تفاوت تتر و یو اس دی سی

تصویر(3)

تفاوت بین سیستم های گیمینگ و سیستم های رندرینگ

از آن جایی که اکثر مخاطبین این مقاله گیمر هستند، حتما درک درستی از سیستم‌های گیمینگ دارند. و تفاوت میان پی سی خانگی معمولی و پی سی گیمینگ را به خوبی می‌دانند. همه می دانیم که تمرکز سیستم‌های گیمینگ بر روی قدرت پردازندگی گرافیکی و فرکانس بالا در سی پی یو است. اما تفاوت میان پی سی‌های قدرتمند رندرینگ و پی سی‌های گیمینگ در چیست؟ چرا خرید بعضی از پردازنده‌ها برای یک سیستم گیمینگ عاقلانه نیست؟ با اگزو گیم همراه باشید تا به جواب این سؤالات برسید.

تعریف پی سی گیمینگ

همانطور که گفته شد تفاوت تتر و یو اس دی سی در پی سی گیمینگ تمرکز اصلی روی فرکانس بالا در سی پی یو و جی پی یو است. کلاک اسپید بالا در این دو قطعه، بهترین تاثیر را بر روی فریم ریت دارد. در فرآیند اورکلاک نیز با بالاتر بردن فرکانس یا کلاک اسپید، تعداد فریم در هر ثانیه بالا می‌رود. از طرفی سیستم‌های گیمینگ بنا به سلیقه ی مخاطب از نور پردازی‌ها و طراحی‌های خاصی برخوردارند که در پی سی‌های معمولی و سیستم‌های کاری دیده نمی‌شود.

تعریف پی سی رندرینگ

در یک دفتر کار، برای اجرای نرم افزار‌های سنگین Adobe و رندر گرفتن در نرم افزارهای ساخت انیمیشن، نیاز به یک پی سی فوق قدرت مند است که ساعت‌ها در روز بتوان از آن کار کشید و در پایان کار رندرهای سنگین از آن گرفت. یک کیسِ رندرینگ طوری طراحی شده که میزان زیادی از فرمان‌ها را به طور همزمان اجرا کند و عمر قطعات به دلیل مصرف بالا زیاد باشد. برای یک کیس رندرینگ رم بسیار بالاتری لازم است و همچنین تعداد هسته‌های پردازنده بر فرکانس هر هسته اولویت دارد.

تفاوت میان آن‌ها

شاید این سؤال در ذهن شما شکل گرفته باشد که چه تفاوتی میان رندر فریم‌های بازی و رندر کارهای گرافیکی برای یک کیس وجود دارد؟ کیس‌های گیمینگ در هر ثانیه بیش از 100 فریم با بالاترین گرافیک را رندر می‌کنند و چرا از همین کیس‌ها برای شرکت‌های کارهای گرافیکی استفاده نمی‌شود؟

تفاوت میان هر قطعه و هر بخش را با هم مرور می‌کنیم تا مسئله روشن تر شود.

همانطور که اشاره شد، سیستم‌های رندرینگ به پردازنده‌های قوی برای اجرای چندین فرمان در لحظه را دارند. در مقاله ی مقایسه ی کور آی 3 ،‌5 و 7 برای گیمینگ، راجع به تفاوت میان آن‌ها صحبت شد و در نتیجه دانستیم که برای پی سی‌های گیمینگ هزینه ی 6 برابری یک سی پی یو کور آی 7 ، فریم ریت شما را به اندازه ی پولی که می‌پردازید بالاتر نمی‌برد و گزینه‌های آی 5 و آی 3 نیز برای کیس‌های گیمینگ عاقلانه است. اما برای کیس‌های رندرینگ اینطور نیست.در کیس‌های رندرینگ نیاز به تعداد هسته بیشتر در پردازنده هست. در نتیجه برای یک کیس رندرینگ رده پایین با کمترین هزینه،‌نمی‌توان کمتر از اینتل کور آی 7 و ریزن 7 در نظر گرفت.

Intel Core i9 و AMD Rezen Thrdripper ،‌ پر استفاده ترین پردازنده‌ها در کیس‌های رندرینگ هستند. در اصل برای یک دفتر کار، چندان نمی‌توان روی یک کیس رندرینگ با قدرت پردازنده کمتر از آی 9 حساب کرد.

اما کیس‌های رندرینگ ابر قدرت مندی نیز هستند که از پردازنده‌های AMD EPYC استفاده می‌کنند که 64 هسته و 128 رشته دارند! این موارد سی پی یوهای قدرتمند در کامپیوترهای سرور و کامپیوترهای رندرینگ استفاده می‌شود.

اختلاف در قدرت پردازندگی گرافیکی ، بین این دو مورد کمتر است اما با این وجود برای یک کیس رندرینگ سری کارت گرافیک‌هایی وجود دارد که استفاده از آن‌ها برای یک کیس گیمینگ عاقلانه نیست. شرکت انویدیا کارت گرافیک کوآدرو و ای ام دی سری کارت گرافیک‌های رادئون پرو را برای کارهای رندرینگ در نظر گرفته اند. تفاوت میان کارت گرافیک برای سیستم‌های گمینگ و رندرینگ در میزان حجم حافظه ی کارت گرافیک و فرکانس جی پی یو است. در کارت گرافیک سیستم‌های گیمینگ تمرکز اصلی رو کلاک اسپید و در سیستم‌های رندرینگ علاوه بر جی پی یو قدرتمند ، نیاز به حجم بالای رمِ کارت گرافیک نیز هست.

