آینده ارز کوانتوم

خطر محاسبات کوانتومی بر آینده رمز ارزها

به گزارش تماس نیوز از ZDNet، مدیر عامل D-Wave Systems آلن باراتز معتقد است که حداقل یک دهه دیگر طول می کشد تا شرایط در سیستم های محاسبات کوانتومی بوجود بیاید تا برای شکستن رمز ارز های فعلی استفاده شود.

وی با اشاره به اینکه D-Wave دارای یک تیم امنیتی داخلی است که فعالیت های سیستم های خود را رصد می کند اذعان داشت هنوز تعیین انواع ابزارهای هک که می توانند در رایانه های کوانتومی منجر به این امر شوند خیلی زود است.

گزارش Deloitte Consulting نظرات باراتز را تکرار کرد و بیان داشت که رایانه های کوانتومی سرعت کافی برای شکستن رمز ارزها ندارند و به این زودی ها این کار شدنی نیست با این حال، سیستم های کوانتومی می توانند تهدیدی واقعی در طولانی مدتبرای این ارزهای دیجیتالی باشند و بسیار مهم است که اکنون آماده سازی و برای برنامه ریزی برای چنین تهدیدی در آینده انجام شود.

بر همین اساس در مورد تأثیر آن بر بیت کوین و بلاکچین ، شرکت مشاور تخمین زد که 25٪ از بیت کوین های در گردش در معرض حمله کوانتومی هستند ، به ویژه به ارز رمزنگاری شده ای که در حال حاضر در P2PK ذخیره شده است (پرداخت با کلید عمومی) و استفاده مجدد از P2PKH آدرس (پرداخت با کلید عمومی هش). این نوع پرداخت ها به طور بالقوه در معرض خطر حمله قرار می گیرند زیرا کلیدهای عمومی آنها می توانند مستقیماً از آدرس آن کشف شوند یا هنگام استفاده از بیت کوین به صورت عمومی منتشر شوند.

Deloitte راهی برای پنهان کردن چنین شکافهایی رمزنگاری بعد از کوانتوم پیشنهاد کرد ، اگرچه ، این الگوریتم ها می توانند چالش های دیگری برای استفاده از بلاکچین ها ایجاد کنند اما با اضافه کردن اینکه این شکل جدید رمزنگاری توسط متخصصان آینده آن بلاکچینی قوی و غیر قابل نفوذ ارزیابی شده است.

پیتر شور، ریاضیدان در سال 1994 فرمولی کوانتومی منتشر کرد که به گفته وی می تواند رایج ترین الگوریتم های رمزنگاری نامتقارن را بشکند. این پیشنهاد نشان داد که ، با توجه به یک سیستم محاسبات کوانتومی به اندازه کافی بزرگ ، می توان از این الگوریتم برای شناسایی یک کلید خصوصی استفاده کرد که برای جعل امضاهای دیجیتالی با کلید عمومی مربوطه مطابقت داشته باشد.

تیمی از مهندسان و محققان در سنگاپور سال گذشته نیز اعلام كردند كه قصد دارند از فناوری رمزنگاری كوانتومی برای بهبود ابزارهای رمزگذاری شبكه بهره بگیرند ، بنابراین وقتی استفاده رایانه های كوانتومی رایج بشوند، می توانند خطرات امنیتی را كاهشبدهند. به طور خاص ، آنها به دنبال استفاده از فناوری توزیع کلید کوانتومی “مستقل از دستگاه های اندازه گیری” (MDI QKD) بودند و امیدوارند که تحقیقات آنها بتواند راه را برای کلاس جدیدی از “رمزگذارهای مقاوم در برابر کوانتوم” هموار کند.

محاسبات کوانتومی با اصول مکانیک کوانتوم که شامل محاسبات احتمالی است عمل می کند.

سرعت نور: پیش به‌سوی آینده اینترنت کوانتوم

محققان در دانشگاه تورنتو ابزاری را به معرض نمایش گذاشتند که می‌تواند به‌عنوان ستون فقرات/ Backbone اینترنت کوانتوم در آینده مورداستفاده قرار گیرد.

به گزارش خبرآنلاین، پروفسور«هوی-کوانگ لو» و همکاران دستگاهی را به صوت نمونه اولیه نمایش دادند که از یک تکرارکننده کوانتومی در ابعاد فوتون تشکیل‌شده و می‌تواند مقدمه ارتباطات راه دور کوانتومی‌شود.

«اینترنت کوانتوم» هسته اصلی پردازش اطلاعات کوانتومی محسوب شده که بسیاری از اپلیکیشن‌های جدید ازجمله «ارتباطات امن» را در بر می‌گیرد.

اینترنت کنونی به‌صورت امن تعریف‌نشده است و به همین خاطر انواع هک و نفوذ را در آن می‌بینیم. هکرها به‌طور دائم در حال کشف حفره‌های پیچیده بوده تا به دولت‌ها، سازمان‌ها و . حمله کنند.

به همین خاطر، محققان فیزیک کوانتوم را برای رمزنگاری عمیق و نفوذناپذیر مطرح کرده‌اند. یکی از فناوری‌های وعده داده‌شده QKD (توزیع کلید کوانتومی) است که از طریق آن‌همه چیز قابل‌ردیابی می‌شود. شرکای نرم‌افزاری به‌طور کامل مانیتور شده و قبل از «از دست دادن دیتا» ارتباطات لغو می‌شود. بنابراین دیتایی ردوبدل نمی‌شود و بدین‌صورت اطلاعات غیرقابل هک می‌شوند.

درحال حاضر سیگنال نوری از طریق فیبر منتقل‌شده و دیتا به‌طورمعمول از دست می‌رود، مگر اینکه از تکرارکننده در فواصل منظم استفاده شود تا سیگنال را تقویت کرده و دیتا به‌طور کامل منتقل شود.

اما اطلاعات کوانتوم متفاوت بوده و تکرارکننده‌ها برای این نوع اطلاعات مشکل‌زا است، چراکه دیتا باید در تکرارکننده ذخیره شود و خطاها پیچیده‌تر و گران‌تر می‌شوند چراکه در دمای پایین عملیات ارسال انجام می‌شود.

با توجه به این توضیحات، دکتر«هوی-کوانگ لو» رهیافتی متفاوت را ارائه کرده است و با ساخت نسل بعدی تکرارکننده‌ها به‌صورت فوتون، معایب تکرارکننده‌های معمولی را کاهش داده و یا از بین برده است.

