اندیکاتور های پیشرو

منظور از اندیکاتور های پیشرو و تاخیری چیست؟

پیش از این در مقالات مختلف نمودارهای متفاوتی را معرفی کردیم. علاوه بر این اندیکاتورها و ابزارهای زیادی را پوشش دادیم که بررسی آنها در تجزیه و تحلیل روندهای بالقوه و فرصت‌های معاملاتی به شما کمک می‌کند. در این مقاله نیز می‌خواهیم استفاده از اندیکاتور های پیشرو و تاخیری را توضیح دهیم.

برای درک بهتر یک اندیکاتور ، لازم است که نقاط قوت و ضعف هر ابزار را به طور کامل درک کنید. در این شرایط می‌توانید تعیین کنید که کدام یک کارایی بهتری برای شما دارد. ابتدا باید چند مفهوم را بررسی کنیم.

دو نوع اندیکاتور اصلی داریم:

• اندیکاتور های پیشرو (Leading)
• اندیکاتور های تاخیری (Lagging)

یک اندیکاتور پیشرو (Leading)، سیگنال را قبل از وقوع روند جدید یا معکوس ارائه می‌دهد. این اندیکاتور ها با پیش بینی اینکه قیمت‌ در آینده چگونه خواهد بود، به شما در کسب سود کمک می‌کند.

اندیکاتور های پیشرو یا لیدینگ با اندازه‌ گیری میزان «بیش خرید» یا «بیش فروش» کار می‌کنند. این کار با این فرض انجام می‌شود که اگر یک جفت ارز «بیش فروش» داشته باشد، بر می‌گردد.

یک اندیکاتور تاخیری (Lagging)، پس از شروع روند سیگنال را به شما ارائه می‌دهد. این اندیکاتور اساسا به شما می‌گوید که روند شروع شده است و باید از آن استفاده کنید.

زمانی که قیمت‌ها در روندهای نسبتا طولانی حرکت می‌کنند، اندیکاتور تاخیری یا لگینگ به خوبی عمل می‌کند.

اندیکاتورهای تاخیری به شما درباره تغییرات آینده در قیمت هشدار نمی‌دهند، آنها به سادگی به شما می‌گویند که قیمت چه عملکردی دارد (افزایش یا کاهش) تا بتوانید مطابق با آن معامله کنید.

استفاده از انواع اندیکاتور

با توجه به توضیحات داده شده ممکن است تصور کنید که استفاده از اندیکاتور پیشرو بهتر است و می‌توان با استفاده از آن ثروتمند شد. حق با شماست!

اگر اندیکاتور پیشرو همیشه عملکرد درستی داشته باشد، هر بار که از آن استفاده می‌کنید؛ می‌توانید روند را تشخیص داده و از این طریق کسب سود کنید. اما این اندیکاتور همیشه عملکرد خوبی ندارد.

هنگامی که از شاخص‌های پیشرو استفاده می‌کنید، فیک‌ اوت (fakeout) زیادی را تجربه خواهید کرد. اندیکاتور های پیشرو به دلیل دادن سیگنال‌های جعلی بدنام هستند و می‌توانند شما را گمراه کنند.

گزینه دیگر، استفاده از اندیکاتور های تاخیری است که مستعد سیگنال‌های جعلی نیستند. اندیکاتورهای تاخیری فقط پس از اینکه تغییر قیمت به وضوح روند را شکل داد سیگنال می‌دهد. نکته منفی در این اندیکاتورها این است که شما در وارد شدن به یک پوزیشن معاملاتی کمی دیر عمل خواهید کرد.

اغلب بیشترین سودها در کندل‌های ابتدایی روند رخ می‌دهد، بنابراین با استفاده از یک اندیکاتور تاخیری ممکن است بسیاری از سود را از دست بدهید.

اندیکاتورهای تاخیری باعث می‌شوند شما دیر خرید و فروش کنید. اما در ازای از دست دادن هر فرصت اولیه، با نگه داشتن شما در مسیر درست بازار، ریسک شما را تا حد زیادی کاهش می‌دهند.

بیایید به طور کلی همه اندیکاتور ها را به دو دسته طبقه بندی کنیم:

1. اندیکاتورهای پیشرو یا اوسیلاتور ها
2. اندیکاتور های تاخیری یا اندیکاتور های دنبال کننده روند

در حالی که این دو می‌توانند از یکدیگر حمایت کنند، احتمال تضاد آنها با یکدیگر بیشتر است. اندیکاتور های تاخیری، برخلاف اندیکاتور های پیشرو، در بازارهای جانبی عملکرد خوبی ندارند.

جمع بندی

رویکرد کلی این است که شما باید از اندیکاتور های تاخیری در بازارهای پرطرفدار و اندیکاتور های پیشرو در بازارهای جانبی استفاده کنید.

لازم به ذکر است که هیچکدام از این دو اندیکاتور به تنهایی عملکرد خوبی ندارند؛ اما برای استفاده بهتر از آنها باید از مشکلات احتمالی اطلاع داشته باشید.

10 ایندیکیتور یا اندیکاتور (Indicator) بسیار مهم و کاربردی

برای موفقیت در بازارهای مالی و تبدیل شدن به یک تریدر حرفه ای باید به تکنیک ها و اصول تحلیل اینگونه بازارها تسلط کافی داشته باشید. امروز در داناپ پس از بررسی مفهوم ایندیکیتور یا اندیکاتور (Indicator)، ده مورد از انواع گوناگون آن را نیز به شما معرفی خواهیم کرد.

اندیکیتور یا اندیکاتور چیست؟

اندیکاتور یک شاخص آماری محسوب می شود که برای اندازه گیری وضعیت فعلی سهام یا پیش بینی روند قیمتی آن در آینده مورد استفاده تحلیل گران بورس قرار می گیرد.

اندیکاتورها را می توان به دو دسته کلی اقتصادی (Economic) و تکنیکال (Technical) تقسیم کرد. اندیکاتور اقتصادی یک معیار آماری است که برای اندازه گیری رشد یا رکود اقتصادی در تحلیل فاندامنتال مورد استفاده قرار می گیرد.

