ورود به بستر تجارت

ما در بحث بازاریابی‌های مبتنی ‌بر سیستم‌های نرم‌افزاری و قراردادهای هوشمند یعنی روی smart contractها متمرکز شدیم و الحمدلله الان هم پیاده‌سازی شده است.

جلسه و تماس ویدیویی برای همه.

Google Meet سرویسی است ویژه تماس‌ها و جلسه‌های ویدیویی امن و با کیفیت بالا که برای همه و در هر دستگاهی دردسترس است.

ایمن ملاقات کنید

Meet از همان محافظت‌هایی استفاده می‌کند که Google برای ایمن‌سازی اطلاعات و حفاظت از حریم‌خصوصی به‌کار می‌برد. کنفرانس‌های ویدیویی Meet درحین انتقال رمزگذاری می‌شوند و مجموعه اقدامات امنیتی ما به‌طور مداوم به‌روزرسانی می‌شود تا محافظت بیشتری ارائه شود.

از هرجایی با هم ملاقات کنید

همه هم‌گروهی‌ها را در Google Meet گردهم‌آورید. در آنجا می‌توانید پیشنهادهای کسب‌وکار ارائه دهید، در تکالیف شیمی همیاری کنید یا رودررو ارتباط برقرار کنید.

کسب‌وکارها، مدارس، و دیگر سازمان‌ها می‌توانند با حداکثر ۱۰۰٬۰۰۰ بیننده در داخل دامنه خود جلسه‌های جاری‌سازی زنده برگزار کنند.

در هر دستگاهی و از هر جایی ملاقات کنید

مهمانان می‌توانند بدون نیاز به نصب نرم‌افزار، ازطریق رایانه خود و بااستفاده از مرورگرهای مدرن بپیوندند. در دستگاه‌های تلفن همراه، مهمانان می‌توانند از برنامه Google Meet بپیوندند. مهمانان حتی می‌توانند از Google Nest Hub Max به جلسه‌ها و تماس‌ها بپیوندند.

بدون سروصدای محیط ملاقات کنید

Google Meet متناسب با سرعت شبکه شما تنظیم می‌شود تا از برقراری تماس ویدیویی باکیفیت بالا در هرجایی که هستید اطمینان حاصل شود. پیشرفت‌های جدید در هوش مصنوعیْ تماس‌های شما را (حتی وقتی محیط اطرافتان شلوغ است) بدون سروصدای محیط برقرار می‌کند.

با همه ملاقات کنید

Google Meet با بهره‌گیری از ویژگی زیرنویس زنده که به‌واسطه فناوری تشخیص گفتار Google ارائه می‌شود، جلسه‌ها را قابل‌دسترس‌تر کرده است. برای سخنرانان غیربومی، شرکت‌کنندگان دچار اختلال شنوایی، یا صرفاً در کافی‌شاپ‌های پرسروصدا، زیرنویس زنده کمک می‌کند همه به‌راحتی جلسه را دنبال کنند (فقط به زبان انگلیسی دردسترس است).

متصل بمانید

زمان‌بندی ساده، ضبط آسان و طرح‌بندی‌های تطبیقی به افراد کمک می‌کند فعال و متصل بمانند.

اشتراک‌گذاری صفحه

با نمایش دادن کل صفحه‌نمایش یا فقط یک پنجره، سند، اسلاید، و صفحه‌گسترده ارائه دهید.

میزبانی جلسه‌های بزرگ

حداکثر ۵۰۰ شرکت‌کننده داخلی یا خارجی را به جلسه دعوت کنید.

پیوستن از تلفن

از برنامه Google Meet برای پیوستن به تماس ویدیویی استفاده کنید یا با تماس تلفنی ازطریق شمارهٔ تماس ورودی در دعوت جلسه، فقط به‌صورت صوتی بپیوندید.

کنترل را در دست بگیرید

جلسه‌ها به‌طور پیش‌فرض ایمن هستند. مالکان می‌توانند کنترل کنند که چه‌کسی می‌تواند به جلسه بپیوندد؛ فقط افراد مورد تأیید مالک جلسه می‌توانند وارد شوند.

همه‌فرستی رویدادهای داخلی

رویدادهایی مثل جلسه‌های شورای شهر و جلسه‌های فروش را برای حداکثر ۱۰۰٬۰۰۰ بیننده در داخل دامنه خود جاری‌سازی زنده کنید.

شرکت‌های پیشرو به Google Meet اعتماد دارند

سؤالات برتر

تفاوت Google Hangouts، ‏Hangouts Meet و Google Meet چیست؟

نام تجاری Hangouts Meet و Hangouts Chat در آوریل ۲۰۲۰ به Google Meet و Google Chat تغییر کرد. در سال ۲۰۱۹ اعلام کردیم که همه کاربران Hangouts قدیمی را به محصولات جدید Meet و Chat منتقل خواهیم کرد. برای اینکه همه بتوانند از کنفرانس ویدیویی آنلاین در سطح سازمانی استفاده کنند، در ماه مه ۲۰۲۰ نسخه بدون هزینه Google Meet را معرفی کردیم.

آیا Google Meet امن است؟

بله. Meet از زیرساخت‌ ایمن طراحی‌شده Google Cloud برای کمک به محافظت از داده‌های شما و حفاظت از حریم‌خصوصی‌تان بهره می‌برد. اینجا می‌توانید درباره تعهدات ما نسبت به حفظ حریم خصوصی، اقدامات ضد سوء‌استفاده و حفاظت از داده بیشتر بدانید.

آیا شرکت‌کنندگان خارجی می‌توانند به تماس بپیوندند؟

کاملاً. برای نسخه بدون هزینه Google Meet، همه شرکت‌کنندگان باید برای پیوستن به سیستم «حساب Google» وارد شده باشند. می‌توانید با نشانی ایمیل شخصی یا کاری، «حساب Google» ایجاد کنید.

برای مشتریان Google Workspace، وقتی جلسه‌ای ایجاد کنید، می‌توانید هر فردی را برای پیوستن دعوت کنید، حتی اگر «حساب Google» نداشته باشد. کافی است پیوند یا شناسه جلسه را با همه شرکت‌کنندگان جلسه هم‌رسانی کنید.

