فرمولی برای سرمایه گذاری

نرخ بازگشت سرمایه بازاریابی MROI چیست ؟

نرخ بازگشت سرمایه بازاریابی Marketing ROI چیست ؟

نرخ بازگشت سرمایه بازاریابی Return on Marketing Investment به زبان ساده یعنی :

زمانی که ما 1000 تومان روی بازاریابی سرمایه گذاری مینماییم ، توقع داریم چه مقدار درآمد حاصل نماییم ؟

وقتی کسی از شما سؤال می کند ، “آیا فعالیتهای بازاریابی روی کار شما جواب داده ؟ “

با خودتان فکر میکنید ، آیا واقعا جواب داده یا نه؟

شاید فکر میکنید که منظور آنها این سوال این است که :

• آیا بعد از انجام بازاریابی ، برند شما بیشتر دیده شده است ؟
• آیا آگاهی از برند شما بیشتر شده ؟
• با ترافیک بیشتر روی وب سایت مواجه بوده اید ؟
• فروش شما افزایش پیدا کرده است؟

وقتی این سؤال را می پرسند ، نا خواسته و به بدون انکه بدانند می خواهند بداننن که آیا عملیات بازاریابی شما توانسته است که به صورت موثری موجب سودآوری کسب و کار شما شود یا خیر ؟

این واقعاً همان کاری است که بودجه بازاریابی را برایش تخصیص داده اید.

هرکسی که مسئول هزینه کردن بودجه بازاریابی برای ایجاد درآمد است (به عنوان مثال مدیر بازاریابی / مشاور بازاریابی ) باید ابزاری برای فهم این مطلب که آیا بودجه صرف شده منجر به تولید سود شده است یا خیر ، در اختیار داشته باشد. به همین دلیل نرخ بازاده سرمایه گذاری (ROI) یک شاخص اندازه گیری بسیار مهم برای هر فعالیت تجاری است.

در اینجا برای اولین بار در بین تمام سایتهای فارسی زبان در حوزه مشاوره و سایتهای آموزش مدیریت به اینکه خواهیم پرداخت که چگونه میتوان نرخ بازگشت سرمایه بازاریابی را تعیین نمود.

در ابتدا باید به بررسی اینکه بپردازیم :

مهمترین چالش پیش روی برای محاسبه نرخ بازگشت سرمایه گذاری بازاریابی چیست ؟

در حالت معمول ، برای محاسبه نرخ بازگشت فرمولی برای سرمایه گذاری سرمایه ROI به دو شاخص مهم نیاز است :

هزینه های مرتبط با کمپین بازاریابی / عملیات بازاریابی .

نتایج حاصل از فعالیت های بازاریابی .

معمولا این نتایج به صورت درامد یا سود است.

پاسخ معمولی به این سوال (نرخ بازگشت سرمایه ROI چیست ؟) فرمول زیر است :

هزینه بازاریابی / (هزینه بازاریابی – میزان رشد فروش حاصل از بازاریابی) =ROI

با محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری بازاریابی MROI از این طریق ، چند چالش جدی فرمولی برای سرمایه گذاری وجود دارد.

• بسته به نحوه اندازه گیری اثر و هزینه ها ، محاسبه ROI برای بازاریابی می تواند مشکل باشد.

تشخیص اینکه چه بخشی از رشد فروش مربوط به یک فعالیت بازاریابی است می تواند مشکل باشد.

اگر بازاریابی شما دارای چند لایه باشد و یا چند کمپین در یک زمان در حال انجام باشد نیز بسیار کار را سخت میکند.

شرکت های بزرگ فرمول ها و الگوریتم های ROI پیچیده دارند که عوامل متعدد و متغیری ، ده ها متغیر را ایجاد میکنند.

• اندازه گیری نرخ بازگشت سرمایه ROI برای هر کمپین بازاریابی ، به زمان و دسترسی به اطلاعات و منابع مالی شرکت نیاز دارد.
• این رویکرد مستلزم صبر است. شاید ماه ها زمان ببرد تا بتوانیم بفهمیم که آیا یک کمپین سودآور بوده است یا خیر ؟

به طور خلاصه ، محاسبه ROI بازاریابی به روش “سنتی” همیشه عملی نیست. پس ما به روش بهتری نیاز داریم.

بنابراین بیایید فرمولهای پیچیده ، مدلهای انتسابی و الگوریتمها را کنار بگذاریم و روی یک معیار ساده تمرکز کنیم:

نرخ هزینه درآمد به بازاریابی ( نسبت هزینه درآمد به بازاریابی )

نسبت درآمد به هزینه چیست؟

نسبت هزینه درآمد به بازاریابی بیانگر میزان درآمد حاصل شده برای هر 1 تومان صرف شده برای بازاریابی است.

فرض که برای کسب 5 تومان درآمد ( فروش ) نیاز است باشد که یک ریال روی بازاریابی هزینه نمایید ، بنابراین این نسبت 5 به 1 است.

چه زمانی یک نرخ بازگشت سرمایه بازاریابی خوب است ؟

ROI بازاریابی زمانی خوب است که نسبت درآمد به هزینه بازاریابی 5 به یک یا 5:1 باشد.

نسبت 5:1 ( همان نرخ 500% ) تقریبا در وسط منحنی زنگوله ایی قرار گرفته است.

منحنی زنگوله ایی : نمودار توزیع نرمال یک نمودار جهان شمول است که تمام احتمالا را در بر میگیرد.

نسبت بالای 5: 1 برای اکثر مشاغل بسیار قوی است و نسبت 10: 1 به صورت کاملا استثنایی است.

دستیابی به نسبت بالاتر از نسبت 10: 1 امکان پذیر است ، اما نباید انتظار باشد ( معمولا در اقتصادهای بیمار که دچار فساد هستند ، چنین نسبتی به راحتی حاصل میشود ).

نسبت هدف مدنظر شما تا حد زیادی به ساختار هزینه و بسته به صنعت شما کاملا متفاوت خواهد بود.

فرض که کمپین بازاریابی تیم مشاوران مدیریت ایران در حدود 263.326.333 تومان هزینه داشته است و در حدود 1.035.666.562 تومان از آن درآمد کسب شده باشد .

در این صورت در حدود نسبت 4 به 1 است یا نرخ بازگشت سرمایه به بازاریابی 393%.

توجه : اینکه شما بدانید که این اعداد را بیاد چگونه به دست آورید تا این در این فرمول قرار دهید خود به قدرت تحلیل مالی صحیح از کمپین نیاز دارد.فرمولی برای سرمایه گذاری

چرا از یک نسبت یا نرخ استفاده می کنیم؟

نسبت ها قابل فهم و کاربرد آسان هستند. قبل از شروع برنامه بازاریابی Marketing Plan ، همه می دانند که برای موفقیت باید به چه عددی دستیابند.

همچنین ، تا زمانی که مکانیسم های ردیابی صحیح اطلاعات وجود داشته باشد ، همه می توانند به سرعت تشخیص دهند که آیا یک کمپین بازاریابی موفق بوده یا خیر.

