بر در آمد

توضیح حقوق مالکانه
توضیح صورت سود و زیان
توضیح سود و زیان جامع
توضیح کاربرگهای صورت مالی
توضیح یادداشتهای توضیحی

تهیه و تنظیم صورت های مالی

آموزش کامل تهیه و تنظیم صورتهای مالی
توضیح و معرفی صفحه امضاء
توضیح و معرفی حقوق مالکانه
تهیه ترازنامه یا وضعیت مالی
تهیه صورت جریان وجوه نقد
تهیه صورت سود و زیان
تهیه صورت سود و زیان جامع
تهیه یادداشت های توضیحی و ریزکاربرگ ها

تجزیه و تحلیل صورت های مالی

تجزیه و تحلیل افقی و عمودی صورتهای مالی
تجزیه و تحلیل صورتهای مالی بر مبنای مقیاس مشترک
مثال تهیه و تنظیم صورتهای مالی در اکسل
مثال تهیه صورت جریان نقدی در اکسل
نقش صورتهای مالی در ارزیابی عملکرد و وضعیت مالی شرکت و …

خزانه داری و مدیریت خزانه

خزانه داری به معنای مدیریت جریان نقدینگی در داخل سازمان هاست. برای درک بهتر مفهوم خزانه داری، ابتدا مثال هایی از جریان نقدینگی روزمره می زنیم.

برای مثال وقتی که پول را از حساب پس انداز به حساب جاری انتقال می دهید، جریان نقدینگی خود را مدیریت کرده اید.

• شاید شما برای پرداخت چک آماده می شوید، برای پرداخت این چک، وجه نقد را با انتقال آن به حساب جاری خود در دسترس قرار می دهید به این ترتیب وقتی موعد پرداخت فرا برسد شما پشتوانه دارید و می توانید آن را پرداخت کنید.

• یا شاید دارید به شهرستان سفر می کنید، بنابراین ممکن است هزینه های پیش بینی نشده ای داشته باشید. برای اطمینان از اینکه در حین سفر دچار مشکل نشوید و وجوه نقد (اندوخته های احتیاطی) شما به اتمام نرسد، پول بیشتری به حساب جاری خود منتقل می کنید. به این ترتیب اگر هزینه های پیش بینی نشده ای هم رخ بدهد باز هم شما پشتوانه کافی دارید.

مانند افراد، سازمان ها نیز باید جریان های نقدینگی خود را مدیریت کنند. شرکت ها، ارگان های دولتی، سازمان های خصوصی و مشاغل استراتژی های بدهی جاری استراتژی های بدهی جاری کوچک همه باید این کار را انجام دهند. برخی از سازمان های بزرگ هر روز هزاران معامله را مدیریت می کنند.حجم بالای این معاملات باعث می شود که مدیریت این جریان های نقدینگی به یک کار تمام وقت تبدیل شود و در بسیاری از سازمان ها این کار به یک تیم کامل از متخصصان خزانه داری احتیاج دارد، که هر کدام دارای مسئولیت و تخصص خاص خود هستند.

متخصصان خزانه داری چه می کنند

وظیفه ی متخصصان خزانه داری را می توان به سه رشته اصلی تقسیم کرد:

• مدیریت نقدینگی
• مدیریت ریسک
• مدیریت مالی شرکتهای سهامی (مدیریت از طریق وام)

در بالا ما نمونه های کوچک از اینکه افراد چگونه درگیر مدیریت نقدینگی و مدیریت ریسک هستند را آوردیم. افراد و سازمان ها در امور روز مره خود، براساس مصارف و هزینه های برنامه ریزی شده و بالقوه، پول را بین حساب های جاری و پس انداز خود جا به جا می کنند. سازمان های بزرگ نیز این کار را انجام می دهند، اما روند آنها برای هزینه های برنامه ریزی شده و بالقوه بسیار پیچیده تر است. این کار مدیریت نقدینگی و مدیریت ریسک است.

گاهی اوقات، افراد و سازمان ها هزینه های کلانی را که بیشتر از پول نقد موجود در حسابهای جاری و حسابهای پس اندازشان است، از طریق وام گرفتن تأمین می کنند. ممکن است فردی برای بازسازی خانه خود وام بگیرد. شرکت ها نیز ممکن است برای موارد خاصی وام بگیرند، اما در مقادیر بسیار بیشتر. همانطور که می توانید تصور کنید، مدیریت بدهی ها و تعهدات مالی شرکت های بزرگ تلاش زیادی را می طلبد.