اندیکاتور تکنیکال نیز برای پیش بینی تغییرات روند قیمتی سهام در تجزیه و تحلیل تکنیکال استفاده می شود. دسته بندی های دیگری نظیر اندیکاتور پیشرو (Leading) و تاخیری (Lagging) نیز وجود دارند، اندیکاتور پیشرو قیمت آتی سهام را پیش بینی می کند در حالی که اندیکاتور تاخیری، روند قیمتی سهام در گذشته را مورد بررسی قرار می دهد. در ادامه 10 مورد از مهم ترین اندیکاتورهای موجود را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

معرفی 10 اندیکاتور بسیار مهم و کاربردی

ایندیکیتورهای تجاری اگر در کنار ابزارهای مدیریت ریسک استفاده شوند تاثیرات بسیار مفیدی بر روی تحلیل و پیش بینی شما از روند قیمتی سهام خواهند داشت. بنابراین می توان از اندیکاتور در بازارهای مالی نظیر بازار فارکس (Forex)، بورس کالا و بورس سهام استفاده کرد. به عبارت دیگر معامله کنندگان می توانند با بررسی اندیکاتورها، روند و سیگنال های بازار را شناسایی کنند. بهترین ایندیکیتورهای موجود عبارتند از :

1. میانگین متحرک (MA)
2. میانگین متحرک نمایی (EMA)
3. اسیلاتور تصادفی (Stochastic Oscillator)
4. میانگین متحرک همگرا واگرا (MACD)
5. باند بولینگر (Bollinger Bands)
6. شاخص قدرت نسبی (RSI)
7. فیبوناچی اصلاحی
8. ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud)
9. انحراف معیار
10. شاخص میانگین جهت دار

در ادامه هر کدام از اندیکاتورهای ذکر شده را به طور مختصر توضیح خواهیم داد.

1- میانگین متحرک (MA)

اندیکاتور میانگین متحرک (Moving Average) اندیکاتوری است که با حذف نوسانات قیمتی کوتاه مدت (نویز)، امکان شناسایی جهت (صعودی یا نزولی) روند قیمت سهام را در اختیار تحلیل گران قرار می دهد. این شاخص در واقع میانگین قیمت سهام را در یک بازه زمانی مشخص محاسبه می کند. داده های استفاده شده در این ایندیکیتور بستگی به زمان اجرای آن دارد، برای مثال محاسبه یک اندیکاتور بلند مدت مستلزم جمع آوری اطلاعات در بازه زمانی 200 روزه است.

محاسبه شاخص MA به شما در مطالعه سطوح حمایت و مقاومت (Support & Resistance) قیمت یک سهم و تاریخچه بازار کمک خواهد کرد، به عبارت دیگر از طریق آن می توان تا حدودی الگوی قیمت سهام در آینده را نیز پیش بینی کرد.

2- میانگین متحرک نمایی (EMA)

میانگین متحرک نمایی در واقع یک شاخص MA است که تمرکز خود را بر روی قیمت های اخیر می گذارد و در نتیجه به اطلاعات جدید بهتر پاسخ می دهد. استفاده همزمان این اندیکاتور با شاخص های دیگر به معامله گران کمک می کند تا تحرکات مهم بازار را شناسایی کرده و درستی آنها را مورد ارزیابی قرار دهند. برای ارزیابی نوسانات قیمتی کوتاه مدت از نسخه 12 یا 26 روزه و برای بازه طولانی از نسخه 50 یا 200 روزه این ایندیکیتور استفاده می شود.

3- اسیلاتور تصادفی (Stochastic Oscillator)

اسیلاتور تصادفی یک اندیکاتور است که قیمت تمام شده یک دارایی را با بازه قیمتی آن در دوره های دیگر مقایسه می کند و برای تعیین نرخ شتاب قیمت (Momentum) و قدرت روند مورد استفاده قرار می گیرد. این اندیکاتور در مقیاس عددی بین 0 تا 100 نوسان دارد؛ اعداد زیر 20 در واقع نشان دهنده اشباع فروش (Oversold) و اعداد بالای 80 نیز نشانگر اشباع خرید (Overbought) در بازار هستند. با این حال یک روند قدرتمند همیشه اصلاح یا اوج گیری مجدد قیمت را در پی نخواهد داشت.

4- میانگین متحرک همگرا واگرا (MACD)

میانگین متحرک همگرا واگرا (Moving Average Convergence Divergence) ایندیکیتوری است که تغییرات قیمتی یک دارایی را از طریق مقایسه دو میانگین متحرک شناسایی می کند. اندیکاتور MACD به تریدرها کمک می کند تا فرصت های خرید و فروش موجود در نزدیکی سطوح حمایت و مقاومت را شناسایی کنند.

همگرایی (Convergence) به معنای نزدیک شدن دو میانگین متحرک به یکدیگر و واگرایی (Divergence) نشانگر دور شدن آن دو خط متحرک از یکدیگر است. اگر دو میانگین متحرک به سمت یکدیگر کشیده شوند، سیگنال کاهش قیمت صادر می شود و در صورتی که خطوط میانگین متحرک از یکدیگر دور شوند، آنگاه می توان نتیجه گرفت که نرخ سهام افزایش خواهد یافت.

5- باند بولینگر (Bollinger Bands)

ایندیکیتور باند بولینگر دامنه قیمتی یک سهام در معاملات را به تحلیل گران ارائه می دهد، در حقیقت عرض باند برای نشان دادن نوسانات اخیر افزایش یا کاهش می یابد. زمانی که باند بولینگر باریک می شود نشان دهنده این است که نوسانات قیمتی یک دارایی در حال کاهش یافتن است در حالی که عریض شدن باندها بیانگر افزایش نوسانات قیمتی خواهد بود.