هزینه Google Meet چقدر است؟

همه افرادی که «حساب Google» دارند می‌توانند جلسه ویدیویی برگزار کنند، تا ۱۰۰ شرکت‌کننده را دعوت کنند، و هر بار بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای ۶۰ دقیقه جلسه برگزار کنند.

برای مشاهده ویژگی‌های بیشتر مثل شماره‌های تماس ورودی بین‌المللی، ضبط جلسه‌ها، جاری‌سازی زنده، و کنترل‌های سرپرستی به طرح‌ها و قیمت‌گذاری مراجعه کنید.

آیا پیوندهای Google Meet منقضی می‌شوند؟

به هر جلسه کد جلسه منحصربه‌فردی اختصاص می‌یابد که بسته به نوع محصول Workspace که جلسه ازطریق آن ایجاد شده است، مدت انقضای آن مشخص می‌شود. در اینجا، اطلاعات بیشتری دریافت کنید.

آیا Google Meet با شرایط لازم صنعتی من مطابقت دارد؟

محصولات ما (ازجمله Google Meet)، به‌طور مرتب تحت راستی‌آزمایی مستقل ایمنی، حریم‌خصوصی و کنترل‌های مطابقت، گواهینامه‌های دریافتی، گواهی‌های مطابقت، یا گزارش‌های ارزیابی براساس استانداردهای کل جهان قرار می‌گیرند. اینجا می‌توانید فهرست جهانی گواهینامه‌ها و گواهی‌های ما را پیدا کنید.

سازمان من از Google Workspace استفاده می‌کند. چرا Google Meet را در «تقویم» نمی‌بینم؟

سرپرست‌های فناوری و اطلاعات تنظیمات Google Workspace را کنترل می‌کنند، برای مثال اینکه Google Meet راهکار کنفرانس ویدیویی پیش‌فرض در «تقویم Google» باشد یا نه. به مرکز راهنمایی سرپرست Google Workspace‏ مراجعه کنید تا با نحوه فعال کردن Google Meet در سازمانتان آشنا شوید.

بررسی مفهوم، قلمرو و منابع حقوق تجارت الکترونیک

تجارت الکترونیکی یک عرصه جذاب و پر مخاطره است که موجب تغییرات اساسی در زندگی بشر کنونی گردیده است. دسترسی آسان، ورود سرمایه ها، اشخاص متنوع، کسب و کارها و نظام های حقوقی موجب شده در کشورهای مختلف جهان از جمله ایران، سهم زیادی از تولید ناخالص داخلی به این نوع تجارت اختصاص داشته باشد. در گفتار پیش رو به دنبال شناخت مفهوم، شکل گیری و منابع حقوقی تجارت الکترونیک در ایران و جهان هستیم تا با شناخت قوانین و منابع حقوقی در ماه های آینده به بررسی مسئولیت‌ها، نحوه جبران خسارت و جرایم در بستر این نوع تجارت به تفصیل بپردازیم.

تجارت الکترونیک
این نوع تجارت برای اولین بار در اوایل دهه هفتاد میلادی ارائه گردید، در این زمان استفاده از مدل‌های شرکت‌های تجارت اینترنتی خیلی پر هزینه بود و تنها سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ که از لحاظ مالی در رده‌های بالایی قرار داشتند کاربر این تجارت محسوب می‌گردیدند و با گسترش شبکه جهانی اینترنت در اوایل دهه نود میلادی، با توجه به نیاز کسب وکارها به جذب و ارائه خدمات به اشخاص خارج از محدوده جغرافیایی، تجارت اینترنتی رفته رفته رونق بیشتری گرفت و این نوع تجارت وارد عرصه جدید و جذابی گردید تا آنجا که با ایجاد بسترهای ارزان قیمت، مناسب و دسترسی آسان در تجارت‌های آنلاین، کاربران زیادی به آن سمت سوق پیدا کردند و این امر موجب ایجاد کسب و کارها جدید و شکل گیری ایده‌های نو در این نوع تجارت و عوامل سبب شکل گیری یک تجارت جهانی برای دسترسی آسان به هر کالا و خدمات, مورد نیاز بشر گردید.

اصول و ضوابط در بستر تجارت الکترونیک

با گسترش و ورود سرمایه‌های خرد و کلان در اکثر کشورها وجود یک قانون مدون برای تنظیم روابط حفظ حقوق و جلوگیری از وقوع جرایم یک نیاز اساسی محسوب گردید تا آنجا که دو موضوع جدید در این عرصه با نام‌های فناوری اطلاعات و تبادل الکترونیکی داده ماهیت حقوقی بسیاری از عناصر قرادادهای خرید و فروش کالا و خدمات را در معرض ابهام و اشکال قرار داد و مسائل حقوقی زیادی را مطرح نمود که فعالان این عرصه و حقوقدانان نمیتوانستند نسبت به آنها بی‌تفاوت باشند زیرا میتوان گفت بدون تعیین تکلیف و شفاف‌سازی این مسائل امکان تنظیم روابط و تعیین حقوق و تکالیف اشخاص در یک بستر امن برای این نوع تجارت فراهم نبود تنها با ایجاد اصول و ضوابطی بر تجارت الکترونیک امکان حفظ حقوق فعالان در این عرصه فراهم می‌گردید.

تاریخچه قوانین تجارت الکترونیک در جهان

با گسترش تجارت الکترونی دغدغه ایجاد قوانین برای جلوگیری از وقوع جرائم برای کشورها به وجود آمد تا آنجا که در سازمان ملل و کمیسیون های وابسته از قبیل کمیسیون حقوق تجارت بین‌الملل و کنفرانس تجارت و توسعه تلاش‌های فراوانی جهت تسهیل و توسعه تجارت الکترونیک صورت پذیرفت. از جمله این‌ تلاش‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود: کمیسیون حقوق تجارت بین‌الملل سازمان ملل متحد (آنسیترال) در سال ۱۹۹۶ قانون نمونه‌ای را در رابطه با تجارت الکترونیکی پیشنهاد نمود و در سال ۲۰۰۱ قانون نمونه دیگری را در مورد امضای الکترونیکی عرضه کرد که مورد استقبال کشورهای مختلف قرار گرفته است. علاوه بر آنسیترال سازمان‌های حرفه‌ای خصوصی مانند اتاق بازرگانی بین‌المللی نیز به منظور ایجاد یک چهارچوب کلی برای استفاده از امضای الکترونیکی در مبادلات تجارت بین‌الملل متنی را تحت عنوان راهنمای عمومی ورود به بستر تجارت برای تجارت بین‌المللی الکترونیک مطمئن تدوین نموده‌اند.