کیس‌های گیمینگ نیاز به رم خیلی بالا ندارند اما اکثر گیمرها در میزان رم کیس خود اغراق می‌کنند. در یک کیس گیمینگ خوب، میزان 8 گیگ رم کافیست و بعضی اوقات 16 گیگ رم برای کیس گیمینگ زیاده روی به حساب می آید.

برای کیس‌های رندرینگ این مسئله فرق می‌کند. برای یک سیستم رندرینگ میزان 32 گیگ رم خیلی کم به حساب می‌آید و یک کیس خوب باید حداقل 64 گیگ حافظه رم داشته باشد. سیستم‌های رده بالای رندرینگ تا 256 گیگابایت رم در خود دارند که این میزان برای یک کیس گیمینگ دیوانگی ست.

همچنین در سیستم‌های رندرینگ از سری رم‌های ECC استفاده می‌شود که درصد خطای خیلی پایین تری دارند و برای کیس‌های محیط کار مناسب ترند.

تفاوت دیگر این دو نوع کامپیوتر در میزان حافظه داخلی آن‌هاست. یک سیستم رندرینگ علاوه بر یک اس اس دی فوق سریع با حجم بالا، نیاز به چندین ترابایت‌هارد اچ دی دی برای ذخیره اطلاعات برای طولانی مدت دارد. اما در یک کیس گیمینگ یک اس اس دی با حجم حدودا 2 ترابایت کافی به نظر می‌رسد.

به دلیل تفاوت در پردازنده، مادربردهای نیز با هم تفاوت‌هایی دارند . همچنین تعداد اسلات رم هم در مادربردهای مناسب رندرینگ باید بیشتر باشد. برای سیستم‌هایی خیلی قوی تر رندرینگ ممکن از دو سی پی یو در یک سیستم استفاده شود. که این امر در پی سی‌های گیمینگ به چشم نمی‌خورد.

آیا سیستم‌های رندرینگ برای اجرای باز ی‌ها خوب کار می‌کنند؟

اگر از کارت گرافیک‌هایی انویدیا کوآدرو که مخصوص سیستم‌های رندرینگ است استفاده شده باشد، می‌توان گفت یک پی سی رندرینگ متوسط، با کامپیوترهای گیمینگ رده بالا برابری می‌کند.میزان بیش از حد رم در فریم ریت بازی تاثیری ندارد اما سیستم‌های رندرینگ با قدرت پردازنده ی خیلی بالا و همچنین کارت گرافیک‌های فوق قدرتمند، به مراتب از سیستم‌های گیمینگ قوی ترند و فریم ریت بالاتری به شما می دهند. اما تفاوت قیمت آن‌ها به قدری است که استفاده از یکی از آن‌ها فقط برای گیمینگ اصلا عاقلانه به نظر نمی‌رسد.

آیا می‌توان از یک کیس گیمینگ برای یک استودیوی رندرینگ استفاده کرد؟

بسته به حجم و سنگینی کار، می‌توان به این گزینه فکر کرد. هرچند یک کیس گیمینگ معمولا رم کمتر از میزان مورد نیاز در کیس رندرینگ را داراست. پس حد اقل باید رم کیس گیمینگ را برای استفاده در یک استودیوی کار به 32 گیگ رساند. از یک کیس گیمینگ نمی‌توان انتظار کارهای سنگین گرافیکی را داشت اما برای کارهای سبکتر مناسب است.

فروشگاه اگزوگیم عرضه کننده تمامی تجهیزات و کالاهای گیمینگ است و همچنین در کنار آن، خدماتی نظیر مشاوره رایگان فنی نیز به گیمرهای ایرانی ارائه می‌دهد. برای دریافت مشاوره یا هرگونه سوالی می‌توانید با شماره 88226531 تماس گرفته یا به بخش دایرکت اینستاگرامِ اگزوگیم مراجعه کنید.

مرکز آموزش میهن وب هاست

تصویر(1)

هارد دیسک (Hard Drive Disk) یا دیسک سخت (HDD)، بزرگ ترین و اصلی ترین فضای ذخیره سازی در کامپیوتر است که غالب اطلاعات کاربر از جمله برنامه های نصب شده، سیستم عامل و . روی آن قرار می گیرد. نقش اصلی یک هارد دیسک محافظت از داده هایی است که می بایست ذخیره شوند.

این تکنولوژی که حدود نیم قرن از قدمت آن می گذرد می تواند حجم بالایی از داده ها را به ازای کمترین هزینه برای کاربر نگه داری نماید. در تکنولوژی HDD، داده ها روی صفحات متحرک ذخیره می شوند و هر زمان که کامپیوتر قصد واکشی یا خواندن اطلاعاتی از حافظه را داشته باشد، هد مخصوص به محل اطلاعات مندرج رفته و داده را بازیابی می کند. البته این نوع فراخونی خود باعث ایجاد نویز می شود.