استفاده از اندیکاتور باند بولینگر برای شناسایی اینکه یک دارایی در خارج از سطح معمول خود معامله می شود، بسیار کاربردی است. علاوه بر این معمولا برای پیش بینی تحرکات قیمتی بلند مدت مورد استفاده قرار می گیرد. به عبارت دیگر اگر روند قیمت سهام همواره به سمت باند بالایی حرکت کند می توان پیش بینی کرد که بازار در وضعیت اشباع خرید قرار دارد و حرکت مستمر روند قیمت به سمت باند پایینی بیانگر اشباع فروش بازار خواهد بود.اندیکاتور های پیشرو

6- شاخص قدرت نسبی (RSI)

شاخص قدرت نسبی (Relative Strength Index) اغلب برای شناسایی شتاب قیمت (Momentum)، وضعیت بازار و سیگنال های هشدار دهنده مربوط به تحرکات قیمتی خطرناک مورد استفاده تحلیل گران قرار می گیرد. شاخص RSI همانند اسیلاتور تصادفی بین دو سطح 0 تا 100 در حال نوسان است که اندیکاتور های پیشرو سطح بالای 70 نشان دهنده خرید های افراطی (اشباع خرید) و سطح پایین تر از 30 نمایانگر فروش های افراطی (اشباع فروش) خواهد بود.

سیگنال اشباع خرید در یک سهام حاکی از آن است که افزایش قیمت کوتاه مدت احتمالا به یک نقطه بلوغ می رسد و دارایی در مسیر اصلاح قیمت قرار خواهد گرفت و در مقابل، سیگنال اشباع فروش به معنی این است که کاهش قیمت در بازه زمانی کوتاه مدت به یک نقطه اوج خواهد رسید و دارایی مجددا با افزایش قیمت روبرو خواهد شد.

7- فیبوناچی اصلاحی

تحلیل گران با استفاده از اندیکاتور فیبوناچی اصلاحی می توانند درجه حرکت یک بازار در مقایسه با روند فعلی آن را مشخص کنند. اصلاح نیز زمانی اتفاق می افتد که بازار با افت موقتی مواجه شده باشد که به اصطلاح به آن پولبک (Pullback) گفته می شود.

تریدرهایی که اعتقاد دارند بازار سهام در شرف حرکت است معمولا از اندیکاتور فیبوناچی برای اثبات ادعای خود استفاده می کنند. این شاخص در شناسایی سطوح حمایت و مقاومتی که روند نزولی یا صعودی سهام را نشان می دهد به تحلیل گران کمک زیادی خواهد کرد. در حقیقت تحلیل گران از این طریق متوجه می شوند که در کجا باید محدودیت اعمال کرده یا اینکه در چه زمان پوزیشن معاملاتی را باز و بسته کنند.

8- ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud)

ایندیکیتور ایچیموکو همانند بسیاری از شاخص های دیگر، سطوح حمایت و مقاومت (Support & Resistance) را شناسایی می کند. واژه ایچیموکو به زبان انگلیسی به One-look Equilibrium Chart ترجمه شده است بدین معنی که تحلیل گران در یک نگاه می توانند اطلاعات زیادی از این نمودار کسب کرده و روند قیمتی سهام را متوجه شوند. به عبارت دیگر این اندیکاتور روند بازار و سطوح حمایت و مقاومت فعلی سهام را شناسایی کرده و روند قیمتی آن دارایی در آینده را نیز پیش بینی خواهد کرد.

9- انحراف معیار (Standard Deviation)

اندیکاتور انحراف معیار به تریدرها کمک می کند تا حجم تحرکات قیمتی یک دارایی را اندازه گیری کنند، همچنین آنها می توانند از طریق شاخص SD، میزان تاثیرگذاری نوسانات در قیمت های آتی آن دارایی را نیز مشخص کنند. این اندیکاتور قادر نیست که روند صعودی یا نزولی قیمت سهام را پیش بینی کند ولی در شناسایی تاثیر نوسانات به معامله گران کمک بزرگی خواهد کرد.

انحراف معیار در واقع تحرک قیمت فعلی یک دارایی را با تاریخچه قیمتی آن مقایسه می کند. برخی از معامله گران بر این باورند که تحرکات قیمتی بزرگ همواره تحولات قیمتی کوچک را دنبال می کنند و تحرکات قیمتی ناچیز نیز عموما به دنبال تحرکات قیمتی قابل توجه و بزرگ اتفاق می افتد.

10- شاخص میانگین جهت دار (ADX)

شاخص میانگین جهت دار (Average Directional Index) قدرت یک روند قیمتی را در مقیاس 0 تا 100 مشخص می کند. اگر این شاخص بالاتر از تراز 25 باشد به معنی این است که روند قیمتی قدرتمند خواهد بود، در حالی که عدد کمتر از 25 نمایانگر روند قیمتی ضعیف است. معامله گران از طریق این اطلاعات می توانند از استمرار روند نزولی یا صعودی قیمت یک دارایی اطمینان حاصل کنند.

شاخص ADX معمولا بر اساس میانگین تحرک قیمت در یک بازه زمانی 14 روزه و وابسته به فرکانس ترجیحی معامله گران محاسبه می شود. به خاطر داشته باشید که شاخص ADX هرگز پیشرفت احتمالی یک روند را نشان نمی دهد بلکه فقط قدرت روند را بیان خواهد کرد. کاهش قیمت یک دارایی موجب افزایش میزان شاخص میانگین جهت دار می شود که نشان دهنده روند نزولی شدید است.

نکات مهمی که قبل از استفاده از اندیکاتور باید بدانید

اولین قانون در استفاده از اندیکاتورهای معاملاتی این است که شما نباید به یک اندیکاتور اکتفا کنید و یا اینکه از تعداد زیادی ایندیکیتور به صورت همزمان استفاده کنید، در عوض شما می توانید در راستای اهداف خود چند گزینه معدود را انتخاب کرده و روی آنها تمرکز کنید. شما همچنین باید در کنار ارزیابی تحرکات قیمتی در طول زمان، اندیکاتورهای تکنیکال را نیز مورد استفاده قرار دهید.