همچنین سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نیز در ۱۹۹۸ برای مستند سازی تجارت الکترونیکی و سیاستهای کلی آن متن جامعی را ارائه داد. در زمینه قانونگذاری ملی در کشورهای مختلف در سطح جهان نیز بنا به ضرورت مبادرت به وضع قوانین خاصی گردیده است. زیرا وجود نظام حقوقی مدون برای کشور‌های پیشرفته از اواخر دهه ۸۰ میلادی احساس گردید و کشورها با ایجاد قوانین یا پیوستن به کنوانسیونهای جهانی در جهت ایجاد یک محیط امن برای تجارت الکترونیک خود بودند و کشورهایی نظیر فرانسه که قانون شماره ۲۳۰-۲۰۰۰ مصوب ۱۳ مارس ۲۰۰۰ که ناظر به پذیرفتن ادله اثباتی در مورد فناوری اطلاعات و امضاهای الکترونیک می‌باشد به منظور تضمین انتقال مفاد دستورالعمل اروپایی ۱۳ دسامبر ۱۹۹۹ به حقوق داخلی و ماده ۱۳۱۶ قانون مدنی این کشور اضافه نمود و در حالیکه این قانون از یک طرف به قانون نمونه آنسیترال مصوب ۱۹۹۶ و از طرف دیگر به دستورالعمل اروپایی امضای الکترونیک توجه نموده است. (باید گفت این قانون از حیث توجه به ادله اثبات در خصوص مباحث فنآوری اطلاعات بسیار پیش رفته تر از دستورالعمل اروپایی است).

فرمان شماره ۲۷۲-۲۰۰۰ در تاریخ ۳۰ مارس ۲۰۰۱ به منظور اجرای بند ۴ ماده ۱۳۱۶ قانون مدنی در رابطه با امضای الکترونیک صادر گردید و زمینه اجرای تجارت الکترونیکی را بیشتر در این کشور فراهم نمود.‌ در ایالت متحده نیز با شناخت مشکلات این عرصه در دهه نود میلادی به دنبال ایجاد سازوکار هایی جهت جلوگیری از وقوع جرایم در این بستر پر مخاطره بوده‌اند و تصویب قانون امضای الکترونیک در اواسط دهه نود در ایالت یوتا نمونه این قانونگذاری می‌باشد. در سایر کشورها نیز با درک این موضوع و شناخت بسترهای تجارت الکترونیک به ایجاد سیستم‌های اتومایسون برای نظارت بهتر بر مبادلات در این عرصه و ایجاد تبادل لوایح به صورت الکترونیک نمودند تا آنجا که کشورهای توسعه یافته با ایجاد فضای باز برای کسب وکار‌های نوین و صدور مجوز‌های محدود برای این نوع کسب و کارها امکان فعالیت و شناخت حوزه فعالیت کسب و کار را فراهم نموده‌اند.

مسیر تدوین و تصویب قانون تجارت الکترونیک در ایران
در کشور ما نیز به تدریج و با روش‌شدن اهمیت فناوری و گسترده شدن فعالیت در حوزه فناوری و دغدغه‌های وجود تجارت الکترونیک همسو با پیشرفت تکنولوژی در کشور‌های دیگر، در اواخر دوره‌ی مجلس پنجم مطرح گردید و بحث تدوین قانونی برای تجارت الکترونیک و نظامند شدن تبادلات در این حوزه در آن دوره با پیگیری کسب و کار‌ها با عنوان نیاز به تصویب قانون تجارت الکترونیک توسط نمایندگان مطرح و ثبت شد. ولی عملاً در مجلس ششم همراه با شتاب گرفتن موضوع توسعه ی فناوری اطلاعات و فراگیری فضای تجارت الکترونیک و عدم وجود قانون مدون در حوزه تجارت الکترونیک، بحث در این خصوص فعال شد. نمایندگان مجلس ششم با درک پر اهمیت بودن و نیاز جامعه به وجود قانون، پیگیری‌های جدی در این خصوص انجام دادند و نهایت این تلاش‌ها منجر به تهیه یک پیش نویس جامع از قانون و یک گزارش ضمیمه توسط وزارت بازرگانی شد. در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۲ به تصویب مجلس ششم رسید و شاید قانون تجارت الکترونیک مهم ترین سند حقوقی این حوزه به شمار آید. ولی در این راستا و همسو با تصویب این قانون در حوزه تجارت الکترونیک تاکنون قانون‌های دیگری نیز تدوین و تصویب شده‌اند از جمله این قوانین می‌توان به قانون جرایم رایانه‌ای، قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم‌ افزارهای رایانه‌ای، قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری اشاره کرد.

قوانین مدون و قابل استناد حقوق تجارت الکترونیک ایران

منابع حقوق تجارت الکترونیک به دو دسته منابع اصلی و فرعی تقسیم می‌گردند:
منابع اصلی حقوق تجارت الکترونیک:
۱. قانون اساسی : هر چند در قانون اساسی اشاره مستقیمی به تجارت الکترونیک نگردیده است ولی در راستای تحقق اصل ۴۴ قانون اساسی استفاده از تجارت الکترونیکی و توسعه اقتصاد نوین ضروری است .
۲. قوانین عادی: مجموع مقررات الزام آوری که با طی تشریفات قانونی به تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان می‌رسد. از جمله: قانون تجارت الکترونیک, قانون جرایم رایانه‌ای, قانون مدنی, قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه‌ای.

منابع فرعی حقوق تجارت الکترونیک
نظر به عدم گذشت سالیان زیاد از از عملی شدن قانون تجارت الکترونیک و شکل گیری این نوع تجارت در روابط اشخاص در کشور ما و نیز کند بودن روند الکترونیکی شدن روابط تجاری با توجه به تحریم‌های شکل گرفته هنوز رویه قضایی و عرفی در این خصوص شکل نگرفته ‌است.