بهترین ارز دیجیتال ایران برای سرمایه گذاری کدام است؟

در این مقاله می خواهیم درباره ی ارز دیجیتال ایران که امروزه بسیار شنیده می شود، بپردازیم برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه تا انتهای مطالب همراه ایران بورس باشید.

ارز دیجیتال ایران چیست

امروزه ارز دیجیتال ایران تقربیا به گوش همه ی مردم ایران خورده است و هم چنین یکی از بزرگ ‌ترین تحولات در اقتصاد دنیا توسط مردم بیان شده است. در ابتدا به معرفی آن بپردازیم، ارز دیجیتال یک نوع واحد پول مجازی است که به این صورت می‌توان گفت این پول هیج وجود خارجی ندارد و فقط به صورت مجازی است.

امروزه به دلیل این که اکثر داد و ستد ها به صورت اینترنتی و دیجیتالی انجام می‌ شوند این ارز جایگاه منحصر به فردی پیدا کرده است و در میان مردم بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.

با حضور این تکنولوژی دیگر نیازی به پیدا کردن کارت بانکی معتبر از بانک خاصی نیست، چرا که این یک واحد پولی بین‌المللی به شمار می رود و افراد می‌ توانید معاملات خود را به راحتی و بدون هیچ مشکلی انجام دهند.

ارز دیجیتال ایرانی پیمان

به تازگی از ارز دیجیتال ایرانی با پشتوانه طلا در کشور رونمایی شده است، هم چنین خبر خوب این است که با هماهنگی های انجام ‌شده توسط مسئولین کشور، قرار است دو کیلو طلا تأمین شود و بر اساس معادل طلا، ارز دیجیتال پیمان در اختیار میزبانان قرار بگیرد. استفاده از ارز دیجیتال ایرانی کارت امروزه در کشور و در میان مردم تا حدودی جا افتاده است و هم چنین مردم بسیار در باره ی ارز دیجیتالی ایرانی کنجکاو هستند، که چیست و چگونه می شود با آن کار کرد.

معروف ‌ترین ارز در ایران

جالب است که بدانید بیت کوین یکی از معروف ‌ترین و جا افتاده ‌ترین نوع آن در ایران است، که مورد استقبال مردم قرار گرفته است. هم چنین افراد با داشتن سهام هر یک از این ارز ها می‌توانند به صرافی رفته و ارز دیجیتال خود را به پول واقعی تبدیل کنند، که این کار بسیار جالب است. در تمامی صرافی ‌ها این ارز قابل تبدیل به دلار، ریال و … می باشد چرا که نرخ ارز دیجیتال به صورت جهانی تعیین می ‌شود.

ارز دیجیتال ایران چیست

ارز دیجیتال ایرانی به تازگی وارد بازار ایران شده و نام آن رمزارز پیمان است، هم چنین به یاد داشته باشید که برای این که کیف پول برای خرید رمزارز پیمان ایجاد کنید، باید به یکی از بانک ‌های معتبر در شهر خود مراجعه کنید و اطلاعات کامل ‌تر را از این بانک ها جویا شوید.

وجود 2 نوع صرافی

بهتر است که بدانید در حوزه ارز های دیجیتال 2 نوع صرافی وجود دارد، که یک نوع از این صرافی هابه این صورت است که مستقیماً ارز های دیجیتال را به اشخاص می آینده ارز کوانتوم ‌فروشند و در عوض آن پول فیات مانند ریال یا دلار دریافت می کنند. هم چنین در این صرافی ها قیمت خرید یا فروش ارز دیجیتال توسط خود صرافی تعیین و مشخص می شود.

نوع دوم صرافی ها به این گونه است که که خریدار و فروشنده ارز های دیجیتال را به هم متصل می کنند و در نهایت به عنوان یک واسطه عمل می کند. در این صرافی ها قیمت آن ها توسط خود خریدار و فروشنده مشخص و تعیین می شود.

صرافی ارز دیجیتال معتبر

برخی از افراد برایشان سوال به وجود می آید که صرافی ها غیر متمرکز به چه نوع صرافی هایی گفته می شود؟ در این باره باید بگوییم که صرافی­ های غیر متمرکز به گونه ای گفته می شود که با توجه به نبودن واسطه در هنگام انجام تراکنش ها، احتمال این وجود دارد که مورد اطمینان نباشد. هم چنین در صورت گم شدن کلید های اختصاصی به طور کامل تمام سرمایه رمزارزی شخص از بین خواهد رفت و دیگر نمی توانند به آن ها دسترسی داشت باشد.

صرافی ­های متمرکز

اما در مقبال آن صرافی ­های متمرکز از اهمیت و جایگاه بالاتری در میان مردم برخوردار هستند، چرا که تمام ایراد ها و کاستی­ های مورد قبل را برطرف می کند. کاربران می توانند با ارائه کارت شناسائی خود رمزارز های خود را مشاهده و بازیابی کنند.

بهتر است که بدانید صرافی های ارز دیجیتال در ایران نیز همانند صرافی های جهانی، شامل دو نوع اصلی فروشگاهی و بازار معاملاتی می باشد.

اخبار ارز دیجیتال ایران

امروزه بازار ارز دیجیتال آینده ارز کوانتوم ایران در میان مردم بسیار مورد استقبال قرار گرفته است، البته که این ارز امروزه در کل جهان توانسته است جایگاه بسیار گسترده‌ ای و مهمی در زمینه ‌های مختلف به دست آورد. صرافی های معتبر ارز دیجیتال ایران شامل: صرافی بیت برگ، صرافی والکس، صرافی بید ارز، صرافی نوبیتکس، صرافی دیجی ریال و … می باشد.

با بررسی ها و تحقیقاتی که انجام شده است، تخمین زده می شود که در آینده نزدیک، بیشتر معاملات و داد و ستد ها در کشور توسط انواع ارز های دیجیتالی انجام خواهد شد. البته هم اکنون نیز این واحد پول مجازی نتوانسته است به صورت گسترده ای در ایران توسط مردم استفاده شود.