کمپانی هایی چون Seagate، IBM یا Western Digital از بزرگ ترین تولید کنندگان هارد دیسک در جهان می باشند. از جمله مواردی که باعث شد مهندسان این رشته را به سمت ارتقای این تکنولوژی سوق دهد می توان به توان بالای مصرفی، تولید گرما، وزن زیاد، حذف اطلاعات در میادین مغناطیسی و . اشاره نمود.

Solid State Drive (درایور حالت جامد) یا SSD ، تکنولوژی بروز شده HDD است. از این رو به آنان حالت جامد اطلاق می گردد زیرا بر خلاف HDD هیچ گونه بازوی متحرک برای بازخوانی و صفحه چرخان برای ذخیره اطلاعات ندارند. این نوع حافظه ها با تراشه های نیمه هادی که در ساختار خود دارند موجب می شوند تا نسبت به حافظه های رده ی قبل با سرعت بالاتری اطلاعات را ذخیره و بازخوانی نمایند. مصرف انرژی کمتر، مقامت در برابر لرزش، بارگذاری سریع تر اطلاعات از جمله مزایای حافظه های SSD نسبت به HDD می باشند.

آن چه در ساختار SSD وجود دارد که با هارد های HDD تمایز ایجاد می کند وجود دو پارامتر حافظه و کنترلر است. کنترلر در واقع فرمانده اصلی در یک حافظه SSD است و هرگونه عملیات READ / WRITE و حذف کردن تحت مدیریت آن انجام می شود. به زبان ساده تر ارتباط بین سخت افزار و حافظه توسط کنترلر برقرار می شود. حافظه ای که در ساختار SSD استفاده می شود از نوع NAND یا NOR است که در واقع روی برد حافظه SSD به صورت تراشه هایی در کنار یکدیگر استفاده می شوند.

در حافظه های SSD نیازی به Defragment شدن وجود ندارد و کندی در آنان مشاهده نمی شود چون از تراشه های نیمه هادی به جای دیسک های چرخان استفاده شده است. با این حال قیمت بالای این تکنولوژی، محدود بودن ظرفیت آنان نسبت به HDD ها و گاها عدم واکشی تفاوت تتر و یو اس دی سی اطلاعات به علت خرابی باعث شده که نتواند هارد های HDD را به صورت کامل از میدان خارج نماید.

NVM Express یا NVMe که مخفف Non-volatile Memory Express می باشد پروتکل ارتباطی است که توسط سازندگانی هم چون اینتل ، سامسونگ و . ارائه شده است. تعداد بیش تر عملیات ورودی و خروجی، کاهش تاخیر صف پاسخ گویی و اجرای هم زمان دستورات از جمله مواردی هستند که سازندگان را به سمت ساخت تکنولوژی جدید NVMe روانه نمود. در طراحی پروتکل جدید قابلیت اجرای موازی دستورات چند برابر شده است و همین امر در ارائه سرعت بیش تر تاثیر به سزایی دارد. در پروتکل NVMe تا میزان 64K دستور در هر صف به صورت هم زمان اجرا می شود. این در حالی است که در حافظه های رده قبل تا حد 256 فرمان در یک صف پشتیبانی می شد.

تصویر(3)

سازندگان این نوع حافظه تلاش نمودند تا با ایجاد سازگاری درگاه PCI (درگاهی با پهنای باند بالا و تکنولوژی روز ) که از درگاه های ارتباطی قبلی (SATA) سریع تر می باشد امکان سازگاری هارد دیسک با رم و سی پی یو پر سرعت را فراهم نمایند. همان گونه که خود مستحضر می باشید عدم هماهنگی سی پی یو و رم با هارد موجب وقفه و از دست رفتن اطلاعات می گردد که این مورد در حافظه های نسل جدید رفع گردید. با برقرای درگاه اتصال پر سرعت جدید PCIe این بار هارد ها توانستند از تمام توان خود استفاده نمایند به نحوی که با پردازش اطلاعات در هسته های cpu چند پر دازنده ای، سرعت خود را تا حدود 5 برابر افزایش دادند.

تکنولوژی جدید باعث شد تا زمان واکشی داده ها از حافظه SSD نسبت به حافظه NVMe از 350 ثانیه به حدود 60 ثانیه کاهش یابد(5 برابر کاهش). این نکته نیز حائز اهمیت است که میزان توان عملیاتی I/O در یک ثانیه در نسل جدید حافظه ها (NVMe) توانسته حدود 10 برابر بهبود یابد. میهن وب هاست نیز از اواسط سال 97 توانسته است هم گام با علم جدید حرکت نموده و از این تکنولوژی در خدمات خود استفاده نماید.