رویه قضایی و عرف در حقوق تجارت الکترونیک ایران
با نگاه به قانون تجارت الکترونیک باید این قانون را در زمان تصویب یک قانون مترقی در این حوزه به شمار آورد که با وجود عدم شناخت کافی به مشکلات و ابعاد تجارت الکترونیک و با نگاه به قوانین دیگر کشورهای مترقی در این حوزه تدوین گردیده است ولی نباید در این موضوع به پیشرفت در حوزه‌های مختلف تجارت الکترونیک و گسترش روابط با گذشت زمان اشاره ننمود که متاسفانه قانون با این پیشرفت‌ها همگام نبوده و در این خصوص نیز اصل ۱۶۷ قانون اساسی و نیز ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی نیز مانع توجه قضات به رویه‌های و موضوعات عرفی در تجارت بین‌اللملی گردیده‌اند و حال با پیشرفت روز افزون در این حوزه نیاز به بررسی مجدد و حتی اصلاحاتی در قانون بیش از گذشته مشاهده می‌گردد . و لازم است برای حفظ این حقوق و طرح درست دعاوی شناخت مناسبی از قوانین و مسئولیت‌ها به وجود آید تا ناآگاهی از این حقوق موجب اطاله دادرسی و تضییع حقوق اشخاص نگردد.

چه ایراداتی بر قانون جرایم رایانه ای وارد است:

این قانون در ۵ بخش و ۵۵ ماده در سال ۸۸ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است و به قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات الحاق گردیده است و در شناخت خلاء و نارسایی اجمالی این قانون باید به عدم تعاریف مناسب در جهت عناصر ارتکاب جرم خصوصا رکن مادی جرم اشاره نمود و بسیار جای بحث و بررسی از جنبه‌های مختلف می‌باشد که این موضوع نیز برگرفته از شتابزدگی‌های نگارش و تدوین این قانون می‌باشد. از دیگر خلاء‌های موجود در این قانون باید به عدم تناسب میزان جرم و مجازات‌ها, طیف محدود مجازات‌ها و عدم پوشش برخی مجازات‌ها اشاره نمود.

قانون تجارت الکترونیک ایران در گذر زمان
تجارت الکترونیک در ایران بسیار جدید و در مراحل اولیه است. اما اهمیت بسیار زیاد فناوری اطلاعات باعث شده تا تدوین و اجرای قوانین و لوایح مورد نیاز در این زمینه در نظر مسئولان کشور باشد. در این راستا می‌توان مواردی همچون: لایحه قانونی تشکیل شورای‌ عالی انفورماتیک کشور، قانون حمایت ‌از حقوق پدیدآورندگان نرم‌افزارهای رایانه‌ای، قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی‌ایران به کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت فکری، مقررات و ضوابط شبکه‌های اطلاع‌رسانی رایانه‌ای، مصوبه شورای‌عالی اداری در زمینه اتوماسیون نظام اداری و اتصال به شبکه جهانی اطلاع‌ رسانی را نام برد.

اصول و ضوابط حاکم بر قراردادهای تجارت الکترونیک
از منظر حقوقی نیز مانند هر رابطه‌ی حقوقی که میان اشخاص برقرار می‌گردد، اصول و ضوابطی بر تجارت الکترونیک باید حکم فرما گردد. مفهوم و قلمرو برخی از این اصول، با قواعد عمومی قراردادها مشترک است و مطابق اصول حاکم بر قرارداد ها باید مطابق مواد قسمت دوم قانون مدنی در تشکیل، قصد، اراده و اجرای تعهدات عمل نمود و نیز در خصوص روابط اشخاص باید به خصوصیات و ماهیت قانون تجارت الکترونیک وضع شده و نیز نوع تعهدات و قراردادهای خصوصی توجه نمود و در عدم اجرای تعهدات نیز ایجاد ضمانت‌های اجرای تعهدات در قانون مدنی و از جیران خسارت نیز به قانون مسئولیت مدنی رجوع نمود.

راهکار پویا شدن حقوق تجارت الکترونیک ایران
در کشور ما تجارت الکترونیک سهم غیر قابل انکاری در تولید ناخالص داخلی داشته و سبب ایجاد کسب و کار‌های نوین و پرورش اید‌ه های جدید در این عرصه گردیده است و با این حجم مبادلات و وجود سرمایه‌های خرد و کلان نیاز به یک قانون پویا که تمام زوایای این عرصه را شناسایی کند روز به روز بیشتر احساس می‌گردد و با وجود ویژگی‌ها و معایب قانون تجارت الکترونیک و قوانین دیگر در این زمینه, در حقوق ایران نیاز به تغییرات و ایجاد رویه‌های قضایی مناسب احساس می‌گردد. شاید الگو برداری ازکشورهای توسعه یافته و ایجاد فضای باز برای کسب وکار‌های نوین و صدور مجوز‌های محدود برای این نوع کسب و کارها امکان فعالیت و شناخت حوزه فعالیت کسب و کار را فراهم نماید، و با شناخت روابط و نوع فعالیت به دنبال تدوین چهارچوب قانونی برای جلوگیری از ورود مخاطرات به ارائه کنندگان و استفاده کنندگان خدمات تدوین گردد و با ایجاد این فضا موجب پرورش ایده‌های نو و نیز فعالیت کسب و کار‌ها نوین در حوزه تجارت الکترونیک گردید.

بانکداری الکترونیکی
بانکداری الکترونیکی ورود به بستر تجارت عبارت از ارائه کلیه خدمات بانکی به صورت الکترونیک و از طریق واسطه‌ها و بدون نیاز به حضور فیزیکی مشتری در واقع این نوع بانکداری فناوری پیشرفته جهت انتقال منبع (پول) می‌باشد. بانکداری الکترونیک در واقع استفاده از تکنولوژی انفورماتیک در جهت حذف دو قید زمان و مکان از خدمات بانکی است. خدمات بانکداری الکترونیکی به دو روش قابل ارائه است:
الف ـ بانکداری حضوری و مجازی Brick-and-Click
این نوع بانکداری ترکیبی از بانکداری الکترونیکی و بانکداری سنتی است. و این نوع بانکداری از نوع مرسوم بانکداری در ایران می‌باشد و خدمات بانکی با مراجعه مستقیم مشتریان به بانک و نیز همراه با ارائه خدمات بانکداری اینترنتی صورت می‌پذیرد.
ب ـ بانک‌های مجازی Virtual Bank
در این بانکداری صرفا خدمات خود را از طریق کانال‌های توزیع الکترونیکی بدون وجود شعبه یا حضور فیزیکی انجام می‌دهند. این گونه بانک‌ها به دلیل صرفه‌جویی‌هایی که از هزینه‌های غیرمستقیم ( نظیر هزینه محل استقرار بانک، هزینه های بانک ) بهره‌مند می‌شوند معمولا سودی بالاتر از حد متوسط ملی آن کشور پرداخت می‌کنند و صرفا در اینترنت موجود می‌باشند.