اسم ارز دیجیتال ایران

یکی از اولین و معتبر ترین ارز دیجیتال ایران کوین و رمزارز پیمان است که مورد استقبال مردم قرار گرفته است. هم چنین افراد با داشتن سهام هر یک از این ارز ها می‌توانند به صرافی رفته و ارز دیجیتال خود را به پول واقعی تبدیل کنند. هم چنین نکته ای که بهتر است بدانید این است که بیت کوین قابلیت ماینینگ ندارد.

بهتر است که بدانید بیت کوین یکی از رایج ‌ترین ها در ایران است که با نام اختصاصی آن BTS می باشد. هم چنین این واحد پول مجازی دارای بالا ترین ارزش در بازار بین ‌المللی است و همین علت باعث شده است که در دهه‌ اخیر افراد زیادی به استفاده از آن روی بیاورند و از آن استفاده کنند.

اتریوم

اتریوم نیز یکی دیگر از این ارز ها می باشد که نام اختصاصی آن ETH است که بسیار رایج و مورد استقبال در میان مردم قرار گرفته است. دلیل استقبال زیاد از آن این است که این واحد پول به صورت سیستم نرم‌ افزاری غیر متمرکز است.

یکی دیگر از آن ها ریپل است که در مقایسه با دیگر ارز های دیجیتالی سرعت بالا تری در تراکنش ‌هایی با مبالغ بالا دارد. به این علت در اکثر موارد برای صرفه‌جویی در وقتی که فرد می گذارد، آن را جایگزین سایر ارز ها کرده اند.

یک نوع دیگر از ارز دیجیتال ایران که به محبوبیت زیادی رسیده و مورد استقبال قرار گرفته است، ارز ای او اس است. این واحد پول مجازی نیز توسط نرم‌ افزار غیر متمرکزی که دارد در ایران بسیار رایج شده است.

برای آن که مفهوم اتریوم را بهتر متوجه شوید برایتان مثال عینی آماده کرده ایم تا مسئله را برایتان باز تر کرده باشیم. در ابتدا برنامه های پر کاربردی مانند اینستاگرام و تلگرام را در نظر داشته باشید که روزانه حجم بالایی از مردم در سراسر جهان از ان استفاده می کنند و به تبادل اطلاعات با یک دیگر و هم چنین گفت و گو می پردازند. در این جا یک نکته بسیار حیاتی وجود دارد که کمتر کسی متوجه ان می شود و ان موضوع این است که تمامی این پیام رسان ها و برنامه ها متمرکز هستند.

برای مثال تقریبا همه شما می دانید که اینستاگرام متعلق به فیس بوک است و حتی زمانی که این برنامه در گوشی های هوشمند خود باز می کنید در همان ابتدا این نوشته را می بینید. همان طور که می دانید این شرکت قدرت این را دارد که بر اساس سیاست های خود از انتشار مطالبی خودداری کند و یا حتی اقدام به حذف آنان نماید. این شرکت می تواند که دسترسی برخی از افراد را نیز مسدود کرده و از فعالیت انان در این محیط خودداری کند و یا حتی در مواردی داده ‌های خصوصی کاربران را بفروشد.

بله! اگر بخواهیم از دید اتریوم به این مسئله نگاه کنیم باید بگوییم که با استفاده از ان یعنی این بستر غیر متمرکز می شود یک برنامه شبیه به اینستاگرام راه اندازی کرد که مثلا به جای شرکت فیس بوک مالک حقیقی ان همان کاربرانی باشند که دارند از ان برنامه استفاده می کنند و اطلاعات خود را ابدا در اختیار شخص دیگری قرار ندهند و همه دیتا ها در اختیار خودشان باشد.

البته باید به این مسئله توجه داشته باشیم که اتریوم بسیار تازه وارد است و در ابتدای کار است و فعلا نمی توان از ان انتظار ارائه چنین پروژه های بزرگی را داشت اما امید است که در اینده مشکلات ان رفته رفته رفع شده و بتواند قدم های بزرگی بردارد.

اگر بخواهیم مثالی دیگر از این مورد را برای شما عزیزان بیان کنیم باید بگوییم که با استفاده از این شبکه در صورتی که تمامی زیر ساخت ها برای ان مهیا باشد، می توان به برگزاری یک انتخابات سالم و شفاف که امکان تقلب در ان صفر است نیز فکر کرد و با استفاده از این شبکه ان را پیاده سازی کرد.

به طور کلی با استفاده از این خدمت غیر متمرکز می توان هر خدمت متمرکز دیگری را پیاده سازی کرد. برای مثال می توان خدمات گسترده ای که هم اکنون با واسطه گری انجام می شود را با این شبکه به اصطلاح غیر متمرکز پیاده سازی کرد. این خدمات عبارتند از پرداخت ‌ها، بیمه،‌ رأی‌ گیری ها، بانک داری، وام‌ دهی و …

بیت کوین و اتریوم

شما نیز تا کنون حتما نام پول دیجیتال بیت کوین را شنیده اید و یا درباره آن خوانده اید. آیا می دانید بیت کوین چیست و آیا همراه با اتریوم آینده مشترکی را دارند یا خیر؟ برای پاسخ با این سوال باید بگوییم که بیت کوین تقریبا اولین و معروف ترین ارز دیجیتال شناخته شده است و می توان گفت که این شبکه یک نوع نرم افزار روی آینده ارز کوانتوم آینده ارز کوانتوم بلاک چین می باشد. اگر بخواهیم ما مثالی به شما عزیزان توضیح دهیم باید بگوییم که ایمیل یکی از کاربرد هایی است که روی اینترنت وجود دارد اما در شبکه اینترنت هزاران خدمات دیگر فعال می باشد اما ایمیل یکی از ان هزار کاربرد می تواند باشد.

فردی به نام دکتر گاوین وود یکی از بنیان گذاران اتریوم است که نظر جالبی در این مورد دارد. او معتقد است که فکر کنید در خیابانی دارید قدم می زید و به یک باره تصمیم می گیرید که برای رفتن به مقصد خود تاکسی بگیرید. از آژانس های اینترنتی درخواست یک اتومبیل می کنید و ان نرم افزار خودرویی را برای شما می فرستند که نیاز به راننده ندارد و خود ران است. فرض کنید اتومبیل در بین راه نیاز دارد تا بنزین بزند و او شما را به یک پمپ بنزین می برد اما نیازی نیست تا شما پولی پرداخت کنید زیرا هزینه های سوخت را پول مسافران قبلی پرداخت خواهد کرد.