چه مواردی به عنوان هزینه بازاریابی در فرمول نرخ بازده سرمایه گذاری بازاریابی مدنظر قرار میگیرد ؟

هنگام محاسبه نرخ، هزینه بازاریابی هر هزینه افزایشی است که برای اجرای کمپین بازاریابی (به عنوان مثال هزینه های متغیر) باید پرداخت شود. این هزینه ها شامل:

1. هزینه پرداخت برای تبلیغات پرکلیک
2. هزینه های نمایش تبلیغات
3. هزینه های که رسانه های تبلیغاتی دریافت نموده اند
4. هزینه های تولید محتوا
5. هزینه های آژانس های بازاریابی و تبلیغات

از آنجا که هزینه های نیروی انسانی واحد بازاریابی تمام وقت ، ثابت است ، آنها به این فرمول اضافه نخواهد شد.

هزینه هایی را باید در این نرخ در نظر داشت که مرتبط با کمیپین بوده و حتما با شروع کمیپین بوجود می آید.

چرا نرخ بازگشت سرمایه بازاریابی 1:5 خوب است؟

در حداقل مطلق ، شما باید هزینه ساخت محصول و هزینه بازاریابی آن را بتوانید بپردازید

نسبت 2: 1 درآمد به بازاریابی برای بسیاری از مشاغل سودآور نخواهد بود ، زیرا هزینه تولید یا هزینه کالای فروخته شده ، حدود 50٪ قیمت فروش است.

برای این گونه از کسب و کارها :

• اگر 1000 تومان هزینه تولید شده باشد.
• و 1000 تومان در بازاریابی هزینه کنید.
• و 2000 تومان محصول را بفروشید

شما حتما ورشکسته خواهید شد.

شرکت هایی که حاشیه ناخالص بالاتری دارند (هزینه کالای فروخته شده آنها ، کمتر از 50 درصد قیمت فروش است) پس به علت حاشیه سود بالا نیاز نیست که حتما به همان تعداد از پیش تعیین شده در فروش برسند. زیرا به راحتی از نقطه سربرسر خود کمپین عبور میکنند.

در همین حال ، شرکت هایی که حاشیه های پایین تری دارند (هزینه کالای فروخته شده آنها ، بیش از 50 درصد قیمت فروش است) باید حتما برابر تعداد از پیش تعیین شده در کمیپن بفروشنده تا بتوانند یک کار سود آور کرده باشد.

رابطه نرخ بازگشت سرمایه و ارزش طول عمر مشتری Lifetime Value

تا اینجا همه چیز ساده به نظر می آید . البته بعد از توضیحات و مثالهای بنده . 100% ساده است

اما در شرکتی مانند ردبول یا ورجین که ما با یک فرمول ساده به این نتیجه نمیرسیم که باید چند تا بفروشیم در اثر کمپین بازاریابی یا برندینگ بفروشیم تا کارمان سود آور باشد.

• زیرا ممکن است مشتری فقط یک محصول نخرد
• زیرا ممکن است مشتری به صورت مستقیم از ما نخرد
• زیرا مشتری بعد از پایان کمپین از ما بخرد
• زیرا ممکن است ، مشتری محصولی را مرجوع نماید

ما همه این موارد را در این نرخ باید در نظر بگیریم . پس کار خیلی هم ساده نیست.

ارزش عمر مفید مشتری و سایر شاخصهای مرتبط میتواند روی این نرخ اثر گذاری داشته باشد.

فرض که کمپین بازاریابی تیم مشاوران مدیریت ایران در حدود 263.326.333 تومان هزینه داشته است و در حدود 1.035.666.562 تومان از آن درآمد کسب شده باشد .

از این میزان درآمد در حدود 290.000.000 تومان ناشی از تبلیغات کلیکی بود که ما برایش 160.000.000 تومان هزینه کرده بودیم .

همچنین از این درآمد کلیکی در حدود 290.000.000 تومان درآمد ناشی از خرید اولی ها است.

حالا به دو عدد توجه نمایید

• هزینه 326.333 تومان
• درآمد 290.000.000 تومان

نست در اینجا حتی 2 به 1 هم نیست . ایا این کمیپن سودآور است یا خیر ؟

اینجاست که عمرمفید مشتری مهم میشود.

محاسبه درآمد حاصل از فعالیتهای بازاریابی موازی آسان نیست.

تاکتیک های خاصی مانند رسانه های اجتماعی ، بازاریابی محتوا ، فیلم و نمایش تبلیغات برای مخاطب هدفمند مدتها قبل از انجام خرید شروع می شود.

بسترهای نرم افزاری بازاریابی مانند در برخی شرکتهای آمریکایی ایجاد اند که هیچ کدام نیز کامل نیستند و مجبور شدیم خودمان یک برنامه با شاخص های مورد نیازمان با کمک IBM در شرکت ردبول فراهم سازیم.

فقط به این دلیل که یک فعالیت بازاریابی کاملاً قابل اندازه گیری نیست ، به این معنی نیست که نباید در نظر گرفته شود.

گفته می شود ، مدیریت بازاریابی باید بتواند نقاط مختلفی را بین فعالیت و درآمد به هم متصل نماید. پیشرفت در نرم افزار و روش تجزیه و تحلیل وب بینش بهتری برای اندازه گیری فعالیت در طول زمان و در دستگاه های مختلف ارائه می دهد.

چگونه سهام قیمت گذاری می شود ؟ روش کشف قیمت سهام شرکت ها در بورس

ما در این مقاله برای کشف قیمت سهام و نحوه قیمت گذاری سهام در بورس به روشهاي مختلف ارزشیابی و قیمت گذاري بر اوراق بهادار، الگوي قیمت گذاري قیمت و درآمد، و در پایان با روش هاي ارزش گذاري بر سهام شرکت هاي پذیرفته شده در بازار سرمایه می پردازیم. پیشنهاد می شود ابتدا مقاله تحلیل بنیادی و صورت های مالی را که در سایت ایران بورس برای شما آماده گردیده را مطالعه بفرمایید.

شرکت سرمایه گذاری چیست ؟ نحوه قیمت گذاری سهام و کشف قیمت سهام شرکت های سرمایه گذاری

شرکتهاي سرمایه گذاري موسساتی هستند که از طریق فروش سهم (پذیره نویسی) وجوهات و منابع مالی سرمایه گذاران و افراد را جمع آوري می کنند و آنها را در سهام سایر شرکت ها و بخشهاي مختلف اقتصادي، سهیم می کنند. در حال حاضر 50 شرکت سرمایه گذاري در بورس تهران وجود دارد که از این مجموع 50 شرکت سرمایه گذاري، 11 شرکت جزو واسطه گري هاي مالی و 6 شرکت بانک، مؤسسه اعتباري و لیزینگ می باشند. در ادامه نحوه قیمت گذاری سهام شرکت سهامی خاص را به شما توضیح خواهیم داد.