آیین نامه نظام بانکداری الکترونیکی
استفاده از سیستم‌های الکترونیکی در موسسه های مالی و اعتباری جهان به سرعت رو به گسترش بوده و تعداد استفاده‌کنندگان از خدمات بانکداری الکترونیکی روز به روز در حال افزایش هستند . به طورکلی می‌توان گفت ، بانکداری الکترونیکی استفاده از فناوری های پیشرفته نرم افزاری و سخت افزاری مبتنی بر شبکه و مخابرات برای تبادل منابع و اطلاعات مالی به صورت الکترونیکی است که می تواند باعث حذف نیاز به حضور فیزیکی مشتری در شعب بانکها شود و در ایران نیز وزارت امور اقتصادی و دارایی و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد آیین نامه نظام بانکداری الکترونیکی را مطرح و این آیین نامه در ۲۷ ماده در سال ۱۳۸۶ به استناد برنامه چهارم توسعه تصویب گردید و بانک مرکزی در ابلاغیه ای راهبردها و زیرساخت های نظام جامع پرداخت و بانکداری الکترونیکی را ترسیم و تمام بانکها و دستگاه های اجرایی کشور را موظف به اجرای مفاد این آیین نامه نمود. و مسئولیت حسن اجرای این آیین نامه مطابق ماده ۲۷ بر عهده بانک مرکزی می‌باشد.

معاون وزیر صمت: تجارت ایران، روسیه و چین با رمزارزها کلید می‌خورد

علیرضا پیمان‌پاک، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت در مصاحبه‌ای اعلام کرد که به زودی تجارت با چند کشور دنیا از جمله چین و روسیه با استفاده از رمزارزها آغاز می‌شود که تمرکز آن بر روی معاملات خرد و متوسط در حوزه‌های پوشاک و صنایع غذایی است.

به گزارش میهن بلاکچین و به نقل از شرق، علیرضا پیمان‌پاک معاون وزیر صمت در این مصاحبه اعلام کرد که این وزارت خانه پلتفرم‌هایی را بر بستر بلاکچین و رمزارزها شناسایی و انتخاب کرده است که در آن تجار بتوانند به انجام معامله بپردازند.

ما در بحث بازاریابی‌های مبتنی ‌بر سیستم‌های نرم‌افزاری و قراردادهای هوشمند یعنی روی smart contractها متمرکز شدیم و الحمدلله الان هم پیاده‌سازی شده است.

این مقام افزود برای استفاده از این پلتفرم‌ها یک فرآیند اعتبارسنجی برای تجار بر روی سایت سازمان توسعه تجارت درنظر گرفته شده است که افراد پس از تایید در این مرحله می‌توانند از این پلتفرم‌های ارز دیجیتال استفاده کنند.

یک بحث اعتبارسنجی هم روی سایت سازمان توسعه تجارت برای ورود به این سامانه‌ها گذاشتیم؛ یعنی طرف وارد می‌شود و از یک پلتفرم B to B یا B to C استفاده می‌کند و مثلا به کشور مقصدش وصل می‌شود. اینجا می‌تواند محصولش را اعلام کند و آنجا عرضه‌کننده ببیند و روی بستر مثلا اتریوم یک قرارداد هوشمند منعقد کند و ذیل قرارداد هوشمند حالا بیاید آنجا رمزارزی را دریافت کند که این رمزارز می‌تواند برای واردات مورد استفاده قرار بگیرد؛ یعنی نمی‌تواند بیاید داخل. همان‌جا این مبادله می‌شود.

بنابرین در صورت استفاده از این پلتفرم‌ها توسط صادرکنندگان، رمزارز دریافتی تنها برای واردات کالا قابل استفاده خواهد بود. پیمان‌پاک همچنین اضافه کرد که این نوع تجارت عموما در مورد معاملات خرد و متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرد و در مورد تجارت‌های نفتی و پتروشیمی مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.

الان که ما رسما استفاده نکردیم. ما سازوکار را پیاده کردیم و چند هفته است که مرحله اعتبارسنجی آن را شروع کرده‌ایم؛ یعنی افراد به‌عنوان تجاری که می‌خواهند از اینها استفاده کنند، بیایند اعتبارسنجی شوند و بعد وصل شوند. ما تقریبا در چهار، پنج کشور مختلف که مثلا یکی از آنها چین و دیگری روسیه است، برای تجارت با رمزارزها اعلام آمادگی کردیم و عمده مذاکرات هم برای کالاهای مصرفی است؛ یعنی کالاهایی مانند گیاهان دارویی و در روسیه برای پوشاک و کفش و صنایع غذایی مذاکره کرده‌ایم. در چین روی محصولات پایین‌دستی صنایع و محصولاتی مانند خشکبار گفت‌وگوها انجام شده است.

ورود به بستر تجارت

معرفی سامانه تجارت

از اردیبهشت ماه سال نود و هفت، همه فعالیت های مربوط به ثبت سفارش واردات کالا، باید از طریق سامانه جامع تجارت ایران به نشانی ntsw.ir انجام شود. این سامانه توسط مرکز توسعه تجارت الکترونیکی و وزارت صنعت و معدن و تجارت راه اندازی شده است. در نتیجه آن با قاچاق به صورت هوشمندانه مقابله شده است. به علاوه، مبادلات تجاری در بستری قانونی و شفاف، رهگیری شود.

ntsw در راستای اجرا ماده هشت قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب سال نود، اساسنامه مرکز توسعه تجارت الکترونیک راه اندازی شد. این سامانه مصوب وزاری عضو کارگروه ماده چهار اساسنامه مرکز توسعه تجارت، ماده شش قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب سال نود و دو و ماده سه آیین نامه اجرایی مواد پنج و شش قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب تیر ماه نود و پنج هیات وزیران راه اندازی شده است. و استفاده از آن برای متقاضیان واردات، الزامی است. سامانه تجارت به عنوان درگاه واحد تجارت ایران قدم اولیه انجام تجارت می باشد .