او بعد از انجام تمام این کار ها شما را به راحتی به مقصدتان می رساند و کرایه را نیز به صورت کاملا اتوماتیک از حساب الکترونیکی شما برداشت می کند. تصور کنید مدت زمانی که طول می کشد این خودرو شما را به مقصد برساند در راه به صورت کاملا خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را نیز تقبل می کند. بعد از ان که از ماشین پیاده شدید به یک تعمیرگاه مراجعه می کند تا عیب های احتمالی خود را بیاید و چک شود. تا الان احتمالا فکر کرده اید که این کار غیر ممکن است و سبیه به فیلم های تخیلی است اما باید بگوییم که قرار داد های هوشمند آینده زمین است و دیر یا زود با آن مواجه خواهیم شد.

قرارداد هوشمند

شاید با خواندن این داستان از زبان بنبان گذار اتروم این سوال برایتان به وجود بیاید که اصلا قرارداد هوشمند چیست و چه کارایی هایی دارد؟ به طور کلی می توان گفت که منظور از قرارداد هوشمند می تواند یک پروتکل باشد که از ان برای تنظیم قرارداد ها می توان بهره برد. در این نوع از قرار داد های هوشمند فرایند ها و سلسه مراتب معاملاتی به صورت کاملا شفاف و تضمین شده و بدون حضور آن شخص انجام خواهد پذیرفت زیرا فعالیت ها و تمام ساز و کار هایی که در ان ثبت می شود، قابل پیگیری هستند و به هیچ عنوان نمی شود ان ها را تغییر داد. این قرارداد ها به طور خودکار، تمامی اطلاعات مربوط به شرایط قرار داد و اجرای آن ها را شامل می شوند.

حال شاید این سوال برایتان پیش بیاد که اصلا قرارداد های هوشمند به چه دردی می خورند؟ در واقع این قرار داد های هوشمند بدون این که شخص ثالث حضور داشته باشد و طرفین قرار داد حاضر باشند، فرایند پرداخت را به طور کامل انجام خواهد داد و به زبان ساده تر تنها کاری که این دستگاه‌ ها انجام می ‌دهند این است که دستور العمل ها را به صورت روتین انجام دهند.

اولین ارز دیجیتال ایران

یکی از اولین و معتبر ترین ارز دیجیتال ایران رمزارز پیمان است که مورد استقبال مردم قرار گرفته است. هم چنین افراد با داشتن سهام هر یک از این ارز ها می‌توانند به صرافی رفته و ارز دیجیتال خود را به پول واقعی تبدیل کنند.

از معایب استفاده از آن در ایران می توان به این موارد اشاره کرد:

در نگه داری کیف پول دیجیتال خود باید بسیار مراقب باشید، چرا که فراموش کردن رمز عبور آن باعث می شود که پول های خود را از دست بدهید. باید مراقب کیف پول دیجیتال و هم چنین اکانت اینترنتی خود باشید، چرا که احتمال حمله به آن توسط هکر ها وجود دارد. در نهایت برای وارد شدن به این عرصه ابتدا باید دانش و آگاهی خود را در این زمینه افزایش بدهید تا بتوانید به فعالی در آن بپردازید.

تحریم ارز دیجیتال ایران

در چند سال اخیر تحریمات بر روی ارز دیجیتال ایران نیز بسیار اثر گذاشته است، هم چنین از ارز های غیر متمرکز که در بستر فناوری بلاک چین فعالیت می‌کنند به عنوان ابزاری برای دور زدن تحریم ها یاد می‌ شود، البته این کار از نظر فنی امکان پذیر می باشد.

پرکاربردترین این ارز های موجود در بازار جهانی شامل: کوانتوم، بیت کوین، اتریوم، ای ا اس، استلار لومنز، لایت کوین، آیوتا، ترون، نئون، دش، وی چین، نم، آنتولوژی می باشد.

سوالات متداول درباره ارز دیجیتال ایران

1. صرافی های ارز دیجیتال در ایران شامل چند نوع است؟

صرافی های ارز دیجیتال در ایران نیز همانند صرافی های جهانی، شامل دو نوع اصلی فروشگاهی و بازار معاملاتی می باشد.

صرافی­ های غیر متمرکز به گونه ای گفته می شود که با توجه به نبودن واسطه در هنگام انجام تراکنش ها، احتمال این وجود دارد که مورد اطمینان نباشد. هم چنین در صورت گم شدن کلید های اختصاصی به طور کامل تمام سرمایه رمزارزی شخص از بین خواهد رفت و دیگر نمی توانند به آن ها دسترسی داشت باشد.

معایب آن این است که در نگه داری کیف پول دیجیتال خود باید بسیار مراقب باشید، چرا که فراموش کردن رمز عبور آن باعث می شود که پول های خود را از دست بدهید، باید مراقب کیف پول دیجیتال و هم چنین اکانت اینترنتی خود باشید، چرا که احتمال حمله به آن توسط هکر ها وجود دارد.

ریپل که در مقایسه با دیگر ارز های دیجیتالی سرعت بالا تریی در تراکنش ‌هایی با مبالغ بالا دارد. به این علت در اکثر موارد برای صرفه‌جویی در وقتی که فرد می گذارد، آن را جایگزین سایر ارز ها کرده اند.

آیا کامپیوترهای کوانتومی باعث نابودی بیت کوین می‌شوند؟

با ادعای گوگل برای رسیدن به برتری کوانتومی، فناوری کامپیوترهای کوانتومی ممکن است چندان دور از دسترس نباشد. آیا ارتباطی بین کامپیوترهای کوانتمی و نابودی بیت کوین وجود دارد؟ آیا بیت کوین را تهدید می کنند؟ آیا یک کامپیوتر کوانتومی روزی از راه می رسد و تمام کیف پول ها را خالی می کند و تمام بیت کوین ها را از طریق قدرت محاسباتی برتر خود استخراج می کند؟ برخی می گویند بله، در دراز مدت، ممکن است این اتفاق بیفتد اما برخی دیگر می گویند نه، برای مدت طولانی نگرانی در این زمینه وجود نخواهد داشت.