نمونه هایی از فعالیت های خزانه داری

بیایید کمی عمیق تر هر بخش از خزانه داری را بررسی کنیم.

مدیریت وجوه نقد

مدیریت وجوه نقد عملی است که به هزینه های برنامه ریزی شده اختصاص می یابد. این شاخه از خزانه داری تمرکز بسیار بر روی بهره وری عملیاتی و بهینه سازی فرآیند دارد. این امر نیازمند نظارت و مدیریت بر ورود و خروج جریان های نقدینگی حساب شما می باشد تا اطمینان حاصل شود که شرکت میزان وجه نقد مناسبی را در دست دارد.

در زیر لیستی از فعالیتهای اصلی مربوط به مدیریت وجوه نقد آورده ایم:

عملیات

• مدیریت رسیدها (اسناد پرداختنی و دریافتنی) و بازپرداختها طبق استانداردها و روش های رایج
• محاسبه و مدیریت موقعیت کلی شرکت از لحاظ نقدینگی
• بررسی معاملات و مانده های وجوه نقدی جهت اطمینان از صحت محاصبه موقعیت نقدینگی
• توسعه و مدیریت ساختار حساب های نقدی، ” نقدینگی متمرکز ” (متمرکز شدن نقدینگی در بخش های پر بازده)
• تهیه و تولید گزارش های مدیریت نقدینگی

بهینه سازی

• ارزیابی روش های دریافت و پرداخت با توجه به فناوری های جدید پرداخت
• نظارت و توسعه پیش بینی جریان نقدینگی به منظور تعیین شکاف نقدینگی
• تحلیل معاملات ارزی
• مدیریت برنامه های خدمات بازرگانی (به عنوان مثال هزینه ها، رعایت امنیت کارت، سایر شرایط)
• بهینه سازی دسترسی به منابع کوتاه مدت پول نقد (نقدینگی)

مدیریت ریسک

مدیریت ریسک عملی است مربوط به هزینه های غیر منتظره. این رشته از خزانه داری به شدت روی تحقیقات و کنترل عملیاتی متمرکز است. مدیریت ریسک به شناسایی تأثیر تغییرات احتمالی در عملیات و فضای مالی شرکت جهت برنامه ریزی های لازم می پردازد. این امر مستلزم تحقیقات مالی در هر زمینه و شامل اجرای کنترل های عملیاتی می باشد.

در ادامه لیستی از فعالیت های اصلی مربوط به مدیریت ریسک آمده است:

تحقیقات مالی

• تحقیق و ارزیابی ریسک های ناشی از عملیات خارج از کشور و معملات مالی، معروف به “ریسک ارز”
• تحقیق و ارزیابی ریسک های ناشی از نوسانات هزینه های استقراض، معروف به “ریسک نرخ بهره”
• تحقیق و ارزیابی ریسک های ناشی از تغییر در قیمت مواد اولیه مورد نیاز شرکت و کسب و کار، معروف به “ریسک کالا”
• تحقیق و ارزیابی خطرات ناشی از مشتریانی که بدهی (چک، سفته و …) های خود را پرداخت نمی کنند، معروف به “خطر اعتباری”
• تحقیق و ارزیابی ریسک های ناشی از کمبود پول نقد، یا همان “ریسک نقدینگی”
• تحقیق و ارزیابی خطرات ناشی از تغییر در فناوری و احتمال تقلب، معروف به “خطر عملیاتی”