سایر شرکت ها نیز در زمینه هاي تخصصی نظیر ساختمان، خودرو، تجهیزات، صنایع شیمیایی، صنایع غذایی، معادن فلزي و فرآورده هاي نفتی فعالیت می کنند. در ضمن، چهار شرکت هم به عنوان هلدینگ چند رشته اي در زمینه هاي مختلف سرمایه گذاري می نمایند. در این راستا برای سرمایه گذاری در شرکت های گفته شده لازم است از ارزش های شرکت های مذکور آگاه باشیم که در این فصل به این موضوع می پردازیم تا با شناخت موارد ذکر شده بتوانیم تصمیمات مطلوب گرفته باشیم. و همین طور با نحوه قیمت گذاری سهام عدالت نیز آشنا شوید.

پرتفولیو یا پرتوفوی چیست ؟ سبد سهام چیست ؟

پرتفو یا پرتفولیو یک ترکیبی مناسبی از سهام یا سایر دارایی ها می باشد که یک سرمایه گذار آنها را خریداری می کند. در واقع یک سرمایه گذار برای اینکه ریسک کمتری در بازار بورس داشته باشد به جای خرید یک سهام، از سهام های متفاوت خریداری کرده و در سبد سهام خود تنوع ایجاد می کند. در این راستا به جمع ارزش دارایی های داخل پورتفو می گویند.

ارزش پرتفو یا پرتفولیو یا سبد سهام

ارزش پرتفولیو یک شرکت سرمایه گذاري، حاصل تقسیم ارزش جاري سهام موجود در پرتفولیو شرکت سرمایه گذاري، بر تعداد سهام آن شرکت می باشد که این عدد به نحوي نشان دهنده ارزش جاري سرمایه گذاري هاي شرکت براي هر سهم می باشد. با مقایسه قیمت روز سهم و ارزش پرتفولیو، شرکت می تواند گمانه زنی هایی در مورد وضعیت و قیمت آتی سهم انجام بدهد تا اطلاعات مناسب را جهت خرید یا فروش اتخاذ نماید.

NAV چیست ؟ نحوه محاسبه NAV در مورد شرکت های سرمایه گذاری

NAV یا همان ارزش خالص دارایی همان خالص دارایی های صندوق سرمایه گذاری می باشد که با محاسبه آن می توان به منظور انجام مقایسه صندوق های سرمایه گذاری از لحاظ عملکردی استفاده کرد. در واقع سرمایه گذاران با خرید واحدهای سرمایه گذاری در دارایی های صندوق سهیم می شوند، که ارزش دارایی هایشان را با توجه به شرایط بازار که همواره در حال تغییر است بدانند تا این محاسبه بتواند کمک شایانی به آنها در تصمیم گیری ایفا نماید.

برای محاسبه NAV لازم است ابتدا سرمایه گذاري هاي شرکت را ارزش گذاري کنیم و سپس این رقم را با بهاي تمام شده مندرج در ترازنامه مقایسه نماییم و فرمولی برای سرمایه گذاری در صورتی که ارزش بازار بیشتر از بهاي تمام شده باشد، مبلغ مازاد ارزش نسبت به بهاي تمام شده را در محاسبه خالص ارزش دارایی ها در نظر بگیریم. درحقیقت این مازاد ارزش، به هنگام ارائه اطلاعات در بخش دارایی ها در ترازنامه پنهان مانده است.

فرمول محاسبه خالص ارزش دارایی هاي یک شرکت به صورت زیر به دست می آید:

حقوق صاحبان سهام + مازاد ارزش سرمایه گذاري ها نسبت به بهاي تمام شده=خالص ارزش دارایی(NAV)

برای فهم توضیحات بالا به ارزش گذاری سهام شرکت دکتر عبیدی به کمک متغیر پرتفولیو طبق جدول زیر می پردازیم:

عمده سرمایه گذاری هاي انجام شده

بدیهی است انجام محاسبه فوق در زمانی که کلیه سرمایه گذاري ها در سهام بورسی صورت گرفته باشد آسان است، اما پیچیدگی، زمانی آشکار می شود که شرکت سرمایه گذاری، فعالیت هایی خارج از بورس داشته باشد که در این حالت معمولاً اختلاف زیادي بین تحلیلگران در خصوص محاسبه NAV بروز می کند که علت آن نیز به فقدان بازار منصفانه براي ارزش گذاري سرمایه گذاري ها باز می گردد.

فرمول و نحوه محاسبه NAV

براي محاسبه ارزش بازار شرکت هاي خارج بورسی می توان از تعمیم میانگین نسبت قیمت به درآمد هر سهم صنایع بورسی به میزان سودآوري هر سهم شرکت هاي خارج بورسی استفاده نمود. که نحوه محاسبات آن به شرح فرمول زیر می باشد:

انواع مدل های نحوه قیمت گذاری سهام در بورس و کشف قیمت سهام

مهم ترین مبحثی که در بورس هر کشوري مطرح است و به صورت روزانه و حتی لحظه اي مورد چالش فعالان بازار قرار می گیرد، ارزندگی یا ارزش گذاری قیمت سهام یک شرکت است.
ارزش گذاري، عبارت است از تخمین ارزش یک دارایی، بر اساس مقایسه آن دارایی با دارایی هاي مشابه و یا بر اساس ارزش فعلی متغیرهایی که بازده آتی دارایی به آنها بستگی دارد. براي ورود به مبحث ارزندگی و ارزش سهام ها باید توجه داشت، متغیري که سهام داران خرد بر مبناي آن حاضر به پرداخت پول هستند میزان ارزش یک سهم می باشد. در واقع سود هر سهم (EPC) اصلی ترین شاخصه ارزش گذاري سهام یک شرکت است که در ادامه به انواع مدل های قیمت گذاری سهام می پردازیم.

⦁ مدل ارزش جایگزینی

ارزش جایگزینی، ارزش اوراق بهادار است با فرض اینکه قصد ایجاد شرکت مورد نظر را در تاریخ محاسبه شده داشته باشیم. برای محاسبه آن ابتدا تمام هزینه هایی که برای تاسیس شرکت لازم است محاسبه گردیده و رقم به دست آمده را بر تعداد سهام تقسیم می نماییم. در واقع در این روش کارشناسان ظرفیت و توان شرکت موجود را با توجه به استهلاك دارایی و نیروي کار و منابع انرژي و مواد اولیه به یک شرکت مشابه مقایسه می نمایند و سپس رقم بدست آمده براي محاسبه ارزش هر سهم را بر تعداد سهام آن تقسیم می کنند.

به طور نمونه ارزش تولید سالانه شرکت سیمان کرمان 1.112.000 تن می باشد .جاگزینی یک واحد یک میلیون تنی سیمان درحدود 1300 میلیارد ریال تخمین زده می شود. ارزش جایگزینی شرکت 1445.6 میلیارد ریال برآورد می شود بنابراین با تقسیم ارزش جایگزینی بر تعداد سهام شرکت، ارزش جایگزینی به ازاي هر سهم آن بدست می آید که ارزش جایگزینی هر سهم آن 6560 ریال به ازاي هر سهم به دست می آید.