رایانه های امروزی توانایی محاسباتی محدودی دارند. این به این دلیل است که فناوری محاسباتی فعلی از «بیت‌ها» استفاده می‌کند، یعنی کوچک‌ترین واحد ذخیره‌سازی اطلاعات. یک «بیت» فقط می‌تواند یک «0» یا «1» در هر نقطه از زمان داشته باشد. کل طیف الگوریتم های محاسباتی فعلی بر اساس پردازش این 0 یا 1 ساخته شده است. با این حال، کامپیوترهای کوانتومی می توانند کاری را انجام دهند که کامپیوترهای امروزی نمی توانند. محاسبات کوانتومی، (فناوری‌ای که در حال حاضر در مرحله تحقیق و توسعه است)، به بیت‌ها متکی نیست. از "Qubits"، یعنی "Quantum Bits" استفاده می کند. کیوبیت ها می توانند یک '0'، یک '1' و یک حالت روی هم قرار گرفته از هر دو را، همه در یک زمان نگه دارند.

این مورد یک الگوی محاسباتی کاملاً متفاوت ایجاد می کند، با قدرت محاسباتی قابل توجهی بیشتر از رایانه های کلاسیک امروزی. وقتی آنلاین هستید، هر اطلاعاتی که رد و بدل می کنید، معمولاً با RSA یا ECC رمزگذاری می شود. هر دوی اینها در برابر حملات کامپیوترهای کوانتومی آسیب پذیر هستند. یک کامپیوتر کوانتومی به اندازه کافی بزرگ، برای هر کسی که به صورت آنلاین در تعامل است، به یک مشکل امنیتی تبدیل خواهد شد.

اگر یک کامپیوتر کوانتومی بتواند اعتماد رمزنگاری را که ارزهای دیجیتال بر اساس آن ساخته شده اند، تضعیف کند، چه اتفاقی می افتد؟ جزئیات پیاده‌سازی ارزها و نحوه رسیدگی صرافی‌ ها به تراکنش‌ها و کیف پول‌ ها می‌تواند تأثیر جدی محاسبات کوانتومی روی ارزها را تغییر دهد.

چگونه محاسبات کوانتومی بر ذخیره ایمن داده های کریپتو تأثیر می گذارد؟

رمزگذاری داده های کلید خصوصی/کلید عمومی، امضای دیجیتالی کاربران بیت کوین را ایمن می کند. از اعداد فوق العاده بزرگی برای فاکتورسازی ابتدایی استفاده می کند که رایانه های کلاسیک عملاً نمی توانند آن را بشکنند.

با این حال، این موضوع می تواند با کامپیوتر کوانتومی تغییر کند. پیتر شور در سال 1995 یک الگوریتم کوانتومی چند جمله ای را معرفی کرده بود که اکنون آن را "الگوریتم شور یا Shor's algorithm" می نامیم.

تحقیقات به طور چشمگیری نشان داد که چگونه الگوریتم جدید در مقایسه با یک الگوریتم کلاسیک به تعداد بسیار کمتری عملیات برای حل یک مسئله فاکتورسازی بزرگ ابتدایی نیاز دارد. در واقع، یک کامپیوتر کوانتومی قدرتمند که الگوریتم شور را اجرا می کند می تواند چنین مشکلی را در چند روز حل کند.

این کار را با صدها میلیارد سالی که رایانه‌های کلاسیک برای حل یک مشکل مشابه زمان می‌برند مقایسه کنید! این موضوع می تواند رمزگذاری داده های کلید خصوصی/کلید عمومی امروزی را در معرض خطر قرار دهد. با این حال، نگران نشوید، زیرا کامپیوترهای کوانتومی هنوز تجاری نشده اند.

با این حال، به خاطر داشته باشید که بسیاری از سازمان ها به طور جدی در حال تحقیق و توسعه این فناوری هستند. به عنوان مثال، گوگل و IBM در حال حاضر روی کامپیوترهای کوانتومی خود کار می کنند.

نابودی بیت کوین یا بلاک چین با محاسبات کوانتومی

همانطور که گفتیم یک کامپیوتر کوانتومی به اندازه کافی بزرگ، به طور بالقوه می تواند الگوریتم های پیچیده را بسیار سریعتر از یک کامپیوتر کلاسیک فعلی اجرا کند. یک کامپیوتر کوانتومی به اندازه کافی بزرگ می تواند به طور بالقوه فناوری رمزگذاری مورد استفاده در بلاک چین را بشکند. این حملات کوانتومی ممکن است به فرد کمک کند تا شبکه های بلاک چین را برباید. با این حال، شبکه‌های بلاک چین با تهدید فوری فناوری‌های کوانتومی مواجه نیستند.

محاسبات درهم تنیدگی کوانتومی برای محاسبات کوانتومی بلاک چین متحد

یک اتفاق جالب در موضوع ظهور کامپیوترهای کوانتومی مربوط به یک تحقیق جدید است. دو محقق از دانشگاه ویکتوریا ولینگتون نیوزلند پیشنهاد می‌کنند که بلاک چین می‌تواند فراتر از استفاده از رمزنگاری کوانتومی حرکت کند. آنها محاسبات درهم تنیدگی کوانتومی را برای ایجاد نوع جدیدی از بلاک چین پیشنهاد می کنند و از مفهوم درهم تنیدگی در فیزیک کوانتومی برای این کار استفاده می کنند. به این معنا که دو ذره کوانتومی درهم تنیده، در نقطه ای از مکان و زمان که با یکدیگر برهم کنش دارند، وجود خود را به اشتراک می گذارند. از آن نقطه به بعد، اگر بخواهید یکی را اندازه گیری کنید، روی دیگری تأثیر می گذارد.

دل راجان (Del Rajan) و مت ویسر (Matt Visser)، یعنی دو محقق نامبرده، قصد دارند از این ویژگی استفاده کنند. آنها قصد دارند زنجیره بلوکی ایجاد کنند که در آن یک ذره کوانتومی تاریخ تمام پیشینیان خود را رمزگذاری کند. در نتیجه اگر هکرها سعی در هک یک ذره قبلی داشته باشند، عمل جاسوسی آنها، آن ذره را از بین می برد.

اگرچه این بلاک چین شبکه کوانتومی زنده خواهد ماند! به یاد داشته باشید که آخرین ذره در این بلاک چین تمام ذرات پیشین را در خود دارد. خلاصه پیشنهاد دو محقق این است که "اگر رایانه های کوانتومی بلاک چین ها را تهدید می کنند، بلاک چین های کوانتومی می توانند نوعی دفاع باشند".