در نهایت آن چه حافظه های NVMe را به نسبت رقبای قبلی خود سرآمد نموده است موارد زیر هستند :
1- سازگاری با درگاه PCI تفاوت تتر و یو اس دی سی
2- پردازش همزمان تعداد دستورات بیش تر
3- قابلیت استفاده از پردازش موازی CPU

در جدول زیر می توانید به صورت اجمالی نحوه عملکرد سه نوع حافظه را با هم مقایسه نمایید.

HDD

SSD

NVMe

قیمت

با ظرفیت یکسان نسبت به دو نوع دیگر قیمت کم تر

با ظرفیت یکسان نسب به HDD قیمت بالاتر

با ظرفیت یکسان نسبت به دو نوع دیگر قیمت بالاتر

سرعت واکشی فایل

بیش تر از HDD
(حدود 3 برابر بیش تر)

5 برابر بیش تر از SSD

میزان IOPS

کم تر از 100
IOPS

بیش تر از HDD
( ده برابر بیش تر)

ده برابر قوی تر تفاوت تتر و یو اس دی سی تفاوت تتر و یو اس دی سی از SSD

میزان صدایی که ایجاد می کند

به دلیل چرخش صفحات سر و صدا ایجاد می کند

میزان خرابی

میانگین زمان بین خرابی
1.5 میلیون
ساعت

میانگین زمان بین خرابی 2 میلیون ساعت

میانگین زمان بین خرابی بیشتر از 2 میلیون ساعت

سرعت READ/WRITE

متوسط بین 50-120
MB/s

متوسط بین200– 550
MB/s

متوسط بین600-3100 MB/s

رمز نگاری

امکان رمزنگاری PDE

امکان رمزنگاری PDE

امکان رمزنگاری PDE

میزان گرمایی که تولید می کند

به دلیل داشتن بخش متحرک گرمای زیاد تولید می کند

سرعت باز کردن فایل ها

سریع تر نسب به دو نوع دیگر

تاثیر میدان مغناطیسی

امکان حذف اطلاعات وجود دارد

آن چه واضح است تاثیر مثبت و انکار ناپذیر این نسل از حافظه ها در بهبود سرعت لود و بارگذاری سایت ها است. جهت دریافت راهنمایی و هم چنین آگاهی از جزئیات هاست و سرور NVMe می توانید یک درخواست برای واحد پشتیبانی میهن وب هاست ارسال نمایید تا در اسرع وقت پاسخ برایتان ارسال گردد.
لینک ارسال درخواست پشتیبانی

AC یا DC کدام یک خطرناک تر است؟

قبل از آنکه بخواهیم وارد این موضوع شویم که ولتاژ برق AC یا DC کدام یک خطرناک تر است؟ باید بدانید که هر دو شکل ولتاژ در صورت استفاده نامناسب می توانند خطرات زیادی را برای ما به همراه داشته باشند یعنی هم می توانند دوست ما باشند و هم دشمن ما.

ولتاژ AC چیست؟

AC که به جریان متناوب معروف است، جریانی است که جهت خود را در طی یک دوره زمانی معکوس می کند. جریان متناوب به شکل موج سینوسی جریان می یابد.

تعداد چرخه های تکمیل شده در ثانیه به عنوان فرکانس شناخته می شود. فرکانس مشترک مورد استفاده در سطح جهانی ۵۰ هرتز است ، به این معنی که جریان ۵۰ چرخه را در یک ثانیه کامل می کند.

ولتاژ DC چیست؟

DC یا جریان مستقیم، جریانی است که در حالی که بین دو قطب ثابت است جهت خود را معکوس و در مسیر مخالف تغییر نمی دهد. از آنجا که DC حرکت وسطح ولتاژ ثابت جریان دارد

جریان AC

چه عواملی باعث شوک الکتریکی می شود؟

برای آنکه بدانیم از میان جریان های AC یا DC کدام یک خطرناک تر است ؟ ابتدا اشاره کوچکی به خصوصیات هریک از این دو خواهیم داشت.

حال میخواهیم به این موضوع بپردازیم که چه عاملی باعث به وجود آمدن شوک الکتریکی می شود؟ به نظر شما ولتاژ میتواند ایجاد کننده شوک الکتریکی باشد یا جریان؟

خب، باید بگوییم که علت اصلی شوک الکتریکی همیشه اختلاف دو سطح ولتاژ می باشد . جریان الکتریکی را می توان جریان بارها از یک نقطه پتانسیل بالاتر به یک نقطه پتانسیل پایین تعریف کرد.

با این وجود، ولتاژ می تواند مقدار جریان را به طور مثبت تعیین کند که در نهایت اندازه یک شوک الکتریکی را تعیین کند.

AC یا DC کدام یک خطرناک تر است؟

حال که دانستید ولتاژ برق AC و DC چیست؟ و چرا جریان الکتریکی باعث به وجود آمدن شوک می شود، زمان آن فرا رسیده است که به بحث اصلی یعنی AC یا DC و تبیین این موضوع که کدام یک از این دو خطرناک تر است ؟ بپردازیم.