این نکته را به خاطر بسپارید که همواره یک سیگنال مشخص را باید از چند جهت مورد بررسی قرار داد. برای مثال فرض کنید که از یک اندیکاتور سیگنال خرید و از اطلاعات قیمت (Price Action) سیگنال فروش را دریافت کرده اید، در این صورت باید برای تایید نهایی سیگنال از اندیکاتورهای مختلف در بازه های زمانی گوناگون استفاده کنید. نکته پایانی که باید مدنظر قرار دهید این است که در زمان استفاده از اندیکاتور نباید از استراتژی تجاری و اهداف شخصی خود منحرف شوید.

تفاوت اندیکاتورهای متقدم و متاخر در تحلیل تکنیکال

اندیکاتورهای متقدم و متاخر، انواعی از اندیکاتورهای فنی هستند که اطلاعاتی را در رابطه با تحلیل تکنیکال بازارهای مالی به کاربران و سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند. این اندیکاتورها نقش مهمی در تحلیل تکنیکال معاملات نوسانی ایفا می‌کنند و هدف اصلی آن‌ها تحلیل تکنیکال و پیش‌بینی قیمت بازارهای معاملاتی در آینده است. به‌طورکلی اندیکاتورهای متقدم Leading و اندیکاتورهای متاخر Legging، ابزارهای مورد استفاده در تحلیل تکنیکال هستند که روند صعودی و یا نزولی بازارهای مالی و دارایی‌های دیجیتال را می‌سنجند و شما را از روندهای اقتصادی بازار آگاه می‌کنند. در این مقاله، به‌طور مفصل به معرفی اندیکاتورهای متقدم و متاخر به عنوان بخشی از استراتژی‌های تحلیل تکنیکال بازارهای معاملاتی می‌پردازیم تا با تحلیل نقاط ضعف و قدرت اندیکاتورها، مناسب‌ترین آن‌ها را در معاملات خود انتخاب کنید.

اندیکاتورهای متقدم، پیشرو یا پیشتاز Leading

اندیکاتورهای متقدم به منظور پیش‌بینی تغییرات بیشتر قیمت طراحی شده‌اند تا به معامله‌گران در انجام معاملات اطلاعات از پیش تعیین‌شده ارائه کنند. اندیکاتورهای پیشرو با ارائه سیگنال اولیه ورود یا خروج، فرصت‌های بیشتری را برای تجارت فراهم می‌کنند. به‌طور‌کلی یک اندیکاتور پیشرو ابزاری است که برای پیش‌بینی جهت آینده بازار طراحی شده و معامله‌گران را قادر می‌سازد تا حرکات بازار را پیش از موعد مقرر پیش‌بینی کنند. در تئوری عملکرد این اندیکاتورها، اگر یک اندیکاتور پیشرو سیگنال صحیح را ارائه دهد، یک معامله‌گر می‌تواند قبل از حرکت بازار، سرمایه‌گذاری خود را انجام دهد. با‌این‌حال، شاخص‌های پیشرو ۱۰۰٪ دقیق نیستند.

به همین دلیل است که آن‌ها اغلب با سایر اشکال تحلیل‌ تکنیکال ترکیب می‌شوند. بسیاری از اندیکاتورهای متقدم محبوب در دسته نوسانگرها قرار می‌گیرند، زیرا می‌توانند یک روند معکوس از روند احتمالی را قبل از وقوع شناسایی کنند. با‌این‌حال، همه اندیکاتورهای پیشرو یا متقدم از محاسبات یکسانی استفاده نمی‌کنند، بنابراین این احتمال وجود دارد که اندیکاتورهای مختلف سیگنال‌های متفاوتی را نشان دهند.

معرفی چهار اندیکاتور متقدم محبوب

1. اندیکاتور یا شاخص قدرت نسبی (RSI)
2. نوسانگر تصادفی
3. ویلیامز %R
4. حجم در تعادل (OBV)

اندیکاتور شاخص قدرت نسبی (RSI)

شاخص قدرت نسبی (RSI) یک شاخص حرکتی است که معامله‌گران می‌توانند از آن برای تشخیص این‌که آیا بازار بیش‌از‌حد خرید یا فروش است، استفاده کنند. هنگامی که RSI سیگنالی می‌دهد، اعتقاد بر این است که بازار معکوس خواهد شد و این یک نشانه برای این است که معامله‌گر باید وارد بازار شده و یا از آن خارج شود. همانطور که گفتیم RAI یک نوسانگر است، بنابراین در یک مقیاس از صفرتا۱۰۰ نشان داده می‌شود. اگر RSI بالای ۷۰ باشد، بازار اغلب به عنوان خرید بیش‌از‌حد در نظر گرفته می‌شود و اگر اندیکاتور به زیر سطح ۳۰ برسد، معمولاً بازار بیش‌ازحد فروش در نظر گرفته می‌شود.

نوسانگر تصادفی

نمونه محبوب دیگری از اندیکاتور‌های متقدم، نوسانگر تصادفی است که برای مقایسه قیمت‌های بسته‌شدن اخیر با محدوده معاملاتی قبلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ویلیامز R%

محدوده درصد ویلیامز، که بیشتر به عنوان ویلیامز %R شناخته می‌شود، بسیار شبیه به اندیکاتور نوسانگر تصادفی است. تفاوت اصلی این دو اندیکاتور در این است که ویلیامز در مقیاس منفی کار می‌کند. بنابراین بین محدوده صفر تا ۱۰۰- قرار دارد و به ترتیب از ۲۰- و ۸۰- به عنوان سیگنال‌های خرید بیش‌ازحد و فروش بیش‌ازحد استفاده می‌کند.

حجم در تعادل (OBV)

حجم در تعادل (OBV) یکی دیگر از اندیکاتورهای متقدم مبتنی بر حرکت است. این اندیکاتور با توجه به حجم معاملات، معامله‌گران را قادر سازد تا در مورد قیمت بازار پیش بینی کنند. معامله‌گرانی که از OBV به‌عنوان شاخص پیشرو استفاده می‌کنند، بر افزایش یا کاهش حجم، بدون تغییر معادل قیمت، تمرکز می‌کنند.