کنترل های عملیاتی

• ارزیابی سیستم های مدیریت خزانه داری (به عنوان مثال، نرم افزار خزانه داری، محصولات و خدمات شخص ثالت)
• ارزیابی کارکرد ها و استراتژی های مدیریت خزانه داری (به عنوان مثال، گردش کار داخلی، برون سپاری)
• تدوین، نگهداری و آزمایش برنامه های تداوم کسب و کار (به عنوان مثال، فرایند های گزارش گیری، قابلیت های انتقال وجوه، انطباق)
• پیاده سازی و نظارت بر اقدامات پیشگیری از خطرات عملیاتی (به عنوان مثال، ابزار های پیشگیری از کلاهبرداری، کنترل ها و رویه های داخلی، امنیت سایبری)
• تهیه و نگهداری اسناد (به عنوان مثال، حساب های بانکی، توافق نامه های خدمات، مصوبه ها، بایگانی اطلاعات)
• نظارت بر انطباق با کنترل های داخلی، سیاست های بدهی و سرمایه گذاری، تعهدات، الزامات قانونی و سایر توافقات قانونی
• تهیه گزارش از داده های خزانه داری جهت ارائه به ذینفعان (به عنوان مثال، هیئت مدیره، ارائه دهندگان خدمات مالی، حسابداری، عملیات، حسابرسان)

مدیریت مالی شرکت های سهامی

مشارکت مالی روشی است که در آن تأمین هزینه ها از طریق استقراض و سرمایه گذاری اختصاص داده می شود. این شاخه از خزانه داری به شدت بر برنامه ریزی استراتژیک متمرکز است. بر اساس اهداف تعیین شده توسط مدیرعامل شرکت، منابع بالقوه بودجه را ارزیابی می کند و تعیین استراتژی های بدهی جاری می کند که شرکت جهت دستیابی به این منابع باید چه استراتژی مالی ای را دنبال کند. وظیفه مدیریت مالی شرکت های سهامی تجزیه تحلیل استراتژیک و مدیریت اجرایی می باشد.

توجه : از نظر فنی، اصطلاح “مدیریت مالی شرکت های سهامی” شامل برنامه ریزی مالی کوتاه مدت و بلند مدت می باشد، اما به طور کلی با استراتژی مشارکتی مرتبط است که طبیعتاً در جهت اهداف بلند مدت است. بیشتر برنامه ریزی های مالی کوتاه مدت مربوط به یک زیرشاخه از “مدیریت مالی شرکت های سهامی”، با عنوان مدیریت سرمایه در گردش تحت پوشش قرار می گیرد.

در ادامه لیستی از فعالیت های اصلی مربوط به این حوزه آورده شده است:

تحلیل استراتژیک

• ارزیابی شرایط فعلی بازار مربوط به وام های بلند مدت و استراتژی های سرمایه گذاری (به عنوان مثال، در دسترس بودن اعتبار، اسپرد (تفاوت بین دو قیمت، دو نرخ یا دو بازده)، نرخ بهره، مدت، ریسک) و پیش بینی طولانی مدت شرکت (به عنوان مثال، محصولات جدید، خریدها، واگذاری ها، هزینه های سرمایه ای)
• تدوین استراتژی های سرمایه گذاری بلند مدت، شامل سرمایه و سرمایه گذاری مالی
• توسعه استراتژی های استقراض بلند مدت، از جمله ترتیب تأمین مالی و جذب سرمایه برای عملیات و پروژه ها

مدیریت اجرایی

• اجرای استراتژی های طولانی مدت سرمایه گذاری و استقراض
• هماهنگی فعالیت های خزانه داری با استراتژی مالی کلی شرکت
• مدیریت فرآیند بودجه بندی سرمایه
• سازماندهی و بهینه سازی منابع بودجه کوتاه مدت و بلند مدت
• متعادل سازی منابع بودجه داخلی و خارجی
• مدیریت انتظارات سهامداران و روابط با بانک ها و سایر وام دهندگان

خلاصه خزانه داری

هدف خزانه داری مدیریت نقدینگی یک شرکت و کاهش ریسک مالی و عملیاتی آن است. هدف کلی خزانه داری ای که از سه زیر شاخه تشکیل شده است، حفاظت از دارایی های شرکت و پیروی از استراتژی بلند مدت تعیین شده توسط شرکت مالی است. از طرف دیگر، مدیریت وجه نقد متمرکز بر کارایی عملیاتی و بهینه سازی فرآیند است در حالی که مدیریت ریسک به سمت تحقیقات مالی و کنترل های عملیاتی معطوف شده است.

سیستم خزانه داری انعکاس (تحت وب)

شما می توانید جهت بهبود فرآیند های خزانه داری و سهولت در مدیریت دریافت و پرداخت های کسب و کار خود از نرم افزار خزانه داری (تحت وب) انعکاس استفاده نمایید.