مدل تنزیل جریانهای نقدی

جریانات نقدی تنزیل شده یک روش قیمت گذاری سهام و کشف قیمت سهام برای تعیین جذابیت یک فرصت برای سرمایه گذاری سرمایه گذاران می باشد که از طریق تخمین های جریانات نقدی آزاد آتی و تنزیل آنها استفاده می شود تا به تخمین ارزش فعلی برسد. اگر ارزش به دست آمده از طریق تحلیل جریان نقدی تنزیل یافته بیشتر از هزینه فعلی سرمایه گذاری باشد، این فرض را میتوان فرصت خوبی برای سرمایه گذاری دانست.

این روش بر این فرض استوار است که به دلیل وجود تورم و ریسکهای مختلف، ارزش فعلی پول در زمان حال بیشتر از زمان آینده می باشد. به همین خاطر میتوان ارزش یک شرکت را بر اساس پتانسیل آن در دارایی های نقدی که دارند به دست می آورند. دراین روش، سود سهام پیش بینی شده سال هاي آتی شرکت تبدیل به ارزش فعلی می گردد تا براساس آن قیمت هر سهم مشخص شود. فرمول محاسبه آن به شکل زیر است.

P/E چیست ؟ ارزش گذاری به روش ضرایب قیمت P/E

یکی از فاکتورهایی که همیشه در بین سرمایه گذاران بورس برای کشف قیمت سهام کاربرد زیادی دارد نسبت P/E می باشد. هر یک از سرمایه گذاران به نوعی از این نسبت برای قیمت گذاری سهام استفاده می کنند. برخی آن را درست و بسیاری نیز آن را به صورت اشتباه بکار می برند. برای آنکه بتوانیم از این نسبت به درستی استفاده کنیم ابتدا لازم است مفهوم آن را شناخته و با کاربردهای آن آشنا شویم.

به طور خلاصه نسبت P/E خلاصه شده عبارت Price (قیمت) تقسیم بر EPS (سود هر سهم) یعنی نسبت قیمت به سود هر سهم. حال این سوال مطرح می شود که این نسبت چه کاربردی برای ما در ارزش گذاری دارد؟

نسبت P/E در واقع انتظارات سرمایه گذاران از بازدهی آینده یک دارایی را به ما نشان می دهد .به این معنی که یک سرمایهگذار حاضر است به ازای هر ۱ ریال بازدهی که بدست می آورد، چند ریال پرداخت کند .برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه کنید. فرض کنید شما ۱ میلیون تومان در بانک سپرده گذاری می کنید. بانک به شما می گوید که به ازای این پولی که شما سپرده گذاری کرده اید سالیانه 20% سود به شما پرداخت می کند .یعنی در ازای ۱ میلیون تومان سپرده گذاری شما، سالیانه ۲۰۰ هزار تومان سود به شما پرداخت می کند .برای اینکه در این مثال P/E را محاسبه کنید باید قیمتی که یرداخت می کنید (یعنی ۱ میلیون تومان) را به سودی که بدست می آورید( یعنی 200 هزار تومان) تقسیم کنید:

P/E در اینجا عدد 5 می باشد یعنی شما حاضر شده اید به ازای هر ۱ ریال سودی که از بانک دریافت می کنید ۵ ریال پرداخت بکنید.

همانطور که گفته شد وقتی شما ارزش سهم را با این روش کشف قیمت می کنید، باید ببینید که قیمت آن سهم در بازار، بیشتر از قیمت محاسباتی شماست یا کمتر. اگر قیمت سهم در بازار بیشتر از این عدد باشد، یعنی آن سهم ارزنده نیست ولی اگر قیمت سهم در بازار کمتر از این عدد باشد، به این معنی است که آن سهم ارزنده است و قابلیت رشد دارد. نکته ای که اینجا وجود دارد این است که تمام این موارد به این بستگی دارد که شما نسبت P/E را به درستی محاسبه کنید. در غیر این صورت ارزشی که برای سهام بدست می آورید اشتباه خواهد بود.

ارزش گذاری به روش ارزش فعلی سود سهام DDM

( Dividend Discount Model ( DDM

مدل یک دوره ای DDM

سرمایه گذاري که سهام خریداري شده درابتداي دوره را در انتهاي دوره می فروشد.

مدل چند دوره اي DDM

ارزش فعلی سهام برابر است با ارزش فعلی سود سهام پرداخت شده در انتهاي دوره هاي اول تا N ام و قیمت مورد انتظار سهام در انتهاي دوره N ام.

ارزش گذاری با مدل گوردن Gordon Growth Model

در ادامه نحوه قیمت گذاری سهام و کشف قیمت سهام به مدل ارزش گذاری گوردن GGM یک روش ارزش گذاری سهام و کشف قیمت سهام است که گاهی اوقات به آن مدل تنزیل سود نقدی هم می گویند. این مدل در واقع جهت یافتن ارزش ذاتی و واقعی سهام یک شرکت به کار می رود و ارتباط بین نرخ رشد، نرخ تنزیل و ارزش یابی را مورد ارزیابی قرار می دهد. این مدل در نهایت به ارزش جاری سهام توجه نکرده و با سه عنصر میزان سود تقسیمی، نرخ رشد شرکت و بازده انتظاري، سهام یک شرکت ارزش گذاري می شود (طبق فرمول زیر):

G= نرخ رشد سود نقدی سهام
K= نرخ بازده مورد انتظار سهامداران
D1= سود نقدی مورد انتظار سهام برای سال آتی

GGM شکل ساده شده مدل DDM است.

قیمت گذاری سهام عدالت

در سال 1384 بود که دولت وقت طرحی را اجرا کرد که بر اساس آن سبدی متشکل از سهام کارخانه و شرکت های مختلف را به قشر خاصی از جامعه اهداد کرد. طبق گزارشات هدف اولیه آن کمک به آن دسته از افراد کم درآمد جامعه می باشد که تحت پوشش مدد جویان بهزیستی، کمیته امداد، کارگران و غیره بود. افرادی که این سهم ها به آنها تعلق گرفته نمی توانستند آنها را آزادسازی کنند تا اینکه در سال گذشته با موافقت رهبری این امکان فراهم شد. تا به حال نظریه های کارشناسی فراوان و متفاوتی در خصوص قیمت سهام عدالت شده است که نمی توان هر یک از آنها به تایید و یا رد کرد.

اما باید بدانید که تنها با داشتن کد بورسی می توان به خرید و فروش این سهام اقدام کرد. برخی از کارشناسان معتقدند که ارزش و قیمت این سهام پس از گذشت چندین سال دهها برابر افزایش یافته است. به عنوان مثال چندی پیش می گفتند که آن دسته از افرادی که سهام عدالتشان 530 هزار تومان در ابتدا ارزش داشت، با افزایش چند برابری الان 5 میلیون و 300 هزار تومان می باشد. به همین نسبت کسانی که ارزش سهام آنها یک میلیون تومان بود، در حال حاضر ده برابر شده است. البته ناگفته نماند که برخی دیگر از کارشناسان بر این باورند که ارزش این سهام ها 15 درصد رشد کرده است. در نتیجه ارزش اسمی آنها 15 برابر شده است.