اندیکاتور متاخر، تاخیری یا Legging

اندیکاتورهای متاخر در درجه اول برای فیلترکردن نویز ناشی از حرکات کوتاهمدت بازار و تأیید روندهای بلندمدت استفاده شده و برخلاف اندیکاتورهای پیشرو، معمولاً بر روی خود نمودار قیمت ترسیم می‌شوند. اندیکاتورهای متاخر، اندیکاتورهایی هستند که از یک روند پیروی کرده و سپس برگشت قیمت را پیش‌بینی می‌کنند. این اندیکاتورها زمانی که قیمت‌ها در روندهای طولانی حرکت می‌کنند، عملکرد بسیار خوبی دارند. اندیکاتور متاخر تغییرات آتی در قیمت‌ها را نشان نمی‌دهد و‌ فقط قیمت‌های در حال افزایش یا کاهش را ارائه می‌دهد تا بتوانیم بر این اساس سرمایه‌گذاری کنیم.

حتی با تأخیر بازخورد، بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند اندیکاتورهای متاخر را انتخاب کنند که به آن‌ها کمک می‌کند با اعتبارسنجی نتایج، با اطمینان بیشتری معامله کنند. معمولا معامله‌گران از بیش از دو یا چند اندیکاتور متاخر برای تایید روند قیمت قبل از ورود به سهام استفاده می‌کنند. به‌طور‌کلی اندیکاتورهای متاخر ابزاری هستند که بازخورد تاخیری را ارائه می‌دهند، به این معنی که زمانی‌که حرکت قیمت سپری در حال انجام است، سیگنالی را ارائه می‌دهند و معامله گران از آن‌ها برای تایید روند قیمت قبل از ورود به معامله استفاده می‌کنند.

محبو‌ب‌ترین اندیکاتورهای متاخر

• میانگین‌های متحرک
• نشانگر MACD
• باندهای بولینگر

اندیکاتور میانگین‌های متحرک

میانگین متحرک (MAs) به عنوان یک شاخص متاخر طبقه‌بندی می‌شود زیرا بر اساس داده‌های قبلی است. سیگنال‌های خرید و فروش زمانی تولید می‌شوند که خط قیمت از میانگین متحرک یا زمانی که دو خط میانگین متحرک از یک‌دیگر عبور می‌کنند. بااینحال، از آن‌جایی که میانگین متحرک با استفاده از نقاط قیمت قبلی محاسبه می‌شود، قیمت فعلی بازار اندیکاتور های پیشرو از میانگین متحرک جلوتر خواهد بود.

نشانگر MACD

میانگین‌های متحرک می‌توانند به تنهایی مورد استفاده قرار گیرند یا می‌توانند مبنای سایر شاخص‌های فنی مانند واگرایی میانگین متحرک همگرایی (MACD) باشند. اجزای مختلف MACD فرصت‌های متفاوتی را برای معامله‌گران در بازارهای مالی فراهم می‌کند.

باندهای بولینگر

باند بولینگر یک اندیکاتور متاخر است، زیرا بر اساس میانگین متحرک ساده ۲۰ روزه (SMA) و دو خط بیرونی محاسبه می‌شود. این نوارهای بیرونی نشان‌دهنده انحراف استاندارد مثبت و منفی به دور از SMA هستند و به عنوان معیاری برای نوسانات استفاده می‌شوند.

اندیکاتورهای متقدم و متاخر چه تفاوتی با یک‌دیگر دارند؟

واضح‌‌ترین و اصلی‌ترین تفاوت اندیکاتورهای متقدم و متاخر در این است که اندیکاتورهای پیشرو حرکت بازار را پیش‌بینی می‌کنند، درحالی‌که اندیکاتورهای متاخر روندهایی را که در حال حاضر در حال وقوع هستند تأیید می‌کنند. اندیکاتورهای پیشرو و تاخیری مزایا و معایب خاص خود را دارند، بنابراین بسیار مهم است که با نحوه کارکرد هر کدام آشنا شوید و اندیکاتوری را که با استراتژی شما بیشتر مطابقت دارد، انتخاب کنید.

اندیکاتورهای متقدم به سرعت به قیمت‌ها واکنش نشان می‌دهند، که می‌تواند برای معامله‌گران کوتاه‌مدت عالی باشد. این ویژگی، آن‌ها را مستعد ارسال سیگنال‌های اشتباه می‌کند. ارسال سیگنال‌های اشتباه، زمانی اتفاق می‌افتند که سیگنالی نشان می‌دهد زمان ورود به بازار است، اما روند به سرعت معکوس می‌شود. اندیکاتورهای تاخیری به مراتب کندتر واکنش نشان می‌دهند، به این معنی که معامله گران دقت بیشتری خواهند داشت اما ممکن است در ورود به بازار با تاخیر مواجه شوند. اندیکاتورهای تاخیری نیز می‌توانند سیگنال‌های نادرست را ارائه دهند.

تفاوت دیگر اندیکاتورهای متقدم و متاخر نحوه عملکرد و کارکرد آن‌ها است. اندیکاتورهای پیشرو هنگامی که روند در حال شروع است سیگنال‌های تجاری را به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند در حالی که اندیکاتورهای تاخیری اقدامات قیمتی را دنبال می‌کنند. اندیکاتورهای پیشرو یا Leading سعی در پیش‌بینی قیمت با استفاده از بازه زمانی کوتاه‌تری دارند و بنابراین حرکت قیمت را هدایت می‌کنند. درحالی‌که اندیکاتورهای تاخیری سیگنال را پس از روند یا معکوس‌شدن ارائه می‌دهند.