محاسبه سرمایه در گردش

سرمایه در گردش خالص

سرمایه در گردش (Working capital) در مدیریت بنگاه اقتصادی و سرمایه گذاری از شاخص های اصلی است.دارایی های شرکت شامل دو بخش است : دارایی های جاری و دارایی های غیر جاری. به دارایی های جاری شرکت سرمایه در گردش نیز گفته می شود. اما اصطلاح سرمایه در گردش عموما به تفاوت دارایی های جاری و بدهی های جاری استراتژی های بدهی جاری اشاره دارد که با کسر کردن بدهی‌های جاری یک شرکت از دارایی‌های جاری محاسبه می‌شود وبیانگر سرمایه مورد نیاز برای تداوم فعالیت عملیاتی واحد تولیدی یا شرکت است که با در نظر گرفتن عواملی مانند برنامه تولید و شاخص های اقتصادی نظیر تورم و . در دارایی‌های جاری یک شرکت سرمایه‌گذاری می‌شود. فعالیت تجاری شرکت ها با توجه به حوزه فعالیت و بازار و مشتریان متفاوت است. این تفاوت به عوامل متعددی بستگی دارد از جمله :

• سطح تولید (مقدار تولید در دوره)
• زنجیره تامین مواد اولیه (نقد- اعتباری)
• مدت زمان عملیات تولید
• شیوه فروش به مشتریان (نقد – اعتباری)
• دوره وصول مطالبات و ساختار آن
• ریسک پذیری شرکت (نگهداری وجه نقد به منظور بالا بردن انعطاف پذیری)

مدیریت سرمایه در گردش عبارت است از تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش، به‌نحوی که دارایی‌های سهام‌داران در طول زمان همواره افزایش یابدو بازده دارایی ها (ROA) حداکثر شود. شرکت‌ها می‌توانند با به‌کارگیری استراتژی‌های گوناگون در رابطه با مدیریت سرمایه در گردش، میزان نقدینگی شرکت را تحت تأثیر قرار دهند و این استراتژی‌ها را میزان ریسک و بازده آنها مشخص می‌کند. استراتژی های مانند جسورانه و محافظه کارانه در اقلام استراتژی های بدهی جاری دو طرف ترازنامه مفهوم خاص خود را دارند.

محاسبه سرمایه در گردش لازم :

دو رویکرد اساسی برای تخمین سرمایه در گردش لازم وجود دارد که تفاوت های با یکدیگر دارند. این دو روش عبارتند از :

• بررسی چرخه تولید و فروش شرکت و وصول مطالبات و تخمین سرمایه مورد نیاز بر حسب کسری از کل هزینه های تولید دوره
• پیش بینی جریان های نقدی شرکت

چرخه تولید و فروش شرکت :

سرمایه در گردش از اقلام ذیل تشکیل شده است:

• وجه نقد
• موجودی مواد اولیه و کالا (ساخته شده و در حال ساخت)
• هزینه دوره (سربار ساخت -حقوق و دستمزد –سوخت و انرژی- هزینه های فروش)
• حساب های دریافتنی
• حساب های پرداختنی

وجه نقد : وجه نقد نگهداری شده توسط شرکت با استراتژی های مدریت ارتباط مستقیم دارد. نگهداری وجه نقد به منظور کاهش ریسک شرکت در تامین به موقع مواد اولیه و پرداخت ها استراتژی های بدهی جاری صورت می گیرد. هر چه درجه ریسک پذیری کمتر باشد وجه نقد نکهداری شده بیشتر و در نتیجه انعطاف شرکت در مواجه با شرایط پیش بینی نشده بالاتر می رود. همچنین شرایط بیرونی نیز عامل مهمی در تععین این مقدار است. به طور مثال در شرایط تورمی و بی ثباتی اقتصادی تمایل فروشندگان مواد اولیه به فروش به صورت اعتباری کاهش و از طرفی شرکت به منظور حفظ بازار خود مجبور است بخش بزرگتری از حجم فروش خود را به صورت اعتباری در اختیار خریداران قرار دهد. به موارد فوق مشکلات در وصول مطالبات را نیز اضافه استراتژی های بدهی جاری کنید تا به اهمیت مدیریت سرمایه در گردش و نگهداری وجه نقد پی ببرید.