نحوه قیمت گذاری سهام در بورس

در مورد اینکه چطور می توان ارزش سهام را قیمت گذاری کرد، باید در ابتدا بدانید که هر سهمی دارای دو نوع قیمت یا ارزش می باشد که در ادامه به آنها می پردازیم. زمانی که شرکتی تشکیل می شود، در همان روز نخست ارزشی را با نام ارزش اسمی تعهد می دهد. این ارزش را بر اساس سرمایه شرکت بدست می آورند. به عنوان مثال شرکتی داریم که سرمایه اولیه آن 3 میلیون ریال است و به هزار سهم 3 هزار ریالی تقسیم شده است. در نتیجه ارزش اسمی هر سهم شرکت مورد نظر 3 هزار ریال می باشد. این ارزش دقیقا همان قیمتی است که در زمان پذیره نویسی بر اساس آن انجام می شود.

اما ارزش دوم، ارزش تجاری می باشد که قیمت هر سهم به فعالیت های شرکت در طول سال بستگی دارد. البته شرکتی که در یک سال به میزان ده درصد سوددهی داشته باشد با شرکتی که 80 درصد منفعیت ایجاد کرده باشد، مطمئنا متفاوت می باشد. این امکان وجود دارد که ارزش تجاری نسبت به ارزش اسمی کمتر یا بیشتر باشد. به عنوان مثال شرکتی را در نظر بگیرید که نه تنها هیچ گونه فعالیتی را انجام نمی دهد بلکه بر اثر زیان هایی که به آن وارد شده، مقداری از سرمایه خود را نیز از دست داده است. سهام این شرکت در بازار خریداری ندارد و ناچار می شوند تا آنها را به قیمت پایین تری به فروش بگذارند. گاهی نیز این دو ارزش با یکدیگر هیچ تفاوتی ندارند که در این صورت گفته می شود که ارزش اسمی و تجارتی سهام با یکیدگر منطبق می باشند.

روشهای قیمت گذاری سهام در بورس

کارشناسان بر این باورند که 8 روش اصلی در قیمت گذاری سهام در بورس وجود دارد که به ترتیب می توان به تعیین ارزش سهام طبق ارزش دفتری آن، ارزش سهام طبق ارزش اسمی، ارزش سهام طبق قیمت و جریان بازار، تعیین ارزش سهام طبق نرخ سودآوری، تعیین ارزش سهام طبق ارزش فعلی خالص جریان های نقدی آتی، تعیین ارزش سهام طبق قیمت یا ارزش جاری خالص دارایی، تعیین ارزش سهام طبق ارزش معدل 2 و تعیین ارزش سهام طبق ارزش ذاتی و اقتصادی اشاره کرد. قیمت گذاری سهام بر اساس ارزش دفتری به ارقام ثبت شده در دفاتر و صورت های مالی شرکت اشاره می کند که اختلاف حاصل دارایی و بدهی های ثبت شده را بدست می آورند تا قیمت پایه سهام را محاسبه کنند. ارزش اسمی نیز همان قیمتی است که با محاسبه تعداد سهام در مبلغ ذکر شده بدست می آید که روی ورق سهام درج شده است. در روش قیمت گذاری بر اساس قیمت و جریان بازار، منظور همان قیمتی است که روی تابلوی بورس و اوراق بهادار در زمان انجام معامله مشخص می شود.

قیمت گذاری سهام دارا دوم

این صندوق بالاخره پس از کش و قوس های فراوان در روز 5 شهریور عرضه شد که دارای سهام چهار شرکت پالایش نفت تهران، نفت اصفهان، نفت تبریز و نفت بندر عباس می باشد. طبق آخرین گزارشی که در این باره منتشر شد، ارزش دارایی صندوق دارا دوم در ابتدای ماه شهریور چیزی حدود 64 هزار و 554 میلیارد تومان برآورد شده بود. بر اساس این گزارش، تخمین زده شد که در صورتی که 20 درصد تخفیف داده شود و به هر کد ملی 5 میلیون تومان سهم اختصاص یابد، 12 میلیون و 911 هزار نفر باید شرکت کنند تا تمام سهام مورد نظر این شرکت ها به فروش رود. در روز بازگشایی سهامداران این سهم ها را خریداری کرده اند و منتظر ماندند فرمولی برای سرمایه گذاری تا پس از یک ماه روی سامانه بورس معامله شوند. اما به دلیل روند نزولی بازار بیشتر تخفیف هایی که در ابتدا داده شد از بین رفت و سهامداران را دچار تشویش و دلهره کرد.

قیمت گذاری سهام عرضه اولیه

طی تحقیقی که در این زمینه انجام شده آمده است که قیمت عرضه های اولیه در دو مرحله به قیمتی که در بازار ثانویه تثبیت شده، می رسد. قیمتی که در بازار ثانویه تثبیت شده است، معممولا بزرگتر از قیمت عرضه اولیه می باشد. همچنین قیمت گذاری عرضه های اولیه در بورس اوراق بهادار کمتر از ارزش آن می باشد. نرخ تورم، نسبت P/E نسبت بدهی بر قیمت تثبیت شده در بازار ثانویه سه متغیری هستند که تاثیر گذار می باشند. علاوه بر آن، متغیرهای حساسیت سرمایه گذار وجود دارد که از بین آنها تنها نسبت P/E با انحراف قیمت رابطه مستقیمی دارد.

سئوال های متداول در خصوص نحوه قیمت گذاری سهام

1. آیا می توان قیمت تمامی سهم ها را تخمیین زد ؟

بلی. شما با جمع آوری اطلاعات کامل می توانید تفاوت قیمت و ارزش هر سهامی را محاسبه کنید. کافیست یکی از روش های ذکر شده را مبنای محاسبات خود قرار دهید.

خیر. نحوه ارزشیابی سهام کاملا به استراتژی معاملاتی شما بستگی دارد. پیشنهاد می شود حتما مقاله تحلیل بنیادی را که در آن انواع استراتژی مالی به صورت کامل توضیح داده شده را مطالعه فرمایید.

ما در این مقاله سعی نموده ایم بهترین روش های کشف قیمت سهام را معرفی کنیم. بهترین روش تخمین ارزش یک شرکت بورسی در دل این مقاله نهفته است.

۴ روش استفاده از قانون ۷۲ در سرمایه گذاری

قانون ۷۲ یک قاعده سرانگشتی است که نشان می‌دهد چه مقدار طول می‌کشد تا سرمایه شما دو برابر شود. این روش برای نرخ‌هایی در دامنه ۵ درصد و ۲۰ درصد دقت زیادی دارد. این قانون همچنین می‌تواند نرخ بهره‌ی سالانه لازم برای دو برابر شدن مبلغی پول در تعداد سال‌هایی مشخص استفاده کرد. در مورد نرخ بازده‌های منطقی و رایج، می‌توان مدت زمانی را که برای دو برابر شدن مبلغ سرمایه‌گذاری لازم است، به طور تقریبی و با استفاده از قانون ۷۲ محاسبه کرد. فقط کافی است که عدد ۷۲ را بر نرخ بازده تقسیم کنید.