اندیکاتورهای متقدم یا متاخر؟ کدام بهتر است؟

برای معامله گران، اغلب دشوار است که بین استفاده از اندیکاتورهای متقدم و متاخر تعادل برقرار کنند. اگر به عنوان یک معامله‌گر فقط بر اندیکاتورهای پیشرو و یا فقط اندیکاتورهای تاخیری تکیه می‌کنید، شانس مشاهده سیگنال های نادرست زیادی برای شما وجود دارد. با معایبی که این دو اندیکاتور دارند، بهتر است یک استراتژی معاملاتی با استفاده از این اندیکاتورهای پیشرو و تاخیری ایجاد کنید.

همان‌طور که گفتیم، اندیکاتورهای پیشرو به منظور پیش‌بینی تغییرات بیشتر قیمت طراحی شده‌اند تا به معامله‌گران در معاملات برتری بدهند و اندیکاتورهای تاخیری، اندیکاتورهایی هستند که روندی را دنبال کرده و سپس معکوس قیمت‌ها را پیش‌بینی می‌کنند. توجه داشته باشید که استفاده از تنها فقط یک اندیکاتور، می‌تواند تأثیرات منفی بر استراتژی داشته باشد، به همین دلیل است که بسیاری از معامله گران به دنبال تعادل بین اندیکاتورهای متقدم و متاخر هستند تا با ترکیب آن‌ها دید بهتری از بازار به‌دست آورند.

جمع‌بندی

اندیکاتورهای متقدم یا پیشرو و اندیکاتورهای تاخیری نقش مهمی در تحلیل تکنیکال بازارهای مالی دارند. معامله‌گران می‌توانند با استفاده از آن‌ها سیگنال‌هایی را برای حرکت در بازار دریافت کنند. از آن‌جایی که هریک از این اندیکاتورها مزایا و معایبی دارند، معمولاً توصیه می‌شود که از ترکیب این دو اندیکاتور برای ایجاد دید بهتری در بازار سرمایه گذاری استفاده شود.

اندیکاتورهای تکنیکال پیشرو و پسرو

اندیکاتورهای پسرو (Lagging indicators)، اندیکاتورهایی هستند که از داده‌های قدیمی برای ارائه سیگنال ورود و خروج استفاده می‌کنند در حالیکه اندیکاتورهای پیشرو (Leading indicators) نشانه‌هایی از حرکت‌ قیمت در آینده را، در اختیار سرمایه‌گذاران و معامله‌گران قرار می‌دهند. اما سوالی که ذهن بسیاری از معامله‌گران را به خود جلب می‌کند این است که از کدام اندیکاتورها باید استفاده کرد و شاید این سوال پرسیده شود که کدامیک بهتر است!؟ پاسخ به این سوال جز با درک تفاوت، مزایا، معایب و محدودیت‌های هرکدام از این اندیکاتورها امکان‌پذیر نیست.

چه تفاوتی میان اندیکاتورهای پیشرو و پسرو وجود دارد؟

اندیکاتورهای پسرو (Lagging indicators)

همانطور که گفته شد اندیکاتورهای پسرو ابزاری هستند که پایه محاسبه آنها، داده‌های قدیمی است. این بدان معنی است که معامله‌گران قبل از دریافت سیگنال باید منتظر حرکت قیمت بمانند. این حرکت عموما به منظور تاییدیه‌های بیشتر و یا ثبات حرکت جدید است وهمین موضوع باعث می‌شود که معامله‌گران مجبور شوند چند پیپ از حرکت ابتدایی را از دست بدهند.

اندیکاتورهای پیشرو (Leading indicators)

اندیکاتورهای پیشرو اندیکاتورهایی هستند که عموما زودتر از حرکت آتی قیمت به حرکت درمی‌آیند و تغییر جهت می‌دهند و می‌توان برای پیشبینی حرکت بعدی قیمت از آن‌ها استفاده کرد. این اندیکاتورها به معامله‌گران اجازه می‌دهند که با توجه به الگوهای حرکتی پیشین، حرکت بعدی قیمت را حدس بزنند. نقطه ضعف این اندیکاتورها این است که قیمت ممکن است معاlله‌گر را فریب داده و یا شاهد بریک اوت‌ کاذب باشیم. معامله گران کم‌تجربه در صورت استفاده نادرست از این اندیکاتورها، عموما گرفتار حرکات سریع بازار می‌شوند و در سقف‌های قیمتی خریدار و در کف‌های قیمتی فروشنده میشوند.

از جمله اندیکاتورهای پیشروی متداول می‌توان به فیبوناچی اصلاحی، کانال‌های دانچین، سطوح مقاومت و حمایت و خطوط روند اشاره کرد.

در جدول زیر مزایا و معایب هر کدام از اندیکاتورهای تکنیکال آورده شده است:

مزایا

نقطه ورود مطلوب برای یک حرکت احتمالی را فراهم می‌کند.

معایب

پرایس اکشن همواره با توجه به پیش‌بینی‌ها پیش‌ نمی‌رود.

مثال‌هایی از تفاوت میان اندیکاتورهای پیشرو و پسرو

حال بیایید اندیکاتور های پیشرو مثال‌هایی از نحوه کارکرد هرکدام از این اندیکاتورها بر روی یک نمودار مشاهده کنیم.

مثال اول:

در این مثال ما اندیکاتور مکدی را بر روی جفت ارز GBPUSD در تایم فریم ۵ دقیقه قرار دادیم. می‌بینید که حرکت اندیکاتور کاملا با حرکت قیمت هماهنگ است. معامله‌گران از این حرکات برای گرفتن تاییدیه برای ورود یا خروج استفاده می‌کنند.

مثال دوم:

در این مثال همان جفت ارز و همان تایم فریم را مشاهده می‌کنیم. اما این بار اسیلاتور استوکاستیک را بر روی نمودار قرار داده‌ایم. این اندیکاتور هر زمان به محدوده زیر ۲۰ برسد، سیگنال صعودی و هر زمان به بالای ۸۰ برسد، سیگنال نزولی صادر می‌کند. در تصویر نوع سیگنال‌دهی و دقت این اندیکاتور را مشاهده می‌کنید.