موجود مواد اولیه و کالا : فعالیت عملیاتی و زنجیره تامین مواد اولیه به عنوان بخش مهمی از فعالیت شرکت مشخص می کند که نیاز شرکت به مواد اولیه چه مقدار است. همچنین فرآیند تولید و فروش (مدت زمانی که از خرید مواد اولیه تا زمان تبدیل به کالا و فروش آن) از عواملی هستند که نیاز به سرمایه در گردش در این بخش را تعیین می کنند.

به طور مثال ممکن است که مواد اولیه وارداتی باشد و سفارش کمتر از یک حجم معیین مقدور یا به صرفه نباشد.

هزینه های دوره :

هزینه های دوره یا بهره برداری در هر دوره تولید علاوه بر مواد اولیه شامل : حقوق و دستمزد مستقیم – دستمزد غیر مستقیم –هزینه های اداری- سوخت و انرژی و هزینه های فروش می شود. تامین هزینه های فوق شرط تداوم فعالیت شرکت یا واحد تولیدی است و از این باید در محاسبه سرمایه در گردش لحاظ گردد.

حساب های دریافتنی : فروش شرکت شامل دو بخش است. نقد و اعتباری. به طوری طبیعی هر بنگاه اقتصادی تمایل دارد تا تمامی فروش خود را به صورت نقد انجام استراتژی های بدهی جاری دهد اما اغلب به دلیل شرایط مختلف این امر غیر ممکن است. از دلایل عمده فروش اعتباری مشکلات اقتصادی و کمبود سرمایه مشتریان، رقابت میان عرضه کنندگان با ارایه شرایط بهتر فروش به مشتریان (اعتباری) و کسب بزرگتر از بازار محصول است. همچنین کیفیت فروش اعتباری نیز عامل مهمی استراتژی های بدهی جاری است باید به آن توجه کرد. مدت زمان وصول مطالبات و اعتباری مشتریان در عمل به تعهدات از جمله این عوامل اند.

حساب های پرداختنی : به صورت پیش فرض شرکت تمامی نیاز خود را به صورت نقد تهیه می کند اما در واقعیت قسمتی بزرگی از نیازهایش با اعتباری که نزد تهیه کنندگان مواد اولیه دارد مرتفع می کند. هر چه اعتبار شرکت بیشتر و رقابت تامین کنندگان بالاتر باشد سهم تامین اعتباری نیز بیشتر می شود و بلعکس. در محاسبه سرمایه در گردش با افزایش حساب های پرداختنی نیاز به وجه نقد و تزریق سرمایه در بخش سرمایه در گردش کاهش می یابد.

محاسبه سرمایه در گردش لازم :

مثال: هزینه های جاری یک شرکت تولید کننده بخاری گازی به شرح ذیل است :

محاسبه سرمایه در گردش خالص

مقدار سرمایه در گردش محاسبه شده برای شرکت فوق با فرض نقدی بودن تمامی فعالیت ها است. در صورتی که بخواهیم خرید و فروش اعتباری را در محاسبه لحاظ کنیم با توجه به سوابق خرید و فروش اعتباری (وصول مطالبات) باید ساختار این عوامل تعیین شود.

با در نظر گرفتن این شرایط می توان سرمایه در گردش لازم برای شروع فعالیت را به صورت ذیل محاسب کرد :

ملاحظه می کنید که خرید بخشی از مواد اولیه به صورت اعتباری، باعث کاهش 14 درصدی سرمایه در گردش لازم جهت شروع فعالیت شده است.

محاسبه افزایش سرمایه در گردش : بخش بزرگی از محاسبه سرمایه در گردش مربوط به شرکت هایی است که به بهره برداری رسیده اند و قصد افزایش سطح تولید دارند یا به دلیل تورم بالا و بالا رفتن هزینه های جاری با کسری سرمایه در گردش مواجه شده اند. محاسبه این قسمت به سادگی انجام می پذیرد. برای محاسبه خالص افزایش سرمایه در گردش کافی است که سرمایه در گردش را برای ظرفیت تولید فعلی و ظرفیت تولید مورد نظر محاسبه کرده و مقدار بدست آمده فعلی را از سرمایه در گردش سطح تولید مورد نظر کسر کردتا خالص افزایش سرمایه در گردش به دست آید.