مثلاً اگر نرخ بازده مورد انتظار ۹ درصد باشد، با تقسیم عدد ۷۲ بر ۹ به عدد ۸ می‌رسیم. یعنی ۸ سال طول می‌کشد که با پول شما دو برابر شود. این روش برای نرخ‌هایی در دامنه ۵ درصد و ۲۰ درصد دقت زیادی دارد. در مورد نرخ‌های بالاتر استفاده از قانون ۷۲ توضیه نمی‌شود.

دقت کنید که عددی که در مخرج کسر قرار می‌گیرد باید به صورت درصدی باشد. مثلاً اگر نرخ بازده ۸% باشد عددی که در مخرج قرار می‌گیرد ۸ است نه ۰٫۰۸ .

در صورت مرکب شدن پیوسته یا روزانه نرخ‌ها، می‌توان به جای عدد ۷۲ از عدد ۶۹٫۳ استفاده کرد تا نتیجه دقیق‌تر گردد. برخی از افراد برای راحتی کار عدد ۶۹٫۳ را به ۶۹ یا ۷۰ گرد می‌کنند.

قانون ۷۲ در موارد «رشد نمایی» قابل کاربرد است (مثلا در بهره‌ی مرکب) یا در «افت نمایی» مثلا در کاهش قدرت خرید ناشی از تورم پولی.

روش ۱ برآورد زمان «دو برابر شدن»

۱. R × T = 72 را در نظر بگیرید

R نرخ رشد (نرخ بهره) است، و T مدت زمانی (به سال) است که طول می‌کشد تا مبلغ پول دو برابر شود.

۲. به R یک مبلغ بدهید

به عنوان مثال، چقدر طول می‌کشد تا با یک نرخ بهره‌ی سالانه‌ی ۵٪ مبلغ ۱۰۰ دلار به ۲۰۰ دلار تبدیل شود؟ با فرض R=5 به 5 × T=72 می‌رسیم.

۳. معادله را حل کنید تا مقدار نامشخص پیدا شود

در این مثال، هر دو طرف معادله‌ی فوق را بر R (که برابر با ۵ است) تقسیم کنید تا به T = 72 ÷ 5 = 14.4 دست پیدا کنید. بنابراین ۱۴.۴ سال طول می‌کشد تا ۱۰۰ دلار با نرخ بهره‌ی سالانه‌ی ۵٪ به ۲۰۰ دلار برسد. (مقدار اولیه پول مهم نیست. فارغ از اینکه مقدار آغازین چقدر باشد همان مقدار زمان برای دو برابر شدنش طول خواهد کشید.)

۴. مثال‌های بیشتر را در قسمت زیر مطالعه کنید

– چقدر طول می‌کشد تا مقداری پول با نرخ بهره‌ی سالانه ۱۰٪ دو برابر شود؟

10 × T = 72 . هر دو طرف معادله را بر ۱۰ تقسیم کنید، آنگاه T = 7.2 سال.

– چقدر طول می‌کشد تا با نرخ بهره‌ی سالانه‌ی ۷.۲٪ مبلغ ۱۰۰ دلار به ۱۶۰۰ دلار تبدیل شود؟

توجه داشته باشید ۱۰۰ باید چهار بار دو برابر شود فرمولی برای سرمایه گذاری تا به ۱۶۰۰ برسد (۱۰۰ دلار ← ۲۰۰ دلار، ۲۰۰ دلار ← ۴۰۰ دلار، ۴۰۰ دلار ← ۸۰۰ دلار، ۸۰۰ دلار ← ۱۶۰۰ دلار). برای هر بار دوبل شدن، 7.2 × T = 72 آنگاه T = 10 .

در نتیجه چون هر بار دو برابر شدن ۱۰ سال طول می‌کشد، پس در کل زمان لازم برای تغییر ۱۰۰ دلار به ۱۶۰۰ دلار برابر با ۴۰ سال است.

روش ۲ برآورد نرخ رشد

۱. R × T = 72 در نظر بگیرید

R نرخ رشد است (در این مثال همان نرخ بهره است)، و T زمانی است (به سال) که طول می‌کشد هر مبلغ پول دو برابر شود.

۲. به T مقدار بدهید

به عنوان مثال، فرض کنید می‌خواهید پول‌تان را ظرف ۱۰ سال دو برابر کنید. برای انجام این کار به چه نرخ بهره‌ای نیاز دارید؟ مقدار ۱۰ را به T در معادله اختصاص بدهید. R × 10 = 72 .

۳. مسئله را حل و R را پیدا کنید

هر دو طرف معادله را بر ۱۰ تقسیم کنید تا به R = 72 ÷ 10 = 7.2 برسید. پس برای آنکه پول‌تان ظرف ده سال دو برابر شود به یک نرخ بهره‌ی ۷.۲٪ نیاز دارید.

روش ۳ برآورد «افت نمایی»

۱. مدت زمانی را که طول می‌کشد نصف پول‌تان را از دست بدهید (یا قدرت خرید آن به خاطر تورم نصف شود) محاسبه کنید. پس T = 72 ÷ R در نظر بگیرید.

این مثل همان معادله‌ی فوق است، فقط مقداری دستکاری شده است. حالا به R عدد بدهید. یک مثال:

– چه مدت زمان طول می‌کشد تا ۱۰۰ دلار قدرت خرید ۵۰ دلاری پیدا کند، نرخ تورم را ۵٪ در سال در نظر بگیرید.

– خب داریم 5 × T = 72، در نتیجه T = 72 ÷ 5 = 14.4 . این همان تعداد سال‌هایی است که طول می‌کشد تا قدرت خرید در یک دوره‌ی تورم ۵٪ به نصف کاهش پیدا کند. (اگر قرار بود نرخ تورم هر سال تغییر کند، باید از میانگین نرخ تورم در طول دوره‌ی زمانی کامل استفاده می‌کردید.)

۲. نرخ افت (R) را در یک دوره‌ی زمانی مشخص پیدا کنید: R = 72 ÷ T. به T مقدار بدهید و R را پیدا کنید.

– اگر قدرت خرید ۱۰۰ دلار ظرف ده سال به ۵۰ دلار برسد، نرخ تورم در طول آن دوره چقدر بوده است؟

– R × 10 = 72, → T = 10 →→ R = 72 ÷ 10 = 7.2 %

۳. هر داده‌ی غیر معمول را نادیده بگیرید

اگر می‌توانید یک روند کلی پیدت کنید، نگران اعداد موقتی که خیلی با محدوده‌ی موجود فاصله دارند نباشید. اصلا به آن اعداد توجهی نکنید.

روش ۴ اشتقاق

۱. سعی کنید بفهمید اشتقاق برای ترکیب ادواری چگونه کار می‌کند

– برای ترکیب دوره‌ای، FV = PV (1+r)˄T، که FV = ارزش آتی، PV = ارزش فعلی، r = نرخ رشد، T = زمان.