تا به حال شده است که الکترود برق را در دست گرفته باشید؟ یا افرادی را در اطراف خود دیده اید که این کار را انجام داده باشند؟

زمانیکه فرد الکترود (سیم)برق را لمس یا به دست میگیرد مقداری جریان متناوب موجب ایجاد اسپاسم عضلانی در بدن او می شود و باعث می شود که فرد در وضعیتی به نام چنگ قرار بگیرید و نتواند از وضعیتی که در آن قرار گرفته است رهایی پیدا کند.

به نظر شما تفاوت تتر و یو اس دی سی دلیل این کار چه چیز می تواند باشد؟ دلیلی که برای این موضوع می توانیم به آن اشاره داشته باشیم تغییرات مداوم جریان در برق می باشد که باعث وارد شدن ضربات شدید بر اعصاب فرد شده و مقاومت بدن او را کاهش خواهد داد.

به خاطر داشته باشید آثار شوک الکتریکی می تواند با توجه به ولتاژ، طول، مدت، جریان و مسیر عبور جریان متفاوت باشد.

با توجه به مطالب موصوف می توان گفت که جریان AC خطرناکتر از جریان DC می باشد. البته این بدان معنا نیست که DC خطری برای انسان ندارد، چون اگر در ولتاژ مستقیم یا DC هم زمان دو قطب منفی ومثبت را لمس کنید بسیار خطرناک بوده پس این ولتاژ DC بنوبه خود برای هر فردی میتواند کشنده باشد.

جریان DC

چرا بدن انسان احساس برق گرفتگی می کند؟

بدن هر انسانی در برابر جریان الکتریکی مقاومت داخلی دارد و این موضوع در همه به یک شکل نمی باشد و بسیار متفاوت است.

شاید ندانید که بیشترین مقاومت پوستی در حدود ۱۰۰۰۰۰ اهم است در حالی که بدن داخلی انسان حداقل ۳۰۰-۵۰۰ اهم دارد.

این مقاومت داخلی می تواند باعث پراکنده شدن انرژی حاصل از جریان و در نتیجه اثر گرمایی شدید یا حتی سوختگی شود. هنگامی که تجزیه بافت پوست اتفاق می افتد، بدن به عنوان یک رسانای کامل برای جریان عمل می کند. زیرا عضلات، خون و اعضای بدن ما یون های زیادی را برای انتشار دارند.

فاکتورهای مربوط به تفاوت بین AC و DC

و اما سخن پایانی برای شما عزیزان و همراهان سایت hajirsanat.com مبنی بر اینکه از میان جریان های برق AC یا DC کدام خطرناک تر است ؟ این است که، جریان های با ولتاژهای AC حدودا سه تا پنج برابر خطرناکتر از جریان DC می باشند.

رفتارهای مربوط به جریان برق AC به مراتب خطرناکتر از DC می باشند و می تواند در اغلب موارد منجر به ایست قلبی در افراد شوند.

التبه ابن مسئله به چند فاکتور زیر بستگی دارد.

در نهایت اینکه

همیشه به خاطر داشته باشید که این سطح ولتاژ است که باعث آسیب دیدن و مرگ افراد می شود نه مقدار جریان جریان بر شدت برق گرفتگی تاثیر دارد. در جریان های مربوط به ACبا فرکانس ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلو هرتز نحوه اثر تفاوت تتر و یو اس دی سی گذاری جریان برق روی بدن به صورت شوک و خارش ظاهر می شود.

امیدواریم با توجه به موارد عنوان شده در این مقاله متوجه این موضوع شده باشید که AC یا DC کدام یک خطرناک تر است؟

برای اینکه بتوانید پاسخ های جامعتری به سوالاتی که در این مورد برایتان پیش آمده است زودتر به دست آورید می توانید با مشاوران ما از طریق سایت hajirsanat.com در ارتباط باشید.

سوالات مربوط به AC یا DC کدام یک خطرناک تر است؟

AC توانایی عبور راحت از خازن را دارد. این بدان معنی است که AC خطرناک تر از DC است در صورتی که بدن انسان به عنوان یک خازن عمل می کند. به طور خلاصه ، امپدانس و مقاومت در DC کمتر از AC است زیرا با افزایش فرکانس کاهش می یابد. به این ترتیب AC مضرتر از DC است.

از آنجا که جریان ولتاژ ۲۰۰ ولت AC دارای رنده بیشتری نسبت به AC 220 ولت است ، بنابراین AC 220 ولت خطرناک تر است.

در هنگام انتقال برق در مسافت های طولانی، جریان متناوب ارزان تر است و تلفات انرژی کمتری نسبت به جریان مستقیم دارد.اگرچه در مسافت های بسیار طولانی(بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر) جریان مستقیم اغلب می تواند بهتر باشد.

آشنایی با انواع پورت ها و استانداردها

در این مقاله با انواع مختلفی از پورت ها و استانداردها و تبدیل های مربوط به آن ها در تلفن های هوشمند آشنا می شوید.