پشتیبانی سامانه جامع تجارت

آموزش تصویری سامانه تجارت

سایت ixport در حوزه سامانه ntsw مطالب جامع و مفیدی را ارائه میدهد. که این موارد، در دو بخش تجارت فرامرزی و تجارت داخلی هستند. بخش اول، تجارت فرامرزی است. که شامل، فرآیندهای مربوط به اخذ شناسه فروشندگان خارجی و ثبت پیش فاکتور، اخذ مجوزهای ورود و مجوز ارزی، ثبت سفارش، تامین ارز و همچنین حمل بین المللی کالا و حمل و نقل داخلی کالا میباشد. علاوه بر این، بخش دوم تجارت داخلی است. که شامل، فرآیند های حمل و نقل داخلی، انبار های داخلی و انتقال مالکیت ( خرید و فروش ) می شود. سامانه تجارت به عنوان درگاه واحد تجارت ایران قدم اولیه انجام تجارت می باشد. در این ویدئوها فرآیند واردات از ثبت نام، ثبت سفارش، امور بانکی و غیره به تفصیل توضیح داده شده است.

اهداف طرح سامانه جامع تجارت

سامانه جامع تجارت ( سامانه یکپارچه سازی و نظارت بر فرآیند تجارتی ) با هدف ایجاد یک سامانه واحد جهت مدیریت فعالیتهای تجاری بازرگانان و فعالان تجاری در حوزه ثبت اطلاعات خرید و فروش کالا ، نگهداری و انبارش کالا و حمل کالا طراحی و پیاده سازی می گردد.

این سامانه کلیه فرایندهای زنجیره تجارت داخلی را شامل می‏شود و مدیریت زنجیره توزیع کالا تا سطح عرضه شامل حمل‏های داخلی، نگهداری در انبارهای داخلی، فروش ( معامله کالا ) دربرمی‏ گیرد. بر این اساس گزارش سامانه یکپارچه در قالب زیر سامانه حوزه تجارت فرامرزی و سامانه تجارت داخلی ارائه گردیده است.

برای آشنایی با بخش های مختلف پنجره واحد تجارت فرامرزی به لینک زیر مراجعه نمایید:

* پنجره واحد تجارت فرامرزی

سامانه حوزه تجارت فرامرزی

اهداف طرح

با تکيه بر رهنمودهاي ارائه شده در بيانيه ماموريت که هدايت کننده آن در مسير نيل به چشم‌انداز در افق 5 ساله مي‌باشد، و با استناد به اسناد بالادستي و سند چشم انداز تجارت الکترونيکي، اهداف بلندمدت کليدي که در طي دوره 5 ساله دنبال خواهند شد، عبارتند از:

مهندسي مجدد فرآيندهاي تجاري بين بخشي به منظور ايجاد هماهنگي ميان دستگاه‌هاي اجرائي در انجام امور تجارت و ساده سازی فرآيندها

استانداردسازي و هماهنگ‌سازي اسناد تجاري و ارائه راهكارهای مديريت تبادل الكترونيكي آنها

ايجاد هماهنگي لازم در زمينه تسهيل الكترونيكي تجارت ميان دستگاه‌هاي اجرايي ذي‌ربط

ارائه يک پلتفورم الکترونيکي امن، قابل اعتماد ، شفاف و مبتني بر استانداردهاي باز به منظور تسهيل جريان تبادل اطلاعات و يکپارچه سازي خدمات دستگاه‌هاي دولتي در حوزه تجارت.

ارائه يک زيرساخت و بستر مناسب براي توسعه فرصت‌هاي جديد تجاري و توزيع برابر اين فرصت ها در سطح جامعه در راستاي توسعه فضاي رقابت سالم براي تمام بازيگران اقتصادي كشور.

ایجاد شفافیت اطلاعاتی در ورود به بستر تجارت فرآیندهای تجاری

حذف مراجعات فیزیکی بازرگانان به دستگاه‌های ذی‌ربط در امر تجارت

سامانه تجارت داخلی

اهداف طرح

این سامانه کلیه اطلاعات مربوط به حمل، انبارش، خرید و فروش کالاهای داخل کشور تا سطح تعیین شده را در کالاهای هدف ثبت می نماید. از این رو در هر گروه کالایی می توان حداقل اطلاعات دقیق زیر را از سامانه استعلام نمود:

محل ورود کالا به زنجیره تجاری

محل قرارگیری کالا در هر نقطه از زنجیره تامین

مسیر نقل ( جابجایی ) و انتقال ( مالکیت ) کالا در طول زنجیره تامین تا سطح تعریف شده

آمازون تله

۰

• صفحه اصلی
• رزین های آب پایه
• رزین های پایه حلال
• پیگمنت ها
• افزودنی ها
• هاردنرها
• مواد اولیه رزین
• فیلرها(پرکننده ها)
• سایر مواد شیمیایی

انواع مدل های تجارت الکترونیک

• ۱۳۹۷ ۱۷ دی

انواع مدل های تجارت الکترونیک

تجارت الکترونیک بسته به نوع ارایه دهنده خدمت و بستر آن انواع متفاوتی دارد که در زیر به مواردی از انواع مدل های تجارت الکترونیک اشاره کرده ایم:

تجارت الکترونیک B2B Business to Business

تجارت الکترونیک B2C Business to Consumer

تجارت الکترونیک C2C Consumer to Consumer

تجارت الکترونیک C2B Consumer to Business

تجارت الکترونیک G2G Government to Government

تحارت الکترونیک P2P Peer to Peer

تجارت الکترونیک B2A Business to Administration

تجارت الکترونیک C2A Consumer to Administration

تجارت الکترونیک B2I Business to Individual

در ادامه به شرح هر یک از مدل ها می پردازیم:

تجارت الکترونیک B2B

ما در عصر اطلاعات زندگی می‌کنیم و می بینیم که اوضاع و احوال کسب و کار به شدت در حال تغییر است. علی‌رغم این همه پیشرفت‌ هنوز برای بسیاری از مردم شگفت‌انگیز است که چرا بخش عمده‌ای از تجارت الکترونیکی به صورت B2B یا بنگاه به بنگاه انجام می‌گیرد.