– اگر پول‌تان دو برابر شده است، FV = 2 *PV، در نتیجه 2PV=PV (1+r)˄T، یا 2= (1+r)˄T، با فرض اینکه ارزش فعلی صفر نیست.

– با لگاریتم طبیعی گرفتن از هر دو طرف مقدار T را به دست آورید، و معادله را دستکاری کنید تا به T= In(2) / In(1+r).

– سری (بسط) تیلور برای In(1+r) در حدود ۰ برابر است با r – r 2 /2 + r 3 /3 – … . برای مقادیر پایین r، هم بخشی‌های دوره‌های توان بالاتر کوچک هستند، و عبارت به r نزدیک می‌شود، به نحوی که t= In(2) /r .

– توجه داشته باشید که In(2) ̴0.693، به نحوی که T فرمولی برای سرمایه گذاری ̴ 0.693 / r (یا T = 69.3 / R، که نرخ بهره را به عنوان درصد R از 0-100% نشان می‌دهد)، که قانون ۶۹.۳ است. سایر اعداد مانند ۶۹، ۷۰، و ۷۲ برای محاسبه‌ی آسان‌تر به کار برده می‌شوند.

۲. نحوه‌ی کارکرد اشتقاق را برای ترکیب‌های پیوسته درک کنید

برای ترکیب دوره‌ای با ترکیب متعدد سالانه، ارزش آتی به اینصورت است PV (1+r/n)˄nT که FV = ارزش آتی، PV = ارزش فعلی، r = نرخ رشد، T = زمان، و n = تعداد دوره‌های ترکیب در سال است. برای ترکیب پیوسته، n به سمت بی‌نهایت میل می‌کند. با استفاده از تعریف e=lim (1+1/n)˄n وقتی که n به سمت بی‌نهایت میل می‌کند، عبارت یا جمله‌ی ما به این شکل در می‌آید FV = PV e˄(rT) .

– اگر پول دو برابر شود، FV= 2*PV، در نتیجه 2PV= PV e˄(rT) ، یا 2= e˄(rT)، با فرض اینکه ارزش فعلی صفر نیست.

– با لگاریتم طبیعی گرفتن از هر دو طرف T را به دست آورید و با کمی دستکاری به T = In(2)/r=69.3/r برسید (که R=100r برای بیان نرخ رشد به صورت درصد). این را قانون 69.3 می‌نامند.

– برای ترکیب پیوسته، 69.3 (یا تقریبا 69) نتایج دقیق‌تری به دست می دهد، چون In(2) تقریبا برابر با ۶۹.۳٪ است و R*T= In (2) ، که در آن R = نرخ رشد (یا افت)، T = زمان دوبل شدن (یا نصف شدن)، و In(2) لگاریتم طبیعی ۲ است. به عنوان تقریبی برای ترکیب پیوسته یا روزانه (که به پیوسته نزدیک است) ممکن است از ۷۰ نیز استفاده شود، که این امر جهت سهولت در محاسبات است. این متغیرها با عناوین قانون ۶۹.۳، قانون ۶۹، یا قانون ۷۰ شناخته می‌شوند.

– یک قضاوت دقت و درستی مشابه برای قانون ۶۹.۳ جهت ترکیب روزانه با نرخ‌های بالا استفاده می‌شود: T= (69.3 + R/3) / R .

– قانون مرتبه‌ی دوم اکارت-مک‌هیل یا قانون E-M ، اصلاحی ضربی به قانون ۶۹.۳ یا ۷۰ (اما نه ۷۲) می‌دهد، تا دقت محاسبه‌ی محدوده‌ی نرخ بهره‌ی بالاتر بهتر شود. برای محاسبه‌ی تقریب E-M، قانون ۶۹.۳ (یا ۷۰) را در حاصل 200/(200-18) ضرب کنید یعنی، T = (69.3/R)* (200/200-R). به عنوان مثال، اگر نرخ بهره ۱۸٪ باشد، قانون ۶۹.۳ می‌گوید t=3.85 سال. قانون E-M این عدد را در 200/(200-18) ضرب می‌کند، که زمان دو برابر شدن ۴.۲۳ سال را به دست می‌دهد، که بهتر به زمان دوبرابر شدن واقعی ۴.۱۹ سال در این نرخ نزدیک است.

– برای برآورد زمان دو برابر شدن برای نرخ‌های بالاتر، با افزودن ۱ برای هر ۳ درصد بزرگتر از ۸٪، قانون ۷۲ را تعدیل می‌کنیم. یعنی T = [72 + (R – 8%)/3] / R . به عنوان مثال، اگر نرخ بهره۳۲٪ باشد، زمانی که طول می‌کشد مقدار مشخصی پول دو برابر شود T= [72 + (32 – 8)/3] / 32 = 2.5 سال است. توجه داشته باشید که در اینجا به جای ۷۲ از ۸۰ استفاده می‌شود که برای زمان دو برابر شدن تعداد ۲.۲۵ سال را به دست می‌دهد.

– در اینجا جدولی به شما ارائه می‌شود که تعداد ‌سال‌هایی که طول می‌کشد تا هر مقدار پول با نرخ‌های بهره‌ی مختلف دو برابر شود، ارائه و تقریب را در قانون‌های مختلف مقایسه می‌کند:

خلاصه : افزایش و کاهش سرمایه گذاری پلکانی

خیلی خب، باحال ترین راهنمای افزایش و کاهش سرمایه گذاری پلکانی در خدمت شما است.

بیایید ببینیم که تا چه حد از اطلاعاتی را که در یافت کرده اید کاملا درک کرده اید.

در اینجا یک بررسی سریع از قوانین افزایش و کاهش سرمایه گذاری پلکانی امن در معاملات است.

• همیشه از توقف استفاده کنید.

• تنها زمانی به پوزیشن های در حال ضرر اضافه کنید که ریسک ترکیب شده ی موقعیت هایتان در سطح راحتی ریسکتان قرار گرفته باشد.

• اگر به موقعیت در حال افزایش خود اضافه کنید، همیشه و در همه حال برای کنتریل ریسک های اضافه شده، توقف ضرر های خود را نیز دنبال کنید.

• اندازه موقعیت خود را به درستی محاسبه کنید و آن جایی که قصد دارید به موقعیت خود اضافه / حذف کنید را قبل از ورود به تجارت برای خود تعیین کنید.

• افزایش پلکانی سرمایه گذاری در موقعیت های در حال برد بهترین روش به کار گرفته شده در بازار برای افزایش سود آوری است.

• کاهش پلکانی سهام در بازار های دامنه محدود به خوبی عمل می کند.

خیلی خب، حال شما می دانید که چه زمانی از افزایش و کاهش سرمایه گذاری پلکانی استفاده کنید.

همیشه قوانین را دنبال کنید و دیر یا زود، شما آن حرکتی را که به شما پول زیادی می دهد دریافت خواهید کرد!