مثال سوم:

در این مثال باز هم همان جفت ارز GBPUSD را در تایم فریم ۵ دقیقه‌ای مشاهده می‌کنیم. با این حال، این بار میانگین متحرک ۱۴ دوره‌ای را قرار داده‌ایم. هر زمان قیمت زیر این اندیکاتور برود، شاهد افت قیمت هستیم و هر زمان بالای آن برود، شاهد افزایش قیمت خواهیم بود. همانطور که می‌بینید، دریافت سیگنال با این اندیکاتور منوط به از دست دادن مقداری از پیپ‌ها است.

مثال چهارم:

باز هم همان نمودار و همان تایم فریم اما این بار یک اندیکاتور پیشرو را استفاده کرده‌ایم. خطوطی که مشاهده می‌کنید، خطوط حمایت و مقاومتی اندیکاتور های پیشرو اندیکاتور های پیشرو است که معامله‌گران با توجه به تجربه و آموزش‌های خود رسم کرده‌اند. معامله‌گران با استفاده از رسم این خطوط سعی می‌کنند حرکت آتی قیمت را حدس بزنند. با این حال همانطور که گفته شد، به راحتی نمی‌توان تشخیص داد که آیا قیمت از این خطوط تبعیت می‌کند یا آنها را می‌شکند.

سیگنال‌های متناقض در اندیکاتورهای پسرو

اگرچه اکثر اندیکاتورهای پسرو از حرکت‌های پیشین قیمت استفاده می‌کنند. اما هنگام استفاده از آن‌ها باید دقت کافی را به خرج بدهید. استفاده از چند سیگنال به صورت همزمان چندان کار عاقلانه‌ای نیست چرا که این اندیکاتورها ممکن است سیگنال‌های متناقض بدهند و معامله‌گر را به شک بیندازند. نمودار زیر، جفت ارز EURUSD را نشان می‌دهد که در آن اندیکاتورهای پارابولیک‌ سار (SAR)، مقاومت نسبی و استوکاستیک قرار داده شده است. همانطور که می‌بینید هر سه اندیکاتور در نقاط مختلف سیگنال‌های مشابهی می‌دهند.

با این حال در نمودار زیر می‌بینید که همان اندیکاتورها در حال ارسال سیگنال‌های متناقضی هستند.

پس توجه داشته باشید که صرفا استفاده کردن از چندین و چند اندیکاتور در نمودار شما را به یک معامله‌گر موفق تبدیل نمی‌کند.

نتیجه‌گیری

نکته‌ای که در بحث اندیکاتورها چه پیشرو و چه پسرو باید به یاد داشته‌باشید این است که هیچ اندیکاتوری را نمی‌توان «بهترین اندیکاتور» قلمداد کرد. حتی اندیکاتورهای مختلف نیز بهتر از یکدیگر نیستند بلکه هر کدام از آن‌ها در مواقع خاصی از حرکت بازار، عملکرد بهتری را از خود به نمایش می‌گذارد. یک معامله‌گر خوب می‌تواند با یک اندیکاتور ساده به نتایج مطلوبی برسد اما یک معامله‌گر بد با استفاده از پیچیده‌ترین اندیکاتورها نیز باز هم ضرر می‌کند. این بر عهده شما است که ابتدا درک درستی از چگونگی کارکرد اندیکاتورهای مختلف بدست آورید، سپس از آن‌ها در جهت بهبود استراتژی معاملاتی خود استفاده کنید.

اندیکاتور پیشرو (Leading indicator)، هر متغیر دلخواهِ قابل اندازه‌گیری یا قابل مشاهده است که تغییرات در روند‌٬ سری داده‌ها و یا هر پدیده دلخواه دیگر را قبل از وقوع آن، پیش‌بینی می‌کند. اندیکاتورهای پیشروی اقتصادی بیشتر برای پیش‌بینی تغییرات قبل از حرکت اقتصاد به سمتی مشخص استفاده می‌شود و همچنین به ناظران و قانون‌گذاران بازار این کمک را می‌کند تا تغییرات مشخصی را در اقتصاد پیش‌بینی کنند.

اندیکاتور‌های پیشرو می‌توانند برای پیش‌بینی زمان‌، اندازه و مدت شرایط اقتصادی و تجاری آینده مفید باشند. یک اندیکاتور پیشرو می‌تواند متضاد یک اندیکاتور پسرو (تاخیری) باشد.

نکات کلیدی

• اندیکاتورهای پیشرو، بخشی از داده‌های اقتصادی‌اند که نشان‌دهنده تحرکات آینده یا تغییرات هر پدیده دلخواه هستند.
• اندیکاتور‌های پیشروی اقتصادی می‌توانند در پیش‌بینی رویدادهای آتی و روند کسب و کارها‌٬ بازار و اقتصاد به ما کمک کنند.
• اندیکاتور‌های پیشروی مختلفی هستند که در دقت و صحت متفاوت‌اند ازاین‌رو عاقلانه است در صورت تمایل برای برنامه‌ریزی آینده از طیفی متنوع از اندیکاتور‌های پیشرو استفاده کنید.
• شاخص اعتماد مشتری‌٬ شاخص خرید مدیران (PMI)، مدعیان بیکاری و میانگین ساعت کاری نمونه‌هایی از اندیکاتورهای پیشرو هستند.

چگونه یک اندیکاتور پیشرو را تحلیل کنیم؟

اندیکاتور‌های پیشرو باید قابل اندازه‌گیری باشند تا بتوانند نکاتی را در مورد مسیر بعدی اقتصاد ارائه دهند. سرمایه‌گذاران از این اندیکاتور‌ها به منظور هدایت استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود استفاده می‌کنند تا آینده بازارها را پیش‌بینی کنند. سیاست‌گذاران و بانکداران مرکزی هنگام تعیین سیاست‌های پولی از این اندیکاتورها استفاده می‌کنند. صاحبان کسب‌ و‌ کارها از آنها برای تصمیم‌‌گیری استراتژیک استفاده می‌کنند زیرا می‌توانند پیش‌بینی کنند که شرایط اقتصادی آینده چه تأثیری بر بازارها و درآمد آن‌ها دارد.