در مدل B2B یک شرکت یا بنگاه تجاری برای ثبت سفارش به تولیدکنندگان, دریافت پیش‌فاکتور, فاکتور خرید, پرداخت مبلغ خرید و هزینه‌های مربوطه از طریق شبکه اقدام می‌نماید.

هر چند که تجارت الکترونیکی سالهاست با استفاده از مبادله الکترونیکی داده‌ها (EDI) انجام می‌شود ولی در واقع از پنج سال پیش به شکل امروزی (اینترنتی) درآمده است.

شرکت سیسکو یکی از اولین شرکتهایی بود که در سال ۱۹۹۶ سایت الکترونیکی خود را راه‌اندازی نمود. پس از آن شرکتهای دیگر به سرعت از این روش تقلید کردند و مسائل مالی و انتقال الکترونیکی وجوه را حل کردند

تجارت الکترونیک B2C

تجارت الکترونیکی بنگاه ـ مشتری شامل تجارت خرده‌فروشی می‌شود. این نوع تجارت بین فروشنده و مشتریان ایجاد می‌شود.

یعنی مشتریان با استفاده از شبکه می‌توانند به فروشگاه دسترسی پیدا کرده کالای مورد نیاز خود را انتخاب نموده، سفارش خرید دهند و وجه آن را پرداخت نماید. این نوع تجارت با گسترش اینترنت به سرعت افزایش می‌یابد.

امروزه در کشورهای پیشرفته انواع کالاها از اقلام مصرفی مثل مواد غذایی تا اقلام بادوام مثل اتومبیل از طریق اینترنت قابل خرید و فروش می‌باشد.تجارت الکترونیکی B2C دارای مزایای فراوانی هم از نظر خریداران و هم از نظر فروشندگان می‌باشد.

فروشگاههای الکترونیکی از دیدگاه خریداران دارای ویژگیها و مزایای زیر می‌باشد:

۱ـ کاتالوگ و مشخصات کالا به سهولت قابل دسترسی می‌باشد.

۲ـ کالا و خدمات, توسط بقیه خریداران قابل ارزیابی می‌باشد و مشتری می‌تواند از نظرات بقیه افراد استفاده نماید.

۳ـ خرید از فروشگاه به طور ۲۴ ساعته امکان‌پذیر است.

۴ـ بعضی از محصولات مثل نرم‌افزارها یا کتابها و نشریات الکترونیکی و فیلم را همزمان با خرید دریافت نماید.

۵ـ خرید از این فروشگاهها ارزان‌تر است.

۶ـ فشارهای روانی هنگام خرید وجود ندارد.

۷ـ مقایسه انواع کالاها در انواع فروشگاهها به راحتی امکان‌پذیر است.

۸ـ خریدار به راحتی می‌تواند مناسب‌ترین قیمت را انتخاب نماید.

۹ـ خریدار پس از انتخاب کالا و پرداخت مبلغ و هزینه‌های آن سریعاً کالا را در منزل دریافت نماید.

۱۰ـ بعد از دریافت, اگر کالا دارای مشکل باشد می‌تواند آن را مرجوع نماید.

تجارت الکترونیک مشتری ـ مشتریC2C

تجارت الکترونیکی مشتری ـ مشتری (C2C) هم اخیراً به وجود آمده است.حجم مبادلات این نوع تجارت الکترونیکی در مقایسه با دو نوع فوق‌الذکر بسیار پایین‌تر است. این نوع تجارت الکترونیکی بیشتر برای برگزاری مناقصات و مزایده‌ها و حراج‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این نوع تجارت مشتریان کالای خود را همراه با مشخصات و قیمت آن آگهی می کنند و سایر مشتریان می توانند محصولات را مشاهده نموده و خریداری نمایند. اپلیکیشن دیوار از چنین مدل تجاری برخوردار است.

در تجارت الکترونیکی C2C مشتریان کالای خود را همراه با مشخصات و قیمت آن آگهی می کنند و سایر مشتریان می توانند محصولات را مشاهده و خریداری نمایند.

انواع مدل های تجارت الکترونیک

تجارت مصرف کننده با فروشنده (C2B)

در حالیکه بازار مصرف کننده Online روز به روز در حال گسترش است، بسیاری از خریداران دریافته اند که شیوه انتخاب محصول بسیار گسترده و ممکن است آنان را غوطه ور سازد.

چرا که وقتی مصرف کنندگان، سایت هایی را در ارتباط با فروش محصول مورد نظر خود می یابند، یافتن خود محصول در آن سایت و به دست آوردن قیمت محصول اغلب کار دشوار است.

بنابراین جهت راحت تر نمودن امر خرید، نیاز به روشهای جدید خرید و فروش اینترنتی Online است که در آژانس های فروش به سوددهی منتهی شود بایستی از یک استراتژی فروش استفاده نمایند مانند Priceline که خود را با این استراتژی تطبیق داده است.

تجارت الکترونیک دولت ـ دولت (G2G)

تجارت الکترونیکی دولت ـ دولت (G2G) شامل مبادلات تجاری بین دولت‌ها می‌باشد. برای انعقاد قراردادهایی در زمینه‌های مختلف بین کشورها از این مدل استفاده می‌گردد.

به عنوان مثال اگر دو کشور بخواهند در زمینه صادرات و واردات با یکدیگر قرارداد منعقد نمایند از مدل G2G استفاده نمایند. با توجه به پیشرفت‌هایی که در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات به وجود آمده, همه چیز در حال دگرگون شدن است و انقلاب اطلاعاتی همه جا را فرا گرفته است.

امروزه تجارت الکترونیکی, آموزش‌های از راه دور و مبتنی بر اینترنت, بانکداری الکترونیکی, فروشگاههای مجازی و… به سرعت در حال شکل‌گیری و گسترش می‌باشد.