اگر می خواهید یک مثال واقعی از زمانی که افزایش پلکانی در موقعیت های برنده داشته را به چشم خود ببینید، این خرید EUR / JPY را که Cyclopip راه اندازی کرده است چک کنید! پس از آن او در پیپ ها شنا می کرد.

مدل CAPM یا مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه

مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM) رابطه بین ریسک سیستماتیک و بازده مورد انتظار برای دارایی ها، به ویژه سهام، را توصیف می کند. مدل CAPM به طور گسترده در تمام امور مالی برای ارزش گذاری اوراق بهادار مخاطره آمیز و تولید بازده مورد انتظار برای دارایی با توجه به خطر انداختن این دارایی ها و هزینه های سرمایه مورد استفاده قرار می گیرد.

کاهش ارزش مدل سرمایه گذاری دارایی - CAPM

فرمول محاسبه بازده مورد انتظار یک دارایی با توجه به خطر آن به شرح زیر است:

ERi = بازده مورد انتظار سرمایه گذاری

Rf = نرخ بدون ریسک

βi = Beta سرمایه گذاری

ERm = بازده مورد انتظار بازار

(ERM - Rf) = حق بیمه بازار

سرمایه گذاران انتظار دارند که برای ریسک و ارزش زمان پول جبران شوند. نرخ بدون ریسک در فرمول CAPM برای ارزش زمانی پول است. دیگر اجزای فرمول CAPM برای سرمایه گذار در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند.

بتا یک سرمایه گذاری بالقوه اندازه گیری این است که چقدر ریسک سرمایه گذاری به نمونه کارهایی که به نظر می رسد در بازار است، اضافه می کند. اگر یک سهام خطرناکتر از بازار باشد، آن بتا بزرگتر از 1. اگر سهام دارای بتا کمتر از یک باشد، فرمول فرض می کند که خطر یک، نمونه کارها را کاهش می دهد.

بتا سهام پس از آن افزایش می یابد که با ریسک بالای بازار، بازده مورد انتظار از بازار بالاتر از نرخ بدون ریسک است. نرخ بدون ریسک سپس به محصول بتا سهام و حق بیمه ریسک اضافه می شود. نتیجه باید یک سرمایه گذار باشد که بازده مورد نیاز یا میزان تخفیف آنها را می توان برای پیدا کردن ارزش دارایی مورد استفاده قرار داد.

هدف از فرمول CAPM این است که ارزیابی کند که آیا سهام با قیمت رضایتبخش و ارزش زمانی آن مقایسه می شود یا خیر.

به عنوان مثال، تصور کنید که یک سرمایه گذار امروز سهامی با ارزش 100 دلار برای هر سهم در نظر گرفته است که سهم سالانه سود سهام را پرداخت می کند. سهام بتا فرمولی برای سرمایه گذاری در مقایسه با بازار 1.3 است که به این معنی است که یک نمونه از بازار سهام به خطر افتاده است. همچنین فرض بر این است که نرخ بدون ریسک 3٪ است و این سرمایه گذار انتظار دارد که بازار در سال 8٪ افزایش یابد.

بازده مورد انتظار سهام بر اساس فرمول CAPM 9.5٪ است.

بازده مورد انتظار از فرمول CAPM برای تخفیف سود سهام و افزایش سرمایه سهام در مدت فرمولی برای سرمایه گذاری زمان معین انتظار می رود. اگر ارزش تخفیفی از جریان های نقدی آینده برابر با 100 دلار باشد، فرمول CAPM نشان می دهد که سهام نسبت به ریسک نسبتا ارزشمند است.

چندین فرضیه پشت فرمول CAPM وجود دارد که نشان داده شده است، در واقع واقعیت ندارد. علی رغم این مسائل، فرمول CAPM هنوز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا ساده است و برای مقایسه آسان گزینه های سرمایه گذاری کاملا مناسب است.

از جمله بتا در فرمول فرض می کند که خطر را می توان با نوسان بودن قیمت سهام بررسی کرد. با این حال، حرکت قیمت در هر دو جهت به همان اندازه خطرناک نیست. دوره بازبینی برای تعیین نوسان سهام، استاندارد نیست زیرا بازده سهام (و ریسک) به طور معمول توزیع نمی شود.

CAPM همچنین فرض می کند که نرخ بدون ریسک در طول دوره تخفیف ثابت باقی خواهد ماند. فرض کنید مثال قبلی این که نرخ بهره در اوراق قرضه خزانه داری طی دوره 10 ساله به 5٪ یا 6٪ افزایش یافت. افزایش نرخ بدون ریسک همچنین هزینه سرمایه ای که در سرمایه گذاری استفاده می شود را افزایش می دهد و می تواند ارزش سهام را بیش از حد افزایش دهد.

نمونه کارهای بازار که برای به دست آوردن حق بیمه در بازار استفاده می شود، تنها ارزش نظری است و نه دارایی است که می تواند به عنوان جایگزینی برای سهام خریداری شده یا سرمایه گذاری شود. اغلب اوقات، سرمایه گذاران از یک شاخص عمده سهام مانند S & P 500 برای جایگزینی بازار استفاده می کنند که یک مقایسه ناقص است.

جدی ترین انتقاد از CAPM این فرض است که جریان های نقدی آینده می توانند برای روند تخفیف تخمین زده شوند. اگر یک سرمایه گذار بتواند بازگشت آتی سهام با سطح بالایی از دقت را برآورد کند، CAPM ضروری نخواهد بود.

با توجه به نقدهای CAPM و مفروضات استفاده از آن در ساخت و ساز نمونه کارها، ممکن است دشوار باشد که چگونگی آن مفید باشد. با این حال، استفاده از CAPM به عنوان یک ابزار برای ارزیابی معقول بودن انتظارات آینده و یا انجام مقایسه ها هنوز هم می تواند ارزش داشته باشد.

سرمایه گذار می تواند از این مشاهدات استفاده کند تا مجددا ارزیابی کند که چگونه نمونه کارهای آنها ساخته شده است و کدام صندوق ها ممکن است در SML قرار نداشته باشند. این می تواند توضیح دهد که چرا پروژۀ سرمایه گذار به حق CML است. اگر دارایی هایی که بر روی بازده ها کشیدن یا افزایش ناگهانی خطر را ایجاد کرده اند، سرمایه گذار می تواند تغییراتی را برای بهبود بازده ایجاد کند.

CAPM از اصول تئوری نمونه کارها مدرن برای تعیین اینکه آیا امنیت نسبتا ارزشمند است، استفاده می کند. این بر پایه فرضیه هایی درباره رفتارهای سرمایه گذار، توزیع ریسک و بازگشت و اصول بازار است که با واقعیت مطابقت ندارد. با این حال، مفاهیم اساسی CAPM و مرزهای کارآمد مرتبط می توانند به سرمایه گذاران در درک ارتباط بین ریسک و پاداش احتمالی کمک کنند زیرا تصمیمات بهتر در مورد اضافه کردن اوراق بهادار را یک نمونه کار در نظر می گیرند.