اندیکاتور‌های پیشرو اغلب مبتنی بر داده‌های جمع‌آوری شده توسط منابع معتبر بوده و متمرکز بر جنبه‌های اقتصادی هستند. به عنوان مثال، اقتصاد‌دانان شاخص خرید مدیران را به دقت زیر نظر می‌گیرند تا رشد تولید ناخالص داخلی را پیش‌بینی کنند و بتوانند تغییرات تقاضا برای مواد اولیه کارخانجات را اندازه گیری کنند.

از سوی دیگر، شاخص سفارشات کالاهای با‌دوام نیز براساس نظرسنجی ماهانه تولیدکنندگان صنعتی تعیین می‌شود. این شاخص به طور دقیق سلامت بخش کالاهای بادوام را اندازه گیری می‌کند. همچنین بسیاری از مردم شاخص اعتماد مصرف‌کننده را از دقیق‌ترین اندیکاتورهای پیشرو می‌دانند. این شاخص از مصرف‌کنندگان در مورد برداشت‌ها و نگرش‌هایشان پیرامون اقتصاد نظر‌سنجی می‌کند.

اندیکاتور های پیشرو برای سرمایه گذاران

بسیاری از سرمایه‌گذاران اگرچه به همان شاخص‌های پیشروی موردتوجه اقتصاددانان توجه می‌کنند، اما تمرکز اصلی آنها بر روی شاخص‌هایی است که مستقیماً با بازار سهام مرتبط هستند.

یکی از شاخص های مورد علاقه سرمایه‌گذاران تعداد مدعیان بیکاری است. وزارت کار ایالات متحده هر هفته گزارشی از تعداد مدعیان بیکاری ارائه می‌دهد که به عنوان شاخصی برای سلامت اقتصاد شناخته می‌شود. افزایش مدعیان بیکاری حاکی از تضعیف اقتصاد است که احتمالاً تأثیر منفی بر بازار سهام خواهد داشت. اگر مدعیان بیکاری کاهش یابد احتمالا به معنی رشد کارخانه‌ها و همچنین اقتصاد است که این خود نشانه خوبی برای بازار سهام می‌باشد.

به عنوان مثالی دیگر جمعی از فعالان بازار، منحنی بازده اوراق قرضه و بخصوص اختلاف بین بازده اوراق خزانه‌داری ۲ ساله و ۱۰ ساله ‌را یک اندیکاتور پیشرو می‌دانند. این بدان دلیل است که بازده ۲ ساله بیش از بازده ۱۰ ساله با رکود و بی‌ثباتی کوتاه مدت بازار در ارتباط است.

اندیکاتور های پیشرو برای کسب و کارها

همه‌ی کسب و کارها گزارش درآمد خالص و ترا‌زنامه خود را پیگیری می‌کنند اما این داده‌ها اندیکاتور‌ها‌ی پسرو هستند. عملکرد گذشته یک کسب و کار لزوما نشان دهنده عملکرد آن در آینده نیست.

در عوض کسب و کارها به عملکرد خود (مانند رضایت مشتری) به عنوان شاخصی برای درآمد آتی‌، رشد یا سود بنگاه خود نگاه می‌کنند‌. برای مثال شکایات مشتری یا بررسی آنلاین گزارشات منفی، اغلب مشکلات مربوط به تولید یا خدمات را نشان می‌دهد و در برخی صنایع ممکن است سیگنال کاهش درآمد در آینده باشد.

دقت اندیکاتور های پیشرو و نحوه استفاده از آنها

اندیکاتور های پیشرو همیشه دقیق نیستند. با‌این‌حال‌، مشاهده چندین اندیکاتور پیشرو همراه با انواع دیگر داده‌ها می‌تواند به ارائه اطلاعات در مورد سلامت آینده اقتصاد کمک کنند.

شاخص‌های پیشرو معمولا باید میان دقت‌٬ صحت و زمان در پیش‌بینی آینده نوعی مصالحه برقرار کنند. با اینکه ممکن است ‌یک اندیکاتور پیشروی ایده‌آل، تغییرات در روند اقتصادی یا عملکرد کسب و کار را با دقت بالایی تخمین بزند ولی در دراز‌مدت و در عمل، تمام اندیکاتور‌های پیشرو عملکردهای متفاوتی را از خود نشان خواهند داد.

به طور مثال‌٬ با توجه به اقتصاد ایالات متحده‌٬ داده‌های «سفارش کالا‌های سرمایه ای جدید» می‌تواند حاوی یک هشدار بسیار جدی درخصوص رکود در اقتصاد (در دراز مدت) باشد‌٬ اما اختلاف زمانی برای نشان دادن تاثیر این آمار در قیمت سهام یا تولید ناخالص داخلی می‌تواند بین ۱۲ تا ۲۴ ماه باشد (که می‌تواند نشان از دقت پایین این شاخص از دیدگاه زمانی باشد). به علاوه، مقدار تغییرات در «سفارش کالاهای سرمایه ای جدید» ممکن است هیچ رابطه مستقیمی با مقدار تغییرات تولید ناخالص داخلی نداشته باشد. بنابراین این شاخص به‌خصوص ممکن است به عنوان یک علامت هشدار در بلند مدت مفید باشد٬ اما ممکن است از دقت بالایی در زمان دقیق یا اندازه‌ی تغییرات روند در آینده برخوردار نباشد.

از طرف دیگر‌٬ یک اندیکاتور پیشرو ممکن است اطلاعات بسیار درست و دقیقی در رابطه با تغییر روند در بازار یا اقتصاد بدهد اما فقط طی چند ماه یا چند فصل آینده. در عمل‌، این بدان معنی است که استفاده از طیف وسیعی از اندیکاتور های مختلف پیشرو که از دقت، صحت و آینده‌نگری مختلفی برخوردار باشند، می‌تواند بهترین فرصت را برای بهره‌گیری از روندهای آینده فراهم کند‌.