در این میان اصطلاح جدید دولت الکترونیکی مطرح شده است. ویژگی بنیادین دولت الکترونیکی ارائه خدمات عمومی با هزینه کمتر و اثربخشی بالاتر می‌باشد. دولت الکترونیکی سعی می‌کند ارتباطات بین دولت و مردم و مردم با هم را تسهیل نماید.

دولت الکترونیکی شیوه‌ای جدید از انجام وظایف دولت‌ها با استفاده از فناوری‌های جدید اطلاعات و ارتباطات می‌باشد این شیوه برای افراد تسهیلات لازم جهت دسترسی مناسب به اطلاعات و خدمات دولتی, اصلاح کیفیت خدمات و ارائه فرصتهای گسترده‌تر برای مشارکت در فرآیندها و نهادهای مردم سالار را فراهم می‌سازد.

مشتریان دولت الکترونیکی به سه دسته تقسیم می‌شوند: الف) مردم, ب) بنگاههای تجاری و ج) مؤسسات و سازمانهای دولتی؛ اینها با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات مبادلات لازم را به صورت الکترونیکی انجام خواهد داد.

امروزه کشورهای پیشرفته حرکت خود به سمت دولت الکترونیکی را شروع کرده و توانسته‌اند بسیاری از امور خود و تبادل خدمات را به صورت الکترونیکی انجام دهند.

تجارت نقطه به نقطه P2P

مدل تجارت الکترونیکی P2P برای تسویه حساب کردن شرکت کنندگان در حراج با فروشنده است که مشهورترین آنها سرویسی است به نام Paypal. تجارت P2P در چهار چوبی کار می کند که افراد بتوانند مستقیماً باهم پول رد و بدل کنند و در حالیکه سهم اصلی داد و ستد پولی را نقل و انتقالات رو در رو بعهده دارد، فناوری تلفن های همراه تعداد افراد بیشتری را در داد و ستد غیر حضوری سهیم می کند.

قبل از Paypal بسیاری از تاجران Online در قد و قواره های متفاوت پرداخت مشتریها را از طریق حساب کارت های اعتباری تجارت دریافت می کردند.

با استفاده از سخت افزار Mondex که زیر مجموعه Mastercard می باشد، کاربران قادرند نقل و انتقالاات الکترونیکی پولی خود را انجام دهند و پول خود را از یک کارت اعتباری به کارت اعتباری دیگر منتقل نمایند.

نحوه استفاده از تلفن همراه بدین صورت است که به جای فناوری GSM که استاندارد معمول ارتباطی تلفن همراه در بسیاری از کشورها به ویژه در اروپاست، فناوری دیگری تحت پروتکل بکارگیری نرم افزار کاربردی از طریق تجهیزات بی سیم (Wireless Application Protocol)که به اختصار WAP نامیده می شود، جایگزین می گردد.

در این شیوه جدید، هر تلفن همراه از طریق مرکز تلفن با یک کامپیوتر سرویسگر مرتبط می شود و می تواند نرم افزار مورد نیاز کاربر خود را بر روی کامپیوتر مذکور فعال نماید.

بدین ترتیب استفاده کننده می تواند اطلاعات خود را از طریق کامپیوتر سرویسگر که خود از طریق اینترنت و یا شبکه های ارزش افزوده (VAN) به مراکز تجاری و خدماتی متصل است ارسال و یا دریافت نماید.

تجارت فروشنده با اداره B2A

این نوع تجارت الکترونیکی شامل تمامی مبادلات تجاری ــ مالی بین شرکت ها و سازمان های دولتی است. تأمین نیازهای دولت توسط شرکت ها و پرداخت عوارض مالیات ها از جمله مواردی است که می توان در این گروه گنجاند.

تجارت B2A در حال حاضر دوران کودکی خود را طی می کند ولی در آینده ای نزدیک زمانی که دولت ها به ارتقاء ارتباطات خود تمایل و توجه نشان دهند، به سرعت رشد خواهد نمود.

تجارت مصرف کننده با اداره C2A

مدل تجارت الکترونیکی C2A هنوز پدیدار نشده است. ولی به دنبال رشد انواع B2C و B2A، دولت ها احتمالاً مبادلات الکترونیکی را به حیطه هایی همچون جمع آوری کمک های مردمی، پرداخت مالیات بر درآمد و هر گونه امور تجاری دیگری که بین دولت ها و مردم انجام می شود، گسترش خواهند داد.

با تجربه و آزمایش تمام مدل های تجاری Online که تا کنون بیان شد، مشخص است که با وجودی که تجارت الکترونیک که پدیده تقریباً جدید و نوپاست اما بسیار فعال است. دانشمندان صنعتی معتقدند که یافتن منابع درآمد Online مطمئن، با سعی و خطا آزمایش می شود.

مدل های B2C و B2B بیشترین توجه را امروزه به خود جلب کرده اند ولی مدل های دیگر هنوز در حال تعدیل استراتژیهایشان هستند و روشهایشان را گسترش می دهند. به هر حال عاقلانه است که ما راجع به ۵ سال ابتدای کار تجارت الکترونیک مانند ۵ ابتدای زندگی یک کودک بیندیشیم.

تجارت جدید B2I

در نظر گرفتن یک شخص تنها به‌عنوان یک مشتری صحیح نیست. زمانی که صاحب کسب‌وکار مشتری را تنها به چشم خریدار کالا می‌بینید یعنی اهمیتی برای شخصیت او قائل نیست و لیست خرید او بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد.

این موضوع در مورد تجارت ‌B2B نیز صادق است. بسیاری از کسب‌وکارها در معاملات خود عواملی که باعث تمایز انسان‌ها می‌شود یعنی قضاوت و اعتماد را نادیده می‌گیرند. اگر چنین چیزی درست بود همه‌ی معاملات تجاری باید تنها بر اساس قیمت انجام می‌گرفت.

به عبارتی تفاوت میان تجارت B2B و ‌B2C دیگر مانند گذشته برای کسب‌وکارها مفید نیست و باید به نوع جدیدی از تجارت یعنی B2I فکر کرد. I از ابتدای کلمه‌ی individual به معنای شخص یا فرد گرفته شده است.

محصولات و خدمات جدید برندها با سرعت زیادی به سمت شخصی‌سازی شدن برای هر مشتری تغییر می‌کنند و تجارت B2B و ‌B2C به زودی کنار گذاشته می‌شوند.