ملاحظات : در صورتی که افزایش ظرفیت تولید نیاز به تغییرات عمده در زنجیره تامین مواد اولیه مانند ( خرید از تامین کنندگان جدید- شیوه حمل و نقل متفاوت- ساختار خرید متفاوت) و یا نیاز به تبلیغات و افزایش هزینه های فروش به دلیل لزوم همکاری با توزیع ککندگان مختلف باشد باید موارد فوق در محاسبه سرمایه در گردش ظرفیت تولید هدف در گرفته شود و تاثیرات آن در محاسبات لحاظ گردد.

ضریب سرمایه در گردش : در روش چرخه عملیات می توان چرخه عملیات شرکت را بر حسب روز محاسبه کرد سپس با تقسیم این مقدار بر تعداد روز های کاری سال طرح، ضریب سرمایه در استراتژی های بدهی جاری گردش را محاسبه کرد.

مثال چرخه عملیات شرکت ( خرید مواد اولیه + فرآیند تولید + فروش + وصول مطالبات) یک شرکت برابر 100 روز است و تعداد روز های کاری 300 روز برای این طرح در نظر گرفته می شود. ضریب سرمایه در گردش برابر %33 است. ضریب سرمایه در گردش به این معنی است که در هر سطح از تولید شما به تمام هزثینه های تولید برای شروع فعالیت یا افزایش سطح تولید نیاز ندارید بلکه %33 درصد آن به عنوان سرمایه در گردش لازم جهت فعالیت باید در نظر گرفته شود.

پیش بینی جریان های نقدی شرکت : در رویکرد دوم نسبت به سرمایه در گردش مورد نیاز، از پیش بینی جریان های نقد استفاده می شود. هزینه های تولید و سرمایه در گردش با توجه ماهیت فعالیت و صنعت مورد نظر به سطح تولید وابسته است. در برخی صنایع هزینه های ثبات بخش بزرگی از هزینه ها را تشکیل می دهند. به منظور پیش بینی سرمایه در گردش مورد نیاز یک سال دوره تولید را به دوره های کوچکتر تقسیم می کنیم و جریان های نقدی این دوره ها را پیش بینی کنیم. حداقل سرمایه در گردش لازم برابر کل هزینه های دوره ها تا زمانی است که جریان نقدی مثبت شود.

به منظور محاسبه صحیح رعایت چند نکته لازم است :

• تنها هزینه های نقدی در پیش بینی لحاظ می شوند (استهلاک در نظر گرفته نمی شود)
• هزینه هایی مانند مالیات یا هزینه بهره برخی از تسهیلات که در آخر سال پرداخت می شوند در پیش بینی ها در نظر گرفته نمی شوند زیرا عموما طرح ها در کمتر از یک سال به جریان نقدی مثبت دست می یابند مگر در مواردی که رشد شرکت بسیار بالا یا وصول مطالبات بسیار زمان بر باشد.

مثال : شرکت تولید کننده در مثال قبل را در نظر بگیرید. ساختار وصول مطالبات آن به شکل ذیل است :

سرمایه در گردش به دست آمده به مقداری که از طریق روش قبلی محاسبه شد نزدیک است.

سرمایه در گردش چیست؟

سرمایه در گردش (Working capital)، یکی از مهم ترین شاخص های مالی به شمار می رود که با کسر بدهی های جاری شرکت از دارایی های جاری آن محاسبه می گردد. سرمایه در گردش، اغلب نقدینگی عملیاتی را در اختیار شرکت ها، سازمان ها و یا نهاد های دولتی قرار می دهد. سرمایه در گردش به مجموعه مبالغی گفته می شود که در دارایی های جاری شرکت سرمایه گذاری می گردد.

مدیریت سرمایه در گردش:

مدیریت سرمایه در گردش یعنی تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش، به صورتی که باعث افزایش دارایی های سهامداران در طول زمان شود. بنابراین شرکت ها می توانند با به‌ کارگیری استراتژی های مختلف در رابطه با مدیریت سرمایه در گردش، میزان نقدینگی شرکت خود را تحت تاثیر قرار دهند که این استراتژی ها، مشخص کننده میزان ریسک و بازده آنها می باشد.