آیا بیت کوین می تواند از هکرهای مسلح به رایانه های کوانتومی جان سالم به در ببرد؟

در آینده، حملات کوانتومی ممکن است قادر به شکستن الگوریتم های رمزگذاری مورد استفاده در بیت کوین باشند. با این حال، کامپیوترهای کوانتومی هنوز نمی توانند این کار را انجام دهند. احتمالاً یک پنجره زمانی 5 تا 10 ساله برای بیت کوین وجود دارد تا اقدامات امنیتی خود را تقویت کند تا بتواند از هکرهای مسلح به رایانه های کوانتومی جان سالم به در ببرد.

از سوی دیگر کامپیوترهای کوانتومی برای شکستن الگوریتم ایمن‌سازی بیت‌کوین، که رمزارز را در معرض خطر هکرها قرار می‌دهد، باید یک میلیون برابر بزرگ‌تر از امروز شوند.

شبکه بیت کوین توسط کامپیوترهایی به نام ماینرها که از الگوریتم رمزنگاری به نام SHA-256 استفاده می کنند که توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده ایجاد شده است، ایمن نگه داشته می شود. شکستن این کد اساساً برای رایانه‌های معمولی غیرممکن است، اما رایانه‌های کوانتومی که می‌توانند از ویژگی‌های فیزیک کوانتومی برای سرعت بخشیدن به محاسبات سوء استفاده کنند، از نظر تئوری می‌توانند آن را باز کنند.

مارک وبر و همکارانش در دانشگاه ساسکس بریتانیا بررسی کرده‌اند که برای شکستن بیت‌کوین به چه اندازه کامپیوتر کوانتومی نیاز دارید، این مطالعه از نظر تعداد کیوبیت‌ها یا بیت‌های کوانتومی، معادل بیت‌های محاسباتی معمولی انجام شده است.

هر تراکنش بیت کوین قبل از اینکه به بلاک چین اضافه شود، باید توسط شبکه ماینرها "تأیید" شود، (در دفتر کل غیرقابل تغییر بدون مالک). به هر تراکنش یک کلید رمزنگاری در طول این فرآیند تأیید اختصاص داده می شود و شکستن کلید به شما امکان می دهد مالکیت آن بیت کوین ها را در اختیار بگیرید.

وبر می گوید: تراکنش ها اعلام می شوند و یک کلید مرتبط با آن تراکنش وجود دارد. "و یک پنجره زمانی محدود وجود دارد که طی آن زمان، کلید آسیب پذیر است اما معمولاً حدود 10 دقیقه تا یک ساعت، شاید در روز زمان نیاز است."

تیم وبر محاسبه کرد که شکستن رمزگذاری بیت کوین در یک پنجره زمانی 10 دقیقه ای به یک کامپیوتر کوانتومی با 1.9 میلیارد کیوبیت نیاز دارد، در حالی که شکستن آن آینده ارز کوانتوم در یک ساعت به ماشینی با 317 میلیون کیوبیت نیاز دارد. حتی با در نظر گرفتن یک روز کامل، این رقم تنها به 13 میلیون کیوبیت کاهش می یابد.

این موضوع، خبر اطمینان‌بخشی برای دارندگان بیت‌کوین است زیرا ماشین‌های کنونی تنها کسری از این مقدار را دارند. به عنوان مثال کامپیوتر کوانتومی ابررسانا IBM تنها ۱۲۷ کیوبیت دارد، بنابراین دستگاه‌ها باید یک میلیون آینده ارز کوانتوم بار بزرگ‌تر شوند تا ارز دیجیتال را تهدید کنند، چیزی که وبر می‌گوید بعید است حداقل برای یک دهه دیگر اتفاق بیفتد.

اگرچه بیت کوین برای آینده قابل پیش‌بینی ایمن است، اما نگرانی‌هایی در مورد سایر داده‌های رمزگذاری‌شده با پنجره زمانی بسیار گسترده‌تری از آسیب‌پذیری وجود دارد. یک ایمیل رمزگذاری شده که امروز ارسال می شود را می توان در آینده پس از در دسترس بودن یک کامپیوتر کوانتومی جمع آوری، ذخیره و رمزگشایی کرد.

آیا در حال حاضر شبکه های بلاک چین مقاوم در برابر کوانتومی وجود دارد؟

برخی از ارزهای رمزپایه تهدید ناشی از انقلاب کوانتومی را زود پیش بینی کرده اند. آنها روی ساخت شبکه های بلاک چین مقاوم در برابر کوانتومی کار کرده اند. QRL، Hcash و IOTA چند نمونه از آن هستند.

جمع بندی

جوامع بلاک چین باید فعال باشند. واضح است که چند سال طول می کشد تا نسخه تجاری کامپیوترهای کوانتومی وارد بازار شود. از این رو، شبکه های بلاک چین و رمزگذاری داده ها ممکن است در حال حاضر ایمن باشند. با این حال، اکوسیستم بلاک چین نباید تهدید را دست کم بگیرد.

همانطور که می دانید، بلاک چین مورد توجه بسیاری قرار گرفته است و ممکن است شاهد باشیم که بسیاری از کسب و کارها و دولت ها آن را برای خود اتخاذ می کنند. اکنون، تأثیر انتشار ناگهانی رایانه‌های کوانتومی را در نظر بگیرید، که امنیت بلاک چین را بلافاصله کاهش می‌دهد.

تا آن زمان، کسب‌وکارها، دولت‌ها و جوامع انرژی و منابع قابل توجهی را برای پذیرش بلاک چین سرمایه‌گذاری خواهند کرد. آنها ناگهان متوجه می شوند که سرمایه گذاری آنها اهمیت زیادی ندارد! برای جلوگیری از چنین سناریوی ناخوشایندی، جوامع بلاک چین باید به طور فعالانه با تهدید محاسبات کوانتومی مقابله کنند.

کامپیوتر کوانتومی و آینده ارزهای دیجیتال

توانایی و قدرتی که کامپیوتر کوانتومی در حل مسائل پیچیده دارند، به طرز غیرقابل قیاسی بیشتر از کامپیوترهای معمولی است. این ماشین‌های قدرتمند، به عقیده برخی از کارشناسان، قادر هستند که رمزهای ایجاد شده توسط فرآیندهای پیچیده رمزنگاری را در عرض چند دقیقه رمزگشایی نمایند.