USB مخفف Universal Serial Bus است. اولین استاندارد USB در اواسط دهه 1996 میلادی به نام 1.1 USB معرفی شد. USB به منظور اتصال لوازم جانبی کامپیوتر به کامپیوترها ایجاد شد. استاندارد دوم (USB 2.0) در سال 2000 و همچنین استاندارد سوم USB 3.0 در سال 2008 به طور رسمی معرفی شدند. در حال حاضر بیشتر وسایل الکترونیکی که در اطراف ما وجود دارند اعم از کامپیوتر، لپ تاپ، ماوس، گوشی موبایل، پرینتر، تلویزیون و . حداقل به یک درگاه USB مجهز هستند.

انواع درگاه های USB

ظاهراً درگاه های USB فارغ از این که از چه استانداردی (USB 3.1 ،USB 2.0 ،USB 1.0) پشتیبانی می کنند به 3 دسته تقسیم می شود.

نوع A:

مشهورترین پورت USB نوع A است که مستطیل شکل و مسطح می باشد. تمام رایانه های شخصی به این درگاه مجهز هستند. همچنین تمامی فلش مموری ها برای اتصال به کامپیوتر از این پورت استفاده می کنند.

نوع B:

نوع B که مربع شکل است و معمولاً روی چاپگرها، هارد درایوهای اکسترنال و Video Recorder ها قرار می گیرد. تا کنون دو مدل از نوع B به نام Mini USB و Micro USB تولید شده است.

1. پورت Mini USB

پورت Mini USB به دو حالت Mini-A و Mini-B تقسیم می شود. پورت Mini در وسایلی نظیر هارد دیسک های اکسترنال، کنسول های بازی و MP3 Player ها به دلیل داشتن پورت های کوچک استفاده می شود. پورت های Mini-USB Type-B به اندازه قابل توجهی کوچک هستند و در دستگاه های قدیمی مانند دوربین ها و گوشی ها دیده می شود. در حال حاضر این نوع USB منسوخ شده است. این دو حالت از نظر ظاهری تقریباً مشابه هستند، تفاوت اصلی Mini-A و Mini-B در سایز آن است که در تصویر ذیل کاملا واضح می باشد.

2. پورت Micro USB

آخرین و کوچکترین عضو USB ها، Micro USB است. میکروها مانند مینی ها دارای دو دسته Micro-A و Micro-B می باشند. پورت های Mini و Micro شامل 5 پین هستند که توان 5 ولت را بر روی 1 پین تامین می کنند. این پورت ها بیشتر در اسمارت فون ها به خاطر ساختار کم حجم و اندازه کوچک قابل استفاده هستند.

نوع C:

سومین نسخه Type-C ،USB می باشد. از نظر ظاهری شباهتی به پورت ماکرو یو اس بی Type B دارد اما Type-C دارای لبه های گرد شده است. حداکثر توان انتقالی Type-c یعنی توانی که از طریق درگاه USB می تواند انتقال دهد حدود 5000 میلی آمپر یا 100 وات می باشد. در USB-C ولتاژ خروجی 20 ولت است. کابل USB Type–c توانایی همزمان شارژ و انتقال اطلاعات را دارد. دستگاه هایی که از پورت USB Type-c استفاده می کنند شامل: سامسونگ گلکسی Note9، هواوی Nova 3e، موتورولا Moto one و . می شود. USB Type–c به صورت Reversible یا دو طرفه است یعنی از هر جهتی کانکتور را وارد کنید کار می کند. از ویژگی های این نوع USB می توان به اندازه کوچک، سرعت بالا در انتقال اطلاعات اشاره کرد.

انواع استانداردهای USB عبارت اند از:

1. استاندارد USB 1.0

2. استاندارد USB 2.0

3. استاندارد USB 3.1

استاندارد USB 1.0

در سال 1996 میلادی استاندارد USB 1.0 معرفی شد. حداکثر نرخ تبادل داده های این استاندارد 1.5 مگابایت بر ثانیه می باشد.

استاندارد USB 2.0

نسخه یو اس بی 2.0 در سال 2000 میلادی پا به عرصه وجود گذاشته است. اغلب سیستم های سخت افزاری موجود در جهان که قبل از سال 2011 میلادی وارد بازار شده اند، از نسخه 2.0 استفاده می کنند. رنگ استاندارد درگاه USB 2.0 سیاه و سفید است. در این استاندارد حداکثر نرخ تبادل اطلاعات 480 مگابیت بر ثانیه یا 60 مگابایت بر ثانیه می باشد که تفاوت تتر و یو اس دی سی در مقایسه با نسخه USB 1.1، بسیار سریع تر عمل می کند. استاندارد USB 2.0 چهار خط انتقال دهنده دارد. 2 خط از این خطوط برای جابه جایی داده ها است، یکی از آن ها به عنوان تغذیه کننده برق و دیگری به عنوان اتصال دهنده به زمین مورد استفاده قرار می گیرد. جریان برقی که از این نسخه USB عبور می کند برابر با 100 میلی آمپر است و به دلیل ضعیف بودن، نمی تواند همزمان داده ها را ارسال و دریافت کند.