لذا می توان گفت که سرمایه در گردش معیاری است که هم برای نشان دادن میزان کارآمدی یک شرکت به کار می رود و هم نشان ‌دهنده سلامت مالی آن شرکت در کوتاه مدت می باشد.

فرمول سرمایه ‌در ‌گردش خالص:

استفاده از اقلام جاری:

بدهی های جاری – دارایی های جاری = سرمایه در‌گردش خالص

استفاده از اقلام غیر جاری:

تغییر در بدهی های بلند مدت + تغییرات در دارایی های بلند مدت – تغییر در حقوق صاحبان سهام = سرمایه در گردش خالص

مزیت نسبت سرمایه در گردش:

نسبت سرمایه در گردش (دارایی های جاری تقسیم‌ بر بدهی های جاری) مشخص می کند که آیا شرکت، دارایی های جاری و نقد شونده کافی برای پوشش بدهی های کوتاه مدت خود را دارد یا خیر.

در این خصوص می توان گفت که نسبت سرمایه در گردش کمتر از یک، نشان دهنده سرمایه در گردش خالص منفی است و میزان بدهی های استراتژی های بدهی جاری جاری شرکت بیشتر از داشته های آن است و سرمایه گذاری در این شرکت ممکن است ریسک بالایی داشته باشد.

از طرفی نسبت سـرمایه در گردش بیش تر از دو به این معنی است که شرکت دارایی های جاری مازاد زیادی دارد که آنها را در دارایی هایی با بازده بالاتر سرمایه گذاری نمی کند. در واقع نسبت سرمایه در گردش بین ۱٫۲ و ۲٫۰ برای شرکت ها مناسب است. همچنین در کتاب های مالی معمولا از سرمایه در گردش به عنوان «سرمایه در گردش خالص» نیز یاد می شود.

اگر بدهی های جاری یک شرکت از دارایی های آن بیشتر باشد، ممکن است شرکت در پرداخت بدهی های کوتاه مدت خود به مشکل برخورد نماید و بدترین حالت ممکن آن ورشکستگی می باشد. در صورتی که نسبت سرمایه در گردش شرکت ها در حال کاهش باشد، در طولانی مدت می تواند زنگ خطری باشد که شرکت را به سمت بررسی عمیق تر وضعیت خود هدایت می کند.

به عنوان نمونه، ممکن است حجم فروش شرکت در حال کاهش باشد و در نتیجه، مطالبات شرکت به مرور زمان کم و کمتر شود. سرمایه در گردش همچنین نشانه بهره وری عملیاتی شرکت نیز است. دارایی که به عنوان موجودی کالا در ترازنامه شرکت گزارش شده یا پولی که شرکت از مشتریان و خریدارانش طلبکار است، نمی تواند برای پرداخت تعهدات شرکت مورد استفاده قرار گیرد.

پس اگر شرکتی بهره وری خوبی نداشته باشد، این بهره وری پایین خود را به صورت افزایش در سـرمایه در گردش نشان خواهد داد. این موضوع را می توان با مقایسه سـرمایه در گردش شرکت از دوره ای به دوره دیگر مقایسه کرد. دقت کنید که بهره وری پایین ممکن است به مشکلات اساسی در عملیات شرکت اشاره داشته باشد.

نکات مهم در مورد سرمایه در گردش:

• اگر نسبت توضیح داده شده در بالا از یک کمتر باشد، سـرمایه در گردش منفی خواهد بود.
• سرمایه در گردش زیاد (بیشتر از ۲) همیشه خوب نیست، بلکه ممکن است به این نکته اشاره داشته باشد که موجودی کالا بیش از حدی نگه داشته شده یا شرکت پول نقد مازاد خود را سرمایه گذاری نکرده است.
• سرمایه در گردش می تواند نشان دهنده امکان نقدپذیری برای یک فرد یا یک کسب و کار باشد.

در پایان مطالعه مقاله آشنایی با معافیت های مالیاتی کسب و کارها به مخاطبین عزیز پیشنهاد می گردد.