این کاری است که کامپیوترهای امروزی، تقریباً به هیچ وجه قادر به انجام آن نیستند. از این رو، در مورد آینده‌ای که در انتظار ارزهای دیجیتال با ظهور کامپیوتر کوانتومی در جهان وجود دارد، در معرض دو اتفاق بزرگ و متفاوت است؛ یکی بالا رفتن چشمگیر سرعت تراکنش‌ها و مبادلات و دیگری، ایجاد فضای ناامن برای دستکاری‌های مخرب!

همه ما تا به امروز از کامپیوترهای معمولی یا کلاسیک، به طور روزمره استفاده کرده‌ایم. همین الآن هم که در حال خواندن این مطلب هستید، از نوعی از این کامپیوترها در حال استفاده‌اید.

احتمالاً در مورد کامپیوتر کوانتومی چیزهایی شنیده باشید. در ادامه این مطلب، ابتدا به تفاوتی که بین کامپیوتر کوانتومی و کامپیوترهای معمولی وجود دارد پرداخته و سپس آینده‌ای که کامپیوتر کوانتومی می‌تواند در ارزهای دیجیتال ایجاد نماید را بررسی می‌کنیم.

کامپیوتر کلاسیک؛ چیزی که تا به امروز وجود داشته است.

کامپیوترهای کلاسیک به همین کامپیوترهایی که به صورت روزمره توسط همه ما مورد استفاده قرار می‌گیرد گفته می‌شود. روند انجام محاسبات در این کامپیوترها به طور متوالی صورت می‌گیرد. منظور از محاسبات متوالی یا ترتیبی، روندی آینده ارز کوانتوم است که در آن ابتدا یک کار محاسباتی به طور انجام شده و سپس محاسبه بعدی آغاز می‌گردد. دلیل این موضوع نیز تبعیت این دسته از کامپیوترها از قوانین صفر و ۱ است. بدین معنا که در هر لحظه، این کامپیوترها فقط باید یکی از این دو حالت صفر یا ۱ را بپذیرند؛ یا روشن یا خاموش!

پیشرفت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری که در سال‌های اخیر شاهد آن‌ها بوده‌ایم، به کامپیوترهای کلاسیک امکانات ویژه‌ای داده‌اند که باعث افزایش سرعت پردازش آن‌ها شده است. این ترقی‌های تکنولوژیک باعث شده است که سیستم‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قادر به تکه کردن محاسبات پیچیده باشند تا با افزایش بازدهی سیستم، سرعت محاسبات را افزایش دهند. اما اصل موضوع ثابت خواهد ماند؛ همواره لازم است یک کار محاسباتی پایان پذیرد تا کار بعدی آغاز شود.

محدودیتی که کامپیوترهای کلاسیک با آن مواجه‌اند.

وقتی صحبت از روند ترتیبی محاسبات در کامپیوترهای کلاسیک می‌کنیم، منظورمان دقیقاً چیست؟ این موضوع را بهتر است با ذکر یک مثال توضیح دهیم. فرض کنید که یک قفل به همراه ۵ کلید داریم. اگر بخواهیم خودمان را به عنوان یک کامپیوتر کلاسیک در نظر داشته باشیم، روند امتحان کردن کلیدها برای باز کردن قفل، به این صورت خواهد بود که ابتدا یک کلید را باید امتحان کنیم و اگر آن کلید درست نبود، سپس باید کلید دیگر را مورد امتحان قرار دهیم. بدین ترتیب، روند متوالی برای انجام کارها اندکی واضح‌تر می‌شود.

حال فرض کنید که یک کامپیوتر معمولی می‌خواهد یک کلید ۴ بیتی را حدس بزند. از آنجا که هر کدام از این بیت‌ها می‌توانند صفر یا ۱ باشند، بنابراین برای محاسبه ۴ بیت، ۱۶ حالت مختلف وجود خواهد داشت. اگر هر کدام از ۱۶ حالت را به عنوان یک کلید در نظر بگیریم، با مثالی که در مورد قفل و کلید زدیم مشخص می‌شود که با چه روندی روبرو هستیم.

رمزگشایی توسط کامپیوترهای معمولی (تقریبا) غیرممکن است.

حال تصور کنید که به جای ۴ بیت، با یک کلید ۱۶ بیتی یا حتی ۲۵۶ بیتی مواجه باشیم. به نظرتان چقدر طول می‌کشد تا بتوانیم به جواب مورد نظر برسیم؟ این همانجایی است که می‌گویند روند رمزگشایی فایل‌های Encrypt شده در سیستم‌هایی کامپیوتری، نیازمند گذراندن هزاران سال زمان است. چرا که کامپیوترهای معمولی لازم است ابتدا یک کلید را امتحان کرده و سپس کلید بعدی را. از این رو، یک کد ۲۵۶ بیتی، تعداد آینده ارز کوانتوم حالت‌هایی بیش از تمام اتم‌های روی زمین خواهد داشت. بنابراین، محاسبات آن بسیار پیچیده خواهد بود.

کامپیوتر کوانتومی؛ پدیده‌ای که به زودی خواهد درخشید!

کامپیوتر کوانتومی به دسته‌ای از کامپیوترهای اتلاق می‌شود که روند حل مسائل در آن‌ها کاملاً متفاوت از کامپیوترهای معمولی است. این کامپیوترها با سرعتی بسیار فراتر از کامپیوترهای معمولی می‌توانند محاسبات را پردازش کنند. هرچند کامپیوتر کوانتومی همچنان در مراحل ابتدایی توسعه و ترقی خود هستند.

اصلی که در کامپیوتر کوانتومی به کار گرفته شده است، بر مبنای نحوه رفتاری است که در ذرات زیر اتمی شکل می‌گیرد. این نظریه را می‌توان از طریق مکانیک کوانتوم توضیح داد.

رفتار مکانیک کوانتوم در کامپیوتر کوانتومی

تفاوتی که بین کامپیوتر کوانتومی و کامپیوترهای کلاسیک وجود دارد، در نحوه پردازش آن‌ها از اطلاعات است. گفتیم که یک کامپیوتر کلاسیک می‌تواند در هر لحظه، تنها یکی از دو مقدار صفر یا ۱ را بپذیرد. اما این موضوع در مورد کامپیوتر کوانتومی متفاوت است.