استاندارد USB 3.1 Gen 1 (نسل اول)

استاندارد USB 3.0 در سال 2008 ارتقا پیدا کرد و این یو اس بی انتقالی، بیش از 10 برابر سریع تر از نسخه قبلی داشته است و USB 3.0 با نام های دیگری مانند USB SuperSpeed و USB 3 شناخته شده است. حداکثر سرعت انتقال اطلاعات استاندارد USB 3.0 معادل با 400 مگابایت یا 3.2 گیگابیت بر ثانیه می باشد. USB 3.0 می تواند با حداکثر 6 واحد توان، 150 میلی آمپر را ارائه دهد که جمعاً 800 میلی آمپر را پشتیبانی می کند. چند سال بعد استاندارد USB 3.0 به دلیل اهداف تبلیغاتی به نام USB 3.1 Gen 1 تغییر یافت. سرعت انتقال اطلاعات استاندارد USB 3.1 نسل اول یا USB 3.0 پنج گیگابیت بر ثانیه است. استاندارد USB 3.1 با استانداردهای قبلی (USB 2.0 ،USB 3.0) سازگار می باشد. استاندارد USB 3.1 نسل اول امکان انتقال نیرو با حداکثر توان 100 وات را پشتیبانی می کند. منبع تغذیه برق در این استاندارد می تواند جریان 900 میلی آمپر را از خود عبور دهد.

استاندارد USB 3.1 Gen 2 (نسل دوم)

استاندارد USB 3.1 نسل دوم در جهت ارتقاء استاندارد USB 3.1 نسل اول در سال 2013 به بازار عرضه شد. USB 3.1 نسل دوم با نام های دیگری مانند: USB 3.1 SuperSpeed+ USB و SuperSpeed USB 10 Gbps شناخته شده است. سرعت انتقال اطلاعات این استاندارد 10 گیگابیت بر ثانیه است. در این استاندارد نیز امکان اتصال به درگاه های قدیمی تر وجود دارد. منبع تغذیه برق در این استاندارد می تواند جریان 5000 میلی آمپر از خود عبور دهد.

در یک مجله مطبوعاتی ارتقاء جدید USB، به نام USB 3.2 وعده داده شده است که پهنای باند را دو برابر می کند و سرعت آن تا 20 گیگابیت در ثانیه ارتقاء پیدا می کند. این ارتقاء نسخه های USB 3.1 نسل اول و نسل دوم را تکمیل می کند.

مقایسه نسخه ها USB 3. 1 با USB 2.0

سرعت ارسال و دریافت در USB 3.1 نسل اول 5 گیگابیت در ثانیه می باشد و در 3.1 USB یا نسل دوم 10 گیگابیت است. مقدار سرعت این نسخه نسبت به نسخه USB 2.0 حدود ده برابر بیشتر است.

تعداد خطوط اتصال دهنده

استاندارد USB 2.0 مجهز به 4 خط اتصال دهنده است ولی استاندارد سوم از 8 خط اتصال دهنده تشکیل شده است و می تواند به طور همزمان ارسال و دریافت را انجام دهد.

منبع تغدیه برق

منبع تغذیه برق در استاندارد USB 2.0 می تواند جریان 100 میلی آمپری را از خود عبور دهد، در حالی که این مقدار در USB 3.1 نسل اول حدوداً 9 برابر معادل 900 میلی آمپر بیشتر شده است اما در نسل دوم USB 3.1 این عدد به 5000 میلی آمپر یا 100 وات رسیده است.

پهنای باند

استاندارد USB 3.0 می تواند با افزایش سرعت و به طور همزمان به ارسال و دریافت داده اقدام کند. اما USB 2.0 در یک لحظه، فقط می تواند به ارسال یا دریافت داده بپردازد.

تفاوت ظاهری

برای شناختن استانداردهای دوم و سوم می توانید به رنگ پورت آن ها دقت کنید، پورت استاندارد دوم به رنگ مشکی و سفید و در نسخه سوم اغلب به رنگ آبی ساخته می شود.

کاربردهای USB Type-C

برای اتصال دو وسیله الکترونیکی مبدل های متنوعی طراحی و ساخته شده است. از USB Type-C جهت کاربردهای گوناگون نظیر اتصال موبایل به تلویزیون، لپ تاپ به ویدیو پروژکتور، دو موبایل به یکدیگر و. خروجی گرفته می شود.

1. مبدل Type-C به HDMI

مهمترین و کاربردی ترین مبدل Type-C، تبدیل آن به پورت HDMI است. تبدیل Type-c به HDMI برای انتقال تصاویر نوت بوک و موبایل به تلویزیون مناسب است. سرعت انتقال تصاویر در این مبدل بالا است و انتقال اطلاعات با سرعت 5Gbps امکان پذیر می باشد. این مبدل قابلیت پشتیبانی از تصاویر با رزولوشن بالا را دارد و شما تفاوت تتر و یو اس دی سی با استفاده از مبدل Type-C به HDMI می توانید تصاویر و ویدیوهای خود را با کیفیت اصلی و بدون هیچ افت کیفیتی به اشتراک گذاشته و تماشا کنید.

2. مبدل Type-C به VGA

تبدیل VGA برای جابه جایی اطلاعات و نیز انتقال تصاویر کاربرد دارد. این تبدیل تصاویر را از طریق Type C دریافت می کند و به فرمت VGA تبدیل می کند. این تصاویر با نمایشگر یا هر وسیله ای که پورت VGA داشته باشد قابل مشاهده است.