این کامپیوترها با بیت‌های کوانتومی یا Qubit کار می‌کنند. کیوبیت در واقع واحد پایه‌ای پردازش کامپیوتر کوانتومی است. کیوبیت نیز همچون بیت می‌تواند دو مقدار صفر یا ۱ را بپذیرد. اما تفاوتی که وجود دارد این است که در پدیده مکانیک کوانتومی، کیوبیت می‌تواند همزمان هر دو مقدار صفر و ۱ را داشته باشد.

مثالی دیگر؛ این بار در مورد کامپیوتر کوانتومی

مثال قبلی را به خاطر دارید؟ اینکه فرض کنیم یک قفل داریم و ۵ کلید. در مورد کامپیوترهای کوانتومی دیگر لازم نیست که منتظر باشیم تا کلیدها را یکی‌یکی امتحان کنیم. بلکه اینجا می‌توانیم سریعاً همه کلیدها را به طور همزمان مورد بررسی قرار دهیم. می‌شود تصور کرد که تا چه حد سرعت و راندمان انجام محاسبات افزایش خواهد یافت.

حال تصور کنید که با یک کلید ۲۵۶ بیتی مواجه هستیم. در مورد کامپیوترهای معمولی، رمزگشایی یک کلید ۲۵۶ بیتی به قرن‌ها زمان نیاز خواهد داشت. اما این موضوع درباره کامپیوتر کوانتومی می‌تواند تنها در عرض چند دقیقه صورت پذیرد.

بنابراین یکی از جوانب منفی که در مواجه کامپیوتر کوانتومی و ارزهای دیجیتال وجود دارد، رمزگشایی الگوریتم‌هایی است که بر پایه رمزنگاری نامتقارن ایجاد شده‌اند. این کار می‌تواند به سادگی، امنیت کل شبکه‌های اینترنت را به خطر بیندازد.

رمزنگاری نامتقارن، امنیت اینترنت و کامپیوترهای کوانتومی

رمزنگاری نامتقارت که به کلیدهای عمومی و خصوصی نیز معروف است، مولفه‌ای مهم از سیستم‌های زیرساختی در بستر اینترنت است. این موضوع درباره ارزهای دیجیتال نیز اهمیتی دوچندان دارد. چرا که در آن‌ها با مفاهیم مالی و ارزش‌های پولی مواجه هستیم. این کلیدها، برای رمزگذاری و رمزگشایی اطلاعات استفاه می‌شوند.

در رمزنگاری‌های نامتقارن می‌توان کلید عمومی را در اختیار دیگران گذاشت. این کلید می‌تواند به عنوان شناسه‌ای برای دیگران باشد تا از آن برای انتقال اطلاعات به شما استفاده کنند. این در حالیست که کلید خصوصی همواره در دست خودتان خواهد بود تا از آن برای باز کردن صندوقچه الکترونیکی خود استفاده نمائید.

از مزایای مهمی که رمزنگاری نامتقارن ایجاد کرده است، امکان تبادل کردن اطلاعات بدون به اشتراک گذاشتن کلید عمومی در مجراهایی است که اعتماد در آن‌ها وجود ندارد. بدون وجود این قابلیت حیاتی و مهم، غیرممکن است که بتوانیم لحظه‌ای در فضای اینترنت با امنیت عمل کنیم. تصور وجود بانکداری‌های آنلاین بدون این قابلیت، تصوری خنده‌دار خواهد بود.

رمزنگاری نامتقارن از این جهت امنیت دارد که در آن‌، حدس زدن کلید خصوصی از روی کلید عمومی بسیار دشوار است. در حال حاضر، الگوریتم‌های تولید جفت کلیدها به گونه‌ای عمل می‌کنند که روند امنیت اطلاعات را در این مورد به خوبی حفظ می‌کنند. اما روی کار آمدن کامپیوتر کوانتومی باعث می‌شود که این موضوع با شرایط جدیدی مواجه شود. احتمالاً تا اکنون به خوبی متوجه شده‌اید که منظورمان دقیقاً چیست!

استخراج بیت کوین با کامپیوترهای کوانتومی!

همگی می‌دانیم که در استخراج بیت کوین از رمزنگاری استفاده می‌شود. تمام رقابتی که بر سر استخراج بیت کوین وجود دارد نیز از پیدا کردن جواب معمایی است که در دل کدنویسی‌های بیت کوین نهفته شده است. در حال حاضر، تمام ماینرها، از کامپیوترهای کلاسیک برای یافتن جواب معما استفاده می‌کنند. حال تصور کنید که تنها یک ماینر بتواند با استفاده از کامپیوتر کوانتومی، اقدام به استخراج بیت کوین نماید.

این موضوع می‌تواند باعث شود که تنها همان استخراج کننده، به کل شبکه بیت کوین مسلط شود. این مساله خواهند توانست امنیت کل شبکه را برهم زند، غیرمتمرکز بودن آن را کاهش داده و شبکه بیت کوین را در معرض حمله ۵۱ درصدی قرار دهد. از این رو، مساله فوق خواهد توانست یک شبه همه بیت کوین یا دیگر پلتفرم‌های ارزهای دیجیتال را نابود کند.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

همانطور که در ابتدای مقاله گفتیم، این موضوع می‌تواند باعث دو اتفاق متفاوت شود. یکی افزایش سرعت تراکنش‌ها و دیگری امنیت شبکه. باید منتظر ماند تا ببینیم که حضور یافتن کامپیوترهای کوانتومی در عرصه زندگی ما چطور می‌تواند باعث تغییر دادن اکوسیستم‌های دیجیتالی شود.

از آنجا که یک ابزار، هر چقدر هم که قدرت داشته باشد، به تنهایی دارای سوگیری و جهت‌ مشخصی برای اقدام نیست، باید ببینیم که چگونه می‌توان از کامپیوترهای کوانتومی در جهت سازندگی استفاده کرد. اینکه وجود این کامپیوترها می‌توانند باعث کاهش امنیت و حمله‌های مخرب شوند، تنها سناریویی است که در این مقاله به آن پرداخته شد.

استانداردهایی که در برابر کوانتوم بوجود می‌آیند، می‌توانند به همان روشی که تا کنون برای تامین امنیت شبکه‌ها مورد استفاده واقع می‌شود، همچنان ادامه داشته باشد. از این رو، در دسترس بودن ابزارهای جدید برای عموم می‌تواند تا نهایی شدن این استانداردها، اکوسیستم دیجیتال را با قدرتمندترین ابزارهای دفاعی در برابر حملات مخرب امن نگه دارد.