3. کابل دو سر USB 3.1 از نوع Type-C

کابل دو سر USB 3.1 از نوع Type-C یک کابل دو طرفه است و برای انتقال تصاویر و شارژ کردن بسیار مناسب می باشد و این کابل به دلیل دو طرفه بودن آن تفاوتی نمی کند از کدام سمت کابل به گوشی و کدام سمت به شارژر وصل شود.

4. مبدل USB 3.1 و USB 3.0 به OTG

تبدیل ها انواع بسیار مختلفی دارند و باعث آسان تر شدن اتصالات دستگاه های متنوع می شوند. اکثر گوشی های موبایل و لپ تاپ ها و اولترابوک ها از این نوع مبدل برخوردار هستند. اطلاعات از نسخه USB 3.1 با حداکثر سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه انتقال داده می شود ولی در نسخه USB 3.0 اطلاعات با سرعت 5 گیگابیت بر ثانیه منتقل می شوند.

پورت لایتنینگ

در ابتدا کابل شارژ آیفون و آیپد به صورت 30 پین بود و ظاهری بزرگ و پهن داشت. اپل در سال 2012 در آیفون 5 کابل شارژ لایتنینگ را معرفی کرد. قابلیت ویژه این کابل دوطرفه بودن جهت ورود کانکتور به گوشی یا آیپد است یعنی می توان کانکتور را از هر طرفی درون درگاه قرار داد. کابل شارژ آیفون 16 پین دارد که در هر طرف کانکتور 8 پین به صورت مساوی قرار گرفته است. ترتیب قرار گرفتن پین ها به صورت زیر می باشد.

توان انتقالی پورت لایتنینگ حدود 12 وات است. کابل شارژر آیفون لایتنینگ توانایی همزمان شارژ کردن گوشی یا آیپد و جابه جایی اطلاعات را دارد.

نکاتی درباره تفاوت HD و SD در کیفیت نمایش تصاویر

برای درک تفاوت HD و SD در نمایش تصاویر و ویدئوها به راحتی می توانید با دیدن دو نمایشگر که تصاویر یکسانی را پخش می کنند و یکی از آن ها از فرمت تفاوت تتر و یو اس دی سی HD و دیگری از فرمت SD پشتیبانی می کند، کیفیت نمایش را بررسی کنید.

HD یا High Definition به میزان دقت یک نمایشگر و یا تعداد پیکسل هایی که در داخل آن وجود دارند، اشاره می کند. پیکسل کوچک ترین المان قابل نمایش در یک نمایشگر است که این نقاط در کنار هم قرار می گیرند تا تصویر کلی شکل بگیرد.

HD از استاندارد Definition (سطحی از دقت و جزئیات در تلویزیون رنگی آنالوگ که اکثر ما با آن بزرگ شدیم.) پیروی می کند. HD تعداد پیکسل های زیادی را برای ایجاد تصاویر واضح تر و با کیفیت تر در هنگام پخش ویدئو در کنار تفاوت تتر و یو اس دی سی هم قرار می دهد در نتیجه در بیان تفاوت HD و SD می توان با اطمینان گفت که کیفیت نمایش تصاویر و ویدئو در HD بسیار بالاتر از سیستم های استاندارد SD یا Standard Definition است.

برای هر گونه تعمیر تلویزیون، ال سی دی و ال ای دی می توانید از طریق فرم ثبت سفارش آنلاین و یا تماس با ما در ارتباط باشید.

به طور کلی فرمت تصاویر و نمایشگرها را می توان در سه دسته محدود کرد.

1 . فرمت استاندارد

در این حالت تصاویر دارای عرض 720 پیکسل و حداکثر ارتفاع 576 پیکسل هستند که معمولا فرمت اصلی تلویزیون های استاندارد است.

به عنوان مثال DVD های فیلمی که می خریم از همین فرمت استاندارد پیروی می کنند و حتی اگر برای نمایش آن ها از کابل HDMI استفاده کنیم کیفیت نمایش هیچ تفاوتی با زمانی که از کابل S-VIDE استفاده می کنیم ندارد.

2 . فرمت HD

در فرمت HD کاربر قادر خواهد بود تصاویر را با دقت 1280 پیکسل به صورت افقی و 720 پیکسل به صورت عمودی مشاهده کند که در این صورت کیفیت قابل مشاهده بهبود فراوانی می یابد. این فرمت را تحت عنوان HD Ready نیز می شناسند.

3 . فرمت Full HD

در فرمت Full HD کیفیت تصویر به عالی ترین درجه خود می رسد و مخاطب می تواند حتی ریزترین جزئیات را به خوبی ببیند. در این فرمت، تصویر حداکثر عرض 1920 پیکسل و حداکثر ارتفاع 1080 پیکسل نمایش داده می شود. به فرمت Full HD اصطلاحا 1080 نیز گفته می شود و منظور حداکثر تعداد پیکسل های عمودی است که نمایشگر می تواند به تصویر بکشد.